31 oktober 2018

Dag van:

Waar blijft die tijd....
Voor mijn gevoel was het vorige week dat we uit Bulgarije kwamen... of de camping verlieten...
Nu is het alweer de laatste dag van oktober. .
We gaan de maanden van Sint en kerst weer in...
Drukke maanden... koude maanden.... donkere maanden...
Maar eerst maar eens die laatste dag in....
Vandaag schijnt dus de echte Halloween dag te  zijn. ....
Gelukkig merk ik er op school weinig van...en kom geen zombie of Dracula tegen...
Vandaag staat wel een spinnenweb tekenen op het programma .... maar dat stond het al voor ik wist dat het Halloween was...
Het spinnenweb is een spannende opdracht vinden ze....
Ze moeten maar steeds rondjes draaien om de rechte draden heen terwijl en spin toekijkt. ..
Met het puntje van de tong  uit de mond zie je ze draaien en draaien....
Eentje heeft er na 5 minuten wel genoeg van...
"De spin zijn bips is leeg" zegt hij....(Ik had natuurlijk verteld dat de draad uit de billen van de zijn komt)....
Van....tegenwoordig wijs ik dus iedere ochtend een nieuw "helpend handje" aan....
Daar ben ik natuurlijk niet de enige in.... maar in onze klas was het nog niet eerder aan de orde....
En dat helpende handje heeft wat voeten in de aarde in positieve zin...
Je ziet de leerling gedurende de dag groeien.... de anderen zie je zich soms ook verbijten.... op je beurt wachten om ook te mogen helpen is nog wel een dingetje...
Maar ook dat zijn mooie leermomenten...
Ik geniet vandaag van de stralende ogen van..."kijk mij eens wat betekenen... kijk mij het eens goed doen... zie mij ook eens wat goed kunnen"....
Uitdelen van de potloden... fruit en brood.... lichten aan en uit doen...
Het lijkt zo simpel maar betekent zoveel. ..
Van.... helemaal blij ben ik als mijn helpende handje van vandaag naar papa loopt aan het eind van de dag en zegt..."Dit was de leukste dag"....
Een áls papa dan vragend antwoord "oh ja?"... Een zoonlief vertelt dat hij het handje was.... vereist dit enige uitleg....
We zingen nog een super leuk liedje over een boom die zijn bladeren verliest waarin de kinderen zonder dat ze het door hebben leren terug tellen....
Want er is natuurlijk steeds 1 blaadje minder aan de boom en zo blijven er nog 4,3,,2,1 over....
De kleuters zijn de wind in het lied en blazen "hoei hoei hoei" de blaadjes van de boom....
Die boom ben ik... en ik laat steeds een blaadje los...tot het laatste blaadje...
"Nu ben je een blote boom" zegt een van de kleuters....
Zonde om na deze te leuke opmerking corrigerend te antwoorden dat dit een kale boom heet...
Ik laat het dus lekker zo....voor een keer.....
Van. .... na de schooldag, héél veel administratie te doen....
 En zo loop ik op de vrije woensdagmiddag pas rond kwart over 4 de school uit....
Naar de oh zo fijne nieuwe Jumbo voor de boodschappen...
Onlangs liet Willem zich ontvallen dat hij zo graag eens kip Pilav wilde eten....
En de meer dan vermoeide Willem.... door hard werken... veel optreden...en puber dochter perikelen.... heeft dit wil verdient, besluit ik...

Met mijn mobiel internet, waarop recept.... loop ik door de winkel....
Zo.... dat heeft nogal wat voeten in de aarde zo'n gerecht....
En zal ik mandarijnen halen.... ach nee. . niet nodig....
Tomatenpuree.... perziken... oeps terug naar de groente... knoflook vergeten...
Die mandarijnen zien er toch wel lekker uit....
Mwoh... ik heb nog sinaasappels liggen... doe toch maar niet....
Sambal... ketjap.... rijst. .. ai courgette nog...terug naar de groente...
Ja verdikkeme... ik neem die mandarijnen toch maar wel... kan ze altijd makkelijk mee naar school nemen....
Ook voor kinderen die nooit fruit meekrijgen wel lekker. ..
Van... zo, nu nog hondenvoer.... en naar de scan kassa. .
Nee ik kon niet alles scannen... die kleine blikjes tomatenpuree vertikken het. .
En natuurlijk lukt het bij die kassa wel....
 Van..... Willem ligt thuis op de bank te slapen.... hij soest nog even door terwijl ik begin te koken...
Het ruikt echter na 5 minuten al zo lekker dat er van slapen niks meer komt....
Om de minuut komt hij de keuken weer in ... ongeduldig blij.... al ruikend en stiekem uit de pan gappend, bijpratend over puber perikelen.... school .... enz. ..
Van... maar wat een pokke gerecht zeg....5 minuten dit....3 minuten dat....4 minuten weer wat anders...
Maar....mmmmmmmmmmm...... het smaakt....
"Beter dan ik het ooit gegeten heb" beweert de kenner en heer des huizes....
En nu ben ik niet zo'n liefhebber van fruit door het warme eten... maar dit gerecht komt ermee weg... zelfs ik vind dit lekker zo.....
Van.... buurman Peter komt de strips over de treden maken....
Koffie.... mannenhumor.... koffie.... nog meer mannenhumor... lachsalvo's..... van die achter uit de keel komen....
Strips op de treden.....
De deurbel....NIET OP DE STRIPS STAAN!!
Neeheeee!!°
Van.... ach gut.... ach gutteguttegut.... kijk nou toch... hoor nou toch....
Er staat een piepklein heksje voor mijn deur....
In haar eentje. ...
En ze roept met een lief stemmetje "trick or treat ".....
Hoe oud zal ze zijn.... hooguit 3....
Maar....SCHRIK........ GROTE SCHRIK..... ik heb niks in huis....
Geen koek... geen snoep..... helemaal niks....nog geen restje Pilav....
In paniek loop ik naar binnen... vinden zál ik wat.....

Van......ja....JA....JAAAAAA...... de mandarijnen.....!!
Ik loop weer opgelucht naar de deur.... scheur het net open... en dat rollen alle mandarijnen de deur uit....
Papa en mama van kleine heks bij de straat lachend... kleine heks rapend.....
Oh nee... laat ze ze niet allemaal houden.... er komen vast nog meer engerds aan de deur vanavond....
Gelukkig neemt ze er eentje... en dat beloon ik natuurlijk met een tweede....
Van... weer terug in de kamer tussen de mannenhumor....
Ze hebben het te pakken die twee vanavond... lijken wel bakvissen....
Alles wat je nu zegt wordt op zo'n mannen manier uitgelegd...
De deurbel. ...
Whaaaaaaaaa...... er staan er 8...
Ik schrik me duizelig.... wat een grote griezels.... en ze gillen..... en schreeuwen... en joelen... en ik denk alleen maar...HOEVEEL MANDARIJNEN ZITTEN ER IN ZO'N NET...??.???
Trick or treat.....!!!¿¿¿¿
Nou euh.... allemaal een mandarijn dus.....hoop ik... als er genoeg zijn....
En anders wordt het partjes verdelen ....
Van... ik heb er genoeg... en zelfs nog twee over....
Help!!!!...... laten er niet meer komen....
En die komen gelukkig ook niet...
Die laatste twee mandarijnen kan ik na een half uur wel tegen die mannen koppen gooien...
Jemig wat een stelletje blagen.....
Heren... ik ben lekker  boven... jullie vermaken je wel....
Oh jullie missen nu je slachtoffer....
Nou zoek maar een ander... er lopen er genoeg buiten.... hele enge... als je durft....

30 oktober 2018

Dag van:

'T was voorspeld... regen regen regen....
En waterkoud....
Maar mij maak je niet gek vandaag met mijn rode laarsjes aan waar iedereen de hele dag wat van zegt.....(Jemig... had ik dat van te voren kunnen bedenken dan had ik ze thuis in de schoenen bak laten zitten  ......)
Van... het is vandaag wel een gekkenhuis van regenbroeken aan een weer uit bij de kinderen....
En dat tezamen met ook nog omkleden voor het zwemmen en weer aankleden,  hebben we vandaag een complete verkleedpartij....
Nooit geweten trouwens dat ze van die handige ski-achtige regenpakken verkopen... had ik in mijn tijd moeten hebben. . toen mijn kinderen nog jong waren....
Dat had mee heel wat handhandjes... schrobbeurten .... en heel wat guldens aan ossegal- en groene zeep gescheeld....
Van.... maar goed... als je dan over het thema lekker vies werkt... dat werden de kinderen wel vandaag....
Waren ze na het zwemmen kraak helder chloor ruikend schoon.... daar is na een half uur niets meer van over....
Van. .... vandaag hebben we ook ontdek lab.... iPads... computers... game consoles en..... een robot. ..
En allemensen wat hebben ze snel in de gaten hoe zo'n ding werkt.... het beweegt... het praat....
Het is een lust voor het oog te zien hoe vooral de kinderen met autisme, contact maken met de robot die verre van op een robot lijkt (3 bollen en een oog achtig iets op wieltjes)....
Maar zij begrijpen de robot en de robot hen....
Zelfs de vakleerkracht geniet met volle teugen van waar zij met haar werk voor staat....
Dit is toch waar je het voor doet zeggen we tegelijk....
Van.... pauze... en dus de elektronische sigaret even aanzetten... tegenwoordig eerbiedig omgedoopt tot" fruit hapje".....
De dampen van onze elektronische sigaretten bezitten fruit vloeistoffen; mango, perzik, kers, bramen, bosbes.....
Het lijkt tussen de sigaretten rook door wel een fruit boomgaard....en werkt op menig lachspier....
Maar laat maar gaan... wij lachen mee... en waarschijnlijk ook het hardst....
Van..... lesje over kabouters die blaadjes vegen...
En wat heerlijk als de juf handenvol bladeren in de klas in de lucht gooit, die je daarna mag proberen alle kanten op te blazen... om ze daarna weer op te vegen...
En opvegen naar één punt... dat is nog niet zo'n makkelijk karweitje....
Daarna vangen we de wind in plastic zakken....
Heel hard ronddraaien met een open plastic zak ... de wind erin en dan gauw dichthouden.... hele bolle zakken en lekker veel  gekraak, is het resultaat....
Ervaren is veel leuker dan het van filmpjes afkijken....
Van..... en nog meer geleerd vandaag....
Juist onze doelgroep gaat er zo'n  hele dag vol voor.... dubbel zo vol....
Ze hebben van alles te leren en hun beperking te overwinnen. .. dagelijks...!!
Als juf zie je veel enthousiasme... doorzettingsvermogen......wilskracht....
Niet gewoon veel maar eigenlijk best ongelofelijk veel...

En hoeveel energie dat vergt daar sta je eigenlijk veel te weinig bij stil als dingen bij jezelf eigenlijk best wel gewoon vlot en soepel verlopen ....
Maar je zal maar met spalken lopen.... je rolstoel moeten voortbewegen tussen nauwe paadjes tussen tafels en stoelen of je looprek moeten manoeuvreren...
Je zal maar een communicatieprobleem hebben een de hele dag moeten proberen jezelf duidelijk te maken... tot frustratie aan toe.... moeite moeten doen om communicatie te verwerken of begrijpen.... ondanks je beperking toch adequaat te reageren....
Je zal maar een ontwikkelingsachterstand hebben een toch mee willen komen.... erbij willen horen... mee willen doen...ook willen kunnen....
De hele héle dag dus inspanning... en daar vol voor gaan....
En de juf die maar aan blijft bieden... en de vakleerkrachten... en de therapeuten en de logopedisten.....
Och och... daar moet je eigenlijk hondsmoe van worden. ..
En dat worden ze dus ook maar.... dat laten ze vooral niet op school  zien....
Dat komt pas thuis... als papa en mama ook nog leuke dingen met je willen doen...
Kom we gaan pompoenen uithollen voor Halloween... of... kom we gaan lantarens maken voor Sint Maarten....
En je zegt dan "Nee.... moe ".....
En je valt al in slaap... in de taxi of bij je ouders in de auto....
Vandaag komt zoiets bij een bespreking ter tafel....
En dan begin je toch wel weer anders na te denken over je doelgroep......
Steeds maar stellen we meer en meer doelen om ze maar verder te helpen... nog beter te kunnen laten ontwikkelen maar zelden staan we stil bij de energie balans....
Kinderen lijken dan vaak wel onuitputtelijk maar ze zijn het niet....
En thuis willen de ouders ook nog wel wat aan hun kind hebben die ze de hele dag al hebben moeten missen....
Van... vandaag stellen we daarom een nieuw doel.... balans vinden in het energie level. .. voldoend rustmomenten inbouwen....
Rustmomenten, die er in het onderwijs dus eigenlijk ook bijna niet meer aanwezig zijn....
Ook wij jagen en jagen maar door... stoppen lesroosters voller dan vol...
Ik vond het een erg mooi bewustwording moment vandaag....
Gewoon überhaupt.... niet alleen nu voor dit kind of in dit specifieke geval maar om er sowieso in het algemeen bij stil te staan....
En..... ik heb vandaag des te meer respect voor mijn leerlingen gekregen.... stuk voor stuk... allemaal kanjers....diehards ......doorzetters... volhouders.... niet stoppers....
Van.... door de regen naar huis....boodschappen doen want ik heb mijn pizza, die ik gister kocht, immers aan Willem meegegeven voor zijn collega....
Druppels op de autoruit....
Druppels op mijn jas....
Druppels op mijn kop....

 Druppels druppels druppels...
De rivieren en sloten... de scheepvaart en veerdiensten zullen er blij mee zijn...
Ik niet...
En poes Bengel ook niet.... die aan de deur staat te miauwen omdat ze eruit wil... en als ik dan de deur open maak en zij één  stap buiten die deur zet.... meteen haar pootje weer intrekt want hè gatsie nat en brrrr jakkes koud. ...
Verwend poezenkind..... prinsessenpoes.....
Heerlijke katten attitude.....
Van.... Willem heeft ouder gesprekken....
Ik warm mijn nieuw verworven pizza met spinazie en roomkaas op....
Ik kijk naar de tv maar volg er niks van....
Dus zet ik de radio maar gezellig aan. ..en kleur weer eens een online kleurplaat....
Van... Willem komt... de honden moeten nog eten (20.45 uur oei oei)....
Maar ook Willem is te moe om op te blijven ....
Dat wordt en vroegertje vanavond....
Ik zo liggen we er vroeg in.....
Tik tik tik tik... doet de regen regen het raam....
Dat wordt lekker inslapen vanavond....

29 oktober 2018

Dag van:

Natuurlijk waren vanmorgen in de maandagochtend kring, de verhalen over diverse Halloween feesten, niet van de lucht....
Ook de juf zelf had wel beelden voorbij zien komen op diverse media, maar deze zoveelste,  uit Amerika overgewaaide, hype... en nog wel een doodenge bloederige , daar heb ik het niet zo op...
Eén keer ben ik met vriendinnetje Annet in madame Tussaud te Amsterdam in zo'n horrorachtige ellende terecht gekomen, en op het moment dat er zo'n griezel met een kettingzaag op ons af kwam heb ik mijn vriendin de man voor haar zo stevig zien beetpakken dat ze zijn spijkerbroek van zijn gat trok....
Beide horror beelden zeg maar....
Maar er waren dus wat kleuters maar zo'n optocht in de stad geweest...en naar een kasteel waar het plaatsvond...
Verkleed als Zorro.... euh Dracula verbetert papa....
Maar goéd.... alle zwarte capes lijken op elkaar nietwaar....
"Vonden jullie het eng",  vroeg ik in de kring...
Moeilijk antwoord geven als je net pas weet wat de emoties boos, blij, verdrietig betekenen....
Ook op de vraag wat ze gezien hadden, bleef het antwoord uit...
Maar een juf blijft doorvragen....
Uiteindelijk kreeg ik de werkelijke en meest dichtbije uitleg van wat het feest nou eng maakte.... de kreten GRRRRRRRRRRRR GROMMMMMM GRRRRRRRR....WHAAAAAAA....
Van... ik dacht al zoiets... een loos feest met veel gegrauw dat weinig zoden aan de dijk zet...
Niks voor mij dus.....zo'n beeld had ik er al van.....
Van. ... het is koud buiten...
En de overgang van binnen en week van 20 graden naar 6 is voor velen maar ook voor mij best wel veel te snel en abrupt gegaan.....
Je merkt het ook direct aan kleuters die ineens dichtbij je staan en hun handjes in jouw jaszak stoppen....
En wat ik ook merk is dat veel kleuters ineens bewegelijker zijn. .
Ze rennen achter wagentjes.... ze fietsen of hun leven er vanaf hangt... ze klimmen en klauteren veel meer dan in de lome zomer....
Het lijkt erop alsof dat van nature in een kind zit... je aanpassen aan het weer...
Beweging maakt dat je je warm voelt....
Wij juffen zijn de constanten... wij staan op onze plek... zomer en winter...
Maar na dit van de kinderen ontdekt te hebben, besluiten een collega en ik dat als de koude r in de maand komt, wij ook maar eens meer heen en weer dat plein over moeten....
Al dan niet met een kleuterhandje in de jaszakken aan weerszijden van onze jas.....
"Juf... ik heb het koud... komt er sneeuw...?".....

Ik kijk naar boven... naar de lucht. .. het is meer een smeekblik... zo van... blijf weg sneeuw......luister niet naar dit mensenkind....vooral niet!!!!
Van.... we puzzelen... we bouwen.... we maken echte modder en smeren dat op een schoon roze varkentje.... we maken een werkblad over de herfst en kijken naar een mooi digitaal prentenboek....'kikker en de wind'...
In dit verhaal valt er een boom op het huisje van kikker...
Een van de kleuters zie ik ineens alsmaar naar buiten kijken...
Voor het verhaal voelde alles nog veilig... nu vertrouwd hij die vele bomen, die er naast de klas staan, niet meer zo.....
Ik zie een pruillipje en hoor ineens een zacht..."mama".....
Tja want als kikker niet meer uit zijn huisje kan komen wie garandeert hem dan dat hij zijn moeder nog ooit ziet als er een boom op de klas valt....
Gelukkig zijn juffen prima geruststellers...."dat gebeurt hier niet hoor".....
(En dát hoop ik dan ook maar).....
De dag is voorbij... de wintertijd dip bleef uit en al te lang blijf ik niet want ik moet de honden vandaag van de dagopvang halen omdat Willem een cursus autisme heeft....
Nog even een vergadering en dan duik ik de drukke spits in op de A12....
Van... het is niet druk meer op de dagopvang maar wat er nog zit maakt kabaal voor 10.....
En daar doen de onze drie heel hard aan mee. ..
Zoiets van... ineens aan de lijve ondervinden wat oorverdovend inhoudt...
Van... nu tot rust manen.... zit zit zit....en gelukkig... ze luisteren...
Riemen om. .. zit zit zit... eerst ik de deur uit en dan de honden...
Zit zit zit.... en volg....
Zit zit zit... hek door....
Ik kom weer zonder kleerscheuren bij de auto aan...
Laat ik voor de verandering ook maar weer achteraan in de file aansluiten...
Van... honden thuisbrengen en boodschappen doen...
Goed kijken of alles van tafel is... kunnen de honden echt nergens bij... mooi zo... op naar de supermarkt...
Thuis....
Neeeeeeeeeeee!!!!!"
De hele afval emmer plastic omgegooid... leeggehaald... afgelikt.....kapot gebeten....
Van....en eindelijk om kwart voor 8 zelf eten...
De avond heeft niet veel meer tegoed...
Nog een aflevering bed en breakfast kijken en naar boven...
Willem komt vast zelf wel thuis...

28 oktober 2018

Dag van:

Nou... de test wekker is geslaagd... om vier uur zag Willem dat de tijd was terug gezet...
Maar dat twee uur later weer de wekker ging beviel hem minder....
Tja Willem... volgende keer toch de techniek maar meer vertrouwen....
Nog wat duf vertrekt hij in alle vroegte naar Zuidlaren....
"Denk eraan dat je weerom komt", zegt ik nog....want de wegen zijn daar recht en de wegen zijn er krom....
Hij zal niet de eerste Berend Botje zijn......
Van.... met de benen in kleermakerszit neem ik de Happiness ter hand....
En bijpassende Zen houding voor zo'n tijdschrift....
Maar het ging eigenlijk min of meer automatisch....
Een artikel over bijna dood ervaringen. .
Hmm... niet echt ochtend leesvoer maar vooruit....
En ik lees over licht... tunnels... liefde... pasteltinten..... wie ze tegenkwamen en met welke opdracht ze terugkwamen....
Het kan toch niet allemáál verzonnen zijn....
De financieel adviseur, een nuchtere man,  komt met een zeer plausibel verhaal...
Ik word bijna nieuwsgierig wie mij zal opwachten daar....in de geesteswereld....
Maar ik blijf nog wel even hier.... dat wat er aan een bijna dood ervaring vooraf gaat, lokt me niet erg....
Wat staat dat tijdschrift trouwens tegenwoordig vol met reclame... best jammer... ook al is het dan reclame van zweverige artikelen of gemaakt van bio materie....
Van.... och jee... daar heb je het al... honger gevoel...
Nou kan deuk de zomertijd goed aan maar die wintertijd..... verschrikkelijk...
Niks klopt er meer van mijn bio ritme...
Ben constant moe... heb zomaar ineens honger.... mijn kop loopt om....of nee... liep die maar een blokje om... in de war is mijn kop...
En wedden dat dit zo midden van de week zijn hoogtepunt bereikt... dan kan ik zo overal in slaap vallen....
Morgen natuurlijk om half twee al voelen dat de schooldag erop zit en dan nog een uur moeten... ik zie het alweer helemaal voor me. ....
Van mij mogen ze die wintertijd afschaffen....(en de winter ook wel)....
Van... ik ga lekker breien....
Oeps... dat kan natuurlijk alleen als de winter blijft bestaan....
Wat moet je met een warme wollen Noorse trui in de zomer. ..
Naja... kan altijd nog met katoen gaan breien natuurlijk...
Stuk luchtiger...
Van... ik brei de mouw af...
Dan komt Willem thuis... met bloemen. . prachtig herfst boeketje... van het zorg centrum waar hij optrad....
Hij hard werken en ik de bloemen opstrijken. ..
Ik ben er bij mee ...!!!
En trouwens... ik heb heel hard op de honden gepast natuurlijk.... in kleermakerszit nog wel....

Van... Borre groeit enorm uit de kluiten...
Hij snapt niks van zijn grote lijf en stuntelt af en toe wat af....
Gaan liggen kan hij niet... hij ploft neer....
En hij is dus sloop graag...
Als je er niet bij blijft, blijft er van je huis helemáál niks over...
Zal me niet verbazen als het er van komt dat hij de tralies van zijn hok in de dagopvang nog eens opeet...
Babs en Blitz zijn gelukkig van de loopsheid af...
Dat scheelt een hoop "met emmer en dweil door de kamer" gezeul....
Van... oh nu ssst....de klassieker Ajax Feyenoord begint....
En voor we het weten is het drama al geschied ... rode kaart voor Feyenoord... met tien man verder....
Laat het niet een vreselijke afstraffing worden.... zoals ooit die keer dat Feyenoord met 10-0 verloor....
Van... maar goedgekomen gaat het niet meer... en de kamer wordt met chagrijn gevuld....en gevulder...
Laat dan in hemelsnaam el classico Barcelona- Real Madrid wel goed aflopen...
En ja hoor... de volgende 2x drie kwartier wint Barcelona glansrijk...
Dat scheelt alweer. ..ietsepietsie dan....
Mij zie je echter vanavond echter niet beneden....
 Van.... de meiden willen patat...
Niet mijn favoriete gerecht maar oké... een shoarmarol lust ik dan wel....
Van..... haar in een kleurtje.....
Nee Annemarie niet nu bellen als mijn hoofd in de folie gewikkeld zit...
Arnhem calls Middelburg right back... half uurtje....
Van... ideaal die digitale kleurplaten... dat vult de tijd....whohoooo bijna teveel tijd...
Maar kleur gelukt... ik kan weer een paar maanden blond door het leven....
Nu mijn oude schoolvriendin terugbellen... het dipje uit uitkletsen...
Want dat je kanker hebt tot daaraan toe... maar al die ziektes die je erbij krijgt....
Nu wéér een antibiotica kuur....
En dan nog gezegd worden dat je moed moet houden....
Als nou ergens woorden tekort schieten dan is het wel bij deze rotziekte....
Van... nu snel douchen... haren drogen... en je doodmoe voelen...
Och ja... wintertijd....
Van boven hoor ik nog een gesprek aan tussen Willem en ex...
Gevolgen van een tweede leg....
Wat ben ik blij dat mijn kinderen de puberteit uit zijn....
Ik vind het weliswaar een prachtige leeftijd maar kan me de zorgen van toen ook nog zo goed voor de geest halen. ..
Zeker als ik ze nu in de herhaling hoor gaan beneden....
Ben blij dat Willem en ik ooit afgesproken hebben dat we de opvoeding van zijn kinderen bij hem en zijn ex laten. .. ik heb het immers al achter de rug...en mijn opvoeding is de zijne/ hunne niet...
Alleen over huisregels gaan we samen...
Ik hoor het gesprek dus maar aan.....
Geef na afloop Willem wel advies als hij daarom vraagt. ...
En dan slaat de wintertijd me om de oren... ik ben op....

27 oktober 2018

Dag van:

Ochtend werd het... nét ochtend....
Een minuutje over 6 op een prachtige herfstdag....toen zij haar laatste adem uitblies...
Pffft... zucht. .. en wat schuim verscheen op haar lippen....
Pffft... en daarna nooit meer....
Het is mijn moeders sterfdag....
"Alles is gezegd" stond er op de rouwkaart....
Maar eigenlijk... weten we nu.... was er niets gezegd...
Bij mijn moeder niet... en bij mijn vader al helemaal niet...
De generatie die je nauwelijks kende...
Oorlogsverledens... onverwerkte trauma's waar niet over gesproken werd...
Wat kende je je ouders helemaal... wij althans... mijn zus en ik...de onze nauwelijks...
Wij de generatie van begrijpen. . maar nooit vragen... leven met mysteries rond ouders....die iets vreselijks hadden meegemaakt... waardoor ze waren zoals ze waren... waarom ze deden zoals ze deden... waarop hun keuzes en beslissingen gebaseerd waren en hun kijk op het leven...
Fouten die ze maakten noemde je geen  fouten ....
Ze bedoelden het immers niet zo. ... zij waren slachtoffer van hun tijd... slachtoffers hun generatie.....slachtoffer van hun opvoeding.... getraumatiseerd....
Ze konden er niks aan doen......
Dachten wij... voelden wij... vonden wij.... leerden wij...
Begrijpen moesten we wat (achteraf) niet te begrijpen viel....
En daardoor de vreemdste dingen accepteren alsof zij gewoon waren...
Van... ergens in de bijbel staat..."tot in het zevende geslacht zal het je treffen"...
Ik weet niet hoeveel geslachten ik moet terug rekenen maar na inderdaad zo'n 45 jaar onder invloed van de twee geslachten voor mij, in dezelfde sfeer doorgegaan te zijn, verbrak ik de cirkels...
Niet de familiebanden... nee... de cirkels van slachtoffer zijn.... leven in de opvoeding....in de  trauma's van je ouders... hun voorbeeld volgend...
Toch niet vroeg genoeg want mijn kinderen hebben er helaas ook nog genoeg onder te lijden gehad... en nog wel vechten zij tegen de nasleep...
Maar.. ik kan nu laten zien dat het anders kan....
Van... haar sterfdag. .. en alles was gezegd....
Behalve dan.... zoveel woorden die niet gezegd zijn...
Zoveel vragen.... zo verschrikkelijk veel vragen.... die nooit beantwoord zullen worden...
We berusten erin...
Denken aan de mooie dingen terug....
Ook ons houden van was houden van... anders houden van...
En soms zal die schaduw er zijn.....

Van... de dag begint zoals vaker een zaterdag...
Elke zaterdag open ik mijn mail en vind de link naar brainwash... mijn favoriete online tijdschrift...
Ditmaal begint het met de verwijzing naar een artikel over woede....
Iets waarvan men zich ooit afvroeg waarom ik dat eigenlijk nooit heb...
Zeker in deze,  door woede overheerste, tijd van tegenwoordig is het dus opvallend dat je niet boos te krijgen bent. ..
Meestal verlammen dingen mij zo zeer dat ik de woede niet eens kan voelen...
Meestal word ik verdrietig van het feit dat mensen je dingen aan kunnen doen zodat woede geen kans krijgt....
Och... ik word wel eens boos op Willem hoor... maar dat is meer geïrriteerd dan boos...
Echt boos ben ik 2x in 12.5 jaar geweest....
En zelfs dan nog loop ik weg...
Weg van wat me boos maakt en weg van mezelf...
Woede is momenteel de drijvende kracht in de politiek. Het was de brandstof voor de verkiezing van Trump en de Brexit, en we zien populistische partijen door heel Europa er door worden voortgestuwd. Ook lokaal en regionaal laait de woede op. En hoe terecht die woede vaak ook is, het ontwricht onze maatschappij. (Brainwash 27 oktober 2018)
Het artikel gaat dus eigenlijk niet over gewone dingen woede..
En dan herken ik me er meer in....
Gister nog was ik best behoorlijk geraakt en kriegel van die politieke beslissingen rondom de ziekenhuizen....
Maar zou de woede echt bij de politiek begonnen zijn....?
Of zat het al in de mens. ..?
De jaloerse mens... de mens die niet met macht om kan gaan.... de verveelde mens... de domme mens....de hebzuchtige mens......?
 Mijn kriegeligheid is geen woede te noemen ....
Woede heeft naar weinig zin als je juist gaat voor de liefde...
Strijden om liefde is die liefde al loslaten voor je hem gewonnen hebt....
Van.... zelfs toen ik erachter kwam dat veel problemen in mij te maken hadden met, zoals ik hierboven al eerder vertelde,  de opvoeding... met in navolging daarvan, huwelijk... gaf ik al zoiets aan...."boosheid lost nu even niks op... ik kan beter aan mezelf gaan werken zodat ik niet in herhaling val"....

Stel je voor dat ik de boosheid had gevoed.... ai ai... dan was ik nu nog geen stap verder geweest...
Stel dat ik vorig jaar nadat ik werd beticht van onterechte dingen die ik niet gedaan had,  woedend was geworden en gebleven. .. dan was ik stil blijven staan...
Niet dat ik nou zweverig ben gaan zitten vergeven....
Nee dat niet...
Want fout is fout... en valt niet goed te praten....(Al begrijp ik nog steeds veel dingen van waar ze vandaan komen)....
Dus nee... niet vergeven...
Ik heb wel zoiets als van karma.... want als "wie goed doet, goed ontmoet" geldt... dan geldt ook dat wie slecht doet, slecht ontmoet....
Daar hoeft een ander niks aan te doen... dat gebeurt vanzelf....op welke manieren dan ook...
Meestal probeert ik dus uit dingen die me woedend zouden moeten maken, lering te trekken. ..
Of..... het en zetje de andere kant op te geven.....
Een zetje richting liefde....
Omdat dat zoveel fijner voelt....
Ontken is daarmee dingen....?
Nee... dat denk ik niet. .
Ik zie veel onrecht.... verkeerde dingen...
Maar waarom zou ik er woedend over moeten worden. ..
Zonder woede kan je ook de barricades op...
Als ik om al het onrecht dat kinderen wordt aangedaan woedend zou moeten worden... tegen de ander zou moeten vechten in plaats van vóór het kind.... dan zou er met dat kind immers niks gebeuren....dan ben je immers veel te druk met je richten op degene die het leed veroorzaakte...
Wat niét inhoud dat er dan niks met die veroorzaker moet gebeuren natuurlijk....
Van... ik weet nog heel goed die keer.... zeker 15 jaar geleden wel....
Een leerling uit mijn klas die misbruikt werd....
Alle onderzoeken waren gedaan... alle bewijslast geleverd...
Er werd enkel nog gewacht op één handtekening van de officier van justitie. .
Die handtekening zou voor vrijdag komen, zodat het kind niet nóg een keer naar de dader zou hoeven dat weekend....
Maar de handtekening kwam niet.... niet op tijd in ieder geval....
En nou weet ik niet of machteloosheid hetzelfde is als woede... maar ik had deze leerling gezegd dat het allemaal achter de rug was... dat het afgelopen was.... dat hij "bijna" veilig was....
En nu.... nu moest hij dat weekend nog een keer daarheen... om geen argwaan te wekken....
Ja ik was boos op de officier... op juridische pietluttigheden....op de bureaucratie....
Machteloos dat ik niks kon doen....
Uit woede had ik naar dat adres kunnen gaan... ik was er toe in staat want ik zal uit principe  nooit een belofte breken....en al zeker niet mijn belofte aan een kind.....
Ik had die vent. .grrrrrrr.... ik had m van alles aan willen doen...
Maar ik zou een compleet proces in duigen geholpen hebben...
Dus ik belde mijn vriendin.... en vroeg haar alsjeblieft te komen om me "tegen te houden"... In de zin van afleiding brengen. ..
Ik heb het ergste weekend van mijn leven gehad... maar maandags was de handtekening er en kon de man aangehouden worden....
Was ik mijn machteloze woede gevolgd dan had ik het " van kwaad tot erger" aangericht....
Van... en over belofte gesproken.... misschien is dat wel een heel mooi voorbeeld van hoe "woede" een mens kan tegenhouden....
Juist door mijn jeugd...(Een vader met een alcohol probleem o.a.)... ben ik veel waarde aan beloftes gaan hechten... omdat toen beloftes zo weinig waarde hadden...
Er kon je van alles belooft worden in dronkenschap waar later niks van kwam...
Dát zou mij niet gebeuren...
Wat ik beloof wil ik waarmaken en nakomen....
1x lukte dat niet.... de belofte voor de burgerlijke stand tijdens mijn huwelijk....
Ik hield ondanks beter weten in maar vol en vol... om geen belofte breken.... tot het echt niet meer ging....
Willem plukt daar nu de zure vruchten van... want elke keer als trouwen ter sprake komt zeg ik "onzin"....
Loze beloftes misschien.... kijk naar jezelf...3x belooft en toch 3 exen....
En ikzelf. .1x belooft....
Maar er kunnen in je leven of huwelijk dingen gebeuren die je anders doen besluiten, hoor ik dan...
Ammehoela.. beloof het dan niet...
En  die "woede"  van de gebroken belofte houdt me nu dus tegen anders te kunnen denken....
Van..... jongens jongens... wat een ochtend met zware gedachten.....
We gaan wat luchtigers ondernemen vanmiddag...
Door Willems afval race worden de kleren te klein....
Met andere woorden... we gaan op kledingjacht....
Maak je borst maar nat....
Op kledingjacht met een hsp'er .... het moet goed voelen....
Niet alleen in hoe het zit... maar ook hoe het er uit ziet... hoe het ruikt... hoe het oogt...hoe de  winkel eruit  ziet....hoe het licht valt of hoe de pashokjes zijn....hoe de verkoopster is..... alles speelt mee .... en de parkeergarage valt al tegen....
Te druk... teveel pijltjes..... geen plek.... geen geduld....
Willem daar...!!!!!!
Een plek.... eerste leed geleden...
Winkel 1... de verkoopster deugd niet... en de winkel is te krap.... en de kleur van de spijkerbroek is niet goed... en de meneer in het pashokje ernaast stinkt naar zweet....
Volgende winkel..... TL verlichting is niet prettig.... de winkel is te druk... teveel prikkels....
Winkel nummer 3.... de verkoopster deugd... dat is in ieder geval al een pluspunt.... en gelukkig maar want de broeken liggen zo hoog dat je die verkoopster en een ladder,  wel nodig hebt.... trouwens....dat ze zo hoog liggen is alweer een minpunt...
Volgende minpunt is dat de broeken té gewoontjes zijn....

 Broeken met tierelantijntjes moeten het zijn... iets in de trant van. . met een knoopje... een extra ritsje ... een grappig stiksel. .. dat dus....
Ik loop zelf maar eens rond. . tenslotte ken ik mijn hsp'er en zijn extremen.....
Ik vind de tierelantijntjes broek....nog elastisch ook.... pluspunt extra....
En ja hoor.... dat is 'm....
Hij wil er nog één ....
Maar Willem ze hebben alleen dezelfde daarvan.... geen andere blauwe kleur of ander tierelantijntje....
Wel en héél andere kleur... licht grijs...
NEE...!!
Ik wist 't...
Nu even subtiel aanpakken Wamp....
Goh Willem... nu je zó afgevallen bent kun je veel meer hebben joh... leuke kleuren combineren... je mooie kleuren schoenen bijpassend bij een broek....
Let op... nu komt er eerst een.."NEE"..... en dan gaat hij nadenken...
"NEE".... zegt hij.... en 10 seconden erna.... laat maar zien dan...
Ik pak de grijze spijkerbroek. ..
Hij zit als gegoten... en staat leuk...
Goh... leuk Willem... met die grijze schoenen eronder...
Gaan we ook nog een mooi bijpassend overhemd halen...
Ik ben niet om.... zegt hij... maar ik koop hem wel... misschien ga ik hem nog wel leuk vinden....
Van... ik weet precies hoe dat gaat... twee complimentjes van anderen en hij wil voortaan alleen nog maar licht grijs....
Van... enfin... drie spijkerbroeken haalt hij... en 3 overhemden....
1 Overhemd een beetje strak maar te mooi om te laten hangen... en... is een mooie stok achter de deur om nog meer af te vallen. ..
Ja ja... die kennen we... daar hangen er nog drie van aan een kleerhanger thuis....
Van.... volgende klus.... Peter komt... buitendorpel maken....
Goed zo... ga ik boodschappen doen. ..
Pizza's vanavond maar....
Van... de avond sudderen we door... na de pizza's laatste aflevering van beste zangers kijken en Willem die Hanna van een feestje moet halen....
Om 12 uur... terwijl hij om 6 uur op moet omdat hij moet optreden in Zuidlaren...
Nou ja... wintertijd gaat in zullen we maar zeggen....
Och jee... Willem en optreden en wintertijd...
Zal ik de klok vast....????
Nee Willem.... dat doet de telefoon vanzelf... niet gaan zitten klooien eraan nu...
Zet jij dan ook je alarm... voor de zekerheid...?????
Ja Willem... ik zet ook het alarm. .
Hebben we nog een gewone wekker...?????
Nee Willem die heb je vorige week tijdens de opruiming weggegooid...
Ik heb de wekker om 4 uur gezet hoor... dan weet ik zeker dat de wintertijd goed is gegaan...!
Ja Willem... goed Willem... je hoeft me niet wakker te maken om te zeggen dat het gelukt is...
Oh....!
Willempie... Willempie.....
Ik vind het een weer genoeg voor één dag. .

26 oktober 2018

Dag van:

En dát ik nou eens echt van mijn vrije dag ga genieten....
Ik vouw me in mijn leunstoel en bedenk me wat ik nou het aller aller lekkerste leukste liefste vind en doe...
Mijn ultieme vrije dag bij dit weer .... kaarsjes aan... kat op schoot... kopje koffie binnen handbereik... honden aan de voeten... breiwerk in de handen...en dan of een muziekje aan (heb nog een niet beluisterde dubbel cd van Bløf liggen... of TLC kijken naar cake boss .... flip or flop... house for sale.... say yes to the dress. . One born every minute...
  Ik kies voor het laatste....
Dus... vorm het beeld even mee..... vroege ochtend; kaarsjes, koffie, kat, honden, breiwerk en TLC. ..
Van... ik voel me de gelukkigste mens op deze aarde.....behalve dan dat ik een hals moet inbreien wat ik minder vind omdat ik daarbij moet nadenken.... en tellen. . en opletten...
Maar geen gezeur... het zijn slechts 12 toeren en dan is ook dat leed weer geleden....
Twaalf toeren en één geboren tv baby verder, hecht ik de laatste steken af.... zet nog een kop koffie.... springt de kat weer op schoot... liggen de honden rustig... branden de waxinelichtjes nog.... en zet ik de steken voor de mouw op....
Het zou een linker of een rechter mouw kunnen zijn... dat maakt niet uit....
Zelfs dilemma's en keuzes maken is mij op dit moment vreemd....
Van.... behalve dan dat ik mijn andere been onder mijn billen moet leggen omdat de ene slaapt....maar dat durft ik in deze staat van doen zelfs bijna een reflex te durven noemen....
Van... ik denk eens terug aan de tijd dat ikzelf kinderen kreeg....
Hoe boos ik op mijn moeder was dat ze alleen maar verteld had "kind... je bent het daarna allemaal vergeten"...
Ik had toch graag ongeveer geweten wat er aan daarna vooraf was gegaan. .
Ik ben me kapot geschrokken....
Bevallen was niet maar even een fluitje van een cent.... dat was notabene een fluit van een compleet achtergehouden pensioen fonds.....
En ja... inderdaad was ik het daarna vergeten... maar geloof me... na de tweede keer toch écht niet meer...
Ook al had Liesbeth List (die toevallig op dezelfde dag beviel als ik van de eerste) volgens de bladen een veel ergere bevalling gehad (toevallig als ik precies hetzelfde euvel van een gekantelde baarmoeder... waar klaagt ze over...)... en ook al was de tweede er binnen drie uur....
Van... toch geniet ik wel van de beelden..... al die kleine nieuwe wereldwondertjes.....
Ik hoop zo vreselijk dat hun generatie (dus ook die van mijn eigen kleinkinderen) de redders van de aarde worden. .. en alle troep die wij, verwende naoorlogse generatie ervan maakte, kunnen oplossen om er een voor hun leefbare aarde van te maken waar ze nog lang écht op kunnen leven en écht van kunnen genieten.... los van de ruinerende weelde die wij ons eigen maakte. . althans in ieder geval velen onder ons....
En dat ze op een tolerantere, respectvolle en gezonde aarde mogen leven....
Ach... mijn lieve jongste generatie...
Ik krijg de hele ochtend al fotootjes toegestuurd van de twee die vandaag in Dinant zijn...
Daar hebben Annet en ik toen ook zo genoten....
En van de andere twee die aan het genieten zijn van de wat de herfst te bieden heeft...
Van.... cupcakes war .... die kende ik nog niet....
Ik krijg er zelfs nog geen honger of trek van als ik er naar kijk...
Ik heb niet veel met zoetigheid...
Waren het saucijzenbroodjes heerst. . ja..... dat was een heel ander verhaal geweest... maar ja... daar valt zo weinig aan te versieren hè....

Überhaupt heb je weinig variatie bij saucijzenbroodjes. .. de vulling is en blijft gehakt.... liefst zo gekruid mogelijk.... en niet met aardbeien, pistache of velvet smaak....
Creatief vind ik de dames en enkele heer wel hoor... ik doe het ze niet na. .
Maar nee... cupcakes bakker of cupcakes jurylid is niks voor mij....
Van... hopla cake boss dan maar...
Wederom zoetigheid maar. .. nu gaat het me ook om de achtergrond verhalen van de Italiaanse bakkersfamilie... hun eeuwig gevecht met dieet. . hun mama met de ziekte ALS....hun sterke familieband.... en de prachtige taarten....
Die opdrachten....dat brein van die boss... en wat er uit zijn handen komt...
Ja... dit kan ik wel waarderen...
Van.... ik ben het tv kijken even zat....
Muziekje op...Bløf klanken.... meeblèren ....
En de mouwen vorderen gestaag... elke 6e nld aan weerszijden 15x 1 at mrd...
Die afkortingen zijn voor insiders....
Het Noorse motief erin... en geen fouten maken want ik brei het voorpand...
Absurde gedachte natuurlijk... alsof er straks achter die trui geen mensen lopen....
Maar vooruit... het gaat om het idee....
Van... nu moet ik toch echt boodschappen gaan doen...
Mijn elektronische sigaret vloeistof is op... en er moet eten op de plank...
Luxe.. dus verse.... spinazieschotel....
Men neme aardappel puree ... vers spinazie blad erdoorheen. .
Snoep tomaatjes erdoor. . chorizo stukjes....
Brie eroverheen... kruiden paneermeel....
In de oven....
Het is klaar als Willem thuis komt...
Babeth werkt... en Hanna... uit met vriendje... oeps... toch weer aan met vriendje...  eet mee... ..
Van.... en dan tegelijkertijd met je eerste hap, krijg je direct de zieke bijsmaak van de beelden van het Slotervaart ziekenhuis als hapklare brok binnen....
Alle patiënten op stel en sprong naar andere ziekenhuizen....
Verdrietige en geschokte verhalen...
En dan op het journaal een regeringslid die vertelt dat het hen écht op de eerste plaats om de zorg voor de mensen gaat...
Nee, dat zie ik. .. sukkel....
Van... en direct daarna de ziekmakende Trump aanhanger die bombrieven verstuurd.... naar Trump tegenhangers...
Dat roept de grote baas van Amerika dus zelf op... met zijn doelloze gedrag en wanpraktijken...
En dan weer aan je kleinkinderen denken.. en al die wereldwondertjes vanmorgen op tv...
En dan ook nog  in liefde willen blijven geloven....

Van. .. als Willem Babeth haalt kijk ik nog even een stukje Ivo Niehe show....
En prachtig interview met Jimmy Nelson de fotograaf. .
Och wat een kwetsbaar mooi verhaal....
Misbruikt door priesters.... in één dag kaal geworden... een autistische vader die later zelfmoord pleegt....en daarom de wereld op z'n mooist laten zien door zijn camera...
En daarom tot uitersten gaand...
Waarop zijn zoon hem op een avond vertelt "papa jij bent altijd weg en doet de gevaarlijkste dingen om daar te komen waar je foto's wilt maken... ik durf nooit boos op jou te worden omdat ik bang ben dat je ooit eens niét meer thuiskomt....
Hoe herkenbaar is die man voor mij...
Hoe herkenbaar ook zijn zoon...
Door alle shit en ellende die je hebt meegemaakt juist de liefde de kans willen geven... liefde geven... maar door de ogen van een camera... of van een ander....
Anderen die niet mogen overkomen wat jou overkwam...
Van... en die angst van die zoon....
Ik durf amper ruzie te maken. .. bang dat er een keer komt dat je het niet met goed kan maken....
Bang dat je je leven door moet met schuldgevoel....
(Ga nooit heen zonder te groeten... ga nooit heen zonder een zoen... wie het noodlot zal ontmoeten, kan het later nooit meer doen....)
Van... volgens mij, heb ik mijn vrije dag uitermate goed doorgebracht. ..met eigenlijk niks... en tegelijkertijd heel veel....

25 oktober 2018

Dag van:

Echt..... je moet hier aan de andere kant van de Rijnbrug nooit te laat vetrekken...
Het grote nadeel van aan de nieuwe kant van Arnhem wonen...
Het kan soms slechts 5 à 10 minuten later vertrekken uitmaken of het verkeer richting centrum staat vast...
Van... nog ergers is, dat ik dat weet...!!!!
En toch elke keer als ik wat later naar mijn werk kan gaan, ook later ga...
En me dus keer op keer er weer aan erger....met een gevoel van 'eigen schuld dikke bult' in mijn achterhoofd....
En misschien is dat laatste dan nog wel het ergste...
Maar goéd... ik begeef me dus in de spitsigste ochtendspits naar mijn werk....
En ook nog een stuk weg opgebroken....
Hoe dom kan ik zijn. ..
Van... ik kom wel op tijd op school hoor... alleen daar staan dus ook al tal van busjes die de nog enkele parkeerplaatsen die er zijn, blokkeren...
Enfin... dan maar richting bos parkeren....
Van... ik loop naar de klas waar ik vandaag inval...
Een EMB groep... kinderen met een ernstig meervoudige beperking...
Bemand door die collega's met engelengeduld.... en een hele speciale liefde voor deze doelgroep...
Vandaag begeleid ik een leerling 1 op 1....
Bijzondere zorg dus...
En ik denk dat ik maar volsta met een paar opmerkingen vandaag....
Dat ik geraakt was en emotioneel bewogen....
Dat kinderleed nooit went... zelfs niet na 20 jaar speciaal onderwijs...
Dat ik nooit iets gewoon of normaal zal vinden.....
Dat collegialiteit altijd weer een bewonderenswaardig fenomeen blijft....
Dat één handje op je knie, je hele dag goed kan maken...
Dat je als juf soms toch nog veel te gauw geneigd bent zelf in te vullen waar je gewoon de vraag open moet laten. ..
Maar dat het tegelijkertijd ook iets moois heeft.... omdat je zó verschrikkelijk graag wilt dat kinderen zorgeloos en blij door het leven kunnen en mogen gaan....
Dat je nog altijd in eigen kwetsbaarheid het meeste kan bereiken...en niet met 'Ik weet het toch zeker wel beter'....
Dat samen altijd meer weet dan één....
Dat ik een intens bewogen dag beleefd heb...
Dat ik aan het eind van zo'n dag even mijn gevoel ondergeschikt aan mijn verstand moet laten zijn...... met de nadruk op "aan het eind van de dag"......
En dat je helaas.... helaas.... niet altijd in staat bent om alle kinderleed te voorkomen. .... maar er wel voor ze kan zijn.....binnen je mogelijkheden.... binnen de tijd die je hebt....
Van... en verder zag ik nog veel mooie dingen....
De glimlach van een kind bij een knuffel...
Dat de kleinste stapjes toch ook vooruitgang betekenen....
Dat... hoe ernstig beperkt ook... elk kind mogelijkheden heeft...
En er juffen bestaan die dit weten te stimuleren...
En misschien wel het mooiste.... dat ik nu heel duidelijk het verschil heb ervaren tussen een blijde glimlach en een dankbare glimlach...
Van... ja... een bewogen dagje...
En ik blijf dan ook niet lang op school... ik heb wat te verwerken... zelfs nog na 20 jaar speciaal onderwijs ervaring...
Van... chips... ik heb vergeten de tandarts af te bellen voor de afspraak van maandag....
En yes .... salaris met bonus is gestort....
Daar laat ik kinderen en kleinkinderen maar eens fijn van mee profiteren...
En vooruit... nog maar een goed doel erbij. ....stichting Dierenlot dit keer.....
Nou toe maar dan... ook nog een deel naar Sulawesi......
Van Willem volgt mijn laatste actie en stort ook....
Wij kunnen dat toch niet laten....

Van..... de meiden van Willem weer in the house. ....
En Willem die een ernstig woordje met ze moet spreken dit weekend begrijp ik...
Van... lekker rustig niks vanavond.... behalve Willem helpen met een gedicht over zijn moeder waar hij na de tandarts heen is gereden met Borre....dus gelukkig was alles heel in huis toen ik thuis kwam....
Tenminste dat dacht ik.....
Even tevoren... tussen tandarts bezoek en Borre halen door... had Borre nog even een fotoalbum en dvd's te pakken gehad... zo vertelt Willem....
En deze had meneer niet van de tafel gepakt maar uit een klein laatje....
Het wórdt dus van kwaad tot erger....
Nog ergens een oud papier ophaaldienst medewerker die een stagiaire kan gebruiken...?.??
Ik heb een hele goede in de aanbieding. . versnippert ook meteen belangrijke papieren....
Hoe multi functioneel wil je het hebben....
Van.... kinderen blij verrast en dankbaar met het extraatje... het regent appjes....
Eén stel genietend in de Ardennen, het andere stel weer hardwerkend....
Willem werkt nog laat aan school....
De meiden toeven op de kamer met hun tablets....
En ik mijmer nog wat over mijn schoonmoeder....
Voor haar ben ik tegenwoordig de nieuwe vriendin van Willem....die op zijn beurt dan weer eens haar zoon... dan haar man of broer is...
Alzheimer verbrokkelt en sprokkelt een mens.... van sterke boomstam tot kachelhoutjes.....
Kanker vreet.... Alzheimer verbrijzelt... langzaam... gruwelijk langzaam....
En dat allemaal terwijl ik op het journaal ook nog eens de zorg rampen zie toenemen...
Ziekenhuizen die moeten sluiten door faillissement...
Een ziekenhuis notabene...
Wat is de volgende krankzinnige stap....??
Universitaire  ziekenhuizen????...... onderzoekslaboratoria??....
 Wanneer gaan de ogen toch eens open. .???
Wanneer beseft Nederland dat ze te ver gaan met hun tolerantie....
Heus... ik ben trots op ons tolerante land. .. maar wat commerciële doeleinden betreft mogen van mij nou wél eens de grenzen aangegeven worden....
In plaats van je bezig te houden met Pieten discussies... voetbal hooligans problemen.... waar wel of niet gerookt mag worden.... en al meer van die onzinnigheden...
Kijk eens naar de werkelijke problemen.... op een pilletje meer dan 300% verdienen ... Ziekenhuizen die moeten sluiten... medicijnen die niet aan apotheken geleverd worden.... met alle gevolgen van dien... kinderen die niet van de leerplicht en zorgplicht ontheven kunnen worden... doodongelukkig op scholen zitten omdat er geen geld en geen plek is voor de juiste opvang in zorginstellingen.... bah....
Ach... mijn lieve schoonmoeder... haar leven lang gezorgd... maar wie zorgt er nu voor haar....??.....

24 oktober 2018

Dag van:

Je ogen open doen en direct je zus en collega feliciteren die jarig zijn.... bang dat je het anders vergeet in de drukte van de dag die meestal al druk begint als je je eerste voet, ongeacht linker of rechter, op de grond zet.....
Van... zo... dat kan ik niet meer vergeten...
Nu even een neus buiten de balkondeur... wat voor weer is het... ofwel wat trek ik aan. .
Het miezert maar is niet echt koud....
Miezer daar word je niet blij van...
Kinderen willen buitenspelen en in eerste instantie denk je 'Dat kan best' maar na 10 minuten zijn ze toch goed nat...
Daarbij zal het wel een modderige klieder bende van bladeren zijn op de glijbanen en op het plein...
Dat wordt weer vegen geblazen in de klas....
Kinderen, profielzolen en modder zijn een fatale combinatie....
Je wilt niet weten hoe dat er onder de tafeltjes uitziet....
Van... ja ik blijf die verwende muts die een nóg langere zomer wil maar vrees, dat ik dan moet emigreren en dat gaat me dan weer net iets te ver...
Van... het was overigens een relaxt dagje klas....
Denk dat de kleuters ook wel een beetje weersovergangen moe zijn....
We hebben heerlijk gelezen en met klei gewerkt... gekleurd en geteld... de dagen geoefend... tot één eigenwijze zegt "nou is het wel genoeg hoor"....
Buiten hebben we overigens ook grote juffen hilariteit, als een kleuter aan een andere kleuter vraagt "kom je mee...?"....
En als die andere kleuter dan meekomt, zeer verbaasd tegen ons roept "hij beweegt"....
Ach... juf zijn blijft een heerlijk vak... zeker op zulke momenten
Van.... nu snel de overdracht en dan naar het grote winkelcentrum voor een cadeau voor zus....
Een paar weken geleden al een mooie giraffen (beeld) gekocht...
Ze heeft iets met giraffen.... symbool voor geweldloze communicatie......
Vandaag nog een spel erbij 'voor als je extra liefde kan gebruiken'...
Er wie kan dat nou niet....
Van... kijk aan... ook nog een nou boek voor Willem over HSP'ers....
Duur... maar dat mag wel een keertje...
Hoppa... en nog een mooie bos bloemen... klaar!!!!!
Bank... en als ik dan thuis kom... dan slaat de man met de hamer toe...
Ik plof op de bank.... en slaap....
Aangezien Willem eerst nog BHV cursus heeft slaap ik nog best een eindje weg ook een mis notabene twee oproepen op mijn telefoon...
Van... na snel terugbellen als ik wakker ben, blijkt dat ik morgen een 1 op 1 begeleidingstaak heb....
Ik zeg: uitdaging...!!
Donderdag is altijd een ambulante dag vol verrassingen in andere groepen maar dit is dan weer zo'n geval apart...
Van... maar nu eerst Willem snel eten geven en dan hup in de auto naar de jarige....
In het donker langs al die boeren landweggetjes in de regen is best nog wel een toer...
Voor hun een bewuste keuze... maar wij weten nog niet of dat nou wat voor ons zou zijn... ontdekken we, als we in the Middle of nowhere rijden....
Wel lekker al die open haard luchtjes onderweg...
Bij mijn zus op het landgoed oogt het al gezellig met alle lichtjes aan....
De poort gaat open en we rijden de oprijlaan op richting lichtjes...
Het is knus binnen en precies de goede verjaardagssfeer.... lekker gezellig en rustig...
En.... ja Willem de tv staat aan op voetbal....
Je hoeft niks te missen...
De avond vult zich met herinneringen ophalen van oude tv programma's en de oude tunes beluisteren. .

Lang leve YouTube die al dat soort dingen bewaart en archiveert...
Maar morgen weer een intensieve werkdag en voor Willem een tandarts bezoek dus laat maken we het niet...
Van thuis...
Ik word er zo verdrietig van. .
En het spreekwoord van de ezel die zich stoot is compleet van toepassing...
Want. ...
Willems nieuwe boek ligt in gruzelementen. . zeg maar snippers.... door de kamer....
Ik weet niet of ik boos of verdrietig moet zijn....
Ik weet niet of ik boos op Willem.... mezelf... of Borre moet worden....
Maar feit is dat er even €24.95 voor nop is uitgegeven.... en dat is al het tweede boek in drie weken tijd. .
Protest, zegt Willem....
Ja het zal best... maar had voor mijn part de hele kamer onder gepiest in plaats van steeds dure boeken stuk te bijten...
En wedden dat als we de boeken wegleggen, Borre wel iets anders vindt....
Laat deze protest leeftijd maar gauw voorbij gaan...
Ik heb er nu al genoeg van...!
Slimme Babs
Vrolijke Blitz
Lieve softe maar oooh zo sloopgrage Borre
Ik hou van ze... maar soms.....grrrrrrrrr

23 oktober 2018

Dag van:

Koud voelt het... beetje waterkoud....
Harde wind... met vlagen...
Dansbal van herfstbladeren ....
Dr dwarrelen niet maar walsen door de lucht....
Eén groot ballroom feest....
Herfst is wat de mensen eindelijk wilden...
Herfst is wat ze krijgen...
Wel een droge herfst nochtans...
Zelfs heet miezer- of motregentje mag geen naam hebben....
Al die je nog zo je best.... en bij je nog zo lang buiten, nat word je er niet van....
Voor de kinderen niet erg. .. die genieten...
En alsof de blaadjes al niet genoeg eind dansten, gooien zij ze nog een extra keer in de lucht...
Er doorheen stampen is nog lekker.... en dan flink omhoog schoppen....
Van.... ik geloof niet dat ik ooit een kind ben tegengekomen die me vertelde dat hij herfst... of winter... niet leuk vond ...
Kunnen volwassenen mopperen over de te koude winter met zijn vieze gladde wegen of juist niet het schaatsweer wat ze verwachtten. ... de te hete zomer want och jongens wat is heet het.... de schaarse lente die maar niet op gang wil komen of toch ook nog te koud is.... de akelige natte herfst waarin al die blaadjes elke keer opgeveegd moeten worden of de fietspaden glad maken.....
Kinderen daarentegen genieten van elk seizoen....
De lente met zijn beestjes en bollen.... de zomer één grote waterpret.... de herfst met zijn blaadjes die je kan wegschoppen en de kastanjes waar je mee kan knutselen.... de winner met de sneeuw en sneeuwpoppen ... de kerst en het vuurwerk. .
Nee... kinderen hoe je nooit mopperen dat ze te nat of te koud zijn....
Dat laatste misschien dan soms... maar na een warme sjaal en wanten is dat ok over....
Regen betekent in de plassen stampen...met een paraplu mogen lopen.... en lente voor het eerst je had weer uit mogen doen en nieuwe sandalen kopen....
Van... vanmorgen door het bladerdansfeest naar het zwembad lopen....
En daarna zelf in de blaren mogen dollen...
Zelfs met je rolstoel is het leuk om een keurig bij elkaar geharkte berg bladeren omver te rijden....
En vandaag mogen ze ook papier snippers scheuren om op uitgeprinte laarzen te plakken.... maar laat de snippers eerst maar dwarrelen....
Dwarrelen op de lijm. ..
De kinderen genieten vandaag... en het is verhipte moeilijk om dan niet lekker mee te genieten en je eigen chagrijn om dat "pokkeweer" niet te vergeten....
Er wordt ook wat afgezongen over die herfst vandaag...
Herfst herfst wat heb je verkoopt..... honden en muizen op een hoop (originele tekst is: herfst herfst wat heb je te koop, honderdduizend bladeren op een hoop)...
"... de pannetjes worden nat... er komen twee tomaatjes aan..."
Niks geen soldaatjes.... die zijn uit het straatbeeld en ook veelal kinderbeeld (journaal) verdwenen....
Van... ik drink vandaag mijn eerste kop warme chocomelk weer sinds lange tijd. ..
En heb voor het eerst sinds lange tijd er eens last van koude voeten...
Morgen maar eens wat warms uit de kast trekken.... het lijkt erop dat die mooie zomer nu wel voorbij is....
Van.... mijn eerste elektronische sigaret dag is ook een feit....
Het bevalt me wel weer....

En de dag vliegt voorbij.... maar is nog niet voorbij als de kinderen naar huis zijn...
Eerst nog een leerlingen bespreking en een ander gesprek....
Het kijken allemaal extra's en dat zijn het natuurlijk ook.... maar over leerlingen praten vind ik wel een van de leukste dingen van het vak....
Verschillende disciplines met, allemaal vanuit eigen perspectief, een beeld van het kind
Het leidt vaak tot nieuwe inzichten of verhelderingen als je er zo samen over praat....
Mij hoor je dan ook niet klagen als ik om tien over 6 de deur uitstap en ik kwart over 6 nog in de file beland.....
Van...neeeeeee.... koken die ik niet meer.... dat heeft het lieve Chinese nieuwbakken moedertje van China town vast wel gedaan...
Om kwart óver 7 kom ik dan ook met 2 bakken mihoen met kerrie en garnalen thuis...
Van... daar tref ik een koude.... rillerige.... vermoeide maar vooral uitgehongerde Willem aan....
Die zal toch niet ziek worden...?
Doe me dat niet aan... een zieke man. ..
Blokken aan benen zijn dat.... zielige hoopjes afhankelijke en je of zo nodig hebbende hulpeloze mensenwezens....
Afwachten maar.... voetballen kijken Ajax- Benfica (En dat voor een Feyenoord fan)... zal best wel een goede medicijn zijn nu hij zelfs de fluit repetitie heeft afgebeld. ..
Morgen zien we wel verder...

22 oktober 2018

Dag van:

Brood gesmeerd... koffie op... we kunnen gaan...
Op naar 9 drukke weken vol prikkelvolle  feesten....
Maar eerst beginnen we met het thema "lekker vies"...
Elk jaar komen thema's als zonder, lente, winter, herfst aan bod... net als Sint en kerst...maar aan die laatste twee kan je weinig veranderen...
De seizoenen moeten ook terug komen maar hoe leuk is het om dat eens in een ander jasje te gieten...
Lekker vies is een super variant....
Regen.... vallende bladeren.... modder... het hoort ook allemaal bij de herfst....
Lekker vies dus. ..
En bij lekker vies maken, hoort ook lekker schoonmaken. ..
Vandaag dus maar modder aan de handen en dan de handen wassen als toetje.....
Heb er nu al zin in....
Van... tjonge het lijkt wel storm op de gangen....
Toch zijn het niet mijn leerlingen....
Wij hebben vandaag een verjaardag te vieren....
Gezellige opgewondenheid ... dat wel... maar geen storm. .
En trouwens als de chips getrakteerd worden, hoor je ze helemaal niet meer. .
Nou ja... wat gekraak her en der... dat dan weer wel....
Maar verder muisje stil...
Eigenlijk zou je iedere ochtend verplicht chippies moeten trakteren zeggen wij als klassen team tegen elkaar...
Je hebt nog nooit zulke rustige kinderen bij elkaar gezien....
Van... de "lekker vies" les begint met een lekker vies filmpje....
Ik kan het wel blijven herhalen want keer op keer hoor ik "nog een keer"...
Wat is dat toch. . kinderen en vies worden....
Het lijkt wel een twee eenheid....
Ik snap het wel.... dit is legaal vies worden...
Doe je dat thuis, dan wordt er vast wel eens gemopperd "pas op je kleren"....
En volgens mij worden kinderen nooit expres vies....
Het gebeurt in het spel... of gewoon tijdens het eten vanzelf....
Vroeger zei ik tegen mijn kinderen als die vies thuis kwamen altijd,  "lekker gespeeld jongens"....want een dag niet vies is een dag niet gespeeld...
Van... tegenwoordig met al die iPads kun je ze gerust in gala kleding neerzetten...
Mooi niet dat er iets vies wordt...
Buiten wel....als torren zo zwart kreeg ik ze soms thuis....Robbert zelfs met padden in zijn broekzak. ..
En ik vind het prima.... zo had de wasmachine ook altijd wat te doen....
Van... nu het lesje handen wassen...
En of ik nou nog zo blij ben....?
Een waterballet....
Maar water is niet vies juf....
De klas is ook schoon met zeep....
Ja ja... jullie hebben allemaal gelijk.... maar toch....
Van... handen afdrogen blijkt een lastiger klusje....
Dat betekent notabene hard werken....
Maar lol hebben we....
Heel veel lol....
En schone handen... ook een leuke bijkomstigheid...
Van... het was een leuke dag...
"Morgen weer vies juf...?"
Ja hoor.... morgen weer.... twee weken lang zelfs... tot Sinte.....
Sssst... nee juf.... geen slapende honden wakker maken...
Laat díe man eerst maar eens rustig de boot nemen. ..
De Pieten discussies losbarsten....
De cadeautjes ingepakt worden...
De Pieten oefenen....
Straks is er nog tijd genoeg om over de beste man te praten....
Van.... na alles geregeld te hebben kunnen we weer naar huis...
Ik was het het weekend al van plan maar vandaag ga ik het doen...
De elektronische sigaret weer aanschaffen....
Straks€10.00 voor een pakje is écht teveel....
Het werkt dus uiteindelijk wel, dat duurder maken. .
Kwestie van de langste adem...
Beetje mesjogge alleen dat ze dan tegelijkertijd de softdrugs gaan legaliseren...
Een jointje rook je immers. ..

Daar heb je toch echt shag voor nodig....
We leven in een raar land....
De ijsbergen smelten... maar daar hebben ze een tien jaren plan voor... een dan is het hoogstwaarschijnlijk toch al te laat....
De plastic soep in de zee wordt alsmaar erger.....
Daar is nog geen oplossing voor...
De aarde gaat dus naar de knoppen maar de mensen die erop wonen willen ze behouden....
Waar moeten die dan op gaan hen als de aarde "Op" is...?
De maan....?
Rare kromme wereld....
Van... maar het is gelukt... ik heb de elektronische sigaret...
Een socialite..... tip van een collega...
Nu nog gauw de boodschappen....
Andijvie stamppot...mmmmm. lekker....
Van... Willem is al thuis....
Honden dus ook....
Warm welkom....
Gauw koken....
Even wat kleren verstellen....
Willem een lang gesprek met zijn ex over de kinderen....
Ik die het huisje in de Ardennen van mijn kinderen die nu vakantie hebben, op de foto's bewonder....
De kat die van krolse gekkigheid niet meer weet waar ze het zoeken moet...
Als het maar niet buiten is.... eerst steriliseren die poes...!!!!
Een nestje kittens met kerst zat namelijk niet in mijn planning....
Van... zo... uit met de pret...
Morgen weer een dag....
Een lekkere vieze dag....

21 oktober 2018

Dag van:

Willem treedt op in Leeuwarden...
Vroeg opstaan dus...
Al dagen weer de vingers getraind voor het fluitspel met twee fluiten tegelijk...
Ik vind het altijd weer een wonder.....
Vind sowieso dat geen ander mens dan hij, dat uit de fluit k kan halen waarvan je het vermoeden niet hebt....
Zou je denken dat barok het enige is dat een fluit aan kan,  Willem laat je gerust wat rock, jazz of blues klanken horen....
Van... ik hoor de deur in het slot vallen en kleed me rustig aan....
Dom natuurlijk die zondagse aankleden rust....
Beneden houdt Borre weer huis.....
Als we denken dat we nu écht alles buiten hondenbereik hebben liggen, dan vindt Borre altijd wel weer wat .....
Vandaag dus het jumbo reclame blad... een extra dikke in verband met de opening van dit filiaal hier....dat helemaal achter op de tafel lag....
Soms vergeten we dat het lange grote logge slungelige Borrelijf overal bij kan....
Van... opruimen dus maar weer...
En nee Blitz en Babs jullie mogen niet op de bank....
Heerlijk drie honden die, als hun opperbaas weg is, hun onderbaas uitproberen....
Maar even mijn gezag (na één fotootje dan want ze liggen zo leuk) tonen...FOEI eraf...!!!!
Van... na de koffie toch maar weer wat doen...
Een mens 'doet' wat af in zijn leven....
Gat in de muur dichten met sneldrogende plamuur (ook al dankzij Borre) en mij van mijn eeuwige frustratie van vieze hondensnuit ramen voorgoed hst halletje voorgoed afhelpen, door er doorzichtig melkachtig plak folie tegenaan te plakken.... met golfjes erin bewerkt zelfs...
Ik zeg: gemaakt voor een huis aan het water. ...
Van.... stuc....stuc.... nee geen koeltjes erin nu alsjeblieft...
Ik wil een strak muurtje ...
Nee... ook geen honden in de buurt... straks heb ik een hondenharen wandje.....
Van... nee hè... waarom blaffen die honden zo...?
Meisje met de labrador bij de schutting... en geen van de vier kan daar doorheen...
En dát laten we zo hi hi. ...
Maar wel even een praatje maken want het is zo'n aardig meisje....
En de honden zijn zo grappig terwijl ze bij voorbaat mislukte pogingen doen door zich tussen de planken van de schutting te wringen.....
Van..... nee help niet te lang kletsen... die plamuur Ies snel drogend ....
Pffft... net op tijd. . er kan nog een laagje over....
Van.... nu het folie knippen....
Ik ben er geen held in...
Recht schrijven op een schoolbord of digibord vind ik al een klus maar recht knippen ook...
Ja, ja... ik met weer af... maar op het folie kan je niet even met een potlood en rechte lijn tekenen...
Ach... er staan toch golven op... een golfje met of minder geknipt ziet geen hond....
Ja, ja... een mens wel...maar geloof niet dat wij ooit pietluttig bezoek ontvangen....
Soort zoekt soort... ook de gemakkelijke soort....
Van... kijk toch eens aan hoe mooi dat staat...
En stadskas kunnen de honden hun snuiten tegen de ramen drukken maar dat ziet geen mens meer....

Wat natuurlijk niet betekent dat ik ze niet meer hoef te lappen...
Maar het scheelt wel dat ik ze niet 3x per dag met glassex hoef af te nemen wil ik me niet ergeren. ..
Van. . nu nog een stofzuiger door de kamer en een dweil en klaar is Miep Kraak....
Het huis kan er weer even tegen... en dat moet wel want morgen is weer een gewone werkdag en is de vakantie voorbij...
Van.... laat ik maar even op mijn werk account inloggen....
Zie je wel.... overmorgen groepsbespreking.....
Dat moet nog heel wat voor ingevuld worden....
En een invalpool rooster waarin ik ben ingedeeld maar waarvan ik al twee dagen niet kan....
Eerst maar even een mailtje en dan de lijst invullen. ..
Ik krijg mijn zondagochtend wel gevuld zo..
Van.... ik verlang nu alweer naar niks doen en onverwachte dingen....
Soms denk ik wel eens dat ik echt te hard gewerkt heb al mijn jaren....maar vooral de laatste jaren...
Soms voelt het als gesloopt. .. een moe lijf... steken in je hoofd.... maar je wilt er niet aan.... en negeert het....
Sterk zijn en blijven is een kwaliteit maar ook een valkuil....
Ouder worden is hard werken...
De juiste keuzes maken in je leven blijft wikken en wegen... en weliswaar de goede relationele beslissingen nemen maar met de nodige consequenties....
Houden van iemand is eveneens hard werken.... aan jezelf én aan samen....
Zeker in ons "late liefde" geval....
Zeker in ons "alles uit een relatie halen" geval....
Zeker in ons "Je weet nooit wat je te wachten staat" geval...
En nou geldt dat laatste natuurlijk voor iedereen, maar wij hebben het ons al helemaal niet gemakkelijk gemaakt met al die kinderen, familie en vrienden en passie voor het werk....
Van.... ik merk alleen dat mijn lijf begint tegen te stribbelen....
En ik ken mijn lijf goed genoeg om de signalen te herkennen.... maar ik ken mijn kop ook.... en die wil niet altijd luisteren.... koppig.... eigenwijs....we zullen doorgaan....
Totdat.... tot het mis gaat....
Zal ik ooit verstandig worden...?
Van..... Willem komt thuis....
Wederom een mooi optreden...maar ik had niet anders verwacht....
Hij valt op de bank in slaap..... maar ik had niet anders verwacht....
Kan ik mooi de formulieren van de bespreking verder invullen....
Van.... en ben ook klaar en sta ik net even van de rust op het water te genieten,  gaat de deurbel...
Och ja... Willems zus en zwager komen de nieuwe camper laten zien.....
Eerst natuurlijk koffie en de laatste familie belevenissen ofwel ergernissen doornemen...
Elk huisje kent zijn kruisje....
Van... koffie op... camper kijken.... wauw. ..!!!
Huis op wielen... vrijheid... inspiratie.... de wijde wereld in....
Ooit.... ooit.. hebben Willem en ik ons al lang geleden voorgenomen...ooit zullen wij ook....
Maar vooralsnog... ach ja... consequenties van beslissingen..... werken tot je 67ste.....

We hebben nog even... mits ons gegeven....
Van.... we nemen ons al dagen voor uit eten te gaan... en al dagen komt er wat tussen oud hebben we op het laatste moment toch geen zin....
Zo ook vanavond....
"We zouden toch uit eten gaan..."
Tja.... ach..... thuis is ook lekker...
Broodje zalm... harinkje voor Willem.... lekker sport kijken... lekker in bad....
Niet uit eten dus....
En Willem die notabene boodschappen doet...
Ik zeg: luxe....!!
De avond verloopt rustiger dan rustig...
Dat hebben we even nodig voor we de drukke schoolperiode van Sint en kerst weer ingaan....
Van... de wekkers weer gezet... vroeg naar bed....