 |
| (2013-2019) |
Die vraag van mijn kleindochter uit Haarlem......
"Kom je bij ons de Sinterklaas intocht kijken omaatje...?"
En dan die opmerking van mijn schoondochter....
" Het is het laatste jaar dat ze er innig in gelooft....!"
Maar... ik wilde nog zoveel doen...
Barbie kleren breien... aan dat reserve vest voor mijn leerlingen beginnen voor koude dagen als ze geen warme kleren hebben voor het buitenspelen.... nog twee kerst vingerpoppetjes breien.... de Sinterklaas yurl bijwerken.... les voorbereiden...
Van.... maar dan komt er dat moment van besef....
Eigenlijk een heel dubbel besef....
Zo'n mijlpaal is straks weer bereikt voor je jongste kleindochter....
Het laatste jaar geloof in de goedheiligman...
Dan is ze weer wat groter....
Gegroeid tot de generatie lootjes trekkers... surprise makers... gedichtjes schrijvers....
En niks meer liedjes zingen bij je schoen.... wakker blijven tot je sinterklaas op het dak hoort...
Niet meer 'vol verwachting klopt mijn hart'....
Dan weet je dat de buurman of je vader/ moeder op de deur bonste...
Dat piet niet alle cadeautjes was verloren en je daarom een speurtocht moest volgen om ze te vinden...
Dan weet ze dat oma de cadeautjes kocht...
En wij maar liefdevol vertellen dat het zo'n fijn feest is, met een mooie geschiedenis en dat iedereen het daarom zo graag wil bewaren.... en dat ze nou groot is en me mag helpen ook voor arme kindjes cadeautjes te verzorgen....
Van .... en toch voelt het opeens ook zo dubbel...
Wat voor mijn kinderen... en zeker voor mijn kleinkinderen, nog zulke mijlpalen zijn van 'die eerste keer' of 'die grote stap'.... betekent voor mij afscheid nemen....
De laatste keer een kleindochter die in Sint gelooft...
Die laatste keer cadeautjes kopen voor iedereen....
Die laatste keer dat spel bedenken.... het verhaal.... de spanning opbouwen....
Die laatste keer genieten van een intens gespannen snoetje als de Sint voet aan land zet....
En die laatste keer stiekem strooien in de kamer..... met een zwarte handschoen aan... of me verschuilen achter de container nadat ik op de deur gebonkt heb....en de enthousiaste opgewonden stemmetjes horen als ze de zak zien... de brief... of het lekke bootje....
De laatste keer een brief schrijven.... waarin het spel rond het feest uitgelegd wordt...
En de laatste keer kaarten sturen.... van Sint Nicolaas natuurlijk.... in sierlijk handschrift...
En geen sinterklaas meer uit hoeven nodigen....
Van... oh ja... het feest zullen we heus blijven vieren... al zie ik mijn kinderen al veel meer naar kerst neigen.... maar dat échte hechte geloof is er nu definitief af....
Tenzij.....
Het kan....
Ik zou dan ongeveer 80 zijn....
Wie weet....
Van..... maar goed... dit alles zorgt er dus wel voor dat ik om 9 in de auto zit... de tank volgooi en naar Haarlem rij....
Geniet van de laag overvliegende vliegtuigen die stijgen en landen rond Schiphol... en de wetenschap dat ik er nu bijna ben.....
Een lading verbaasde gezichten zie als ik toch onverwachts aanbel.....
Ooooooooooomaaaaaaaaaaa......!!!!!!
Het wordt een dolle middag...
Met een Sint die met een stoomtrein aankomt...
Een burgemeester die niet op de kade staat .... ook niet op het perron....maar wacht op een bordes...
Met de kortste Sinterklaas route ooit....lopend... in een koets... en op het paard....die er niet zou horen zijn want die wagon staat nog in Beekbergen......????!!!!
Met een warrig en weinig verhaal dus....
En een nieuw paard....
Met roetveeg pieten....
Van... de nieuwe tijd kondigt zich aan....
Want... elk afscheid maakt natuurlijk ook ruimte voor nieuwe dingen....
Van.... de twee gebreide vesten vallen uitermate in de smaak...
Luna trekt hem nooooooooit meer uit......
Luna en oma spelen kwartet....
Maar van twee kwartetten zijn 5 kaarten....
Productie foutje....
Dat ben jij ook soms oma.....
BINGO!!!!!! roept Luna....
De term kwartet zit nog niet in haar systeem...
Bingo wel... want dat organiseert de andere oma altijd in het bejaardentehuis voor de oudjes....
Volgens Michael kan oma best wel computerspelletjes spelen maar heeft ze gewoon geen zin.... slimme kleinzoon.... jij hebt me door....
Luna doet de grapjes piet na en oma trapt er daadwerkelijk steeds in...
'Oma er zit wat op je neus' ... en als oma dan voelt of veegt...'toet toet'...
'Oma, ik kan er niet bij'.... waarbij?.......'aardbei'.....
Van..... maar om drie uur vindt oma het welletjes....
Lekker voor donker naar huis....
En op tijd om pannenkoeken te bakken voor de Arnhemse gezinsgeleding.....
Op tijd ook om nog even te breien....
Van... dat denk je dan... maar na dat end rijden, val je op je stoel in slaap....
Diepe slaap.....
Waar je gelukkig natuurlijk ook uit ontwaakt...
De pannenkoeken bakt... en breit...
Ik heb meer succes dan het Nederlands elftal....
Ze zijn wel door maar vraag niet hoe... terwijl ik toch een heuse galajurk voor de barbie af heb....!
Enfin... mijn zaterdag was gevuld....
Wat ben ik bij dat ik toch naar Haarlem ging....
Zo was ik er toch bij...
Waarbij...?
Aardbei...!!
Toet toet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten