Een slechte nacht... vooral een korte nacht... restless legs narigheid.... dwaze dromen...
Ik huld mij dus in rood... vooral de rode panty springt er wel uit...
Buiten glanst het ijs in het licht van de in slaap vallende maan en de wakker wordende zon, mij toe...
Willem komt nog slaperig na een eindelijk weer goed geslapen nacht in eigen bed, ook maar beneden...
Hij is vrij maar wat heet vrij... straks weer gevangen in een piepklein steriel wit kamertje...
Arme honden weer voor een dag en nacht naar het asiel...
Van.... op weg naar rood... en rood is het....
Op de parkeerplaats komen de rode laarsjes, sjaals en truien hun auto's uit...
Binnen loopt nog meer rood rond... hoofddoekjes.... broeken...
Vandaag is rood want alles is liefde...
Ach.. en kijk nou toch... ook de leerlingen zijn qua kleding niet van elkaar te onderscheiden bijna... rode hoodies ....rode broekjes... rode rokjes en jurkjes en zelfs rode jasjes en wanten...
Er is best massaal gehoor aan gegeven...
De intercom zingt van de liefde... de kring gaat over rood...
Rood als krassen... rood als je mond... rood als tomaatjes die zijn gezond....
Maar rood of niet... we beginnen de dag zoals altijd...
Werken doen we vandaag wat anders... weer gaan koekjes bakken... koekjes in de vorm van hartjes...
De kinderen kneden.. en rollen met deegrollers.... en steken met hartvormige vormpjes de koekjes uit...
Éen kwartier later geurt de klas naar een banketbakkerij...
En wat zijn ze trots op het resultaat...
Jammer alleen dat je moet wachten tot ze afgekoeld zijn...
Toch moet dat wel verkondigd één leerling..."want anders staat je mond in brand" ....
Én zo is dat....
Hoe zeer sensopatisch spel bij ons in de klas erin gebakken zit blijkt uit het feit dat een van de leerlingen, bij het zien van de slagroom bus roept, ik hoef geen schuim op mijn koek...
En als we weer op zoek gaan naar kleuren in de klas en ik begin te zingen dat de lucht blauw is krijg ik mooi de wind van voren... de lucht is grijs....
Domme juf.... je moet wel zingen wat je ziet natuurlijk...
Van... eindelijk op de foto...
Te koud om het buiten te doen dus naar de gymzaal...
Én hou dan maar eens circa 60 kleutertjes binnen de pionnen die samen een hart vormen..
Ik zeg je.. da's hard werken...!
Van.... ondertussen thuis... Willem vliegt van asiel naar ziekenhuis en weer naar huis om vanavond wederom naar het ziekenhuis te gaan.
Er is nu vocht in de buik van dochterlief aanwezig bevonden...
Niet maar huis dus... eerst nieuwe antibiotica en als die niet aanslaat toch weer de buik spoelen...
Een tegenvaller dus....
Wel wil Willem thuis rustig kunnen eten... eindelijk weer eens gezond...
Ik haal dus maar een echte Indische maaltijd...lonton rames...2 soorten groente en 2 soorten vlees....
Van... voor Willem een mildere variant dan voor mij want ik ben een echte sambal vreter....
Valt dat even tegen als Willem, omdat ik niet alles op kan, denkt mijn restanten wel even te nuttigen... de vlammen schieten uit zijn mond en oei wat kan hij dan hard rennen om bij de kraan te komen...
"Het helpt niet" hoor ik hem benauwd roepen...
Dan samen nog even DWDD koken voor Willem vertrekt voor de nacht...
Van... nou geniet ik altijd van mensen die over boeken praten.... maar tjonge wat zit daar vanavond een jongeman (Brecht) gepassioneerd en met prachtige woorden een boek aan te bevelen...
Het boek; zomerlicht en dan komt de nacht van Stefanson.....
Eén van de opmerkingen blijft me bij...
>Hoe meer je geïsoleerd bent van de wereld hoe nieuwsgieriger je er naar bent...<
Van... ik weet niet of dat voor iedereen geldt, maar voor mij geldt het zeker...
Én natuurlijk kan VR (virtual reality) je tegenwoordig overal brengen.... hert haalt het niet bij de geuren die je opsnuift in het land zelf of de sfeer voelt die er heerst...
Wordt dus weer een mooi boek om te lezen voor de mei- of zomervakantie...
Van.. nou nemen we in vakanties altijd boeken mee Willem en ik...
Willem boeken van zijn favorieten en ik boeken om mijn leeshonger te bevredigen...
Van de 4 à 5 boeken (Ik lees snel) komen er altijd maar 1 á 2 terug naar Nederland... de rest laat ik achter...
Dit wordt dan weer zo'n boek dat de heen én terugreis overleeft...
Van... en dan vertrekt Willem weer naar het ziekenhuis en beleef ik de zoveelste nacht alleen...
Ik mis naast Willem, onze pups .... de dartele kwispelstaart en de, alles bij elkaar willen houdende donsvacht....
Trouwe Bikkel zoekt ook zijn vriendjes... loopt van de ene deur naar de andere... piept zachtjes en geeft dan de moed van het zoeken maar op...
Ik ga maar eens vroeg naar bed....
Gelukkig ligt poes aan mijn zijde... correctie... OP mijn zijde...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten