Ik was erbij.... ik kwam illegaal binnen zeg maar en kwam er legaal uit....
Maar goéd..... ik was nog in wording.... waarschijnlijk zaten mijn vingertjes er al aan, kon je mijn teentjes ook tellen.... en waren er in die tijd echo's geweest dan hadden ze kunnen weten dat ik een meisje was....
Eigenlijk had mijn moeder nog wel zo haar bedenkingen omtrent het huwelijk maar.... zo eisten mijn opa en oma, ondanks de al belegen volwassen leeftijd van mijn moeder.... .(mijn moeder was toen al 37 en mijn vader 53)... je bent zwanger dus trouw je...
1959.... den Haag.....
Saillant detail.... op 3 november werd mijn scheiding uitgesproken en in de boeken gezet als beëindigt....een geestig toeval......
Van... liefde kende dit huwelijk van mijn ouders niet... respect wel.... onuitgesproken wederzijds respect.... en veel ruzie....maar hard werken....
Twee verschillendere mensen had je niet bij elkaar kunnen verzinnen. ..
Laat ik één voorbeeld noemen... en die beginnen vanuit de enige overeenkomst die ze hadden maar zelfs in die overeenkomst vonden ze zich verbolgen verschillen....
Mijn vader traumatisch van 2 wereldoorlogen... de 1e en de 2e.... mijn moeder traumatisch van een Jappenkamp.....
Oorlog, de overeenkomst maar mijn moeder voelde zich miskent omdat 4 mei een uitgebreide herdenking kent maar 15 augustus niet eens op elke kalender staat....
Mijn vader die vond dat hij meer ontberingen had gekend wat mijn moeder dus stellig tegensprak....
Van. . tegenspreken ja.... elkaar voortdurend tegenspreken... dat was de relatie....vermengd met tal van andere kwalijke traumagevolgen... enz....
Van... maar goed.... het voorbeeld....
Beide getraumatiseerd dus en nooit hulp gezocht .... wat zich bij mijn vader uitte in...."we leven nu dus hup dat geld over de balk smijten... mooie dingen kopen.... dure dingen kopen... veel en vaak uit eten gaan, wekelijks een paar keer... vier maal per jaar op (werk)vakantie want mijn vader werkte ALTIJD!......
En mijn moeder met de gedachte... "'het kan zomaar weer gebeuren"... dus sparen.....hamsteren.... papier aan twee kanten gebruiken... nee geen nieuw kleurpotlood, deze tot het einde gebruiken..... kelders vol bussen suiker en meel en koffie en melkpoeder.... zuinig zuinig....
Van... en dat dan in één huis.....
En daar dan mijn zus en ik tussen....
Dat dus......
Maar toch... gefeliciteerd pap en mam....
Ze konden op hun manier niet met maar ook niet meer zonder elkaar....
Van.... vanaf komt en vroegere oud leerling van Willem....
Van heel vroeger...
Waar Willem zich nog steeds over ontfermt...
En ik dus inmiddels ook. ..
Haar vriend, en ontzettend fijne vent, komt mee ...
Zo allergisch als wat voor honden.... bij ons dus 3x zo erg... maar hij komt altijd mee. ..steun en toeverlaat......heeft een gulle lach en kan heerlijk verhalen vertellen over hun ervaringen....
En dan de oud leerling...al jong.... veel te jong. .. getekend door het leven. . met een geweldige diepgang en nog steeds worstelend tussen verwachting en realiteit....of noem het desillusie....of 'dat wat het is'.....
Van... we luisteren naar haar worstelingen... gedachten.... hoop... vrees.... houvast en ankerpunten. ..
We luisteren naar hun vermakelijke vakantie verhalen... om maar even een personage uit één van de verhalen te noemen. .."het guitige patertje"....
We praten óver de belangrijkheid en onbelangrijkheid van gebeurtenissen uit de geschiedenis. . en relativeren dan de zaken die weliswaar impact hadden in Nederland maar op wereldniveau geen enkele betekenis hebben...
Van... en ach... op verzoek van Willem dan nóg maar een keer kip Pilav maken. ..
( opvang dochter is inmiddels ook gearriveerd)
Ook kokkerel dus weer 5 minuten ui en knoflook... kip stukjes tot ze bruin zijn...3 minuten courgette en paprika....1 minuut de perziken en tomatenpuree... dan de bouillon de sambal en ketjap....
Sudderen maar. .. terwijl ook de rijst inmiddels kookt.....
Aan tafel...!!!!!
Het is stil... en in dit geval is dat een goed teken....
Van... dochter make-upt alweer want ook vanavond niet thuis.... terwijl wij de koffie naar binnen slobberen....
Dochter de deur uit....en ook de visite keert huiswaarts....het is nog een eind rijden naar de Belgische grens. .
Van... en zo zitten we weer met z'n tweetjes.....door de war van de onzekere opvang situatie.... vol van de gesprekken die we voerden..... stil van alles dat we hoorden.....en moe van onuitgesproken gevoelens....
Het leven even op zijn kop gezet..... onduidelijk... verwarrend...... rauw op het dak....zoekend naar woorden. .. wijsheid. ..
Daarna gaan ze het zelf grotendeels verder doen....
Jouw idealen vermengen met eigen ideeën, opgedane ervaringen...of totaal iets anders....
En hoe goed of hoe fout dat laatste ook kan gaan... uiteindelijk komt dat wat jij er ooit instopte, vroeg of laat weer boven....
Niet in totaal maar toch wel voor een groot deel... veiligheid... liefde... zorgzaamheid....
Zo leerde de ervaring mij....
Van.... nu is er weer een puber in the house....de geschiedenis herhaalt zich zou mijn vader zeggen....
En wat je denkt dat er vast wel goed zal komen, is misschien al wel goed.... of misschien niet helemaal.....
Juist dat grijze gebied maakt van elke vermeende zekerheid dan weer een onzekerheid....
Maar je gaat weer maar weer voor... God zegene de greep....
Van.... ow ja.... nog een puber in the house... Borre...
Een het uus te zielig om uit te leggen maar hij heeft last van groeipijnen...
Nu is het ook idioot hoe snel die hij groeit...
Acht maanden en nu al broer dan menig volwassen Duitse Herder. .
Zeker al groter dan onze trouwe Bikkel ooit....
Regelmatig loopt hij mank... maar nu is het wel heel erg...
Borre heeft pijn... en hinkt... en loopt liever niet....
We kunnen maandag pijnstillers halen... en de voeding aanpassen... maar hij heeft vooral rust nodig....
Het is in ieder geval niet om aan te zien....
Van.... en vandaag is onze Griekse vriend huiswaarts gekeerd...
Hij zit weer veilig in zijn eigen Griekenland....
Uit zijn appje valt te lezen dat de eerste tekenen van gelukkig zijn, weer waarneembaar zijn....
Dag lieve vriend.... we komen je gauw weer bezoeken.....
Tot zover ons leven in een tijdelijke stroomversnelling.... morgen meer daarover.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten