Dag van:
Vannacht maar een sjaal om mijn nek gedaan... koorts... transpireren.. misschien broeit de ellende er wel uit....
Vanmorgen maar eens gekeken hoe dat ok alweer zat met angina...
Vaak gehad ... altijd weet enorm ziel van geweest...maar de laatste keer moet ergens op de camping in Drenthe geweest zijn... toen ik lag te ijlen op en luchtbedje onder drie slaapzakken...
Dat kan wel 7 jaar geleden zijn...
Van... angina kan dus door een bacterie of een virus komen...
Je bent er zeker een week mee onder der pannen...
Nou dat was ik toch lever niet van plan...
Van... toch zegt mijn lieve dokter (grrrrr) dat antibiotica niet helpt omdat ze nooit weten of het van die bacterie of dat virus komt...
Nou zou ik zeggen... zoek dat dan uit....
Ik héb niks aan "misschien omdat er waterpokken in de klas heersen" ....
Van.... was ik nou maar in Drenthe bij de plattelands dokter... die gaf me 1tablet en wauw de volgende dag was ik gewoon opgeknapt...(al heb ik me toen wel afgevraagd of ik nou bij de veearts of de huisarts ben gebracht)....
Van.... de koorts is wel iets minder...het moeilijke slikken niet...
Die lunch afspraak wordt niks natuurlijk... kan geen hap naar binnen krijgen....
Praten kan ik wel, maar niet te lang...
Met een gloeiend hoofd en tas vol medicijnen zit ik evenlater met dochter en opdrachtgever aan tafel op een terras...
Een zacht broodje met brie... dat gaat wel lukken...
Hij legt de situatie uit... Jocelijne vult aan.... en ik bedenk een verhaallijn... ter plekke...
Het enthousiasme stijgt...
Lang hou ik het niet vol... maar met een hoofd vol schrijvers ideeën en de opdracht, rij ik even later weer naar huis...
Nu eerst een uurtje slapen... weg ben ik...
Van... onder de deken met schrijfblok op schoot, ontstaan de eerste zingen en alinea's op papier.... het figuurtje komt tot leven...
Veel kan ik en mag ik er nog niet over vertellen maar het betreft een ondeugend creatuurtje die, hoe kan het ook anders, de leukste avonturen beleeft...
Eén avontuur verder slaap ik alweer...
De hondjes, al dartelend om de bank waarop ik lig, vragen om aandacht...
Eerst een aspirine... het zoveelste pilletje van het zoveelste merk...
Nu de hondenboel naar buiten...
De keelpijn trekt door naar mijn oren... het moet niet gekker worden...
Zóu nog een aspirine kwaad kunnen...?
Zo... honden behoefte gedaan.... ik plof weer op de bank... er valt maar weinig te melden wanneer een mens zich zo voelt als ik de laatste dagen...
Van... maar weer eens koken voor Willem.... al kan hij wel elke dag kebab en Chinees eten als het aan hem ligt...
Slecht voor je dieet Willem....
En terwijl hij aan de kippen poten zit (ook niet echt dieet vriendelijk maar toevallig wel ijn de aanbieding en dus portemonnee vriendelijk), laat ik de rijstepap naar binnen glijden....(vooral keel vriendelijk dus)...
Van.... tjonge oppert Willem... je bent echt niet in orde want je hebt nog niet eens vakantie plannen...
En dat klopt.... mijn hoofd staat er nog niet naar... weet niet wat ik wil en Willem heeft geen vakantie-wil.. die laat zich altijd meesleuren....
Misschien dit jaar toch iets waar de honden ook mee naartoe kunnen...
Camper.... huisje...?
Nee... niet verder denken.... Willem gaat voetballen kijken en ik ben alweer aan het eind van mijn kracht... slapen dus maar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten