30 april 2019 Parijs dag 2

Dag van:

Uit je behaaglijke warme bed komen....je raam uitkijken en een zwerver voor de raam cq kerkdeur zien liggen...
Je ineens heel ongemakkelijk voelen....
Van..... liefde is je ontbijt afstaan aan je vriendje als het ontbijt wel erg karig is....
Liefde luwt als hij zegt nog niet genoeg te hebben....
Van... Willems dochter Marianne jarig... zingen dus....
Van..... in de ochtenddauw je tweede kopje koffie op een terrasje nemen... en dan tot de ontdekking komen als de zon verdwijnt dat je wel iets te voorbarig je zomerschoenen aantrok....
Van... gezellige wandeling door een straat met alleen maar bruidswinkels....
Er dan maar volhouden te zeggen dat je niet wil trouwen.....
Van..... nee hè.... Willems ongeduld speelt weer eens parten....
Poortje reageert niet snel genoeg op de metrokaart..... nog een keer erop leggen en ja hoor... geblokkeerd....
Terug naar gare du nord..... iemand opzoeken die er verstand van heeft...
En dat je dat dan zelf blijkt te zijn....
"Willem probeert het nog eens"...
En ja hoor....hij doet het weer....
Van...... op naar een compleet nieuwe wijk naar het naast Parc d'acclimation gelegen, museum van Louis Vuitton.....
Het Parc... speeltuin en dierentuin.... en schoolreisjes tijd ook in Parijs....
Vakantiegevoel even van de baan nu bij het zien van al die Parijse collega's met hun leerlingen.....
Van...... Louis Vuitton Fondation.... wat een waanzinnig krankzinnig uitzinnig gebouw.....
Wie heeft dit bedacht....
Ooit zei de architect Frank Gehry....'Ik droom ervan een onuitwisbaar vaartuig te ontwerpen voor Parijs, dat de diepgaande culturele roeping van de stad weergeeft.....
Hij schetste zijn gevoel in een wirwar van lijnen en ontwierp daaruit een ongelofelijk ingenieus gebouw.....of zoals hij het noemt 'vaartuig'....
Van... niet weten waar je het eerst kijken moet..... hoe je kijken moet.....
En dit is nog maar de buitenkant....
Van... binnen val je in de volgende verbazing.... lijnenspel.... doolhof.... onlogische perfectie....
En het ene na het andere kunstwerk dat je in vervoering brengt....en doet verwonderen ......
Van.... Willem in de ban van infinity mirror room....
Ik ga nog een keer.....
Eindeloze ontroering.....
Van..... of volgens de eigen tekst van Willem:
Ik ben een voorbijganger
Kan ik blijven bestaan?
Ik wil blijven bestaan
Ik zal blijven bestaan

Blijf bij mij
Voorbij
Voorbij

Toelichting:
Eén van de meest intense ervaringen die ik heb meegemaakt. We kwamen in een ruimte met rondom ons heen allemaal glas. Het glas was zo in elkaar gezet dat waar je ook keek je jezelf terugzag. Je werd vermenigvuldigd en gedeeld tegelijkertijd. Het glas had breuklijnen. Maar die hadden niet de overhand, want ondanks het gevoel van een repeterende breuk zag ik mijzelf niet tenondergaan! Overal kwamen we namelijk weer terug....Een lange rij "mij" en "ons" ging heel ver terug "het glas" in, maar verdween niet.
We gingen het verleden in, tegelijkertijd terugverschijnend in het nu, als ook dit overweldigende gevoel om de toekomst in te gaan in ons ontdekkend.
Alles van glas: zo breekbaar...
Alles wat je er door ervaart: onmetelijke schoonheid....
De sta ruimte was: 1 meter bij 2 meter
De beleef ruimte was: oneindig!

Kunstenares: Yayoy Kusama...Ifinity Mirror Room
Van.... en verder gaat het .....een super gaaf kunstwerk dat ik, voor het gemak,  maar speelgoed voor grote mensen noem...
Honderden hangende waslijntjes waar je doorheen kan lopen....
Van.... en door ....naar een kunstwerk waar je zelf deel van uitmaakt.... spiegelglas met lijnen van onaf gemaakte lichaamsdelen.... de imperfectie van de mens.... omdat je zelf gespiegeld wordt en dus ook imperfect bent door de lijnen die sommige van je eigen lichaamsdelen wegvagen.....
Van..... die ene zin....in neon letters.."een zin in vijf kleuren".... en dat in 5 neonlicht kleuren....
En weer hoor je ons zeggen "kom er maar op"......
Van...... een kunstwerk van organisch materiaal....
Krijgt nooit water maar leeft van wat het gebouw haar voedt..... zon, regen, schaduw, droogte...
Er zit van alles in.... gras, fruit, kleding, schoeisel, plastic zelfs.....
Van.....dan de kelder in...
Willem zit vol.... maar ik kan niet anders dan langs de van Gogh's, Renoir's, Gaugin's, Monet's en zoveel meer lopen.....
Zoveel kunstschatten..... zoveel geschiedenis.....
Het is té mooi.... té veel.....
Ook ik zit vol....en alles doet me zeer van de trappen.... vreemde doolhof gangen... klimmen, dalen....
Maar wat een belevenis dit museum....
Van.... door het verkeerde poortje naar buiten en illegaal in de dierentuin terecht komen....
Zo jammer dat je dan te moe bent om daar nog een kijkje te nemen....
Van... teveel prikkels ....al die hordes schoolreis kindertjes....
Van..... naar ons vertrouwde Centre Pompidou plein.... maar cavalier blue dat verbouwd is.....
Weg sfeertje..... maar de pastis smaakt goed en ik word gelaafd met schoteltje groene olijven na schoteltje groene olijven....
Ik mag die ober wel.....
Van..... maar Forum les Halles....
De bellenblaas man.....en een massa blije kinderen...
Een jazz concert.... en een massa blije grote mensen... ons incluis...
Hoeveel cadeautjes kan je op één dag krijgen....
Van..... nu eten....
We kunnen best wel op Saint Germain station uitstappen.... dacht ik zo...
Niet denken Wampie..... vooral niét denken.....
Verdwalen dus...
En verdwalen in Parijs is geen straf....BEHALVE ALS WILLEM HONGER HEEFT....!!!
Van..... maar ik vind uiteindelijk de juiste weg en de goede plek....
Aan tafel dus.....
"Wat een dag hè Wampie?"
Nou wat een dag Willem....!
Van.... maar dan.....
En half uurtje aan tafel zitten.... maar de wc moeten... op willen staan... en zo stijf als een plank zijn....
Je linkerbeen niet eens voor je rechter krijgen.....
Over de grenzen van je bestaan zijn gegaan en geen spijt ervan hebben.....
Van.... Willem die steeds weer dubbelgangers van bekenden uit Nederland ziet....

Dan een horde Chinezen... en ik, die al dat 'lijken op' zat ben....dus.... "kijk en die lijken allemaal op de Chinees bij ons op de hoek".....
Van...."Wampie kijk die neus eens.... dat is Harrie de neus...."
Welke Harrie de neus....?
"Die neus van Harrie Holleeder...."
Die neus heet Willem....
Van..... hoe kom ik bij die metro...?
Je ene been voor het andere...?
Welk been.... ik voel geen been meer...
Van..... lekker knus zo...
Meer lekker kneus eigenlijk...
Van..... Ajax wint..... maar of zo'n café nou blij is met Willems aanwezigheid.....?.??
Van... morgen is het hier 1 mei...
Dat wordt nog gevierd in Parijs...
Het zal ons benieuwen....

29 april 2019 Parijs dag 1

Dag van:

Ochtend.... zéér vroege ochtend....veel te vroege ochtend...
Nog geen eend op het water te bekennen en geen kip op straat....
Behalve wij dan... met twee koffertjes... en een tasje broodjes met een thermoskan koffie...
Dag poes... pas goed op het huis en de buren....
Van.... koud is het... en niks geeft ook maar enige aanwijzing op mooi weer...
Zo rijden  we om 6 uur de Belgische mistige grens over...
Je voelt het direct.....boink hobbeldebobbel.....
De mist wordt, naarmate we de Franse grens naderen, dichter en dichter...
Je kan er met een mes doorheen snijden...
Het navigatiesysteem ziet meer dan wij....
Van 8 uur de Franse grens over... na de vreselijke ring Antwerpen en de file bij Lille...
Willem ligt te snurken als we rond tienen de tol moeten betalen en bij Charles de Gaulle zijn aangekomen....
We hebben altijd twee parkeer opties....omdat we Parijs zelf écht niet inrijden...
A de parkeergarage oneer het station van Euro Disney.... maar die zit nu vol...
B lang parkeren bij het Charles dr Gaulle vliegveld.... vandaag dus....
Aldaar pakken we de RER (een combi tussen een trein en een metro) en komen zo in het centrum.....
En dus eerst bij het vliegveld de kaartjes halen...
Paris viste kaart?... zegt de vrouw achter de balie .....
Treinticket...?
Waarom neemt u geen Ile de France mobilités kaart....dat scheelt 50 euro en u kunt met bus, trein, metro... ongeacht de zones....
Kijk... dat noemen we nog eens service....
Van.... de RER zoeft ons door voorsteden en buitenwijken en dan staan we zomaar op gare de Nord ....waar..... de zon schijnt....
Van.... niet te enthousiast Wampie...
Het hotel mag dan in een zijstraat liggen, maar dat hoeft niet meteen de derde of vierde zijstraat te zijn maar zou zomaar eens de eerste kunnen zijn....
Terug dus....
Maar ach weer kijken in deze stad niet op een paar metertjes meer of minder....
Van.... hotel tegen de kerk aan en elk half uur de klok horen luiden....
Geloof me... wij weten straks waar de klepel hangt....
Van.... kom je op je hotelkamer... kan je je eigen bedden op gaan maken en kamer stofzuigen....
Kamer is nog een grote chaos....
Maar natuurlijk excuses en direct een opruim schoonmaak mevrouw.... zoiets als ik dus....maar dan buiten vakanties om....
Van.... dan maar naar de Notre Dame....
Met de metro....
En ja hoor... ook hier werkt die nieuwe kaart bij....
Van.... Willem negeert de lift naar boven....
Ach... dat ene trapje....
Eigenwijsheid die gestraft wordt....
Vier enorme.... en dan bedoel ik enorme..... trappen naar boven....
Wat heb je geleerd Willem....?
Waarschijnlijk niks... maar ik weet dat als je een lift ziet in een metrostation..... en die zie je zelden.... je die zeker moet nemen......
Van..... gehavende oude Dame....
Waar het leven uit is...

Ze is, na al dat bluswater, nog nooit zó mooi schoon geweest....
Maar haar hart in eruit....
Van... nou heb ik zo zitten mopperen voor tv  tijdens dat blussen....
Maar nu sta je hier, en besef je pas wat een monnikenwerk er verricht is... en hoeveel er wel niet behouden is....
Erbij mogen we niet... zelfs de bruggen zijn afgezet....
Maar je kunt haar gehavende ziel goed zien....voelen.....
Van... hoe vaak stonden we er niet.... zoekend naar de middenstip van Parijs.... luisterend naar de klokken....half slapend in de zon op de stenen bankjes....puf de processies bekijkend....
De verwoestendste ramp moet binnen plaats gevonden hebben....zoals zo vaak in het leven...
Behalve dat haar toren en haar dak weg zijn,  het ronde raam  aan de zijkant geblakerd en zij schoner dan schoon is zo wit als haar stenen weer zijn, zie je weinig....
Er wordt al hard, heel hard gewerkt aan de wederopbouw van dak en ramen...
Hoogwerkers, getimmer, gezaag, geboor en gerinkel van talloze en talloze steigers die in elkaar gezet worden....
Van... diep in ons hart zijn we best een beetje jaloers op die mannen met helmen en oranje vestjes die weten hoe het binnen is.... die mee mogen werken om de oude Dame weer haar glans terug te geven....
Van... we lopen de kerk helemaal om..... de bomen er omheen zijn nog groen.... nog meer respect voor die 400 blus mannen.... het had allemaal veel erger kunnen zijn....
Ook de enorme panden achter de kathedraal hebben zo te zien weinig te lijden gehad....
Alleen de energie is voelbaar.... beladen... onthutst.... en oh zo beschermend...
Van.... en zo belanden we in het parkje....herdenkingsmonument voor gedeporteerde joodse vrouwen.....met rozen struiken die de vrouwen kweekten in concentratiekamp Ravensbrück....
Tweede indrukwekkende moment....
Van.... dan maar even bijkomen op een terrasje... cola zero en sinas....
Maar van bijkomen komt weinig als Willem de rekening onder ogen krijgt....
Hij valt bijkant van zijn stoel......"daar heb ik bij de Aldi 14 flessen voor".....
Ja schat... maar dit is Parijs....
Van een nog één parkje.... met een...... herderspup die uitgelaten wordt..... genaamd Mado....
Gaaf gesprek met de hondenbezitster die op haar beurt helemaal vol schiet van de foto's van onze drie kanjers....
In Frans Duits en Engels kom je veel van elkaar te weten op honden gebied ..... en zo kunnen we haar geruststellen dat al het bijt een hap gedrag Van haar pup, weer overgaat..... ahum....
Van..... twee duiven die in hun liefdesspel de boom uit donderen.....

Zo gaat dat dus ook bij dieren mompelt Willem gekscherend.... en dat kost hem een stomp.... waarop hij dus simpel bevestigt "zie je wel"....
Van... nu eten.....
Nee niet ons eeuwig zelfde eettentje met slecht voer....
Er tegenover zit een beter restaurantje....
Van... direct contract met de man die de mensen naar binnen haalt....
Hij en Willem delen de liefde voor de Franse schoonheid in de vorm van benen, billen een borsten.....maar vooral stijl en charme.....
Van.... Willem in extase bij de muziek van een accordeonist.... die bij het geven van de euro ook direct weer aftaait na een half nummertje...
Tja Willem... de meeste mensen worden ook na de arbeid betaald...
Gevolg... beteuterde Willem....
Van.... en zo eindigt dit reisverslag..... veel te snel..... niet uitgebreid.... maar we zijn doodmoe....4 uur slaap....6 uur reis...... en direct de energie van ile de la Cité er overheen.....
Een mens kan veel aan... maar niet alles...
Welterusten.....

28 april 2019 Reisvoorbereidingen

Dag van:

De day after....
Iets met kater....
Een verward en verkreukeld hoofd om de hoek van de kamer...
Au mijn hoofd....
Tja Willem.... dat zat erin...!
 Van... ik lees de krantenberichtjes over de afgelopen dag en nacht....
Een regen van klachten als nooit eerder tevoren....enorm....!
Over de harde muziek....
Van... nou hoorde je mij niet klagen gister in mijn blog... maar wel benoemde ik het geboem en gedreun....
Schreef ook dat het niet gezond kon zijn....
En zie hier... niet alleen Arnhem maar ook de omstreken op de barricades tegen de harde muziek....
Tja... wat ik dan niet begrijp eigenlijk, is dat je oordopjes aangeboden krijgt omdat je anders gehoorbeschadiging oploopt.... en als je slim bent neem je die direct aan,  maar dat dan niet gewoon de muziek zachter gezet kan worden....
Je zet de muziek hard maar deelt vervolgens dopjes uit om het weer zacht te krijgen...
Dus zet gewoon die volume knop zachter....toch...?
Dan is het probleem ook opgelost.... en het scheelt een zee aan weggegooide plastic dopjes na afloop.....
Van... maar goed, ik zal het wel weer niet begrijpen of iets over het hoofd zien....
Wellicht is dat bottengerammel, teennagelgetril, maagkantelingengevoel, adamsappeltotmoesinjekeelgeratel, de bedoeling.....
Dat dus.....
Volgend jaar neemt de burgemeester maatregelen....
Wat wil hij doen...?
De volumeknop zelf terugdraaien.... de wind de andere kant opsturen.... strenge controles ,nu niet op drugs of anderszins maar op decibellen....
De decibellen maatregel.... het nieuwe 2020 woord!
Het zal me benieuwen....
Van..... en Willem dus een kater...
Hij draagt het manmoedig moet ik zeggen...
Soms kan hij zichzelf zo zielig vinden na een avond doorhalen maar vandaag is hij echt een man....
Nou ja.... zolang hij niet bukt dan....
"De hele wereld draait Wampie"....
Ach schat... dat doet hij al jaren.....als de aarde niet zou draaien dan pas is er écht iets aan de hand....
Ja sorry hoor... ik ben keihard in zo'n geval....
Willem kijkt dus maar wat snooker op tv....
Wordt hij rustig van zegt hij....
Het lijkt mij meer een gevalletje van 'blijft' hij rustig van....
En ik....?
Ik tref reis voorbereidingen...
Zoek de plattegrond van Parijs maar weer eens op.... die heb je daar hard nodig in de wirwar van straatjes, steegjes, pleintjes en boulevards...

Wat dat betreft is Barcelona epen stuk handiger gebouwd.  ..
Barcelona bestaat uit vierkantjes... je komt altijd weer goed terecht....
In Parijs niet.... het lijkt daar of geen enkele straat in verbinding staat met welke andere straat dan ook....
Maar goed... verdwalen in Parijs is geen straf... en kom je er echt niet meer uit dan pak je de metro.... volgens mij de enige logica die Parijs bezit....
Er is altijd wel een metrostation in de buurt van waar je zijn moet....
Van... heb je trouwens wel eens een plattegrond van Parijs in je handen gehad.....?
Werkelijk elk straatje, steegje, watertje, gebouw, boulevard, monument, metrostation, staat erop...
Ik zou zeggen.... zéér uitgebreid dus.....
Onmogelijk uitgebreid eigenlijk....
Want heb je zo'n plattegrond ooit wel eens uitgevouwen......?
De meest logische plek om dit te doen is op een terrasje... en op terrasjes zit je veel en vaak....óók in de winter.... want elk terrasje is verwarmd....en Parijzenaars bekijken graag Parijzenaars.... en toeristen wellicht....
Nou zit je dan op zo'n terrasje dat altijd overvol zit....
En Parijzenaars zijn knusse mensen, dus..... je zit hutjemutje op en naast elkaar.... jouw stoel en die van jouw buurman kennen géén tussenruimte....
Nu pak je die plattegrond.... en begint met openvouwen.....1x...2x.....3x..... jouw tafel is nu gevuld.....6x....8x.....12x...... je wringt je tevergeefs in alle bochten, raakt verstrikt in het papieren wegennet van Parijs, en dus heb je voor je het weet de tafel van je buurman eveneens in beslag genomen....
Dat dus....
Van.... even op straat zo'n kaart uitvouwen doe je ook niet want, in ieder geval, mijn armlengte steekt zich in de verste verte niet wijd genoeg uit om alle arrondissementen in beeld te krijgen....
Daarbij zijn straten, steegjes en boulevards, de drukst bewandelde plekken in de stad....
Voor je het weet heb je een voorbijganger aan een bloedneus geholpen....
Ik zeg je.... kaartlezen in Parijs doe je niet voor je lol....
Maar goed.... je hebt het kreng nodig voor noodgevallen....
Hij zit in ieder geval in mijn koffer dus....
Van..... volgens de weerberichten wordt het aangenaam en blijft het droog....de kleren zijn dus snel uitgezocht en ingepakt...
Nu nog wat toiletartikelen en medicijnen....
Van..... het huis moet schoon...
Ja zo ben ik wel....
Thuiskomen in een vlooien plaag zal mij niet gebeuren....
By the way.... Willem kijkt nog steeds snooker....
De bovenverdieping eerst maar....
Van boven naar beneden werkt wel zo logisch....
Anders geldt het straks voor de Eifeltoren... dan is het handiger als je beneden begint....om de top te bereiken....
De kamer waar Babeth deze week verblijft is een wirwar van kleding en examen huiswerk....
Maar aangezien zij ook nog in after Koningsdag sferen verkeert, elders..... laat ik dat maar zo...

Iets met er omheen stofzuigen.....
Van.... oeps de boodschappen.... je zou ze bijna vergeten....
En beide meiden van Willem eten mee vanavond....
Dat wordt dus een soepje....lekker makkelijk....
"Je vergeet toch niet de broodjes voor in de auto vannacht hè".... klinkt het moeizaam uit de stoel voor de tv....
Jeetje dat jij met je kater aan eten kan denken......
"En een thermoskan koffie"....
Daar kan ik me dan wel weer iets bij voorstellen... al lijkt water me nog beter in de toestand waarin mijn wederhelft zich bevindt....
Gauw de boodschappen dus maar....
Van.... drie duffe gasten in stoel en op bank....
Oh koning oh koning... je feestje heeft wel wat impact gehad....
En de soep is nog niet op of ik begin beneden aan de schoonmaak....
Willem probeert mee te helpen.... alleen zijn hersens werken nog wat traag...
Hanna kan het geluid van de stofzuiger nog niet helemaal handelen en vertrekt naar huis..... helaas... ik verstrek geen oordopjes....
Babeth waagt zich aan het opruimen der kamer.... niet bukken Babeth...!
Van... dan het timide snoetje van Willem als hij de honden naar het pension moet brengen....
Het is toch wat.....
Van... ik poets, ik boen, ik sop, ik zuig.... en ben er klaar mee....
Nu de uiterlijke mens....
Haren doen.... douchen... nagels lakken....
En..... uiterst vroeg maar bed... want we moeten uiterst vroeg op....
Paris nous voilá.......
Van... euh... dat dacht ik...
Maar... buurtjes voor de deur...
Nachtpon weer uit.... föhn aan de kant.... instructies kattenvoer verstrekken... nog wat drinken....
Nu dan.....
Ja... ik lig....
En over vier uur gaat de wekker....
Paris nous voilá... comme si of comme ça.......

(Ik ga mee)

(Oe lala ma manicure)

27 april 2019 Koningsdag

Dag van:

Oranje boven.... leve de Koning....!
Wat een oranje massa is er weer op de been...
Het beeldscherm kleurt oranje.... over de brug loopt van alles in oranje....zowel van boven als van onder....
Maar een 'oranje boven Koning' zie ik niet....
Enkel een Koning die vandaag één met de anderen van het volk is.....
Niet erboven staat maar ernaast....
En dat voelt elke toeschouwer en handschudder vandaag....
Van... een heerlijk feest daar in Amersfoort....
De prachtige upside down dansers tegen de kerkmuur.... de operazangeres.... de dansertjes uit de dierentuin,  de quizmasters, de rapper en ga zo maar door.... ze zorgen voor een waar Koningsfeest.....
'Verbinding' zegt Willem.....
En dát is het zeker...
Ik weet toch zeker dat ik nooit republikein wil worden......
Ik kan deze traditie echt niet missen.... en de Koning eigenlijk ook niet....
Van... en dit is nog maar het eerste deel van deze Koningsdag...
Op naar deel 2....
Koffie en oranje tompoucen bij de buren van 64.....alwaar het radio 538 feest dat uitgezonden wordt op SBS6 luid.... té luid.... door de kamer schalt....
En we wippen op onze stoelen... we galmen de liedjes mee....
Maar eigenlijk krijg je alleen maar meer zin om de stad in te gaan....
Van... oh gut.... een brug waar één rijstrook afgesloten is... nog maar één brug open....
Een volle parkeergarage en de stad niet in mogen dus over de afgesloten brug voor één richting weer terug en over de oude brug weer heen maar nu een andere afslag af...
Het klinkt ingewikkeld en dat is het ook...
Van... maar wel een wondertje want we vinden zonder enig gezoek een parkeerplaats tegen het centrum aan.... en nog betaalbaar ook....
Koningsdagmazzeltje......
Van.... op naar de dochter en schoonzoon van Willem...
Naar het dance gebeuren....
De grond trilt over onze voeten....
De muziek dendert door je rammelende botten....
Je trommelvliezen staan op knappen....
Dit kan nooit gezond zijn...
Van... een terrein bewaker biedt me oordopjes aan...
Ik wijs hem op het feit dat mijn oren al gevuld zijn met doppen.... maar dan van mijn gehoorapparaten...
En zelfs al is hij een dance en trance liefhebber.... zelfs híj schijnt nu medelijden met me te hebben.....

Van... onder de oude brug door... in een walm van wietlucht.... langs de, op een elektriciteitshuisje, coke snijdende opgefokte trance dancers.....
(Het blijft Arnhem hè)
Door naar het volgende kabaal....
Enorm kabaal....
Maar in ieder geval iets met een melodielijn erin....
Waar is het feestje... hier is het feestje....
Tal van bekenden komen we tegen....
Maar de vraag is... blijven we in herrie sferen verkeren of zoeken we de rust....
Na tien minuten wachten bij een overvolle dranken tent... besluiten we het laatste...
Handiger ook... want dan kan ik tenminste verstaan wie wat wil drinken....
De Rijnkade is een oase....
Gezellige drukte op terrasjes....onder grote parasollen...
En dat is wel nodig ook want de zon  schijnt weliswaar maar de lucht dreigt....
Van... en zo kunnen er eindelijk weer gesprekken gevoerd wotden...
Ze gingen diep... zal jullie er niet mee vermoeien....
Maar zoals de regen de zon afwisselde, zo wisselde de diepe gesprekken naar luchtig mee lallen met het lang zal ze leven voor de Koning die ons toch niet kon horen...
En laat hij daar ook maar blij om zijn....
Van... ik drink eigenlijk niet vaak.... maar Koningsdag is zo'n dag dat ik negens op let... bier en wijn vloeien dus rijkelijk....
Dan ook maar eten dus....

Van... en weer de feest drukte in.... boem boem boem.... boem boem boem....
En de volgende drukte dreun dreun dreun.... dreun dreun dreun......
Swingen en zingen...
Dansen en sjansen.....
Gassen en wild plassen....
Van.... weet je wat....?
Tijd om naar huis te gaan...
Zetten we daar het feest wel voort....
Lang zal hij leven in huize gloria.... van de falderaldera.....
Van.... mooie gesprekken en verhitte gemoederen .....
En zo word het drie uur.....
Willem Alexander het was weer een top feestje...
Morgen dreun ik nog effe na....
Zal de alcohol nog wel zijn naweeen doen voelen bij die Lindemannen....
Maar ben ik in ieder geval weer fit om mijn koffer te pakken...

26 april 2019

Dag van:

De trap aflopen ... je rechtervoet op de parketvloer zetten en je direct in een opnamestudio wanen...
Willem heeft zijn spullen alweer staan... hij wil persé dat ene liedje vandaag perfect op YouTube zetten...
Zeg euh... mag ik eerst even koffie...?!
De slapers uit mijn ogen wrijven....
De spieren opwarmen....
Van.... ik ben zover...
Opname 1 mislukt....2 ook.... bij 3 geef ik bijna de moed op en dus lukt het bij de vierde poging....Willem fluit foutloos....
Ik had al bijna spijt gekregen van de aanschaf van dit leuke cameraatje met wifi.... goed beeld en geluid....
Nu al zo "misbruikt worden....
 Van... Willem is dik tevreden en zal de komende uren wel druk zijn met het tellen van de likes..... pffft....
https://youtu.be/BXD7YqYg43U
Maar we zullen toch echt richting Hengelo moeten, willen we een beetje bijtijds bij je moeder zijn Willem....
Van... en écht hè... dan presteert hij het onder het rijden nog telkens zijn Facebook én Instagram te checken.....
Ja, en natuurlijk mopper ik dan..... gek he....
Van.... we rijden de parkeerplaats op.... laten Babs, die mee is omdat dat zo goed voor de bewoners is, uit op het grasveld.... lopen de lange gang door, de lift in (de rechter want de linker blijft regelmatig hangen).... en stappen de woonkamer in....
Er staan nieuwe, best moderne en behoorlijk comfortabele leunstoelen in de kamer....
Je ziet en voelt alleen direct dat ze ongelukjes en morsincidentjes proof zijn....
Van... och kijk nou eens.... moeders vriendin Annie zit in opperste verliefdheid naast een nieuwe gezellige manlijke bewoner.... zoenend en zijn trui rechttrekkend....
Wat een klef gepulk.....
Ma slaapt in haar stoel...
Willem tikt haar voorzichtig op de schouder...
Wakker worden ma....
Och visite... mijn zoon komt ook vaak op bezoek... die heeft ook een hond... maar deze is rustiger....
Horen jullie bij elkaar?.....
Mijn zoon komt ook regelmatig.... maar vandaag niet....
Van... het is de eerste keer dat haar ogen niet oplichten van herkenning als Willem binnenstapt....
Ik zie Willem naar mij kijken....'het is zover, ze herkent me niet meer '....
Dit is moeilijk voor Willem weet ik....
'Ze praat in de derde persoon over me Wampie"....
Van... ik zie de beelden van de laatste conferentie over hersenfuncties voor me....
Netwerken die met elkaar in verbinding staan....en die groeien...
Maar hier is geen sprake van netwerken meer.... hier is complete kortsluiting... en verval... .... vergankelijkheid....
'Jou heb ik nog niet zo vaak gezien' zegt ze tegen mij...
"Werk je hier?"....
'Die roze kleur (mijn jurk) is mooi.... die hadden mijn kinderen ook...."
"Ik heb een zoon... die is de jongste (Willem is de oudste overigens) .... en dan heb ik nog meer kinderen "....
Ja dat weet ik ma.... Marjon en Janneke....
"Ach ken je die ook al?".....
"Heb jij ook kinderen?"...

 Ja ma... en kleinkinderen....
Er verschijnt een glimlach om haar lippen...."kinderen zijn leuk.... maar ze moeten niet te lang blijven "....
"Morgen ben ik hier weg.... het is niks hier hoor"...
Willem vraagt waarheen ze dan gaat.... maar dat weet ze nog niet.... ze zegt wel "ik ben wel klaar hier"....
"Goh mijn zoon heeft net zo'n hond.... die luistert goed"....
"Hier mogen we geen hond... maar het is ook geen mooi weer"....
"Waar werk jij dan?".....
Op een school ma... net als Willem....
"Oh"....
Ze is even stil.... kijkt naar haar geliefde vriendin.... kijkt naar de verpleger die koffie rondbrengt.....
"Kijk uit voor die hoor.....ze wijst naar de verzorger.... maar je kunt hem wel aan denk ik....jij maakt een geoefende indruk"
"Maar morgen ben ik hier weg"....
Ze kijkt naar Willem die grapjes maakt met de verzorger....
"Je houdt hem toch wel onder de duim hè?!".....
Hé dat is een bekende aloude opmerking die ze altijd gebruikte....
"Wonen jullie al samen....goh... dat behoort een moeder toch te weten als eerste... en je hebt niks gezegd...."
"Kijk die vrouw eens lopen... ze heeft veel te grote schoenen aan"...
En inderdaad... de vrouw slipt de zeker twee maten te grote schoenen uit....
"Vroeger, in de oorlog had ik ook honden.... maar mijn vader en moeder zijn overleden.... ik weet niet waar ze zijn..."
"De oorlog was erg hoor"....
"Waar werk jij eigenlijk"....
Op een school ma.... net als Willem...
"Och ja... ik heb een zoon.... die komt hier wel eens..."
Van..... Willem wil gaan.....
"Mama we gaan weer....."
"Oooh ja.... het is nu klaar hè..."
Willem staat al met Babs op de gang... ma wil mee...
Ik pak haar rollator....
Maar voor ze op kan staan zak ik nog even door de knieën....en knuffel haar...
Dag lieve ma... hou vol hè.... ik heb toch zo'n respect voor je....
"Hou dat maar vast meisje" zegt ze terwijl ze haar hand op de mijne legt een probeert op te staan....
"Hou ma goed vast hoor" hoor ik Willem vanuit de gang zeggen....

Lieve ma... die hou ik immers altijd vast.... op een heel speciaal plekje....
En dan dat moment... dat altijd weer afschuwelijke moment... dat ze achter ons aan wil....
Maar die vreselijke deur met die code die wij dan doorgaan... de toekomst weer in....en waar zij achterblijft... steeds verder het verleden in....boem dicht....
Ik hou het nooit droog.... daar biggelen de tranen alweer....
Kon ik haar maar meenemen....
Rotdeur....rotcode.... rotziekte.....
Van... op de terugreis hebben we het over dat laatste stadium....
Het stadium van de derde persoon....
En soms toch ineens weer even niet....
Maar dat lijkt zo, vertelde de verzorgers....
De betekenis is weg....
De zin uit het leven....
Een betekenisloos leven....een hele woonkamer vol.... en ik kan het niet begrijpen....
Een hoofd dat langzaam leegloopt....
Ervaringen die verdwijnen...
Herinneringen die opgaan in het niets...
Een woonkamer vol leegte....
Behalve Annie dan... Annie is verliefd... en zoent..... en trekt de ganse dag de trui van haar nieuwe liefde naar beneden....
Je zou er gek van worden...
Liefde zonder betekenis...?
Van.... thuis weer de normale dingen...
Boodschappen doen en Chinees halen....
Je zoon in een uitzending horen..... over zijn favoriete bezigheid van het jaar.... koningsdag vrijmarkt Utrecht  Amsterdam, Haarlem... overal.... games scoren....
Slofjes breien én dan op NPO 1,2 of 3 bij omroep Max het programma van 'Jan Mulder op zoek naar het eeuwige leven' zien....
En dan precies horen waar je zelf ook tegenaan loopt... dat lichamelijke verval....
Maar dan psychiater Dirk de Wachter horen zeggen "als je een voetbalwedstrijd verliest dan wil je toch waardig en stijlvol dat veld verlaten"....
Hmmmz...
Misschien is dat wel het antwoord.... waardig en stijlvol met opgeheven hoofd het levens veld verlaten ook al heb je verlies geleden.... ook al word je dus krakkemikkig....
Krakkemikkig stijlvol... of nee.... stijlvol krakkemikkig.... met opgeheven hoofd....(je zal maar krom groeien)....
Van... en toch denk ik dan weer... hoe verlaat je in godsnaam stijlvol dement het leven.....????

25 april 2019

Dag van:

In ieder geval de kapper....
Nou ben ik in de gelukkige omstandigheid dat mijn vriendinnetje kapster is,  ik vrees dat ik anders haren tot op mijn enkels had want ik vertrouw alleen mijn haar aan haar toe...
Maar mijn kappers angst, daarover heb ik al vaker geschreven......
Al is angst een groot woord...
Van... na de ochtendritueel vertrek ik dus naar 6 straten en een kruispunt verder... parkeer de auto.... en zet de ochtendrituelen voort want we beginnen natuurlijk met koffie...
Daarbij komt dat we elkaar 4 dagen niet gezien hebben en héél veel bij te kletsen hebben....
Vier dagen is in een vriendinnen leven namelijk een lange tijd....
Van... verhalen met als kern "waar, wanneer en hoe zijn we onszelf weer eens tegengekomen"....
Annet dus in oudzeer betteffende eerdere relaties.... en ik dat ik in alle goedertierenheid en licht filantropische instelling, even vergeten was dat er APK keuringen bestonden en kapotte balkondeuren en schilders... ofwel noodzakelijke kwaadheden....
We geven elkaar dus weer danig advies.... de lamme helpe de blinde zal ik maar zeggen en dan neemt Annet de schaar ter hand...
Tijd om te gaan knippen...
Gruwel... daar gaat 3 centimeter..."en je had gezegd twee centimeter Annet"....
"Ja maar, dunne dode punten".... kappers kreten dus.... die er altijd voor zorgen dat er meer afgaat dan je lief is...
Maar van Annet kan ik het hebben en bij de kapper was het zeker zes centimeter geworden...
Resultaat is in ieder geval een keurig gekapt koppie weer....
Van.... nu voor Annet aan de gang... een leuke aankleding voor een bruidspaar cadeau waar je geld in kan stoppen...
Mijn idee wordt afgekeurd... te chique....
Annets idee is niet haalbaar....te kitscherig....
Maar na flink zoeken wordt er een compromis gesloten....
En doosje vol geluk en een houten bordje met spreuk.... 'geniet van vandaag, herhaal het morgen'....
 Nu nog wat ondingen halen... ondergoed.... want ik ben wel klaar met losse randjes en rafels of irritant elastiek waar de rek uit is....
Badschuim. .. je wil in Parijs immers goed geurend over straat....
En dan de Albert Hein XL in....
Een regelrechte crime die XL winkels... te groot... te veel.... ik heb tenslotte alleen maar witlof nodig.... en vind die maar eens tussen een aanbod van een complete groentenzaak.....
Hebben we alles....?
Nee bloemetjes om buiten te zetten nog....
Annet wil de bakken weer vullen....
"Neem nou óók die roze Annet... je hebt niet genoeg aan alleen die rode...
Eigenwijs.... alleen de rode.... en dan vijf meter verder zeggen dat ze de roze morgen toch nog gaat halen.... terwijl ze nu mijn auto ter beschikking heeft die alles meeneemt...
Van.... op naar huis....
Ik wil NU die Wi-Fi op die camera zien te zetten...
 Geheid dat ik iets over het hoofd zie want het lukt niet....
(En dat kan ik slecht hebben)....
Schoonzoon bellen dus....

Ja ik snap dat op afstand helpen lastig is....
Ja misschien kom ik straks langs. .. eerst eten....
Van.... een appje.... als je nu langskomt zie je onze poes Pom bevallen...
Wát?????......
Ik kom er zo aan....
Annet wil wel mee...
Dus weer zes straten en een kruispunt over... Annet ophalen....
En ja hoor. . Pom heeft al twee kittens... te lief...!
De derde zien we geboren worden....
Smelt....
Good job Pom....
En kijk aan... mijn camera doet het ook.....
Vraag me niet wat ik fout gedaan ... of over het hoofd gezien heb....
Hij doet het en daar gaat het om....
Foto's van de camera draadloos maar mijn telefoon toveren.... ideaal. .!
Van... Isa's keiharde boterkoek die toch niet zo hard is...
Van... Britt die weer @her room is....
Van.... en ja hoor... weer politie bij de buren....je zal maar een abonnement op die visite hebben. ...
Van.... Annet met de vraag "heb je nog caramels Isa?"....
Ja hoor... ik haal ze wel even...
Van.... Annet met de opmerking "Nee ik hoef ze niet"....
En mijn antwoord "vraag dan om sla of zo"
Van... nee Isa... haal die caramels weg...
Nou goed dan. .. eentje dan....
Van.... dag lieve kleinkinderen... dag lieve Pom met je mooie baby's, wij gaan weer....
Van.... die glunder oogjes als ik tegen Britt zeg "Dag lieve tiener"....
Van..... keren op de weg en je versnelling missen....
Een boel gekraak en de opmerking "Die kan zó weer voor de APK op"...
Van... Annet moet potgrond hebben....

En ik die op de valreep van sluitingstijd de Albert Hein weet te bereiken...
Met ook nog eens gevaar voor bekeuringen omdat het politiebureau zich tegenover de AH bevindt waar ik met een rotvaart de parkeerplaats op sjees...
En dan de opmerking "je denkt toch niet dat ik door de regen ga"....
En mijn antwoord...."je denkt toch niet dat ik voor jou die pui in rijd"....
Van..... weer thuis. ...
 Én Willem die opnames wil van zijn fluit spel, opgenomen met de nieuwe camera die zo'n goed geluid heeft....
Van..... ik ben dus opgewaardeerd naar opname studio.....
En ik zeg je... dat kost veeeeeeeeel geduld....
Wel drie, vier, vijf keer over en dan slechts 1 opname goedgekeurd...
https://youtu.be/F_d_ZVXiCBc
Morgen weer nieuwe pogingen hoor, zegt Willem optimistisch....
Van... maar morgen eerst maar eens naar schoonmoedertje...
Voor wie ik altijd weer 'de nieuwe vriendin' van haar zoon ben....
Haar huidige leventje bestaat immers uit alleen maar flarden van nieuwe opnames... over en over... en over......