Toch is het vroeg genoeg om de dag weer te zien beginnen...
De kinderen wandelen met zware rugzakken naar school. . de mannen lopen of rijden naar hun werk. ..de postbode doet op zijn brommertje met mandje voorop, zijn eerste ronde.... de eerste vrouwen zie je al naar de viskraampjes gaan....
Hoeveel vis zal er wel niet gegeten worden op dit eiland. .
Gestoomd, gebakken, gefrituurd, gekookt of in vis potjes en salades verwerkt....
En alles vers.... ik moet de eerste diepvries in de supermarkt nog tegen komen waar vis ligt. .
Vlees uit de bergen waar de feiten en lammeren, de koeien en varkens vrij lopen voor de slacht en de vis zo uit de zee voor je. ...
De groenten komen vers van het land en worden aangeleverd door de boeren in krakkemikkige laad wagentjes. . of je haalt ze zelf.... bij de velden in de kraampjes langs de weg. .
Alleen het ijs. ..dé koffie... de drank wordt in grote vrachtwagens aangeleverd... die dingen staan te ronken onder je hotel raam of staan pal voor je snufferd als je op een terrasje van het uitzicht zit te genieten. ..een ze staan altijd voor JOUW snufferd en niet voor dat lege tafeltje naast je....
Dé zilte geur van de zee, die je net zo heerlijk inademt verandert in een geur van uitlaatgassen. .
Van.... de kinderen díe naar school lopen zijn nog niet echt wakker...
Het leven van kinderen op Kos eindigt laat.... tot laat werkende ouders stoppen. ..(wel met siësta tussendoor natuurlijk) .....zo kunnen ze dus lekker lang buiten spelen..... en kinderen hebben niet gauw behoefte aan een siësta tussendoor...
Geen wonder dat ze ietwat traag door de staat sjokken. .
Je zal maar juf of meester zijn en s morgens een klas vol onuitgeslapen kinderen hebben die nog half liggen te knikkebollen. ..
Maar om 1 uur gaan de scholen dan ook lekker weer uit... te warm om in een klas te vertoeven. ... en dan zijn ze ook meteen klaar wakker (denk ik. .als ik zo hun speel gedrag aanschouw)
Van.... Willem eet de cake die Ioanna gebakken heeft op als ontbijtje. .
Heerlijk op het balkonnetje. .met uitzicht op de onderbroeken van de overbuurvrouw. .
Maar álles beter dan vrachtwagens die in- en uitladen met hun uitlaatgassen.....
De cake smaakt heerlijk (en dat na een gebroken nacht vol zuurbranden... oh oh Willem)
We hebben zelfs nog tijd voor een tweede kop koffie... niks fijner dan je niet te hoeven haasten ...
En toch....zo'n laatste dag is altijd weer uitzitten en wachten...
Van. .. nou moet ik eigenlijk nog even die rode jurk ruilen.... de verkeerde maat. .tja het kan wel maar en m/l was beter geweest...
Maar tja. . of ze al open zijn. .
Van... we sluiten de kamer van het appartement af. .. dag fijn onderkomen. .en holderdebolder met onze koffers over de, door de aardbeving ontstane, naden van de straat...
Rommeldebommel .... holderdebolder...
Van. . we hebben nog anderhalf uur voor we een taxi moeten nemen naar het vliegveld...
Dát wórdt dus koffie op het terras aan de haven. . en kijk nou. . de vrachtwagens die de flessen water en limonade aanleveren, staan nu eens niet voor ons neus. .
We hébben prachtig uitzicht op de oude boten die op punt staan te vertrekken ....
Het lijken wel sardineblikjes zo vol geladen zitten die boten ....
Het lijkt ons afschuwelijk. .
Dé ene boot vol jongeren knettert van de harde muziek... de boot met ouderen is een mierennest van mensen die allemaal het beste plekje willen bemachtigen. .
De derde boot is een mengelmoes van groot en klein en oud en jong. ..waar je leeftijdsgenoten elkaar ziet opzoeken.... .eilandjes op een boot ....
Van. .. Willem die verschrikt uitroept "Wat is dat voor ding" als hij koffie uit de perculator krijgt......
Ik die verbaasd kijkt als ik cappuccino met slagroom krijg ipv de bekende schuimkraag....
Bleg slagroom op de koffie. .
Ik ga eens kijken of het jurken winkeltje open is. . nee dus. .
Teleurgesteld loop ik weer naar beneden langs de winkeltjes die wel allemaal open zijn. .
Willem. . meestal gestresst op vertrekdagen ... kijkt op de telefoon...
Hoe laat we precies op het vliegveld moeten zijn. ..?
Nou 10 over 11 of zo. .
Ga dan zo nog maar een keertje kijken zegt hij zomaar....
En dát doe ik. .
Ja.... open... snel snel nu ruilen. .
Of haar man mij even op de motobike naar the airport moet brengen. ..
Nou doe dat maar niet...a) ik ben geen held op een motor en b) ik heb nog een lieve partner die ogenschijnlijk geduldig zal zitten wachten maar zich ondertussen verbijt. .
Ik ren .....gelukkig ... en tussendoor hier en daar bekenden groetend ...de straatjes weer naar beneden. .
Willem ziet het al aan mijn gezicht. . gelukt dus...!
Nu op naar de taxi standplaats. ..
Er staat er één ... en die is mooi voor ons...
Koffers achterin. .. wij achterin (op de bank dan) en rijden maar...
Óf wij onze stay enjoyed hebben...
Van.... ja dat hebben we. . maar we gaan hem niet alles uitleggen. .
Het was een mooi vrienden bezoek. . lief en leed weer gedeeld...af en toe ons ongemakkelijk gevoeld. .. vaker echter plezier gehad...
Wat een onverwachte indruk heeft die aardbeving op ons gemaakt. .
Wat hebben we veel onuitgesprokens gevoeld. ..maar wat was er ook veel openheid. ..
Als mensen uit elkaar gaan. . zoals de twee stellen van ons zo geliefde restaurant la prima. .. dan is dat altijd verdrietig ook al steken beide een nieuwe weg in.... een nieuwe toekomst tegemoet...
Voor ons betekende het vooral loskomen van het vertrouwde zonder een partij te kiezen....
Maar het voelt nooit helemaal goed natuurlijk...
We misten de magie.... maar hebben ook betovering gezien. .
We misten het geheel maar de som der delen was ook mooi. .
Ach wat waren er mooie gesprekken... wat was er veel liefde. . en vriendschap...
Van. . maar hup geen tijd voor gemijmer. .. inchecken maar....
Twee stellen voor ons met te zware koffers... bijbetalen dus... tijdrovende aangelegenheid grrrrr....
Dé kriebels dat zo'n mobiele instap kaart niet werkt.... maar die het gelukkig wel doet...
Dit keer geen alarmen die afgaan als we de poortjes doorlopen. .(vast anders ingesteld)...
Van. . en nu maar weer wachten.... door de taxfree shop lopen ... aftershave en parfum scoren....
En maar weer wachten....
Broodje... koffie. . en nog eens koffie. .
Boarden maar. .gate 7
Van... nou dat kippenendje naar het vliegtuig hadden we wel kunnen lopen. . moest daar nou een bus voor komen. ..
Stoel 10c en 10d.... heerlijk aan het gangpad... benen gestrekt. .
Ik eet nog een vliegtuig broodje als we goed en wel na het oer geweld in de lucht zttien en Kos onder ons zien verdwijnen...wil ik wel de oogjes sluiten... maar...
Van. .... en we hebben vandaag een piloot die van kinderen houdt want de beste man doet zich voor als pratend vliegtuig en vraagt de kinderen briefjes met vragen en stoel nummer in de daarvoor bestemde brievenbus aan de cockpit deur te deponeren. .
Nou vlieg ik al heel wat jaren en zat ik zo ongeveer al tussen de 350-400 keer (Ja heus) in de lucht... maar deze kende ik nog niet. ..
En ja hoor daar loopt al een horde kinderen door het gangpad. .
Het vliegtuig (tussen aanhalingstekens natuurlijk, want wij weten best wel dat het de piloot is die antwoord geeft) antwoord op een leuke en kindvriendelijke manier de vragen. .
Hoeveel koffers er in een vliegtuig gaan. . hoeveel repen Tony chocolony of zoiets de piloot al gegeten heeft... hoe hoog we zitten en hoe dat dan zit met die "voet " ipv kilometers.... hoeveel stoelen er zijn. . etc. ..
Van... dan krijgen wij volwassenen de gebruikelijke informatie. . en zowaar kan ik Belgrado zien liggen want ik zit rechts. .
Maar dan val ik toch in slaap. . tot Willem mijn rust ruw verstoort want hij wil advies bij zijn geschreven gedicht. .... laat me slapen Willem....!!
En ja... ik slaap tot aan de landing. ... dat noem ik nog eens fijne vluchten...
Van. . wielen op de grond. . we zijn geland. . Hallo Eindhoven. .. hallo Nederland. . waar het notabene nóg warmer is dan waar we vandaan komen. ...
Nú die héle wandeling weer naar de terminal....(Waar is die bus als je hem wel nodig hebt)... en koffers van de band. ..
Willem!!!!!!.... die was van ons.... roep ik als ik onze koffer voorbij Willem zie gaan en hem zelf ook niet meer grijpen kan...
Dan nog maar en rondje wachten... ja... we hebben ze. . op naar de auto... weer een hele wandeling. .
Van. .. och och wat is de auto heet .... en bah jakkes oh ja Nederland kent files. .
Maar dan komen we toch gelukkig bij mijn zus aan...
Blitz is blij ons te zien. . Borre vertoont duidelijk minder interesse... die vindt het wel geweldig bij de andere honden op het grote erf. .
Van.... onder de boomgaard soep en overheerlijk belegde broodjes inclusief fruitsalade en zelfs aan de Kapari (kappertjes) is gedacht. .
Van op naar boodschappen en hond drie. .
Willem haalt Babs terwijl ik voor de inwendige mens zorg...
En als Marianne en Hendrik dan ook nog Bengel komen brengen hebben we de menagerie weer compleet. .
De vakantie.. annex vrienden bezoek zit er weer op. .
Morgen weer gewoon doen. .
Maar ach. . wat heet gewoon bij ons. .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten