29 februari 2024

Dag van:

Een zeldzame dag.....

En waarom er dan ook niet de dag maken van zeldzame ziektes....

Elke dag is het bijna wel een dag van een ziekte.....kanker, aids enz.....

Sommige ziekten zijn net iets te zeldzaam om er een complete Dag van te maken...... Voor al die mensen die slachtoffer zijn van zulke ziekten, is er de Zeldzame Ziektendag......

En geloof me, ik heb er heel wat de revue zien passeren in mijn speciale klasje.......

Kinderen met een heel bijzondere, zeldzame ziekte....

Ook dit jaar weer.....

Honderden mensen met zo'n ziekte komen op die Dag bij elkaar om elkaar te steunen en er een leuke Dag van te maken......

De organisatie wil met de Dag alle mensen met een zeldzame ziekte 'een gezicht geven'.

Engel Award

Op deze Dag worden ook twee zogeheten 'Engel Awards' uitgereikt: een prestigieuze prijs die uitgereikt wordt aan iemand die zich op bijzonder wijze inzet voor zeldzame ziekten, en aan een patiënt met een zeldzame ziekte.......

Vandaag in mijn klasje wat extra aandacht

voor die kinderen en voor mijn dappere kleindochter die nog steeds plat ligt in haar ziekenhuisbed in de woonkamer....

Natuurlijk videobel ik lekker lang met haar....

Het is ook de op een na laatste dag dat we het eerste element van de vier elementen op school behandelen....

Volgende week zou een volgend element aan bod moeten komen....

Maar in de vergadering van vanmiddag blijken de meeste klassen het wel heel jammer te vinden om maar zo kort over één element te werken en we overwegen nog een extra weekje met dit element verder te gaan...

Zeker als ik terugkijk naar vandaag sta ik daar ook pal achter....

Het was zo gezellig om te werken over dat kleine molletje onder de grond die zulke grote hoge molshopen achterlaat in onze tuinen als ze zich een weg door hun handen naar boven graven....

Maar zouden ze dat niet doen dan zouden ze stikken.....die hopen zorgen namelijk voor luchtdoorlaat.....

Vanaf vandaag zal ik me nooit meer ergeren aan die hoeveelheid hopen in onze tuin en het grasveld naast ons huis....

Na het lezen van het verhaal over het molletje in Jip en Janneke, het leuke liedje en het leerzame filmpje, maken we met heuse chamotte klei molshopen...

En wat worden ze gaaf.....

Na vandaag hoef me niet meer af te vragen 'wie is de Mol?".....

Och ja....en dan moet ik als Eurosong festival fan natuurlijk ook iets vinden van onze inzending voor dit jaar....

Die werd immers met groot bombarie vandaag bekend gemaakt.....

Nou had ik eerlijk gezegd nog nooit van de zanger Joost Klein gehoord....

Na de bekendmaking dat hij ons zou vertegenwoordigen wel en .....ik hoorde

alleen maar lovende kritieken over deze blijkbaar behoorlijk muzikale man....

Joost Klein, kortweg bekend als Joost, is een Nederlands muzikant, schrijver en voormalig youtuber......

Hij is onder andere bekend van de nummers Scandinavian Boy, Wachtmuziek, Ome Robert en Friesenjung en de albums M van Marketing, Albino en 1983.....

En zelfs dat zei me niks....

Het zal allemaal wel....eerst zelf even luisteren dacht ik zo....

En zo vind ik een opname van Low Lands van vorig jaar...

En tja..... verrassend, zal ik maar zeggen....

Niet verkeerd maar wel verrassend....

Joost Klein noemt 'Europapa' een 'very Dutch' song, waarvoor hij inspiratie putte uit alle soorten dance die in Nederland ontstaan is. ......

Het liedje is ode aan Europa en een brief aan mijn vader, die me nota bene in een klein dorpje in Friesland leerde dat de wereld geen grenzen heeft.'........

Het nummer eindigt met een emotionele referentie aan zijn overleden ouders, met een afbrandend huis......

Volgens Joost is het liedje voor hem een afsluiting. 'Ik moet verder.'

Als 10-jarig jongetje begint Joost zijn carrière op zijn zolderkamer......

Hij deelt als EenhoornJoost grappige filmpjes over zijn dagelijks leven op YouTube.......

Joost zit net in de brugklas als zijn vader overlijd aan kanker......

Een jaar later overlijd ook plotseling zijn moeder.......hij is dan net twaalf jaar......

Over dit grote verdriet schreef hij het nummer Florida 2009.....

Het is een ode aan zijn ouders......

Joost Klein zingt het nummer meestal op zijn hurken, starend naar de grond, zodat hij niet in tranen uitbarst.......

Joost Klein werd na het overlijden van zijn ouders opgevangen door zijn oudere broer en zus......

Joost gebruikte vroeger zijn absurdistische filmpjes, en later ook zijn muziek, om zijn zware jeugd een plek te geven......

Na een lange weg besloot Joost aan zijn verdriet te werken, hij werd door de GGZ van het kastje naar de muur gestuurd, maar werd uiteindelijk in een traumacentrum geholpen.......

Ik vind het niet onbelangrijk om dit

levensverhaal van Joost te kennen....

Zijn teksten spreken nu nog meer....

En het nummer....europapa.....

Tja, een hit is het wel....

Hangen blijft het ook....

En over de tekst is verhipte goed nagedacht.....

Hoog scoren zal het ook vast wel maar of het wint......?????????

28 februari 2024

Dag van:

En nou eens niet de laatste dag van februari....

We hebben er nog één te gaan....

Morgen schrikkeldag.....

En op deze 28 ste ging het over wormen....

Had ik me in half donker gister de blubbers gezocht naar die beesten en niet gevonden, lang leve mijn collega die een overvloed aan wormenvolk in haar tuin heeft....

Vanmorgen kwam ik dus met de glazen pot vol aarde, en zij met de wormen....

En we waren razend benieuwd hoe de kinderen zouden reageren....

Nou waren die wurmpjes snel weggedoken in de aarde en dat de juf een glazen pot met aarde op tafel had staan...tja, de juf heeft wel vaker rare dingen op haar bureau....

Maar dan gaan we in de kring....

Eerst het verhaaltje voorlezen van Jip en Janneke 'wormen eten'....

Dan een liedje over een worm....en daarna de geheimzinnige pot.....

Even wroeten ......ja een worm....

En dan die gezichtjes.....!!!!!

Verrassing, afgrijzen, verbazing, gruwel....er valt van alles af te lezen.....

Maar voor velen wint de nieuwsgierigheid het ...

Eerst even gewoon aanraken en zien hoe de worm kronkelt....maar dan toch zelf vasthouden.....

Sommigen kijken alsof ze een heuse boaconstrictor vasthouden, zo trots zijn ze....

Maar er zijn er ook die mijlen terug deinzen......

Mezelf vind ik bijzonder stoer door die wormen er steeds uit te vissen en aan de kinderen te overhandigen...

Mijn handen zien er niet meer uit, ze zitten onder de modderige aarde....

Maar de kinderen glunderen...nou ja, de meesten dan....

We meten de wormen ook....lange, korte, dikke en dunne wormen....

Wormen kunnen zich ook langer maken als ze kruipen ontdekken we.....

Dat is dan weer lastig meteen....

"Super vet" zegt een leerling....en ik vermoed dat ze niet de worm maar de les bedoelt....

Nadat we alle wormen goed bekeken

hebben gaan we een worm van losse snippers maken.....

Alle 'segmenten' goed tegen elkaar plakken, en leuk hoofdje erop en kijk eens aan hoe leuk de worm geworden is....

Maar de leukste klus doen we 's middags....

Of is het lekkerste klus....?

Een kind doe je nog altijd het meest plezier met chips....

Lekkerder dan snoep of een lolly.....lekkerder dan chocolade....

Chips staat op nummer 1.....

En laat ik nou nibbitchips meegenomen hebben....

Van die ringetjes....

En laat je die nou moeten rijgen aan een pijprager....

Zo krijg je  een worm ja....een hele lekkere zelfs....

Maar hoe moeilijk is het voor sommigen om te rijgen als je die chips ook direct in je mond kunt steken....

We staan dan ook niet verbaasd dat aan het eind van de rit de één een langere worm heeft dan de ander.....

Als het tijd is om naar huis te gaan wordt er direct gevraagd "waar gaan we morgen over werken juf?".....

Maar dat blijft nog even een verrassing....

Nu even goed mijn verkoudheidje aandacht geven....

Het is weer eens zover....

Zieken genoeg op school, snotneuzen genoeg in de klas en dus doe ik gezellig mee....

Lot van een juf....

Terwijl ik toch genoeg weerstand heb vind ik....

Ik eet gezond, ik slaap weer eens goed....maar goed...sinds corona is

volgens mij verkoudheid hardnekkiger of zo....

Willem is uit eten met vrienden en dus eet ik wat ik lekker vind; aardbeien en rijstepap.....

Meer kan mijn verstopte neus niet aan vandaag....

En Willem....???

Die eet onbeperkt ....die eet hè....en dat heeft niks met dieet te maken.....

27 februari 2024

Dag van:

Schoolbreed thema....altijd weer een leuke tijd....

Dit jaar staan de vier elementen centraal; lucht, water, vuur en aarde.....

In de gang wachten verklede personages die de vier elementen voorstellen, de kinderen op....

Ze komen enthousiast de klas binnen....

"Juf ik ging ver weg van het vuur"....

Heel verstandig kind.....

De lessen voor de hele week zijn al voorbereid, spulletjes ingeslagen en dus gaat er een grote tas vol boodschappen mee ....

Vandaag inclusief zak potgrond want we gaan zaadjes planten....

Sterkers en vlinderbloemenmix....

Het ene op ontzettend leuke biotopen plateaus.....dinobos, safari en boerderij....

De vlindermix in eigen bakjes.....

En allemensen wat is het gezellig....

En liedje over mijn tuintje, en opzegversje over zaadjes planten, een leuk filmpje en zelf aan de slag natuurlijk....

Binnen vijf minuten is het een slagveld van gemorst water en gemorste aarde, maar wat geeft het....we zitten er helemaal in....

Als volleerde tuinmannen en vrouwen in de weer.....

Dan richten we ook nog een leuke 'aarde hoek ' in.....

Alle bakjes met zaadjes op een lange tafel in de zon....

Ja, in de zon....wat worden we verwend....

"Mijn zaadjes hebben meer zon nodig juf"....

Nou vent, wees gewoon blij dat de zon schijnt vandaag....

"Ik heb een zaklamp juf dan kan ik de zon schijnen"....

Och wat zijn ze er druk mee....

En dan om de vijf minuten kijken of er al iets groeit.....

Ik geniet ervan....

Zelfs de werkbladen worden zonder mokken gemaakt....

Het groeiproces in de juiste volgorde plakken en dan een bloempotje op papier kleuren waarin je de mooiste bloem tekent die je je maar bedenken kan.....

Helemaal vrolijk worden we ervan....

Nou morgen wormen meenemen want

dan gaan we het hebben over wat onder de grond leeft....wormen dus....

Ik heb er nu al zin in.....

Leven op de aarde

Zand in de armen van alle andere zand

gedragen door het wachtend liggen der

woestijnen. Sombere stilte van planten

bijna altijd drijvend. Het levensgeheim

van de nevel en het steeds zegenend water

voedzaam uit de borsten van de hele regen.

De huid van de meren. De vervellende zee

en ijzer geplooid naar de wil van de bergen.

De duivelse rust van de loutere wouden,

diep dromend aan de bronnen van hun schaduw.

De orde tenslotte van alles, dat leeft in

de weelde van zonder woorden te spreken.

En dan de mens, die moe begon te eten van

de lucht, vuur uitvond en steen tot steen

bewerkte, de zee betrad maar zonder vleugels

niet naakt kon zijn en goden opriep willoos

om nog eenzamer, gedwee de wonde te ontdekken

dat de dood, de oudste zonde is van de aarde.

Paul Snoek (1933–1981)

Beetje moeilijk voor kleuters, maar voor ons prachtig!!

En zolang de kinderen alles nog vol kleur tekenen is er nog hoop....

26 februari 2024

Dag van:

Het is wat het is .....

Op zich een wanstaltig zinnetje dat kant nog wal raakt maar voor nu even de lading dekt....

Al vind ik dan wel dat, áls je die zin gebruikt, je moet uitleggen wat dan wel is wat het is...

En dat is dat ik nog steeds de stem van Duncan Laurence in mijn hoofd hoor....maar dat het concert hoe dan ook écht voorbij is....en dat ik dat toch wel erg jammer vind want ik had wel tot vanmiddag willen blijven staan....

Alhoewel.....over die staanplaatsen gesproken....

Willem vindt dat we er te oud voor zijn geworden....

Hij voelt zijn rug, zijn nek, en de rest van zijn lijf ook....

Bij mij blijft dat beperkt tot rug en knieën....

(Yeah ik heb ook een pannenkoek plant)

Je snapt niet hoe dat kan dat je als je ouder wordt, je ineens niet meer zo lang kan staan....

Maar het is (alweer) wat het is....

En wat dat dan is....

Wel.....het heeft alles te maken met de krimp...

Wat zeg ik....ja dat zeg ik....met de krimp....

Het krimpen heeft te maken met een biologisch proces van ouder worden...... Oudere botten verliezen kalk, en daardoor hun kracht en vitaliteit......

Ze drogen als het ware uit.....

Tja, en daar heb je natuurlijk geen botox behandelingetje of revitaliserend, vochtinbrengend, hydraterend crèmepje voor.....

Nee....die botten slijten gewoon....gaan piepen en knarsen....worden stijf en nog meer van dat soort ellende....

Naarmate we ouder worden bewegen onze spieren en gewrichten steeds minder soepel.....

Het kraakbeen van de gewrichten wordt daarnaast dunner, onder andere door de slijtage van jarenlange beweging...... Ligamenten en pezen worden minder elastisch, waardoor gewrichten strak of stijf aanvoelen......

De meeste mensen worden dus minder soepel.

Nouuuuuuu daar heb ik dan wel wat op aan te merken.....

Als ik stil sta namelijk...om naar een stem te luisteren zoals er maar één die heeft.....dan valt er niks soepel te zijn....

Dan sta ik in ruste.....

Het probleem ontstaat als we in beweging komen en weer die eerste stappen zetten....

Alsof er een soort van stijfsel in die tussentijd is ontstaan tussen die rug en kniewervels....

Een soort van zetmeel lijmpap.... 

1 deel koud water met 2 delen aardappelzetmeel en dan goed roeren......

Voeg vervolgens kokend water toe, laat het mengsel dikker worden en blijf goed roeren.....

Giet het nu in de knieën en tussen de rugwervels.....

Alleen lijkt het dan niet op een stijfsel papje maar meer op 1 seconde lijm...

Je krijgt je ene been niet voor het andere....

En de volgende dag (vandaag dus) lijken de lijmresten als lange draden tussen je knieën en rug te blijven hangen....

Willem wil best toegeven aan het te oud zijn voor een staanplaats....

Zelf wil ik dat nog niet en dus strompel ik moedig vandaag door het huis....

En trouwens ik moet toch veel achter de computer....ppt voor de kerk, voorbereiding lessen, thema voorbereiding want morgen is de Grande première....

Ook niet slim natuurlijk want nu krijgen die lijmdraden weer de kans zich aan elkaar te hechten....

Het scharnier sputtert tijdens het opstaan nu ook hevig tegen....

Maar ik ben nog geen Willem die klagend, steunend, kreunend binnenkomt na een huisbezoek....

Tja Willem, het is wat het is en je wordt er helaas geen dag jonger op....

"De monitor begeeft heeft" zegt Willem

tegen me als ik koffie zet....

"Ouderdom" zegt Willem weer...."dat ding is al zo oud"....

Het is wat het is Willem....het is de krimp, giechel ik.....

Maar er moet een nieuwe komen...

Heej ik ruil jou ook niet direct in als je hapert....

Willem kan het echter niet waarderen als je grapjes maakt over iets dat stuk is of gaat ....

Bij Willem moet alles 'heel zijn'.... behalve hijzelf dan ....

"Er moet een nieuwe komen" zegt hij vastberaden...

Nouuuuuuu Willem, dat dacht ik toch niet....

Neem nou dit huis met zijn vier honden en een overdaad aan stof dat overal tussen, onder, bovenop kruipt....

Noem ons stoffige oudjes, het huis kan er helemaal wat van....

Je moet vandaag maar weer eens met die hondenblazer door het huis.....

En dan vooral de computer en monitor goed schoon blazen....

Hij kan zich er maar moeilijk toe zetten maar als ik de boodschappen gedaan heb, pakt hij toch de blazer maar....

Het is echt ongelofelijk wat er tussen de naden, kieren, plinten, achter en onder en op de kasten aan stof tevoorschijn komt....

Ik kan haast Willem aan de andere kant van de kamer niet zien ..

"Deuren tegen elkaar open" roept hij....

En inderdaad, het stof waait eruit....maar de kou er dan wel in.....

Kouuuuuud.....!

En het helpt...de monitor doet het weer...

Je zou bij ons toch eigenlijk ook zo af en toe het stof er tussen uit moeten kunnen blazen....

25 februari 2024

Dag van:

Uiteindelijk ben je daar niks doen ook beu....

Lekker vroeg wakker vanmorgen want Willem preekt in Coevorden....

Dan kan je wel weer inslapen maar dat doen we vandaag dan maar niet...

Lekker lang in bed blijven daarentegen wel....

Als je je ogen dichtdoet, zelfs al blijf je wakker, treedt er toch een relaxatie op”, zegt Verbraecken......

“Onze hersengolven vertragen, ze gaan alfagolven produceren, die iets trager zijn dan de bètagolven in volledig wakkere toestand met de ogen open.”.......

“Je bloeddruk neemt dan af, je hartritme ook......

Ook omdat je in bed ligt, in een horizontale houding, treedt er vanzelf meer rust en ontspanning op......

Maar het is niet dat je hetzelfde effect krijgt als bij een diepe slaap.”.....

Nou jammer dan dokter Verbraeken, gister sliep ik, nu rust ik.....

Maar dat was ik na een paar uurtjes dus

beu.....

Mijn hersens zijn weer uitgerust genoeg om actie te ondernemen...

"Annet ga je je mee naar het grote winkelcentrum?".....

En dat laat vriendinnetje Annet zich geen twee keer zeggen....

Versleten heupen en knieën of niet, ze moet in beweging blijven vindt ze.....en dat vindt de dokter ook, die alleen fysio voorschreef om de bovenbeen spieren te trainen om de klappen op de knie op te vangen...

Geen medicatie, geen nieuwe knieën of heupen, gewoon door martelen....

En zo lopen, nou ja ik loop, zij strompelt, we 's middags van de ene winkel naar de andere....

Een nieuwe Senseo staat op het lijstje maar aangezien het winkelcentrum aan het verbouwen is en de winkels verplaatst naar andere plekken, zijn de meeste winkels eerder leeg dan vol.....

Tegenvaller dus....geen Senseo voor Annet.....

Dan maar op zoek naar die jurk die ik op het feestje van vrijdag zag....

Dankzij Willem die pront op de dame met jurk af liep om te vragen waar ze die gekocht had, weet ik dat het uit één van mijn favoriete winkels kwam, die toevallig ook op dit winkelcentrum aanwezig is, en niet verhuist....

En wauw, zelfs op het rek is ie leuk ....maar die ook....en die....en oh moet je die kijken....

Eind van het liedje..... Annet koopt de jurk die ik zo leuk vond op het feestje en ik twee anderen die ik nóg leuker vond.....

Zo gaan die dingen met vriendinnen.....

Bij de Hema zien we dan weer allebei hetzelfde vestje....

Dan maar weer allebei unisex....

En Willem wordt verwend met een ander mooi vest.....

Waar Annet en ik allebei 'eksterogen' voor hebben zijn oorbellen....

En oh gut, daar gaan we weer.....

Heerlijk twee shoppende vriendinnen die om de haverklap de slappe lach krijgen om hun eigen smaak en stijl....

Annet die worstelt tussen termen als ouderwets, klassiek en chique....

Maar is klassiek nou stijf of ouderwets....?

En is chique nou stijlvol of kak.....

Niet zeuren Annet, het zijn nog geen bloemetjesjurken oma stijl.....

En zo nemen we een ouderwets bakkie koffie bij de Hema, hippe oorbellen in onze klassieke oren en een casual vestje over een oud lijf.....

Hoe dan ook.....we hebben weer een paar dolle uurtjes samen beleeft....

Lachen doet wonderen.....

En toen kwam de avond....

Een avond waar ik zo zoooooo lang maar uitgekeken heb.....

Een droomwens die uitkwam....

Ik ben dol op heel wat zangers; Michel Fugain, Charles Aznavour, natuurlijk Ramses Shaffy en de zanger van Bløf.....maar op de allerhoogste plaats staan Freddy Mercury en onze eigen Duncan Laurence....

Freddy kan niet meer.....

Och wat had ik hem graag een keer live willen horen.... maar helaas....

Duncan echter....och Duncan.....die kan nog wel....

En vanavond staat op ons programma; het concert bijwonen van Duncan in Doornroosje in Nijmegen.....

In november al kaarten besteld en eindelijk eeeeeeindelijk is het vandaag zover.....

De nieuwe jurk die ik vanmiddag kocht aan, nieuwe oorbellen in....ik ben er klaar voor....

Mijn dochter en schoonzoon wachten ons al op....

Ze staan te blauwbekken in een lange lange rij voor de deur.....

En even later staan wij mee te blauwbekken....

Het duurt wel eventjes voor het theater opengaat.....maar niet getreurd, straks is het warm en staan we in de zaal ook zo goed als vooraan.....

Het is zover....we mogen naar binnen....

Jassen in de garderobe en de zaal in....

En ja hoor....we staan bijna vooraan.....

Weer begint een periode van wachten....

Zou het concert om kwart over acht beginnen....het begint om kwart voor negen....

De lampen gaan uit, er klinkt een diep diep

gebrom en geroffel dat je door je hele lijf voelt gaan....

Het podium is schaars verlicht en Duncans stem vertelt in het Engels een soort telefoongesprek verhaal....

Dan gaat de spot voorzichtig aan en Duncan verschijnt in de mist....

Zijn gevoelige stem zingt het eerste kwetsbare nummer....

Iets meer licht en nóg een nummer....

Vol licht en een derde nummer....

Wat een schitterende opbouw....

Uitzinnig publiek en een geraakte Willem, Wampie en kinderen....

Duncan start zijn verhaal....zijn levensverhaal....zijn oh zo kwetsbare levensverhaal...

Hoe onzeker hij was door zijn handicap.... Hoe gepest hij vroeger is geweest....

Dan volgen er nummers over die tijd....

Gevoelige teksten...en oooooh die stem....die loepzuivere prachtige stem....

Wat een bereik heeft die stem....

De lichteffecten die matchen met al die gevoelig....angstig blauw, vurig rood en geel bij de wens erbij te mogen horen....groen als hij zich vrij begint te voelen....

En verder gaat zijn verhaal....over zijn grote liefde maar ook over de weg naar hem toe en hun worsteling samen daar in Los Angeles....

Zacht roze licht....prachtige zacht paars....en de mooiste liefdevolste liedjes....

En weer verder gaat het verhaal...

Over hoe Ilse de Lange hem benaderde voor het Eurovisiesongfestival....over zijn onzekerheid.....

Och wat komt het allemaal binnen....

En alles wat deze man zingt komt recht uit zijn ziel....

De nummers, de melodielijn, de blik in zijn ogen, de bewegingen, de kwetsbare openheid....

Hij komt zo dichtbij en laat ons zo dichtbij komen....

Anderhalf uur lang zijn wij deel van elkaar....

En zo sluit hij weer af in het donker....met een soort telefoongesprek verhaal...

En als toegift één van zijn nieuwe nummers....

Nee, terug komt hij niet....hij heeft immers alles gegeven....

Maar het hoeft ook niet...het was zo al boven verwachting van mijn droomwens....zo mooi...zo intens....en zo intiem....

24 februari 2024

Dag van:

 Je schijnt het wel eens nodig te hebben zegt men..... slapen tot het middaguur zijn intrede doet....

Allemensen wat heb ik geslapen....

Ik heb ook half Europa bij elkaar gedroomd herinnert ik mij in flarden....

Ben koffers kwijtgeraakt....heb nieuwe mensen ontmoet (hoe verzin je ze bij elkaar in een droom).....examens gedaan waar ik niet uitkwam.....zwembaden schoongemaakt....en ik weet niet wat allemaal beleeft....

Spannend, romantisch, angstig, blij....alles door elkaar kwam aan bod....

Mijn lijf voelt nog moe als ik mijn bed uitga maar mijn hoofd is leeg door de volheid van dromen.....

Oh die spieren en die slijtage.....

Rekken, strekken en de dag beginnen....

Eenmaal beneden bij de koffie hoor ik

Willem, die al iets langer wakker is, zeggen: "eigenlijk moeten we er gewoon aan toegeven aan dat niets doen, waarom moeten mensen toch altijd wat te doen hebben?"....

Nou Willem, wat mensen moeten zal me op dit moment een zorg zijn, maar ik moet en doe helemaal niets vandaag....

En ik ben blij dat er vandaag mensen zijn die er net zo over denken zodat ik lui in mijn stoel Wordfeud kan spelen....

Kost behalve wat brein breken geen enkele andere moeite....

En trouwens ik heb behoorlijk uitgeslapen dus voldoende uitgerust en genoeg energie om die hersens te kraken....

Veel mensen maken zich zorgen omdat ze in de week niet voldoende slapen, ik dus ook..... en die bezorgdheid is terecht tonen onderzoekers aan de universiteit van Stockholm, het Karolinska-instituut en het Stress Research Institute in Zweden aan...... 

Het team analyseerde dertien jaar lang de slaapgewoonten van 38.000 mensen...... Daaruit blijkt dat mannen en vrouwen jonger dan 65, die elke nacht maar vijf uur per nacht (of minder) slapen, veel meer kans hebben om vroegtijdig te overlijden als gevolg van allerhande gezondheidsproblemen......

Om precies te zijn: het risico is 65 procent groter.

Daar schrik je dan toch wel weer even van....

Want ook ik behoor tot de minder dan zes uur slapers....

Maar er straalt hoop aan de horizon....want de analyse van de slaapgewoonten leidde tot nog een andere, minder sombere conclusie in het wetenschappelijk vakblad Journal of Sleep Research......

Kortslapers die af en toe langer blijven liggen, dringen het risico op een vroegtijdige dood aanzienlijk terug...... Sterker nog: mensen die in de weekends langer doorslapen en dan wél acht uur of meer halen per nacht, hebben zelfs geen verhoogd sterfterisico in vergelijking met hen die consequent van vijf of zes uurtjes nachtrust genieten.......

Zucht.....ik stel mijn dood nog even uit met dat lang slapen in het weekend dus....

En dan nog zo iets prettigs....

Volgens een Koreaanse studie hebben mensen die één tot twee uur langer slapen in het weekend 50% minder kans op depressie......

Uitslapen is dus wel degelijk zinvol als je tijdens de week te weinig geslapen hebt......

Nou heb ik wel iets langer dan die één of twee uur meer geslapen, maar een kniesoor die daar op let ....

Na een uurtje spelletjes spelen op mijn

telefoon krijg ik zin om weer eens mijn breipennen op te pakken en me in dat ingewikkelde patroon te her verdiepen....

Maar mijn stoel kom ik niet uit hihihi....

Willem doet het nog makkelijker....

Hij láát zich vermaken....hangt in zijn stoel en kijkt series 'hell on Wheels'....en, hoe kan het anders, een Engelse voetbal wedstrijd

Mijn vermaak is het niet maar ieder z'n meug vandaag denk ik dan maar....

Heerlijk zo'n dagje....!