Het bonkt... het steekt.... het trilt.... alarmbellen.... huiver.... zwaailichten.... alles gaat tegelijk af....
Ik heb er zo'n hekel aan.... en ik doe nog niet eens aan overdreven kerstdiners... gourmet sessies.... gevulde kalkoenen of andere uitgebreide eetgewoonten....
Ik haal gewoon mijn boodschappen straks met iets extra lekkers erbij...
Alleen... dat idee van die drukte.... die zwerm van mensen.... die rijen voor de kassa.... dat gegraai tussen kerstkransjes en de kerststollen (maar ha ha die heb ik al in huis)
En het ergste, waar ik mezelf wel voor op de kop kan slaan is, dat ik al weken mailtjes krijg met mededelingen van supermarkten 'laat uw kerstboodschappen bezorgen, die ze online' en daar geen gehoor aan heb gegeven...
Wát me nu dus wel op de gedachte brengt dat andere mensen dat misschien wel hebben gedaan en het misschien, wellicht, wie weet, hopelijk, een beetje minder druk maakt in de winkels.....
Ach... mijn oma en moeder hadden meestal wel gelijk als ze zeiden 'de mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest doch nooit op komt dagen".... nou oma en mam...DAT GELDT NIET VOOR DE KERSTBOODSCHAPPEN!!!!!
Ik zie er als een kerstboom tegenop....
Van.... moest Willem volgens gisteren gedane mededeling nog Hanna naar haar werk brengen om half elf... nu is het ineens 12 uur geworden....grrrrrr.... nog later.....
Dat wórdt dús pas om 1 uur boodschappen doen ook nog...
Van... en zo geschiedde... gewapend met boodschappenlijst (Word ik nu echt oud?), op weg naar....Blokker...
Blokker?... ja Blokker...
Éérst kijken of ze een pizzarette hebben want anders kan ik dat boodschappenlijstje dat ik heb wel direct in dé prullenbak gooien...
Géén pizzarette dus.... nee hè.....
Het meisje ziet mijn ogen acuut veranderen in twee bruine holle paniekerige kerst stress gaten....
Geruststellend en waarschijnlijk geïnstrueerd kerst stress bij klanten tot een minimum te reduceren danwel de kop in te drukken, zegt ze.... maar ik kan wel even voor u een filiaal bellen hoor...
Ja graag... doe maar die bij de woonboulevard....
Die is al en tijdje weg mevrouw...
Help!!!!..... Waar moet ik dan heen?
De stad?...Presikhaaf....
Doe de laatste maar....
Geruststellend maar vooral bij dat ons boodschappenlijstje nog dienst kan doen, zegt Willem..."dan doen we daar ook meteen de boodschappen lieverd"...
Gelukkig ze hebben er eentje... nu op naar het volgende winkelcentrum dus... en wéér opnieuw een parkeerplaats zoeken...
Ik vertel Willem nog maar even niet dat dat daar nóg lastiger is...
Maar kijk aan.... de parkeergoden zijn met ons... er rijdt net iemand weg....
Nú eerst de pizzarette ophalen... toe schiet op Willem en sta niet te flirten met een etalagepop in sexy lingerie....
Hebbes!!!!!
Op naar het kerst zenuwcentrum -> de supermarkt....
Je kunt er over de hoofden lopen en je hebt geluk als je een winkelwagentje kunt bemachtigen... wat nou online boodschappen bestellen...
En dan lopen ook nog tussen het overschot aan winkelende en graaiende mensen door, de vakkenvullers want de artikelen zijn niet aan te slepen...
Nadat Willem duidelijk zichtbaar geslikt heeft gooit hij de humor er maar in en begint met anderen spontaan een praatje of maakt opmerkingen over de boodschappen...
Vooral de mannen onderling hebben veel lol... de vrouwen over het algemeen niet tenzij ze het charmante gedoe van deze Willem wel kunnen waarderen...
Onze winkelwagen vult zich en vult zich en puilt meer en meer uit
Nu moet ik zeggen dat dit niet zo zeer komt door de hoeveelheid boodschappen maar door het idioot oneconomisch inpakbeleid van ons... we gooien alles er gewoon lukraak in (Nou ja... behalve de eieren dan)...
Als er echt ECHT niks meer bij kan lopen we naar de kassa...
Wc papier zegt Willem...
En nou denk je dat vrouwen kieskeurige wezens kunnen zijn.. nou..... mannen dus ook als het om iets onbenulligs als wc papier gaat...
Ik grijp de goedkoopste maar oooooh jee... nee nee.... zachte vierlaags rollen wil meneer...
Zeg Willem.. doe normaal... op jouw leeftijd heeft je gat er inmiddels wel een eelt laag op zitten opper ik....
En dan de reacties van die mensen om je heen....
Enfin.. nu de kassa... de lopende band is te kort voor al onze spullen.. en als er ook nog eens een oud leerling mét me komt babbelen is de chaos compleet....
Zoiets áls kruiende boodschappen die tegen elkaar kommen en elkaar ophopen...
Willem vermaakt zich kostelijk met de mevrouw achter hem maar mij klotst het zweet onder de oksels.... én leerling... en boodschappen... en een paar tassen maar... en nog een half volle kar....
Maar... het lukt... de gelukkigste van ons allen is de vrouw na ons want zij krijgt de oven zegels....
Willem en ik kijken elkaar aan... kijken op de klok... en constateren... de kerst stress viel mee...en de financiële aanslag ouds, gezien de hoeveelheid boodschappen, nog best een meevaller
In anderhalf uur een klus geklaard...en ook nog eens de goedkoopste kerstinkopen sinds jaren...
EN HADDEN WE DAT NOU MAAR NIET GEZEGD!!!!!!!
.......
Van..... we lopen naar de auto en staan af en toe stil om de, van de bult gevallen boodschappen in het karretje, op te rapen....
We laden de boodschappen in...PATS.... fles wasverzachter valt kapot.... alles onder de blauwe smurrie....(het rukt wel lekker met niet minder waar het van origine naar zou moeten ruiken)
Wat een zootje....
Bijna thuis toch nog even naar het eigen winkel centrum voor hondenvoer en dus nieuwe wasverzachter want die is thuis echt op...
We laden dé boodschappen thuis uit....PATS bier flesje valt tussen onze auto's kapot...PATS...pasta saus potje erachteraan aan gruzelementen... overal glas... tussen de autobanden...
Ik zoek binnen de boodschappen uit en verdeel ze over zakken....NEE... knoflook olijven allemaal uit het bakje en de olie overal in de tas en over de andere boodschappen...
$^^$^%#^&□♤}}■□》《《¡♡HOEZO KERST STRESS#%^%$^#:%;$:'□■{{■♤♡
Dat door die overvolle winkel paden nog tot daar aan toe... maar dit.....
Ik was niets.. niets.... voor het eerst in al die jaren kerst inkopen doen, vergeten... alles klopte.... en nu kan ik om deze domme akkefietjes morgen weer terug...
Van.... ik laat me echter niet al te zeer ontmoedigen en als Willem met emmer en bezem de troep van onze oprit schoonmaakt, verdeel ik de boodschappen in aparte tassen...
In elke tas leg ik een briefje...1e kerstdag, 2e kerstdag, ontbijt spullen, lekkernij, dranken, chips...
We zijn klaar.... koffie.....
Van.. niet te lang op de plaats rust want er moet ook gegeten worden, gedoucht worden en Willem moet nog naar de verjaardag van zijn zwager...
Jammer dat ik niet mee kan maar iemand moet bij Bikkel blijven voor als....
Als Willem vertrekt settle ik me voor de tv.... kerstgala..... en een of andere absurdistische kerstfilm, darten met Barney en de film "Elf"...
Net op het eind van die film komt Willem weer thuis...
Ik tot tranen geroerd en Willem vol verhalen...
Mijn tranen winnen....
Gewoon ook omdat het symbolische in die film zo doet refereren aan de toestand waar ik onlangs nog in verkeerde...
Het goede dat niet herkend wordt.... het mooie dat al het kwade kan laten verbleken... en mensen die daar toch niet in kunnen of willen geloven...
Alleen in deze film loopt het goed af... dat doet even zeer....
Geeft het ook moed? Jazeker!
Want ik voel dat ik in een kille zakelijke wereld toch moeilijk kan functioneren...omdat ik ook vooral zie dat niemand het daarmee uiteindelijk zal gaan redden....
Lieve film... mooie boodschap.... maar tja.. kerst hè..... en nu vooral ook na kerst vasthouden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten