We mengen ons tussen de 130.000 á 150.000 bezoekers...
Je merkt er niet veel van...
Je zou het gezellig druk kunnen noemen...
Muziek door de hele stad...
En je zwalkt wat af...
Van de Parade naar de Markt... naar het Kerkplein.... het Mindebroedersplein.... de Lepelstraat.. en nog meer podia.... binnen en buiten....
De doorgaanswegen zijn soms even tandenknarsen...
Iedereen loopt daar op weg naar het concert van hun keuze...
Van... ooit begon het in 1962...
Georganiseerd door dr plaatselijke VVV... één dagje jazz in de zomer...
Toen ook al gratis....
Het heeft nog wat andere namen gehad....
Ging al gauw van één naar drie dagen...
Er kwam jazz gerelateerde muziek bij...
Verzelfstandigde... en is nu al jaren een groot festijn gedurende 4 pinksterdagen...
Waarom zou je er twee doen als je zoveel heerlijke muziek in 4 dagen kwijt kan...
Van.... in het jaar 2000 leerde ik het kennen...
En nu ga ik al 19 jaar elke Pinksteren naar den Bosch...
Willem nam ik voor het eerst mee in 2006....
Samen naar het optreden van Toots Tielemans....
Zwijmelen op het nummer 'it's a wonderfull world"..... wat het toen voor ons beiden nog even helemaal niet was...
En kijk aan... vanaf 2006 hoefde ik niet meer alleen... maar met een mede jazz liefhebber...
Willem heeft er zelfs veel meer verstand van dan ook....
Ik geniet gewoon van de muziek... van de sfeer....
We hebben heel wat jazz iconen voorbij zien komen....
Van... helaas konden we dan niet de afgelopen twee dagen (iets wat trouwens zelden voortkomt want meestal zijn we er alle vier de dagen)... maar vandaag maken we dat dubbel en dwars goed...
Monty Alexander....Marius Neset en Richard Bona op het programma...
Nou ja... het programma kent er veel meer.....veeeeeeeeeeel meer... maar wij maken keuzes....
Van.... Oeps.... geen groot podium op de Parade maar schermen en een aangepast terrein...
Jakkes... wij kunnen niet goed tegen veranderingen....
Een crew member legt uit...sponsoren belangen... gewijzigde gemeente regelgeving....(je weet wel... terrorisme bestrijding en dergelijke )..... en dus tribunes... kleiner podium..... stoelen en een kleinere sta ruimte....
Gauw maar naar de Markt... waar we onze oude vertrouwde podiumtent zien staan maar ook schermen en een andere indeling....
Van.... iedereen lijkt zich op de Markt te verzamelen nu de Parade wegvalt....
Plein vol.... terrasjes vol.... rijen voor de dranken tentjes....
Oooooh en dan moet je Willem hebben...
Willem en veranderingen...
"Ik wil hier weg"...
"Het klopt niet meer "
"Ik vind er zo niks aan"...
Gelukkig begint dan de muziek....
Wauw... wat een jazz pianist...!
Willem is gelukkig al in extase....
Van... naast mij staat een leuke vrouw...
Ze lacht veel.... blij is ze zeker...
We raken aan de praat...
Natuurlijk eerst over de hond....
Herinneringen aan een opa die herders trainde..... hardhandig trainde...
Opa was lief....
Maar ze heeft toch nare herinneringen aan die tijd.......
Een lieve opa die zulke dingen doet.... dat moest een opa met twee kanten zijn....
Ach... in het onderwijs zit ze ook... projectleider op een ROC...
Goh... en ook is zij liefhebber van Griekse eilanden... ja wij ook....
Of wij kinderen hebben.... ja en jij....
Twee kinderen...
Geen man... oh een tweede man ook... nu weduwe....
Gestorven tijdens jullie vakantie in Griekenland....
Och jeetje....
Net alles een beetje geregeld.... oh pas twee maanden geleden...
Och jeetje....
Net 50???...
Je meent het.....
Je leven gaat inderdaad door ja.... maar.....
Gelukkig maar... het mag er zijn....
Nee je hoeft van mij even niet sterk te zijn en vrolijk te doen...
Rouw maar... heb maar verdriet.... anders voelt het zo snel vergeten....
Van.... het optreden is voorbij....
We moeten verder....
Wegen die elkaar kruisten gaan weer hunsweegs....
De vrouw en ik knuffelen elkaar....
In drie kwartier zoiets delen....
Van... ook Willem is onder de indruk van het verhaal....
Moet wat eten en bier...
De terrasjes zijn ietsje leger dan voorheen..
We vinden een plek....
De maaltijd kaas salade....
Achter Willem zitten twee keurige maar gezellige mensen...
Ze genieten zichtbaar van Babs maar storen ons niet...
Net als wij aan de koffie zitten... na een heerlijke maaltijd.... en gesprekken over kwetsbaarheid.... het dubbele in de mens.... komt het stel langs....
Dan komt de aai...
Daar komt het gesprek....
En komen de foto's...
Ook van hun eerste hond..
Ja een langharige herder....
Zo trouw.... zo lief.....
Ja, ze hebben nu bijna een jaar deze... kijk...
Daarvoor hadden we......
Nieuwe foto's... oud verdriet... en weer die tranen....
Deze tranen kennen we maar al te goed...
En ik wij vertellen van Bikkel van toen..... van Borre van nu....
Als het de man echt teveel wordt, loopt hij door....
Zij knielt nog één keer bij Babs.....en knuffelt....
Hij steekt zijn hand op een veegt er dan mee over zijn ogen....
Hun armen vinden elkaar... en zo lopen ze verder... de muziek tegemoet...
Van... dat moesten wij ook maar doen....
Via Noorse jazz naar Richard Bona.... Willems held....
We staan op het terrein dat zo anders is geworden.... maar het voelt als vanouds...
Toch een kwestie van wennen dus....
De nieuwe jas hangen we maar aan de kapstok....
Het vertrouwde loslaten... het nieuwe omarmen....
Omdat je oude jassen kunt weggooien... en nieuwe aan kan doen maar degene die de nieuwe jas aandoet hetzelfde blijft....
Zo swingen en genieten we het laatste uurtje uit.....
Och jazz in Duketown... wat ben je toch ieder jaar weer bijzonder....
Op naar morgen.......
Van... als ik thuiskom kijk ik toch nog even naar wie zij was...
De verborgen verdrietige vrolijke weduwe....
Ik vind haar... via een ROC Veghel project....
Nu heeft ze een naam.... en hij ook....
Een Griekse naam notabene....
https://youtu.be/aQkXwd6fFZ4
En
https://youtu.be/A3CFUZh0E7I
Geen opmerkingen:
Een reactie posten