Dag van:
Bij het afscheid van zijn vorige school, duurde het maken er hij het te boven was....
Ik had mijn borst al nat gemaakt en zo in mezelf gezegd "aan die man heb je de komende tijd niks die dat wordt eigen invultijd".....
Van.... kijk... dat doet dingen moet je dus nooit zomaar van te voren gaan zitten invullen...
A) ik slaap notabene de klok rond tot 11 uur
B) als doet me zeer
C) Mijn hoofd zit bomvol dingen om op terug te kijken, te verwerken of na te genieten...
En Willem....?
Willem telt zijn bonnen....
Willem appt wat heb en weer....
Vraagt of ik een filmpje van de foto's maak....
Gaat wandelen met de buurman...
Doet zowaar de boodschappen....
En haalt broodjes kebab....
Niks aan de hand met die man....
"Mij is eindelijk recht gedaan"... zegt ie....
En nu kan ik weer verder....
Van... nee... dat gaat geen maanden duren....
Hij vond het afscheid prachtig... en geweldig.... maar het verschil zit m denk ik in de lading van toen en de lading van nu...
Toen in Westerhaar moest hij al zijn geliefde mensen ook nog eens achterlaten...
Bij dit huidige afscheid blijft hij hier gewoon wonen...
Geen veranderingen in gezinssamenstelling...
Toen moest hij opnieuw vader worden van een tweede leg...
Toen kreeg een van zijn dochters een psychose....
Nu is alles relaxt als hij thuiskomt...
Hij kan ik als rust het afscheid aan zich voorbij laten trekken want eigenijk is de nieuwe fase alweer begonnen....
In alle rust en veiligheid van het altijd weer thuiskomen...
Van.... hij voelt zich verwend en geliefd....
Hij voelt zich gewaardeerd en tevreden...
En ik maak dus het filmpje....
Goede verwerking ook voor mij...
De bel gaat twee keer achter elkaar en er worden zelfs nu nog cadeautjes voor Willem afgeleverd...
Het filmpje lukt van geen meter...
Al dat gezoek tussen zoveel foto's.... óók die van alle kanten nog binnen kwamen naar die, die ik zelf al had gemaakt...
De volgorde die steeds door elkaar gaat omdat camera's niet logisch denken... of juist te logisch....
Kinderen allemaal blurren in verband met de AVG wet....
Het niet fijne film programma.... wat na zeven uur ploeteren ook nog eens een watermerk laat zien om de drie foto's...
Maak me gek....!
Alleen de muziek krijg ik snel een gemakkelijk geupload.....
En ik zie natuurlijk tig keer alle foto's....
Ach ja.... dat was gaaf....
Och ja... die wijnfles....
Hihi die toespraak....
En ach jij die kindersnoetjes toch.... en die tekeningen bij de 'elfjes'....
Van... wel zijn we allebei moe...
Moe van alle indrukken nog...
Zal toch ook wel weer met ouder worden te maken hebben....
En in ieder geval met iets dat van je afvalt....
Nu eindelijk kun je het afsluiten....
En Willem.... wow wat ben ik trots op hem...!
Van meester tot weer mens....
Dat wat de kinderen bij hem konden/mochten... 'zijn wie je bent'.... kan/mag hij nu zelf ook weer met volle teugen....
En daar was hij aan toe....
Wat daar niet meer kon, kan hier altijd wel....
De Willem zijn die hij is.... in volle ontroerende onmogelijkheid.... of is het nou onmogelijke ontroerendheid......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten