Dag Sint... wat fijn dat u er bent...
U neemt wel een pens extra werk voor mij met u mee... maar toch...
De fleurige pietenpakken vrolijken me op en als dát het niet is, dan zeker al die glunderende kindersnoetjes....
Natuurlijk zit ik, na een liefdevolle discussie met Willem over de bruiloft, hij is namelijk tot enige inzichten gekomen, aan de tv gekluisterd...
Volgens mij doe ik dat al 61 jaar bij de intocht.....
Zelfs al haalde we Sint live in, dan toch daarna keken we óf de samenvatting, de herhaling en later gewoon uitzending gemist....
Ik heb al heel wat Sinten de revue zien passeren...
Zowel op tv als live...
Wederom een Covid Sint dit jaar...
Slechts een handjevol live intochten... en zelfs die waren aangepast....
Het defilé op Soestdijk voor de koningin heb ik ook nog meegemaakt..
Van die generatie ben ik dus...
Ooit de woning van koningin Juliana.... nu de residentie van de goedheiligman....
Wéér geniet ik van het defilé...
Creatieve langstlopende geesten met evenzo creatieve cadeautjes, dansjes, liedjes...
Trotse burgemeesters waarvan ik moet zeggen dat die meeste burgervaders slechte dansers zijn...
En nu begint mijn werk...
De jaarlijkse kalenders maken...
De vriendenkliek kalender....
Alle foto's uitzoeken van het afgelopen jaar en die online in foto programma's plaatsen...
Vervolgens met de Hema app aan de gang...
Ook al zo'n traditie...
Toch bedenk ik me zo tijdens het uitzoeken dat de foto's, net als vorig jaar, meer van de sociale media afkomen dan van mijn eigen telefoon en foto mapjes...
Bewijs van Covid maatregelen en een druk arbeidsleven.... dat zeker...
Maar ook een bewijs dat mijn sociale leven eigenijk bijna wel een nulpunt heeft bereikt...
En natuurlijk ben ik blij dat we middels appjes en Facebook van elkaar op de hoogte blijven.. maar toch....
Gelukkig hadden we het kampeerweekend nog.... en af en toe een keer spontaan de visite momentjes..... maar hoeveel minder is het niet dan voor de coronatijd...
Ik merk het ook als ik de jaarlijkse plankalender posters voor de kinderen maak...
Niet alleen ik kwam er minder, maar ook zij hadden beduidend minder uitstapjes...
En nu de winkels toch weer vroeg sluiten en de Sintinkopen waarschijnlijk niet gaan lukken als ik tot half zes werk, maak ik voor Willem maar een verjaardagskalender... gevuld met foto's van hem met de honden...
Foto's genoeg.... ons leventje speelt zich immers voornamelijk thuis af... los van alle kerkelijke taken en verplichtingen bij Willem....
Willem en zijn honden.... zestien poten en twee handen op één buik....
Je wereld wordt kleiner in deze tijd...
Vanmorgen hadden we het er ook al over....
Nou ja.... als ik dan aan het album van Parijs begin, moet ik toch wat van die woorden terugnemen...
We zijn in ieder geval wel op vakantie gegaan dit jaar...
Camping met Covid maatregelen....gemondmaskerd Barcelona... en mondkap, erewoord verklaring en corona check eisend Parijs.... maar samen..... met elkaar..... in alle harmonie samen....
En dat maakte dus ook dat wat ik al zo lang voel, Willem ineens vanmorgen voelde...
"Alsof ik ineens een boodschap binnenkreeg Wampie... ik weet niet waar vandaan.... maar ineens voelde ik het..... 'Waarom al dat gedoe met een bruiloft'..... ineens al die gebrokenheid weer om me heen.....?"......
"Ik voel ineens wat jij bedoelt... en ik ben er ook zo klaar mee, met dat gedoe"....
Mijn mond valt open van blijde verbazing...
Ben ik al tussen al het werk en slapeloze nachten door, bezig Willem te begrijpen om me een beetje aan te passen.... komt hij hier ineens mee....
Nee, ho..... niet nadelig aanpassen hoor....
Maar weet je.... ik heb nog nooit een bruiloft meegemaakt.... ik ken het van verhalen en romantische boeken of films....
Ik vond alleen die romantiek zo ver te zoeken in ons geval...
Willem zo vaak al gescheiden..... zoveel familie intriges van ex vrouwen die weer kinderen kregen van mannen die al kinderen hadden... Willem zelf die weer kinderen kreeg... toen kwam ik met kinderen en kleinkinderen....
En een vlekkeloos familieleven bestaat er immers niet....
Een smetteloze geschiedenis met al die mensen uit verschillende verledens ook niet....
Misschien zelfs ook niet eens happy ends....
En dan wilde zo'n Willem een grote bruiloft....
Alsof iedereen alwéér op een bruiloft van Willem zat te wachten....
Sommige dingen/ mensen om een late liefde heen, groeien nu eenmaal niet mee....
Die staan stil in het toen.....
Iedereen voelt daar het zijne of hare bij...
En hoe perfect dit keer een relatie voor Willem kan voelen.... en hoe lang die ook al jaren langer stand houdt dan de andere relaties....voor anderen is het gewoon de zoveelste...
En dan hebben ze misschien wat met Willem... uit dat verleden... maar met het nu en die toekomst hebben ze niks...
Groot feest... alles harmonieus bij elkaar....???
Nee Willem... dat kan niet... dat is niet eens een utopie... of droom omdat het geen haalbare realiteit is.....
Het is wat het is... en wat het is, is goed....
Ach die Willem....
Ineens is hij de weg kwijt....
"Ik wil geen gedoe Wampie... ik ben klaar met gedoe...."
"Geen meningen of opmerkingen van wie wel of niet wat met die en die en die wereld (lees tijdspad) heeft...."
En nou heb ikzelf van ons twee misschien het minste gedoe.... gewoon 1x gescheiden, 2 kinderen en 4 kleinkinderen... geen extra relaties.... mijn familie en vriendenwereld van toen is nog steeds mijn wereld van nu en later.... en we zijn oh zo blij nog steeds met elkaar....
Er kwam gewoon een Willem bij in dat leven.... opgenomen... meegenomen... in het en nu verder.....
Net als dat er ook weer nieuwe gezamenlijke vrienden bij kwamen die met ons verder gingen....
Maar bij hem ligt dat dus een beduidend stuk gecompliceerder....
En dat komt hij nu tegen...
Nee.. niet twijfel over elkaar ("Maar ik wil zo dolgraag met je trouwen Wampie"!).... maar twijfel over gedoe....
Duizenden euro's voor een dag gedoe.....
Voor 'ik wil niet met die'...'ik heb niks met dat'.... 'waarom moet dat zo'.... waarom die wel en die niet'....
Ik grijp het maar al te graag aan als nulmeting....
Als we nou eens vanuit dit gevoel die bruiloft opnieuw bekijken.... en ik heb nog geen idee hoe... maar het lijkt me een goed plan....
Dan ga ik weer verder met Sinterklaas...
Tenslotte ook een man met gedoe...
Van Piet mag geen roe meer... kindjes mogen niet in de zak mee naar Spanje tot... piet mag niet meer zwart en.... een stoomboot is milieuvervuiling, uit de tijd... dus waarschijnlijk wordt dat een elektrische fiets....
Arme Sint... ook jij moet met je tijd mee....
Maar je doet het dan toch maar in ieder geval....
Als dan 's avonds het Nederlands elftal een abominabele wedstrijd speelt, is Willems dag helemaal niet meer te redden....
Maar ik heb in ieder geval de meeste cadeautjes af....
Nu alleen nog wat rijmelarij.....
Hoe hij al het gedoe van zich af kon schudden...
Het toen en het nu
achtervolgt hem continu
En dat vindt hij dus ronduit wel knudde
Hmmmm... rijmt niet helemaal... maar het is een beginnetje ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten