Dag van:: 2 mei 2021

Dag van:

"Wampie, ik ben weg hoor..... let op Blitz...."

Och ja.... zondag vandaag...

Willem is naar de kerk voor de religieuze boost...

En aangezien Babs niet meer te vertrouwen is waar het Blitz betreft, is het altijd opletten geblazen...

"Wampie, ik ga nu....."

Och Willem... eer jij de deur dicht hebt is Blitz al bij me boven....

En ja hoor.... trippel trippel... daar hebben we mevrouw kwispelkont.....

Likje hier... likje daar.... aarzel... aarzel... en hup daar springt ze zowaar bij me op bed....

"Dat mag vast niet van de baas" spreek ik haar weinig overtuigd toe.....

Veel te gezellig die malle Blitz op bed....

En terwijl ik het gesprek met haar probeer aan te gaan, vallen haar ogen al dicht......

Wat nou goed gesprek.... was dan maar met de baas meegegaan.....

Even twijfel ik of ik haar voorbeeld zal volgen maar ik kies er toch voor om me maar te gaan aankleden....

Toch.... als ik voel dat de temperatuur wars tegenover de zon staat die iets heel anders beloofd met haar stralende aanblik, is de verleiding groot....

Blitz ligt dat zo prinsessenheerlijk met haar zachte snurkgeluidjes.....

Nee... doorpakken nu.... straks is Willem weer thuis en dan.....

Euh tja... ik durf het bijna niet meer hardop te zeggen.... maar dan wil ik toch wel graag gaan fietsen.....

Trippel trippel doen de pootjes van Blitz als ik de trap

afloop.....

En trippel trippel maken ze ook net zo snel weer rechtsomkeert als ze ziet dat de baas nog niet thuis is....

Eerst de baas thuis... pas dan voelt het écht veilig voor Blitz....

"Blitz kom dan.... vrouwtje laat jou niets overkomen...."

Maar niks ervan.... Blitz ligt bovenaan de trap.....

Een bed zonder vrouwtje zal wel minder warm aanvoelen denk ik....

Hmmmmm... stomme nieuwe afstandbediening.... ik weet niet eens hoe het ding werkt....

De tv krijg ik dus niet aan....

Dan toch maar even in de zon...?

Hmmmmm... nee... ik voel het al....veel te koude wind....

Weet ik eigenlijk wel zeker dat ik straks wil fietsen....?

Daar zul je Willem hebben....

"Ja mooie dienst.... beetje warrig.... maar mooi.... over de oorlog ook.... naar aanleiding van 4 mei..... mooi interview van een man die de oorlog meemaakte....

Maar zeg.... ik wil zo wel fietsen.... neem ik nu een kop koffie en laat de honden vast uit....

Of nee.... eerst even de banden van mijn fiets oppompen.... ik zal de pomp bij de buren lenen... of hebben wij ook een pomp...."

Hallo spraakwaterval.... ja wij hebben ook een pomp...

"Hoe ziet die eruit dan?"....

Nou Willem... wat dacht je van als een fietspomp....

Dat is hij dus duidelijk niet met mij eens want fietspompen hebben tegenwoordig diverse uiterlijken....

Enfin.... ik kan de pomp niet vinden ook, dus toch maar bij de buurman lenen....

Euh... probleempje twee....

Ik heb de rugzakken bij de grote opruiming vorig jaar weggedaan.....

En ik heb geen snelbinders, noch spin om mijn tas mee op de bagagedrager te bevestigen.... noch een fietstas om die in te doen....

Bungelend aan het stuur werkt niet heb ik al gemerkt....

Nou heeft Willem gelukkig een fiets.... en geen ramp gevalletje zoals ik, dus daar de tas maar onder de snelbinders....

We zitten op de fiets...

Het kan wel tien jaar geleden zijn dat ik op zo'n zadel zat...

Ooit kreeg ik voor mijn verjaardag een nieuwe omafiets van mijn schoonmoeder maar toendertijd wilden mijn benen niet wat ik wilde....

De fiets werd dankbaar in gebruik genomen door mijn dochter wiens fiets gestolen was ....en nog later door mijn oudste kleindochter die ermee naar de middelbare fietste...

Nadien heb ik nooit meer gefietst...

Ik wiebel dus ook bij opstappen en het eerste heen en weer trappen van de pedalen....

Het niet werkende evenwichtsorgaan aan mijn linkerkant werkt daarbij ook tegen....

Maar ik zit.... ik fiets... al lijk ik wel dronken......

De man en de vrouw die de auto in wil stappen kijken met grote vrezen of ik niet de eerste zal zijn die een paar krassen op het portier van hun nieuwe bolide zal zetten....

Oeeeehhhhh kirt de dame hoog.....

Maar het gaat goed.... ik omzeil het kroonjuweel van beiden..... en fiets jolig verder....

Ook de bocht nemen gaat al wat zekerder....

De brug op.... de hekjes door.... de weide wereld in....

Mijn linkerkant blijft niet mijn sterkste kant.... mijn rechter is dus steeds in corrigerende modus....

En dat werkt....

Ik vind zelfs tijd om om me heen te kijken....

De natuur is weelderig met haar blad en bloesem.... haar veelkleurig groen.... de volle sloten met al hun nieuw geborenen....

Nu het viaduct over....

Ik laat me niet kisten... ik zal dat hellende kreng bedwingen...... al lijken mijn bovenbenen uit elkaar te willen spatten....

Op zo'n moment helpt de gedachte aan de alp d'Huez altijd.....

Dan spreek ik mezelf altijd hartig toe..."Wamp als je die Alp op kon lopen dan kan je alles....!"

En kijk aan... je wilt me niet horen piepen en naar adem zien happen, maar ik ben boven....

En boven is er altijd weer een weg naar beneden....

Minstens zo eng trouwens als je met zo'n snelheid naar beneden sjeest.....

Gelukkig.... we kunnen een fietspad op...

Ik heb het niet zo op het fietsen op de weg....

Alleen.... zo'n fietspad kent meerdere fietsers...

Fietsers die net als Willem en ik gezellig naast elkaar willen fietsen...

En mijn ramp gevalletje heeft dus geen bel....

Willems volledig uitgeruste fiets dus wel... en die maakt er luid en overbodig gebruik van....

Morgen toch maar zelf zo'n ding halen....

Het meer doemt voor ons op.... met aan het einde van het meer.... jawel... een terras.....

En onder het motto: je moet je eerste fietstocht niets willen forceren, stappen we af, genieten van de aanblik voor ons.... het meer.... en de aanblik achter ons.... het terras...

Fietsen op slot.... het terras op.... waar de eerste regendruppels vallen...

Kijk aan.... van vrijwillige naar gedwongen stop.....

Klinkt toch beter om later te vertellen "Ja en toen begon het te regenen en dus moeten we al na een kwartier afstappen om te schuilen"..... in plaats van.... "fietsen was leuk, het terras was leuker..."

Voelt het onwennig zo'n terras...?

Ja best wel.. maar... niets went ook weer zo snel als op een terrasje zitten....

Biertje, wijntje..... borrelplankje....

Gesprek..... over Willems boek van Nasser... over mijn boek van de denker des Vaderlands.... over de maatschappelijke problemen ofwel de participatie maatschappij.... de versnippering.... tot we bij het punt zijn waarop ik me afvraag of God nou een God van de aarde is of van een geheel universum.... of alleen van het melkwegstelsel....

En Willem me vraagt of ik dat antwoord nodig heb om verder te kunnen geloven....

Ook een goede vraag zal ik maar zeggen...

Ik heb nog een wijntje en Willem twee biertjes nodig om het gesprek voort te zetten....

Dan lopen we weer richting fiets....

Niet zo zeer omdat we uitgepraat zijn maar omdat Willem zich herinnerde dat hij op dieet is en bier en borrelplankjes nou niet bevorderlijk zijn voor het verliezen van kilo's...

Fietsen daarentegen wel....

Bij de plek waar de fietsen staan.... bijna aan het water... ontwaar ik een groepje jonge rotgans kuikens die zich in een kringetje verzamelen...

Zo beschermen ze elkaar tegen de koude wind aan het water....

Het is té schattig om niet te blijven kijken...

En dat we blijven is maar goed ook want nog geen minuut later zien we moeder gaan zitten... een geluidje maken.... en één voor één huppelen de kleintjes onder moeders vleugels...

Pa duwt er nog eentje goed aan....

Zijn kroost zit veilig over hun moeders vleugels....

Wat een aanblik....!

Dan moeten we toch echt de terugweg aanvaarden....

Het kost me iets meer moeite dan de eerste keer om de fiets te bestijgen....

Zal de wijn zijn.....

Maar dan fietsen we... wind mee.... richting huis...

Nog zekerder dan op de heenreis trap ik stevig door...

Net als ik het viaduct op wil klimmen met het vertrouwen dat het me vast wéér gaat lukken, zakt mijn wiel in een soort geul...

Je kent dat wel.. zo'n geul die door de regenstroom in het zand gegroefd staat...

En dat dus precies onder aan het viaduct.... die ik dus nu zonder al een vaartje te hebben, vanaf stilstaande positie op moet....

Willem kijkt al om...."lukt het?"....

Nou..... dat valt nog te bezien....

Ik stap weer op mijn ramp tweewieler, die ik allang niet meer zo noem want hij fietst fantastisch, en storm naar boven... want... wie de Alp opkomt... etc etc.....

We zijn halverwege de terugweg als ik voor het eerst in