Dag van:
Dan open je, voor je je blog begint, toch even die laatste nieuws pagina....
Er zal toch heus wel weer wat te melden zijn....
Maar nee....
Alle berichten die op mijn mobiele schermpje passen gaan over sport...
De wereld in de ban van alles wat maar in beweging is....
Gaan de Olympische Spelen nou wel of niet door... en hoe dan....
Frank de Boer moet een uitkering aan gaan vragen... hij heeft zijn ontslagbrief binnen...
Dit keer geen Nederlander over de finish bij de Tour.... maar de oude bekende Cavendish.....
Duitsland is verslagen door Engeland....
En oeps ze hebben bij de NOS het verkeerde couplet als ondertiteling bij het Duitse volkslied gezet....
Waren er eindelijk van dat "über alles" af, stond het er ineens weer ....
Entschuldigung......
En dat terwijl de Duitsers enkel nog hun derde couplet zingen om van dat imago af te komen...
Federer wint nipt in het Wimbledon....
En het is dat ik zo ongelofelijk hartstochtelijk fan van die man ben... maar wordt het toch stiekempjes niet eens tijd dat deze legende stopt....
Serena Williams daarentegen ging huilend het court af omdat de blessure haar teveel in de weg bleek te zitten....
En onze eigen Griekspoor keek zijn debutanten ogen uit terwijl hij werd afgeslacht door Zverev.....
Een soort masochistisch overwinningsgevoel van erbij horen....
Maar niks... niks meer hoor je over corona....
Alsof het langzaam doodbloed.....
Slechts een grafiekje.....
Het aftellen is begonnen...
Nog maar 552 besmettingen...309 ziekenhuisbedden....127 op de IC..... en 15.5 miljoen vaccinaties gezet....
Je hoort mensen weer naar feestjes gaan.... reisjes boeken.... visite ontvangen.... zonder mondkapje de winkel ingaan....
En de gesprekken gaan weer over sport.. sport... sport... de lastige buren.... de auto die weigert.... sport... sport.. sport.... de regenbui en het onweer.... dat de boodschappen zo duur zijn.... de files..... de hond die in de puberteit zit.....
Maar bijna niemand.... niemand hoor je nog over corona....
Zo was het er... bleef het een jaar... en zo vergeten we het weer...
We hoeven ineens niks meer te verwerken.... psychologen zien hun wachtlijsten slinken..... we hebben niks te klagen... angst weg.... verdriet over.... vergeten is de lockdown.... wat was dat ook alweer.... kom hup we gaan weer verder....
Ons nageslacht leest het wel in de geschiedenisboekjes...
En als er dan vragen komen, zeggen we "Oh ja... rare tijd.... er was zo'n vrouw die gebarentolk was die het gebaar hamsteren zo leuk deed"....
En op zich is dat ook goed natuurlijk...
Ik verbaas me er alleen over hoe snel zoiets gaat...
Van onveilig naar veilig.... in a split second....
En dat we dan ook niet verder denken... maar weer leven in veilig straks een nu
Nou ja... een enkeling.... die we dan meteen maar een somberling noemen... die zegt dat er nog een golf aankomt... maar dan een Indiase versie....
Echter, niemand is bang.... we zijn immers gevaccineerd.... ons kan niks met gebeuren... we hebben een q code
Hoezo nog handen wassen... afstand houden... ik je elleboog niesen....
En als m'n kind verkouden is kan het gewoon naar school....
Weet je... ik ben blij hoor.... dat de mens zo'n surviver is...
Dat je zo snel weer een draad kan oppakken....
Het bewijst maar weer eens hoe sterk we zijn....
En het is heus niet dat ik er in wil blijven hangen of zo....maar snappen doe ik er ook niks van....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten