Een aantal dingen kun je dan zelf al wel van tevoren invullen.... met je eigen plannen en ideeën....
Maar ook heb je van die dagen dat de witte bladzijden zich vullen met dingen die je van te voren niet hebt kunnen bedenken....
Tegenvallers.... meestal stukgelopen verwachtingen.... soms ook zomaar op je pad beland zonder erom gevraagd te hebben....
Maar regelmatig ook 'cadeautjes'..... zomaar van die fijne dingen.... meestal niet gestoeld op verwachtingen maar juist verrassend uit het niets......
Vandaag is ook zo'n dag.....
En wat merk je dan achteraf hoe nodig zulke cadeautjes eigenlijk zijn....
Dingen waar je niet om vroeg maar wel je pad kruisten....die je sterken... en weer moed en energie geven....
Van.....vanmorgen kom ik vroeg op school....
De deuren zijn maar net open...
Ik stap de hal in, sla linksaf de gang in.... eerst koffie.... zoals elke dag....
De ene deur van de kantine in..... dezelfde vroege mensen als altijd groetend.... en met een kop koffie in de hand, de andere deur weer uit....
Drie keer linksaf en ik ben bij mijn klas....
Van..... als elke dag zet ik de computer aan...zet de koffie en rugtas neer en hang dan mijn jas over de stoel.....
Gister deed ik het in andere volgorde... gevolg.... koffie over de vloer....vandaag dus maar zoals altijd.....
Met dit ritueel vul ik elke werkdag als eerste de lege bladzijde....
Werkdag in, werkdag uit....
Van... ik ben niet voor niets vroeger gekomen want ik moet een vragenlijst invullen....
Vanmiddag kom ik daar niet meer aan toe, en hij móet af....
Gelukkig lukt dit binnen de gestelde tijd.....
Weer iemand gelukkig gemaakt....
En gelukkig ook nét op tijd want even later zie ik de raarste dingen gebeuren op de pc....
Binnenkort gaan we over naar office 365 en dat het nogal wat voeten in de aarde heb ik al wel begrepen....
Dit zijn er vast de voorbereidingen voor....
Vanmiddag heb ik een key user bijeenkomst, dan zal ik het fijne er wel van horen....
Van.... de kinderen komen binnen.... en ik begin met voelen hoe de sfeer vanmorgen is....
Meestal merk je dat al bij binnenkomst van de leerlingen....
Het voelt goed.... de kinderen gaan lekker hun gang..
De één heeft wat meer tijd nodig dan de ander maar uiteindelijk spelen ze allemaal rustig aan tafel tot de piep van de timetimer gaat, we moeten opruimen en naar gym moeten gaan...
Best lastig zo direct aan het begin van de ochtend zonder dat je de dag écht gezamenlijk in de kring hebt kunnen beginnen....
We hebben ook een observant in de klas. ..die rustig het klasgebeuren in ogenschouw neemt.....
Van... op naar de gymles... schoenen verwisselen behalve diegenen met aangepast schoeisel....
We beginnen met dans....
Ik keer terug naar de klas. .. een begin maken met de overdracht....
Alvast de afgelopen twee dagen invullen....vanmiddag zal ik daar immers weinig tijd nog voor hebben met die computer bijeenkomst....
Van... tot zover de invulling van de bladzijde zoals verwacht....
Maar dan dat onverwacht prettige gesprek.... zomaar onverwacht... ongepland....
Woorden die de kern raken...... rake kernwoorden....
Woorden die naast de professionele 'verzakelijking' ook de professionele zachtheid raken....
En wat voelt het goed die uitgesproken te horen terwijl hun boodschap in hun verband behouden blijft......
Maar hier wordt die kunst verstaan......
Wordt ook de kunst verstaan van het luisteren en zo sfeer te sturen zodat het de de waarde behoudt maar de visie verse bodem onder de voeten geeft.....
Een cadeautje op de vroege ochtend.....
Als een derde zich bij het gesprek voegt en we onze ervaringen ventileren, delen en bundelen, krijgt het cadeautje er nog een strik om ook....
Drie mensen die opgelucht en vol goede moed de dag verder invulling kunnen gaan geven en de bladzijdes kunnen vullen. ...
Hoe prettig voelt dát. ..!
Hoe nodig is dat soms....
Van... en dan voel je hoe belangrijk zoiets kan zijn in turbulente tijden....
Beter nog dan mopperen of zorgen uiten....
Van..... oei... zou ik toch bijna de kinderen vergeten.....
Ik hoor ze al vanuit de gang aankomen....
En als iedereen zit beginnen we de kring. ..
Gezelligheid troef....
We nemen de dag door en kijken of alle kinderen er zijn....
Als we bij de foto van xx , die er niet is, komen roept iedereen..."ziek"....
Ja, zeg ik....xx is ziek....
"Hij poept plas" zegt een leerling.....
Dat is diner (diahree).... zegt de ander....
(Smakelijk eten)....
Van.......ik heb een filmpje gevonden over het rode potlood mannetje....
Ze willen het wel 3x zien....
Herhaling is oh zo belangrijk voor deze klas...
We zijn niet voor niks al weken bezig met de kleuren....
En zo af en toe laten ze dan ineens zien dat ze toch al meer kleuren kennen dan jij dacht...
Het rode potlood mannetje uit de kleurtjes doos, tekent alleen rode dingen.....
Aan het eind van het filmpje gaat het rode potlood mannetje weer terug in de kleurtjes doos om te gaan slapen naast het paarse potlood...
Het paarse potlood snurkt alleen erg hard....
"Dat ben jij"... roept een leerling...
Ik kijk hem onnozel aan....
Wat bedoelt hij daar nou weer mee....?
"Kijk maar" zegt hij en wijst op mijn paarse jurk....
Ach natuurlijk. ..ik heb vandaag een paars jurkje aan.... en hij herkent de kleur....
Mooi zo.... die hoef ik niet meer te testen op kleur kennis....en ik laat een heel hard snurk geluid horen tot grote hilariteit van de rest van de klas.....
Van.... na het buiten spelen, (picto)lezen en kleurpotloden van lang naar kort leggen....
Pictolezen is de voorloper van lezen....maar oei wat zijn die werkwoordsvervoegingen toch lastig....
Miep liggen....(ligt) opa zitten....(zit).....Joop eten....(eet)..... oma staan....(staat)....
Hoe krijg ik ze dat nou aangeleerd....?
Dus begin ik met 1 Miep ligt en 2 Miepen......
"Je mag niet miepen anders wordt mama boos ".... krijg ik als antwoord....
Och help.... nee dit schiet op.....
Om het nog maar even verwarrender te maken....
Oké dan.....1 opa zit....2 opa's.....
Opa is ziek... opa is in het ziekenhuis....
Wat eet Joop, vraag ik....het over de volgende boeg gooiend....
Mcdonalds.....
Wat eet Joop bij Mcdonalds.....?
Een happy meal.....
Eet Miep ook?
Jaaaaaa. .....
Wat eet Miep...?
Kip nuggets....
En dan wijs ik weer de bijbehorende plaatjes aan....
Joop eten.... is het antwoord...
Van... stop..... dit werkt niet...duidelijk staaltje van 'nog niet aan toe'.....
Van.... laten wij ook maar gaan eten.... tijd voor de broodmaaltijd....
Ik heb crackers vandaag....
"Wat eet jij"... hoor ik een leerling vragen....
En kijk... nu klopt zomaar de vervoeging.....
Lopen wij moeilijk te doen met lezen....terwijl we het gewoon van de praktijk moeten hebben....
Van...... tijd om naar huis te gaan.....
De kinderen dan...
Ons wacht nog een lange middag...
Eerst maar eens die key user bijeenkomst....
Een compleet andere digitale schoolomgeving....
Zal er een tijd komen dat ik te oud word voor al die veranderingen....?
Of zal ik dan inmiddels zo handig blijven in die dingen dat ik alle veranderingen aan kan....?
Vroeger vond ik elke verandering geweldig....
De laatste tijd merk ik dat ik zou willen dat dingen ook eens hetzelfde mochten blijven....
Van... toch ziet dit er weer mooi uit....
En zie ik ook de aanpassingen van sociale netwerk gelijkenissen....
Zo verguist zijn die dingen dus toch nog niet....
Verstandige keuzes....!
Wij als juffen werken niet voor niks dichtbij de belevingswereld van onze leerlingen....
Programmeurs passen nu dus ook programma's aan op de belevingswereld van hun gebruikers....cq klanten....
Een ondanks dat je het nooit iedereen naar de zin kunt maken, zie ik hier toch wel succes kansen....
Van.... nu nog de overdracht... en de dag verslagen....
Maar niet nadat ik heerlijk onverwacht onderweg een collega uit mijn vorige team tegenkom die voorstelt weer eens bij te kletsen....
En zo zit ik even later genesteld met een kop koffie aan mijn bureau een uur lang honderduit te keuvelen over van alles en nog wat....
En weer voelt het goed zo'n lege bladzijde te vullen met just dat onverwachte ongeplande....
Tijd maken voor zaken die minstens zo belangrijk zijn als overdrachten en dag verslagen....
Het feit dat je dan pas om vijf uur de school achter je laat, doet er dan niet toe....
Investeren in het ontastbare gevoel geeft net zoveel, zo niet meer voldoening dan het tastbare schoolwerk.....
Het zout op het eitje.....of voor zoetekauwen, de slagroom op de taart.....
Van... thuiskomen en je partner onder een dekentje op de bank vinden....
Och jee..... Willem ziek.....
En als mannen ziek zijn.........................
........................................ dan zijn ze heeeeeeeeeeeel zielig......
Maar spruiten en een schnitzel gaan er altijd in.......
Van.... nee zonder grapje.... dat hij echt niet lekker is merk ik wel als hij zelfs koffie weigert en om thee vraagt....
Willem en thee.... het moet niet gekker worden....
Hij rilt en heeft het koud....terwijl de verwarming loeit op 21 graden....
Met een zielig krakerig stemmetje vraagt hij "wil jij de spulletjes voor morgen vast pakken"....
Dus duik ik de schuur maar weer in voor de kattenmand en het operatie hesje voor Blitz dat hij straks aan moet om de hechtingen er niet uit te vreten....
"En mag ik nog een kopje thee ".....
Ach hij is zo zielig....
Ja duh..... tot halverwege de wedstrijd Ajax- Real Madrid.... als ik hem luid en overbodig hoor gillen GOAAAAAAAAAAL......
Mijn Feyenoord fan in hart en nieren die voor Ajax juicht.... het moet toch niet gekker worden.....
Van... nu zelf zorgen dat ik niet behept raak met het "diner"virus .... en het Willem griepje.....
Ja, ja Willem 100 van de 100.000 mensen hebben de griep en jij bent de 101ste...... maar laat mij niet die 102de worden. ..
Ik blijf even uit je buurt....
Je krijgt je thee.... maar op afstand.....
Beterschap schat..... dat het maar gauw weer over mag zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten