Ik voel me fit, uitgerust en uitgeslapen.....
Zo'n echt maandagochtend, begin van de week gevoel...
Kan maar zo zijn dat ik vanmiddag denk "blèg".... maar voor nu voelt het goed....
Bibbers, het is fris buiten.... woei waai.... woei waai. ...
Ik zie aan de wolken dat de regen ook nog wel eens van zich zou kunnen laten horen....
Oktober.... en herfst....
Je kon het je bijna niet meer voorstellen na al die prachtige dagen....
Maar het bestaat dus nog....
Vogels trekken alweer over...."kom jongens laten we een vroege vlucht nemen, dan zijn we misschien voor donker in het beloofde land"....
Van... en kom.... laat ik de auto maar eens nemen en naar mijn werk gaan....
Bij de koffie automaat is het alweer gezellig druk....
We hebben nu twee luxe apparaten...
Cappuccino is mijn dagelijks deel tegenwoordig...
Het ding werkt wat traag maar dat werkt dan weer leuke gesprekken in de hand....
Maandagochtend praatje hier. .. maandagochtend praatje daar....
Vanmorgen een jarige leerling....
De eerste keer dat zij haar verjaardag hier viert....
Slingers ophangen en weer een mooie verjaardags digibord pagina maken... zoals voor iedereen....
De mail doornemen... de telefoontjes aannemen.... de kinderen ontvangen en hier en daar een praatje met een papa en/of mama maken.....
Van.... dan feest vieren..... en wat voor feest...!!!!
Buitenspelen eindigt in een fikse regenbui....
Werken gaat herfstachtig gezellig...
Het voelt altijd best kneuterig zo allemaal gezellig binnen bezig zijn terwijl de wind woei waait om het lokaal, de regen fel tegen de ramen tikt en de verwarming voluit snort....
Je hoort de kinderen niet... ze zijn allemaal druk. .. met nummer tegels.... vormenspel.... iPad....tellen van kastanjes en eikeltjes......
Tijdens het middag buitenspelen is er een vreemd beest gevonden...
Nou ja... niet echt een vreemd beest, want het is een rups....
Maar wel vreemd in zijn soort...
Niemand zou weten wat hier nou voor vlinder uit moet komen...
Zelfs Google laat het afweten. ..
Maar ik weet wel hoe ik de middag begin. .
Gezellig met het verhaal van rupsje nooitgenoeg....
Ademloos kijken en luisteren ze naar het verhaal....
Hoe de rups zich door de appel eet, door twee peren, drie pruimen, vier sinaasappels... en de rest....; worst, kaas, vruchtencake, taart, ijs, een lolly.....
"Dat kan die nooit op" zegt een kleuter...
En de volgende beweert " als mama dat ziet heeft ze hem allang weggejaagd"...
Om vervolgens een kleuter te horen vragen "Waar zit zijn buik dan?"...
Maar gelukkig kan in verhalen alles.... en heeft een rups toch echt een buik....en eet hij zich rond...
Dat de rups een vlinder wordt... tja... dat vinden ze geenszins verwonderlijk....
Een dát vind ik dan nog weer altijd wel...
Ik laat de rups rondgaan.....
Deze wordt grondig bekeken maar oh wat is het moeilijk om alleen met ogen te kijken....
"Die rups moet zich scheren, want die heeft een baard" (inderdaad heeft deze rups overmatige haargroei)....
"Hij is in stukjes gesneden"...( en inderdaad bestaat de rups uit vreemde segmenten)....
"Hij is blind want hij heeft geen ogen"....
"Het is een draken rups" (Hij heeft inderdaad aparte stekels op zijn rug en een maffe rood staartje)..."een stofzuiger rups"....
Dan gaan we een rups knutselen...
En de dag zit er weer op....
Van... rond 5 uur zit ik in de auto... best lekker op tijd vind ikzelf...
Foesj ...woesj... gaan de ruitenwissers.....
"Het Gelders nieuws".... zegt de radio....
Charles Aznavour overleden. ...
De auto rijdt maar mijn hart staat even still.....
Mijn held....
Liefhebber van jazz en het Franse chanson ben ik....
Michel Fugain... Jacques Brel....Gilbert Becaud.....Julien Clercq.... en Charles Aznavour....
She..... yesterday.... Engels met dat heerlijke Franse accent....
Formidable ....... ach, al die nummers.... ik neurie ze mee ... ik zing ze mee.....vanaf mijn prilste jeugd....
Altijd in mijn leven geweest....
Altijd weer een stem om naar te luisteren....
Een icoon in mijn leven....
Zonder muziek kon hij niet...
De muziek niet zonder hem....
Zonder publiek kon hij niet...
Nu moet het publiek zonder hem....
Nooit meer............
Je ne t'oublierai jamais
Bravo monsieur
Chapeau monsieur
Ja, hoor ik dan.... maar hij was al 94....
Maar zeg.... juist daarom. .. deze man kon eigenlijk niet meer doodgaan....
Hij wilde het leven leven....tot de laatste snik... dwars door alles heen....
En nu in zijn slaap gestorven..... los van het leven....
Ik ben er stil van... hoe iets dat altijd bij je was.... zomaar toch kan verdwijnen ....
Van.... Willem is al thuis....
Hij heeft vanavond een soort avond vergadering/ bijeenkomst met uitleg over een nieuw systeem wat op school gebruikt gaat worden....
Hij heeft al een bord bami op. . nu nog wat soep van gister...
Ook hij moest aan mij denken toen hij het nieuws over Aznavour hoorde....
En stilletjes kijken we samen naar het journaal en naar zijn beelden....waarbij.... hoe is het mogelijk... zelfs even de beelden van de tsunami ramp in Sulawesi verbleken.....
Van.... over het nieuws van de Stint kan ik me dan weer wel even opwinden....
Alsof een auto veilig is.... wijs mij nou de eerste auto aan die geen technisch mankement kan krijgen....of een fiets...
Ooooooh ik snap de angst zo goed.... en de wanhoop... en het verdriet.....
Je kan het je niet voorstellen hoe erg het moet zijn...
En het mag ook nooit nooit meer gebeuren....
Maar het komt nu zo over als een wanhoopsdaad van de regering....
Niet elk vliegtuig dat neerstort, betekent dat alle vliegtuigen uit de lucht worden gehaald. ..
Niet elke auto die crasht, betekent dat alle auto's van de weg moeten. ..(ja dat type wordt naar de garage geroepen oom het mankement te verhelpen maar niet alle auto's op de weg)....
Laat de Stints ook teruggeroepen worden voor een checkup..... verhelp het euvel ..... maar verbiedt het niet ineens.....
Natuurlijk ligt dit gevoelig omdat er vooral kinderen mee vervoert worden... maar toch....
Ach.... en misschien zit ik er wel naast .... misschien klopt het verhaal wel dat ze allemaal onbetrouwbaar zijn....
Van.... Willem gaat .... en ik ruim (nog steeds ) restanten verjaardag op....
Ik kijk naar Matthijs van Nieuwkerk die aangedaan teruggeblikt op de man die ook zijn held was....Aznavour....
Soms kan ik met vergankelijkheid echt niks....
En natuurlijk blijven platen en zijn muziek achter.... maar de mens is niet meer....
Nooit meer live....
Nooit meer het leven leven....
Seulement les memoires....
She who always seems so happy in a crowd
Whose eyes can be so private and so proud
No one's allowed to see them when they cry
She may be the love that cannot hope to last
May come to me from shadows of the past
That I remember till the day I die
Geen opmerkingen:
Een reactie posten