Dag van:
Wat een ecologisch gevoel heb ik toch vanmorgen....
De regen die bijna loodrecht naar beneden komt en zich onophoudelijk over ons blijft blijft neerstorten.....maar ondertussen ook het afwas teiltje heeft gevuld met haar hemelwater....
Afwasmiddel erin (natuurlijk biologisch afbreekbaar), hup afwassen in zuiver regenwater en koffie drinken uit dunne bekers.......
Alsof zelfs je chemisch samengestelde bakkie cappuccino poeder aangelengd met water, nu biologisch verantwoord smaakt.....
Krijg nou wat....de worstenbroodjes vertrekken....
Ze verlaten hun quality investeringsplekkie in de zeikende regen....
Gisteren nog scheen de zon en hadden ze de tent droog meegekregen als ze slechts één quality middagje eerder waren vertrokken....
Wat bezielt dan een mens om koste wat het kost toch nog die ene dag te rekken, om vervolgens met een doorweekte tent, die je dus thuis weer moet uithangen om deze te laten drogen....
Ik bedoel maar......12 uurtjes extra voor daarna, wie weet 2 dagen ellende in je huiskamer....waar de quality afneemt en het sacherijn weer zal toenemen....
Maar oké...het zijn dan ook worstenbroodjes....
Nu wel hele kleffe overigens.....
Wat let ons om niet gelijk de afwas, met douchschuim in de regen te gaan staan...
Och ja...het is geen nudistencamping....
En, oh ja.....gelukkig maar.....
"Wampie, waar is de desinfecterende handgel?"....
Achter het kookstel Willem....!
(Geirriteerd) "Ja dan ziet niemand het toch staan met die klep omhoog!".....
Willem!!!!!!!..... moet ik dan jouw eitjes koken met de klep naar beneden.....?!
Het blijft stil....
Huppel, huppel huppel....we kunnen tegen
elke druppel....
elke druppel....
Het is ons nieuwe motto van vandaag, ontstaan na plensbui 2....
Waarbij je je nu moet voorstellen dat bui 1, 2 uur duurde en bui2, 2.5 uur....
Het is stil op ons veld....
Toch nog een behoorlijk aantal mensen van seizoensplaatsen die eieren voor hun geld gekozen hebben en naar huis zijn gegaan...
We kijken tegen levenloze vakantie tenten aan....
Levenloos maakt nutteloos en dat samen is dan behoorlijk troosteloos.....
We staan enkel met de familie Banaan op het veld....
Mevrouw en meneer banaan zijn echter weer niet in hun hum want met die regen zijn diverse kinderen ook veel binnen...
Nou is hun opstelling tenten wel heel praktisch maar op zich ook zeker lastig als je nogal van....tja hoe zal ik dat netjes zeggen....nou ja.....van bananen houdt zeg maar....
De opstelling is namelijk als volgt.....
Grote tent met de opening naar de zijkant...
Grote andere tent ernaast met eveneens de opening naar het midden....
En daar tussenin een gezamenlijke partytent....
Gezellig bij elkaar in en uit lopen en de gezamenlijke activiteiten in het midden....
De openingen zijn ook altijd open....
Zijn dan alle kinderen, zoals nu in dat centrale midden, dan is er weinig privacy...
En privacy is wel prettig als je....hoe zeg ik ook dit netjes....een banaan wilt pellen.....
We zien meneer en mevrouw banaan dan ook na enige tijd van het veldje lopen....
"Goh, zegt Esther, ze lopen vandaag niet eens hand in hand....
Nee, zeg ik nuchter....hij heeft zijn handen in zijn zakken en ik wil niet weten waarom.....
Camping activiteiten...en wel deze....
De worstenbroodjes zijn weg...hun plek is leeg... voorschriften van de camping: gras maaien na elke vertrokken gast....
Let wel....dit alles ten tijde van de derde bui die anderhalf uur duurde...
Gras maaien in de gietende regen dus....
Ze waren lekker bezig met eerst het aftakelen van de machine van een aanhanger, wat langer duurde dan dat ze gemaaid hebben....
Er valt als het regent namelijk helemaal niet te maaien.....
Maar goed....jullie nemen je werk wel serieus jongens....
Zodra trouwens de maaiers aankomen, staan de banaantjes erbij....
Zouden ze nu vragen of het gras twee kontjes hoog mag blijven.....??
Vandaag zijn Willem en ik zeventien jaar bij elkaar..... waarvan 1 jaar getrouwd....
Toch wel grappig om de laatste van de maand juli een relatie te krijgen en de eerste van diezelfde maand je trouwen te vieren....
Natuurlijk vier je je trouwdatum maar het blijft raar om na zeventien jaar die 31ste over te slaan door we tenslotte zolang vierden....
Even naar Drachten....
Wel de kerk herkennen waar Willem soms preekt maar niet een voetpad van rijweg kunnen onderscheiden in het verlengde van diezelfde straat....
Oeps volgens mij mag ik hier niet rijden....
En dan verschillen de Friezen toch van mening ander provinciaal....ze maken zich niet druk, doen niet moeilijk en begrijpen dat je jezelf ook ongemakkelijk voelt over de situatie...
Ik hou van Drachten....
Ze hebben namelijk ook oogdruppels voor de ontstoken ogen van Borre....vulling voor het haak project van Esther én droge nieuwe kleren voor Willem.....
Ze hebben spreuken op de muren, en prachtig klokkenspel kunstwerk....
Het is alleen geschuifel van luifel naar luifel om te zorgen dat er droog blijven....
Maar ook dat heeft dan wel weer wat .
Ze hebben er ook twee wol winkeltjes...maar dit zitten allebei dicht op maandag, en misschien moeten we Drachten daar dan ook maar dankbaar voor zijn.....
De boodschappen doen we in Opende...bij de Poiesz....wie weet hoe je het uitspreekt mag ons appen.....
En dan komt er regen, regen, regen....
En.....regen, regen, regen ...
En......nog meer regen, regen, regen...
En ....ach laat maar....je raadt het al.....
Alles is nat of wordt nat....alles voelt klam of is klam.....
En dus wordt je koud....
En dan pak je het Keesbord maar weer ...en de droge worst en de Japanse nootjes en de dropjes......en verliest je in een verhitte spel....
Ik word er zo moe cq moedeloos van hè.... De ene weersapp zegt dit en de volgende dat en morgen zeggen ze allemaal weer wat anders...
Maar hoe het ook zij....... qua weer hoeven we echt niet meer zo'n dag als vandaag....
