Dag van:
Grieks gebekte vogeltjes zingen ook....
Ze fluiten Griekse melancholische deuntjes...
Zelfs in het geroekoe van de duif klinkt iets Grieks zoals ze daar boven in de palmboom zit....
Het is vroeg in de ochtend en het waait een beetje....
In mijn pyama zit ik op het immense balkon te genieten terwijl Willem nog slaapt....
Eindelijk uitslapen nu de honden niet uit gelaten hoeven te worden....
Beneden zwerven de katten op zoek naar
restjes ontbijt...
restjes ontbijt...
Griekse yoghurt pakken uitlikken is een delicatesse zie ik al bij de grote containers die ze handig open krijgen....
Nood breekt beperking....
Een oude man staat krom gebogen de straat te vegen...
Dat zie je in Nederland niet meer....
Bij ons wachten ze wel op een straatveger karretje die eens in het half jaar een keer langskomt....
Op een brommer met krat voorop waarin een lederen tas staat, komt een man aanrijden.....
Aan niets is te herkennen dat het hier de postbode betreft...
Hij graait in de tas en haalt wat enveloppen eruit...
Ik vraag me af waar hij die in wil doen want een brievenbus zie je hier niet in het appartementen gebouw tegenover mijn balkon....
Hij frommelt de brieven tussen de spijlen van het hek....
Ook al iets dat in Nederland onvoorstelbaar is....
Een appartement bewoner komt terug van de vismarkt bij het haventje, kijkt of zijn naam op de enveloppe staat, loopt het hek door.....
De brief was duidelijk niet voor hem....
Wat heerlijk om in een zijstraatje van één van de meest toeristische straatjes op Kos te zitten en zo het dagelijkse Griekse leven mee te beleven....
De schreeuwende sjacherijnig oude vrouw, het vrolijke 'kalimera' (goedemorgen) van de oude man op sloffen, twee huppelende kinderen die al vroeg genieten van hun twee vrije Paas weken en de huisvrouwen met zakken voor voor aan hun fiets aan het stuur.....
Laat Willem nog maar even slapen...en mij genieten....
Maar natuurlijk geniet ik ook als hij wakker is hoor...
Uitgerust en met vrolijke stem groet hij me met 'we zijn op Kos'.....
Hij lijkt het nog niet te kunnen geloven....
Dan vervolgt hij zijn verhaal met 'kom we gaan naar ons omelet restaurantje....en binnen een mum van tijd is hij aangekleed....
Dat was ikzelf allang maar omdat meneer nu hongerige haast en hang naar koffie heeft, moet ik me alsnog haasten....
Ons omeletrestaurantje voelt anders dan
anders....minder relaxt dan vroeger....
anders....minder relaxt dan vroeger....
Maar de omelet smaakt als vanouds....
Echter onze HSP (hooggevoelige) Willem raakt overprikkeld en voelt zich niet goed...
We pakken onze spullen op, betalen en gaan....
De zee doet wonderen....
Water werkt helend en leidt tot goede gesprekken...
Hoe werkt het toch in Willem....?
Hoe werkt dat in onze relatie....?
Sinds lange tijd van maar druk zijn, hebben we een intens en goed gesprek....
En je ziet Willems schouders zakken, de rugpijn verminderen en de ogen ontspannen.....
Zo zitten we een lange tijd aan de zee en praten....over ruimte geven en nemen....over jezelf mogen zijn....over niet willen en moeten veranderen....over zijn wie je bent....over ontstikkende liefde....
En na enige tijd zoeken we de Hippocrates boom op....
Bomen doen Willem goed... vooral oude bomen.....
Maar ons terrasje naast de boom is nog gesloten....
Willem zoekt de nabijheid van de eeuwenoude boom....
En dan stappen we op.... ontspannen en bevrijd....
Aan de haven strijken we neer.....
Het terras van Fikos....bij Luciano die onze vriend wil zijn zegt hij....
We hebben het gevoel dat na deze ochtend en middag onze vakantie écht kan beginnen.....
Tot de avond bevinden we ons tussen prettige mensen en een fijne sfeer...
Dit wordt onze nieuwe stamkroeg hier oppert Willem....
En ze hebben er vast wel omelet....
Maar natuurlijk wordt er vanavond gegeten in ons eigen Kapari....
We lopen het straatje voor de 'ontelbaar vaakste' keer in zestien jaar naar boven....
Nog niet alle winkeltjes zijn open, het echte seizoen begint pas na Pasen....
Toch zijn er nog genoeg souvenir winkeltjes waar je je verbazen kunt over de creativiteit op Kos....
De leukste schilderijtjes gemaakt van kiezelsteentjes.... over liefde, zon, en positiviteit....
Een kledingwinkel loop ik toch ook maar even in.....
Een design dame verwelkomt me in haar design winkel met design kleding....
Design Brazilië, design Israël, design ammehoela met design hoge prijzen....dus designelijk toedeledokie.....en die groet was gratis....
Ik hoop toch zo vurig dat mijn kleine knusse Boho winkeltje nog open gaat voor wij huiswaarts keren....want dat is voor mij toch wel het ultiem fijnste kledingwinkeltje....
Er zitten al aardig wat mensen in Kapari....
Alexis zit te praten met wat gasten, springt op als hij ons ziet en roept "eerst even een pantalon aan gaan doen hoor"....
Gelukkig is hun huis nog geen vijftig meter verder dus is hij snel terug....
Wij zitten ons al te goed te doen aan de gegrilde saganaki kaas.....
Als we onze maaltijd verorberd hebben wacht ons nog een glas Metaxa voor Willem en eigengemaakte Griekse limoncello voor mij....gepaard gaande met de gesprekken die we niet willen horen....
Grieken neigen namelijk bijna allemaal naar complottheorie denken....je wordt er doodmoe van....
Toch weten we hem aardig aan het wankelen te brengen....
Wat is immers waarheid....????
Alexis gaat zijn pokernacht in, wij doen de heuvel weer af naar onze stamkroeg....
En oh wat wordt Willem gelukkig als hij vier schermen ziet waarop Bayer München tegen Real Madrid te zien is...
Goh it feels like home, zeg ik tegen de ober....
En hij 'understand' dat.....
Gezien het feit dat het hier een uur later is, is de wedstrijd om middernacht afgelopen....
Hoogste tijd om naar het hotel te lopen...
En morgen zien we wel weer verder.....
