De laatste werkdag van de week....
Toch voel ik zo heel langzamerhand de energie weer in mijn leven terug stromen...
En al voel ik dat het de laatste is.....moe ben ik dus niet echt......
Wat een norm
Onverwachte verjaardag.... een workshop talenten middag....en een heleboel medische nieuwigheidjes....
Schakelen, schakelen, schakelen dus....
Het wordt een gezellige verjaardag.... en een talenten middag vol robots en computer games...
Daar kun je me wel op loslaten...
Maar het leukste vind ik toch wel de les taal....
En dan vooral de les waarin de leerlingen zinnen moeten maken waar en aangegeven woord bij staat. ...
Maak een zin waar het woord spek in voorkomt.....
Van.... laat je gedachten even gaan....
Denk aan het woord 'spek '.....
Je weet wel.... spék.... dat deeltje van de billen van het varken....
Zie je het voor je....?
Ruik je het al...?
Hebben jullie ook al een zin in je hoofd wellicht. ..?
Mijn leerling wel. ....h e t i s s p e k g l a d b u i t e n......
Ow heerlijk hè......!!!!!°
Dat noem ik nou out of the box denken.....
Hier kan ik zo van genieten.....
En ik me maar afvragen waar zijn woord spek in of op zou belanden; een eitje, de boerenkool of misschien een pannenkoek. ...
Niks van dat al dus.....
Van.... dat is ook weer het mooie van associatief denken....
Het maakt me weer bewust van verschillende belevingswerelden van waaruit de ervaringen, de gedachten komen...
Speciale school... vaak wordt gedacht aan ontwikkelingdachterstanden. ..en gedragsproblemen....
En dát is natuurlijk ook vaak zo maar speciaal onderwijs herbergt nog veel meer....
Lichamelijk gehandicapte kinderen.... langdurig zieke kinderen.... kinderen met ernstige epilepsie. .. medische achtergronden....
Sommige leerlingen hebben eigen verpleegsters mee.... maken gebruik van de op school aanwezige verpleging....en therapeuten.....
Juffen en assistenten geven sondevoeding in de fruit en brood pauzes.....
We geven medicatie....
Zorgen dat kinderen veilig uit een epileptische aanval komen. ..
Laten kinderen tussendoor op een zitzak rusten of brengen leerlingen tussen de middag naar bed....
Zorgen dat kinderen zich niet verslikken en hebben speciale bekers of rietjes en ander aangepast eetgerei...
Kinderen met bijvoorbeeld sondevoeding denken niet aan spek pannenkoeken...
Die zijn met alle apparatuur die ze meedragen wél bang misschien om te vallen als het spekglad is buiten
De leerling met astma of copd.... denkt niet aan een fluit in het orkest of op het voetbalveld....(waaraan ik zou denken).... wel aan de fluit in zijn keel/ longen....(zijn belevingswereld)....
En die leerling in de rolstoel maakt bij het woord aanrecht... niet de zin 'ik zet het kopje op het aanrecht' maar......'ik kan niet bij het aanrecht'.....
Van.... en zo bedenk ik me dat ik best wel eens twee taalboeken van dezelfde methode van een 'gezonde' leerling en een speciale leerling, naast elkaar zou willen leggen....
Enfin... de dag vliegt voorbij.... en voor ik het weet ben ik al op weg naar mijn weekend....
Van... ik hoef me niet af te vragen wat Willem de hele dag gedaan heeft....
Eerste rij thuis bioscoop. .. vip arrangement. ..
Ik vrees dat de honden en ingekorte wandeling hebben gehad vandaag...
Arme beesten....
En ja hoor... mijn gedachten kloppen....
De baas hangt languit voor het joekel van een televisie scherm...
Als je dan zo'n hele dag weg bent geweest, lijkt zo scherm nóg groter....
Maar goed... het overgelukkige gezicht van Willem en zijn enthousiaste behalen over alles wat nóg mooier groter beter was te zien, maken veel goed....
En dan te bedenken dat juist hij zo fel gekant is tegen alle superlatieven in het leven.....
Van.... als ik het journaal zie, weet ik in ieder geval wel waarom ik er nog steeds zo tegen ben..... oorlogsbeelden levensgroot voor je snufferd....
Nee daar word je happy van....
Dat word jee sowieso al niet ...... maar nu is het helemaal erg.....
De andere kant is mijn volgende vraag.....
Hoe zou vrede er op grootbeeld uitzien......????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten