Beetje bizarre uitdrukking in deze context, maar dat heb je wel vaker met uitdrukkingen en contexten....
https://www.ad.nl/binnenland/juf-stephanie-geknakt-door-werk-als-jullie-deze-kaart-lezen-ben-ik-er-niet-meer~ad05a299/
Doodgegooid met dit artikel dus...
En natuurlijk, zelf niet wars kranten en sociale media, had ik het artikel allang zelf gelezen...
Toevallig op een onderwijs site....
Maar eigenlik had ik er, soms toch nog wijs genoeg, niet op gereageerd...
Toch wil ik me niet geheel dood laten gooien.... maar schijndood blijven lijkt ook niet te lukken...
Dan de openbaarheid maar in...en tja... natuurlijk heb ik er een mening over....
Alleen... geen mening is objectief ...
En het vervelendste is, dat je niet alle in's en out's van het verhaal kent...
Je ziet een foto ... krijgt daar een gevoel bij...
Je zoekt eens verder...
Leest het artikel nog een keer over...
En dat is het....
Alle informatie uit tweede, derde of vierde hand...
Van..... het eerste dat me opvalt....
Dit is GEEN actueel nieuws....
Wat hier staat heeft vorig jaar plaatsgevonden....
Maar oké... gezien het feit dat de juf in haar afscheidsbrief schreef dat als het bestuur en directie niet zouden komen of zouden reageren dan moest haar echtgenoot Hanno het maar openbaar maken...
Misschien heeft hij gewacht....en dat nu pas gedaan...
Of.....
Komt dit de bonden goed uit nu met hun stakingsdrang.....
Of...
Denkt Hanno zelf wel, nu de staking op handen is en de nood zeer hoog, dat het tijd wordt dit verhaal in de openbaarheid te brengen....
Hoe dan ook.... het is dus niet afgelopen week maar afgelopen jaar gebeurd..
Het maakt het er niet minder pijnlijk door....
Van... in het artikel staat ook dat juf Stephanie als arts ooit begon....
Ze liep stuk....
Hierna ging juf Stephanie het bedrijfsleven in....
Het ging niet goed...
Vreemd is echter wel dat de beëindiging van dit werk, officieel zo lees ik op internet, op haar sterfdatum staat....
Ze had er officieel dus nog een bestuurlijke functie... van welke aard dan ook....tot de dag van haar dood....
Nu ging juf Stephanie haar hart geven in het onderwijs....
Achterstands jongeren op een schooltje in een achterstandswijk...
Maar ook hier gaat het niet goed....
Daarnaast heeft juf Stephanie samen met haar echtgenoot Hanno een stichting die zich het dierenleed aantrekt....
Wat ik daarover terugvind is dat dit voornamelijk betrekking heeft op honden in Portugal... omgeving Porto en Lissabon....
Verder vind je, nog iets over hun huis of appartement dat 500.000 euro onder water staat qua hypotheek.....
En verder vind je, los van talloze artikelen rondom haar zelfmoord, niets over juf Stephanie....
Maar die artikelen hakken er wel in uiteraard...
Tuurlijk hakken die erin als je zelf ook in het onderwijs werkzaam bent en weet hoe moeilijk het soms kan zijn...
Tuurlijk hakken die erin als je zelf een man hebt thuis lopen..... moe en ziek van en door het onderwijs....
En misschien nog wel het meest van het niet begrepen worden....
En ja ik denk dus dat bovenstaande dan ook wel de reden zal zijn waarom ik ' doodgegooid' word met het artikel....
Maar... Willem heeft het leven lief....
Van.... en wat ik ervan vind....?
Ik heb na de zelfmoord van twee collega's ooit gezegd....'als je zover heen bent in je depressie die maar terug en terug en terug komt, of als iets écht onverwerkbaar is en de pijn maar blijft en blijft terugkomen, zelfmoord geen keuze is... dan heb je in alle uitzichtloosheid eigenlijk nog maar één uitweg voor jezelf '.....
Het geldt natuurlijk zeker niet voor alle gevallen....
Ik denk dat deze juf Stephanie zeer hoog sensitief was... idealiste.... gepassioneerd en met het hart op de goede plaats... maar zeker niet in balans...
Want ook al bestaat je handelen vanuit je gevoel, liefdevol zijn, vanuit je hart werken enz enz.... je hebt natuurlijk ook nog je hoofd... je verstand om te relativeren... af te wegen.....
Al heb je de mooiste plannen, dromen en idealen... er is ook nog zoiets als de realiteit....
Ja er is onrecht... er is veel onrecht....
Ja er zijn wantoestanden.... er zijn veel wantoestanden....
Ook ik voel dat met hart en ziel....
Ik werk niet voor niks in het onderwijs....
Daar waar toekomst begint en de eerste bouwstenen na de prille opvoeding, gelegd worden...
Willem hield het ook niet voor niks 40 jaar vol....
Maar inderdaad... als je je hart maar blijft volgen zullen mensen/ systemen er misschien overheen gaan walsen...
Dat is deze tijd;... de tijd van efficiënt, effectief, opbrengst en resultaat gericht ...
Is dat een reden om een andere koers te varen... de kudde te volgen...?
Nee... ik denk het niet...
Maar het is ook zeker geen reden om uit het leven te stappen om er een statement mee te maken....
Maar als ik al die briefjes lees van de leerlingen.... onschuldige leerlingen... ja óók al zouden ze haar gepest hebben blijven het kinderen en jij de juf.... als ik hun hartenkreten lees.... dan denk ik 'Juf, juf... was er nou écht geen andere manier?'...
Had je niet gewoon naar die krant kunnen lopen....of een onderwijsbond of blad wellicht....
Misschien zelf de microfoon kunnen grijpen op het Malieveld....?
Moest je nou écht dat washandje om die kraan binden, in bad stappen en pillen slikken die je notabene als voormalig arts op je eigen receptenbriefje hebt uitgeschreven... omdat dit kon omdat je nog op de lijst van artsen stond...uit een ver ver verleden tijd....
Nee.... het is misschien jouw beslissing... maar je nam er teveel anderen in mee.... en als juf met een hart... die niet in de jouwe kan kijken natuurlijk... heb ik daar eigenlijk wel moeite mee...
Míjn hart gaat uit naar die kinderen.... zonder lieve begripvolle juf....
Want dat je, bij leven, een lieve juf was, begaan met en opkomend voor kinderen... dat geloof ik graag...
Ik geloof alleen niet in je manier van oplossingen bedenken....
Van.... en zó sta ik erin...
Niet bang dat Willem gekke dingen gaat doen...
Willem vindt kinderen nog steeds geweldig....
Hij zal de laatste zijn die ze in de steek laat....
Buiten het systeem om dan....
En ik geloof in hem... en in zijn oneindige onbegrepen kwaliteit, die je niet met je verstand maar met je gevoel alleen zult begrijpen... maar voelen is eng.... een kwaliteit die zich door en door ontwikkelde.....
Zijn kritische, rechtvaardige en oh zo kundige kijk....
En zijn creativiteit....
Maar ook in zijn oplossingen....om midden in het leven te blijven staan...
Hoe dan ook...!
En morgen sta ik weer in de klas.... tussen de kinderen...
Hoe dan ook....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten