3 juli 2021

Dag van:

 Het is nog vroeg maar de thermometer is toch al gestegen tot zo'n 20 graden en het voelt drukkend benauwd...

In bed blijven liggen heeft geen zin...

Alles voelt klam en nat, inclusief ikzelf....het voelt momenteel als een zinkend onderdeks lek waar langzaam het water doorheen sijpelt....

Alle hens aan dek dus....

Ik zit buiten...

Kopje koffie bij de hand....

Ja, een senseo bakkie maar dan de luxere... cappuccino...

Zo'n bakkie waarvan ik me er alleen 's morgens en 's avonds één van gun....

Natuurlijk is het weer één en al bedrijvigheid op het water zoals ook in de tuinen van buren...

Vlonders worden vervangen, nieuwe schuttingen geplaatst, plantjes geplant, onkruid gewied......

De bel gaat....

Mijn buurvrouw, met een zak wasgoed...

Haar machine doet het nog steeds niet en ik zou haar een grote burendienst bewijzen als ik de was wil draaien...

Ze overhandigd de zak, duwt in de andere hand 2 van die handige wastabletten of hoe die dingen tegenwoordig moge heten en roept halverwege het pad "40 graden"....

Mag alles bij elkaar, vraag ik nog... en dat mag...

Kort intermezzo dus....

Ik moet even een was in de machine gooien...

Stiekem moet ik wel lachen als ik de zak open....

Alle vuile was van de buurman.. broeken, shirts, sokken, een lange pyjamabroek met bijbehorende bovenkant en ondergoed...

Volgens mij loopt de buurvrouw daar in haar nakie rond want van haar zit er geen vuile was in....

Na mijn blog van gisteren moet ik direct denken aan weer een andere sociale angststoornis..."stel je voor dat mijn buurvrouw mijn slipjes moet wassen".....

Ik gniffel zachtjes in mezelf en draai de machine op 40 graden, 1200 toeren centrifuge... kort programma....

Terwijl ik de treden van de trap afdaal, vraag ik me af of de buurvrouw haar eigen kleding op de hand wast of dat ze bij Hunkemöller voor een week reserve ondergoed heeft aangeschaft....

Dan settle ik me weer in mijn tuinstoel...

En oh ik weet het heus... ik heb het er veel te vaak over... maar ik ben zo verliefd op die tuin van ons...

Nou ja... het grootste gedeelte dan, want ook onze tuin staat nog een verbouwing te wachten...

Omdat de tuin aan het water ligt, en huis en tuin op moerasgrond gebouwd zijn, verzakt langzaam de grond....

Onze splitlevel plantenbakken hangen er dan ook troosteloos bij... losse planken, verrot hout....

En dat wat er aan bak over is staat vol onkruid dat overal vandaan is komen aanwaaien...

Niet altijd een lelijk gezicht overigens...

Je hebt ook mooi onkruid...

En het volgt sowieso het nieuwe gemeentebeleid....

Alleen de veldjes 1x per maand in het rond maaien op vrijdag maar eromheen alles intakt laten evenals de bermen...

Dat is goed voor de bijen....

Naast de tuin ligt een stukje grond van de gemeente...

Een grasveldje dat dus volgens de nieuwe regels 1x per maand wordt gemaaid (4x rond), met een mooie boom in het midden die afschuwelijk veel rotzooi geeft als eerst de zaadjes in de lente en daarna de blaadjes in de herfst vallen.... maar de eksters zijn blij met de boom...

Dan loopt het steil naar beneden naar het water...

Er zitten daar vaak vissers te vissen bij weer of geen weer...

Maar nu dus niet meer... het is overwoekerd met meters hoog onkruid,  brandnetels, riet en de rondwoekerende clematis uit mijn tuin die ik ooit op een ondoordacht moment gezaaid heb... ik kom er nog meer van af.... en een verscholen braamstruik die ik er ooit gepland heb....

Het lijkt wel een oerwoud... maar ik ben er wel blij mee....

Tenminste... zolang Willem dan maar ons tegel terrasje onderhoud en ontdoet van het onkruid dat daar vandaan ons terras belaagd....

Ik heb een perenboom gekocht...

Het frisse groen van de blaadjes lokte me onweerstaanbaar....

En ach doe ook die gloxinia maar....

Het kan er allemaal nog wel bij...

En straks.... héél ver straks begin ik gewoon een fruitkraampje aan de straat...

Ik heb nu appels, bramen, druiven rode en witte, pruimen, tomaatjes, aardbeien en volgend jaar dus ook peren....

Staat de pruimenboom wat verscholen achter een plant waarvan ik niet wist dat die zo hard zou groeien,  zo zet ik de perenboom prominent naast de appel....

De klus is geklaard....

En samen met Willem zitten we als twee oude fruitgebakjes op een stoeltje van het geheel te genieten....

"Mooi hè " zeggen we allebei tegelijk...

Zo ging het écht vandaag...

Geen woord van verzonnen om wat hierna komt luister bij te zetten...

Het is een puur toeval dat deze twee dingen samenkwamen....

Zoals altijd op zaterdag lees ik de nieuw binnengekomen Brainwash

artikelen van Human....

Vandaag trekt één artikel vooral de aandacht.. hoe kan het ook anders..."Is er nog plek voor de natuur in onze samenleving?"....

Ik kijk mijn tuin weer eens rond.... de bakken vol wildgroei, mijn fruitbomen en plantjes en struiken... gezellig bij en door elkaar....

Maar ook de tafels en rekken met plantenpotjes en schalen... wel kriskras door elkaar maar op een bepaalde manier toch gecultiveerd....

En dan de solar lampjes van allerlei soort... de tuinbeelden..... de vogelhuisjes.... de rozenboog.... de schots en scheve klinkertjes... maar hoe dan ook een aangelegd terras.... de hangplanten....

Gezellig maar zorgvuldig over nagedacht... impulsief aangekocht wellicht maar toch weloverwogen een plaatsje gegeven....

Kijk ik naar mijn buurtgenoten dan zie ik voornamelijk design aangelegde tuinen...

Vooral veel steen in onnatuurlijke kleuren en structuren...

Zwart wit... ik zie die kleuren nauwelijks in de natuur terug...

Vooral strak en alsjeblieft niet teveel onderhoud...

Persoonlijk vind ik als je praktisch in het bos en 

aan het water woont, waar alles zijn eigen gangetje in groei en bloei gaat, het geen gezicht zo'n strakke design met zo'n complete weet ik hoe dat heet buitenkeuken erin....

Oh ja... 'Weber' bbq en keuken heet dat....(even opgezocht hoor hihi)....

Maar goed... ze zien er wel mooi uit... zo uit een magazine aan komen waaien zeg maar....

Het heeft alleen meer met kunst dan met de natuur te maken...

Ik zeg dan 'maar ieder z'n ding'......!

Een filosofe, tevens Frans wijsgeer, Virginie Maris, heeft het over drie treffende benaderingen waar het gaat om jou en de betekenis die je aan natuur geeft....

1. Natuur als alles omvattend.... alles is natuur.... 

2. Natuur- als- het- normale..... natuurlijk als vanzelfsprekend...

3. Natuur als het andere.... als dat wat niet door mensen gemaakt is.. het- wilde- andere

Ze ziet de mens als verstorend wezen... en ziet niks in een wetenschap van het antropoceen..

(Antropoceen: geologisch tijdperk van de mens waarin de invloed van de mens overal aanwezig is)....

Want de wetenschap van het antropoceen bekijkt de wereld van buitenaf en zit er niet middenin....

Tegelijkertijd denk ik: Het is toch van de zotte dat we eerst de natuur om zeep helpen,  oerwouden omhakken.... rotzooi de lucht in blazen.... en ons nu als weldoeners opwerpen door onze goede invloed uit te oefenen...

Dat deden we toch al... maar dan met desastreuze gevolgen....

Alsof we ook maar enige macht over de natuur hebben... ja dat hebben we wel... om hem stuk te maken dus...

En dan nu moeten we dierensoorten redden.... de lucht schonen... het water plasticsoep vrij maken met oh zo ingenieuze middelen... kijk ons eens knap zijn....

Duidelijk een houding uit categorie 3 "natuur als het andere".....

En dan zit ik zo hier... in mijn tuintje... met alleen het

water dat mij van het bos scheidt... en met nu een normaal kopje koffie in mijn hand.... en ik voel me zo één met alles om mij heen....

Bevoorrecht dat ook te mogen voelen.... want zouden mensen in een nieuwbouwwijk dat ook zo voelen als ze in hun tuin zitten....?

Misschien wel als ze door het bos wandelen of door het park... en nergens meer aan denken dan alleen aan waar ze zijn...

Ik denk ook dat daar de oplossing ligt voor al die toekomst problemen...

Dat we weer één worden met die natuur... voelen en weten dat we daar zelf ook een deel van zijn...

Daar hoef je geen Neanderthaler met voor te worden... daar hoef je alleen maar met je kopje koffie of glas water voor op je vlonder te gaan zitten... of over een boom in het bos of park... aan de zee.... op een berg...

Het artikel gaat veel verder... soms wat zweverig maar vooral waar... en de moeite van het lezen waard...

https://www.brainwash.nl/bijdrage/is-er-nog-plek-voor-natuur-in-onze-samenleving