29 oktober 2017

Dag van:
De wind waait over het water...
Dat is nog zachtjes uitgedrukt want het gaat iets harder tekeer dan alleen maar waaien
Ik hoor de bomen tekeer gaan en ook het water klotst zelfs tegen de vlonder.
Lekker om bij in te slapen... zou je denken...

Maar ik zie het twee uur worden... en drie uur...euh nee... weer twee uur ..... wintertijd is ingegaan...
Stom om voor het slapen gaan nog mail te lezen.... niet leuke mail dus...
En ik merk dat het me steeds moeilijker valt om ervan te herstellen...
Aan dé ene kant voelt alles zó vlak... zó koud... en aan de andere kant zit nog zoveel boosheid... en verdriet.... onmacht.... aangedaan onrecht.... en ook nog onbegrip met gemengd begrip (een beetje dan)...
Maar het houdt me mooi wel weer wakker.... jakkes... en ik moet/ wil nog wel naar Haarlem straks...
Poes ligt lekker warm tegen mijn benen.... ik schoon de foto's in de galerij maar weer eens op, pieker weer,  lees het nieuws, pieker weer, speel een spelletje op mijn mobiel, ga weer liggen, pieker weer, draai me om, luister naar de wind, pieker weer,  hoor Willem een nachtelijke plas doen, schrijf een beetje, pieker weer, denk terug aan Parijs, pieker weer, dat dus......
Er is zoveel dat ik zou willen zeggen.....
--------------
Het hart

als een moordkuil
Waar passie en toekomst
En lieve herinneringen
Stuk gemaakt
Mij leeg aanstaren
Er zit geen leven in
Geen kloppend hart
Geen bloed dat stroomt
Ze voelen koud
IK zou ze levend willen schreeuwen
Ze door elkaar willen schudden
Wordt wakker.....!!!!
Maar míjn stem wordt niet gehoord
En dood gezwegen.....
De mond gesnoerd
Wát ooit was
Ligt nu daar
Zonder betekenis....
--------------

Van..... hoe is het mogelijk, ik ben toch nog vóór de wekker wakker
Vandaag zo'n dag dat je de hele dag terug rekent: '9 uur maar eigenlijk dus al 10 uur'
Poes zit al bovenop me en kijkt me aan met een blik van "hup eruit ik wil naar beneden".
Zij heeft geen weet van zomer of wintertijd
Alhoewel..... beesten hebben toch een behoorlijke biologische klok
Misschien gaat ze vanavond wel eerder slapen nu het ook eerder donker wordt
Geen tijd om bij stil te staan... ik wil naar Haarlem toe...
Nog even een kopje koffie met een half slaperige Willem in de stoel omdat hij zijn dochter vanmorgen vroeg naar haar werk moest brengen... nou ja.. vroeg?.... toch ook een uurtje later dunkt me
Van.... ik zie altijd weer tegen de lange rit op maar eenmaal rijdend geniet ik er ook erg van

Radio aan,.... lekker knus in mijn vehikeltje...
De wind is nog steeds behoorlijk sterk en rukt en duwt waar zij kan
Maar ik lig stevig op de weg...
Wát zie ik veel kleuren lucht voorbij komen vanmorgen... het is zonnebril op zonnebril af, ruitenwisser aan, ruitenwisser uit, donkergrijs, lichtgrijs, blauw, schelle zo'n, waterige zon, regenboog en ga zo maar door
En tegen dat alles steken de felle en fletse kleuren van de graffiti muren langs de Betuwelijn af...
Grappig eigenlijk dat die muren zo vol staan maar je nooit de makers aan het werk ziet..
Die A15 is vol graffiti..(gelukkig maar want verder is het de meest saaie weg die ik ken)... ik geniet ervan... maar wie zitten er nou toch achter?
Geen tijd om verder na te denken... hup richting Utrecht Amsterdam..
Langs het mooie molentje in het oerhollandse landschap, langs Schiphol waar ik altijd weer moet opletten dat ik het verkeer in de gaten houd en niet die prachtige vliegtuigen waarbij ik dan altijd weer even prachtige fantasieën heb over waar ze heengaan of vandaan komen..
Oei wat moeten ze hard werken in die wind zie ik...
Van.... nu het Spaarne over, langs het park, links en nog eens links en dan waar je het hele eind voor reed.....vier armpjes om je heen en een 'ooooh oma ik heb je zo gemist'
 En dan vervolgens overal mee naar toe getrokken worden want oma je moet dit zien en oma kijk eens en oma doe je mee en... en....
Van.... en dan oma die zegt dat ze eerst naar t toilet moet en dan koffie wil

Maar... ook gaat kwartetten, naar t nieuwe computerspelletje kijkt, de lego trein helpt bouwen, met de 'numnoms' speelt, het spelletje soggy doggy speelt en coin hole.... vertelt van de poep sproeier, knuffelt tot ze spierpijn krijgt, helpt kleuren en er een mooie kerstkaart aan over houdt (je kunt er maar  niet vroeg genoeg bijzijn denk ik maar), luistert naar verdrietjes en overwinningen, mee gaat boodschappen doen en dan chips én snoepjes  voor ze koopt en dan ook nog trakteert op een happy meal  bij de Mac....
Van... en dan in de auto ploft met de woorden  'je bent de beste oma' nagalmend in de oren en nagenietend van een dag vol mooie en lieve herinneringen.....
Thuis springt Bengel als eerste op me af...
De meiden, de één bij wie alles mis ging op het werk en alles vergat en de ander geshopt met een vriendinnetje in de stad,  zijn net naar huis gebracht
Willem had het lekker rustig dus vandaag...
Laat me raden... slapend en Netflixend de dag doorgebracht...
Ik mag nooit meer raden hi hi ...
Nóg even samen de formule 1 kijken en genieten van de zege van  Verstappen.... en dan, winter of geen wintertijd,  met het boek van Dan Brown onder de arm naar boven... ikke eerst lezen..
Nu even tijd voor mezelf.......
Nou ja... oké... nog een appje van de oudste kleindochter dan...
Nou ja.... oké.... en even facetimen met de andere kleindochter ....
Je bent tenslotte oma of je bent het niet
 Och en dan ook nog maar juich appjes van zoon en schoonzoon want...yeahhhhh Verstappen...
Tja en mijn zus die een ouder berichtje beantwoord...
Maar dan nu....Proloog...Terwijl de oude tandrad locomotief zich langs de duizelingwekkende helling omhoog klauwde, bekeek Desmond Kirsch de grillige bergtop boven hem..........