Dag van:
Een paar pedagogische hoogstandjes vandaag....
En weer het bewijs dat een kind nooit zomaar uit het niks boos, gefrustreerd, agressief is/wordt...
Mijn hulp wordt vandaag ingeroepen...
En ik help graag...
Zeker in dit geval...
Kruipen in de huid van het kind...
Samen benoemen wat er gebeurde en samen kijken waar het vandaan komt...
En dan zomaar vanzelf met een oplossing komen...
Prachtig mooi mensenkind die zich alleen maar wilde verstoppen tegen de boze buitenwereld van ziekenhuizen, prikken, angst en pijn....
Zich vrij voelen door zich onzichtbaar te maken....
Wie in de huid van het kind kruipt en gedrag niet door zijn eigen bril bekijkt krijgt zoveel meer te zien... zal zoveel meer begrijpen....
Als ik jou niet zie
Ben jij er niet
Ik verstop de wereld
Die ik niet zie
Ik verberg de pijn
Laat angst verdwijnen
In een tunnel
Van donker
Want waar het licht niet komt
Zal jij mij niet vinden
Ik ben onzichtbaar
Vrij in het donker
En vandaag de tover les over vormen...
Vierkanten, cirkels, driehoeken, rechthoeken die samengesmolten een wereld vol beelden vormen...
De kinderen kijken ademloos toe....
Daar vliegt een vierkant en daar een driehoek..... en daar smelten ze samen... kijk nou..... een huis!!!!
Daar vliegt een cirkel... en daar nog één.... kijk en driehoekje.... dan smelten ze samen... en jaaaaa .. een vogel......
De wereld bestaat uit vormen die samensmelten...
De wereld krijgt een gezicht....
De reacties zijn energie om je batterij op te laden en je nog meer te laten inspireren...
Eenmaal thuis ben ik moe... doodmoe....
Maar voldaan....
Volgende week heb ik vast nóg meer energie...
De definitieve verkiezingsuitslagen liegen er niet om....
Een scala van euforie en teleurstelling.....
En nu verder.....
Babeth is er....
Ze mag haar rijexamen aanvragen...
Daarvoor heeft ze een gezondheidsverklaring nodig...
Moesten wij dat in onze tijd ook????....
Ik kan het me niet herinneren....
Babeth vult een online lijstje in.... vinkt alles groen aan... ze is immers gezond...
Einde lijst... maar ho... of ze maar even veertig euro wil betalen....
Huh....?
Voor wat....?
Voor tien vinkjes die ze zelf zet......?
Op een online hebbedingetje....?
Wat een kolder...!
Als die formatie klaar is heb ik al een eerste kamervraag... geloof dat maar....!
Hoe beïnvloedbaar is een mens...
In dit geval ikzelf dus...
Volgende week is het een jaar dat ik elke dag versjes op Facebook zet namens Benji....
Inmiddels dus 359.....
En dat naast de 1336 blogjes die er al zijn verschenen....
3.66 jaar elke dag een blog.... wat ooit als vakantie grap begon....
Vandaag hik ik tegen de versjes inspiratie aan....
Zeker als je werkt, en niet de hele dag thuis bent is het soms best wel een zoektocht naar het schrijven van iets leuks over de belevenissen of mogelijke gedachte van zo'n beest....
En ik vind het mooi geweest...
Elke dag een blog..... elke dag een versje.....
Het behelst bijna je leven...
Ik kondig aan te stoppen...
Maar dan die reacties....
Help....
Smeekbeden om toch vooral door te gaan....
Hoe hou ik mijn damespoot stijf...?
En wat schrijf ik daar nou....
359 dagen versjes...
Benji kwam als cadeautje voor Willems verjaardag...
Dat betekent..... nee hè.... dat betekent dat hij volgende week jarig is....
En ik heb niks geregeld nog....
Ik was alleen bezig met de verjaardag van een jongste kleinkind... en haar cadeautje...
Wat wil je hebben dit jaar lieve kleine Luna die al zo groot wordt....?
Ik wil met jou 20 minuten door de Action lopen oma... en knutselspullen uitzoeken...
Och lieve help.... gedenkwaardig corona cadeau....
Iets van 40 jaar later:...."toen mama klein was toen was er een ziekte en toen ging alles dicht... je kon alleen cadeautjes kopen via internet.... en toen ging ik op mijn verjaardag met mijn oma toch naar een winkel op afspraak en mocht heel veel knutselspullen uitzoeken..... een kar vol..... en die spulletjes daar spelen jullie nu nog mee ....(gniffel)....!
Ik krijg Willem natuurlijk nooit mee naar de Action.... ik mag wel gauw iets bedenken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten