26 februari 2022 reisvoorbereidingen 1

Dag van:

De kleinkinderen van Willem te logeren....

Niet te lang uitslapen dus....

Maar toch een beetje dat vakantiegevoel wel een beetje willen voelen...

Een beetje onmogelijke opgave als je boven hoort "Ja maar Wampie weet waar de skittels liggen"...."Ja maar Wampie print wel kleurplaten uit"...."Ja maar Wampie maakt gekke logeerbroodjes" .....

En dat terwijl opa toch écht nog veel gekkere dingen met ze doet dan Wampie....

Vandaag ook zorgen dat alle reisbescheiden uitgeprint worden....

Vakantiegevoel in spe zeg maar....

Een beetje ernstig onmogelijke opgave als je printerinkt op blijkt te zijn....

Dat betekent dus er op uit.... het natuurlijk overbevolkte winkelcentrum op voor een bezoek aan de handyman.....

En dat terwijl als ik het eerder geweten had, ik het online had kunnen regelen...

Ik zeg de kleinkinderen gedag die straks hun eigen overbevolkte zuiden weer op zullen zoeken om zich in het kindercarnavalgeweld te storten...ze bunnen Broabanders noamelijk.... ze wonen momenteel in het tijdelijk genoemde Moerbiëenlaand......

En ik waag me in de Gelderse mensenmassa van een overdekt winkelcentrum waarvan ik hoopte dat er minder mensen zouden zijn in verband met het zonnetje dat buiten schijnt....

Helaas!....

Maar dan heb ik toch die inkt, na een zwaarwegend

dilemma of ik nou het eigen merk waarvan de patronen halfvol zitten, of dat nep merk waarvan ze helemáál vol zitten,  zal nemen.....

En dan scoor ik toch compleet dilemmaloos dat leuke rokje dat zo zomers aandoet en perfect geschikt is voor onder de Spaanse zon....

Zelfs aan eten voor vanavond heb ik gedacht... alsmede aan de accessoires voor mijn gehoorapparaat zodat ik die vanavond weer eens onder handen kan nemen voor een reinigingsritueel....

Thuis tuig ik onmiddellijk achter de computer... vervang de inktpatronen na een handig instructiefilmpje op YouTube.... en begin aan de klus die 'reisbescheiden ophalen' heet....

En zeer frustrerende opgave....

Ik wist het nog van onze reis naar Barcelona maar had toch stiekem gehoopt dat ook hier enige versoepeling in had plaatsgevonden....

Helaas!.....

Enfin... dezelfde fouten van de vorige keer maak ik niet meer maar.... er zijn er nog genoeg die er wel te maken vallen natuurlijk....

Ik ben ook niet zo'n mens van meerkeuze vragen...

Ik gok altijd verkeerd....

Dé reden ook waarom je mij nooit in casino's zult vinden....

En zo wordt ook dit keer het bewijs geleverd... ik gok het foute hokje....

En voordat je daar dan achter bent hè.... want mijn oernuchtere VROUWENLOGICA zegt mij dat ik voor het vakje 'Europees certificaat' moet kiezen....

Nee dus!....

Hier was het antwoord 'otherwise' de goede geweest....

Overigens een antwoord waar ik nog steeds mijn vraagtekens bij heb....

Maar goed, ik ben een stap verder....

Nu de gegevens... die van Willem én die van mij...

Wat slim van me, dat ik voordat ik naar dat winkelcentrum ging, nog even Willems paspoortnummer heb opgeschreven...

Ja slim ja.....!

Ze willen alleen ook de vervaldatum weten... en die heb ik niet genoteerd dus....

Arggggggg.....

Wachten dus maar weer tot Willem terugkomt....

Ik word hier zo moe van....

Willem is nog niet koud de haldeur door of ik trek hem aan zijn jasje... of eigenijk heuptasje.... voor zijn paspoort....

Dom Wampie... dom dom dom... nooit doen als het etenstijd is...

Meneer wil eten.....

Zeker nu hij ziet dat er kibbeling op het menu staat....

We kunnen verder...

Tenminste ik wel.... de Spaanse regering niet.....

Wat willen ze nu weer....?

De stoelnummers.... en ik moet het vakje 'agree' nog aanvinken....

Enfin... de codes zijn binnen....uno momento.... de bewijzen komen zo binnen....

Ik kan inchecken...

Een onbegonnen opgave....

Zo makkelijk als je zo'n reisje kan boeken en vooral kan betalen, zo lastig is het om je boardingpasses te verkrijgen....

ZEKER ALS JE DRIE REFERENTIENUMMERS KRIJGT en je niet weeeeeet welke je moet gebruiken... omdat ze dat er dus niet bijzetten....

En daar gaan we weer...

Gokken is niet mijn ding en dus kom ik pas verder bij het derde referentienummer... na 15 pogingen....

De logica ben ik volkomen bijster....

Ik vink ons beider namen aan....

Fout Wampie... fout fout fout.....

Dat moet je één voor één doen.... en dan steeds weer met dezelfde handelingen....

De namen staan dan wel onder elkaar maar het is zeker niet de bedoeling dat je er dan dus met één handeling van af bent....

En dus loop ik weer tegen mijn eigen logica aan...

Nu moet ik wéér de Spaanse regering papieren uploaden...

Één voor één Wampie... denk daar nou toch aan...

De mijne komt binnen in mijn mail....

Of ik die op mijn telefoon wil hebben of uit wil printen...

Printen dus... vanaf nu wil ik álles zwart op wit hebben....

Maar laat ik toch ook de app voor de zekerheid maar downloaden... je kan nooit weten....

Maar wat blijft Willems boardingpass nou....?

Ik kijk wie is de mol.....

Geen boardingpass in de mail.....

Ik kijk Matthijs gaat door....

Geen boardingpass in de mail...

Willem wordt nerveus....

Komt hij nu Spanje niet in....?

Laat ik in de tussentijd eens kijken hoe die app werkt...

Huh...... wat.....?

Two passes validated.....

Hoe dan.... waar dan.... wanneer dan....?

En dan ineens een compleet andere mail dan die ik binnenkreeg toen mijn gegegevens goedgekeurd waren.... waar met totaal andere woorden staat dat WE in kunnen checken....

Hopeloos....!

Maar ik heb de Spaanse bewijzen én de boardingpasses..... na 5 uur noeste frustratie....

Laat ik mijn gehoorapparaat nu maar onder handen nemen....

Ik schaar alle benodigdheden om mij heen... zet het felle lamplicht op het apparaat... reinig... en......trek het draadje los...

Neeeee....neeeeeej...... niet nu......

En nu?.....

Ik gooi mijn hoofd op mijn armen die gedesillusioneerd op tafel liggen....

En écht hè..... na de gehele dag in mijn eentje geworsteld en gemodderd te hebben, zonder enige support van Willem, is hij nu mijn redder in mijn hoogste nood...

Hij zet zijn brilletje af... tuurt een keertje en steekt dan het draadje door een gaatje...

Een gaatje dat je volgens mij door een microscoop nog niet eens ontdekt... en hij notabene zonder brilletje wel...

Terwijl een Willem zonder bril zoiets is als een Wampie zonder gehoorapparaat....

En hij doet het..... en het apparaat werkt ook nog....!

Nog even het staartje van Matthijs gaat door kijken dan...

Altijd zo lekker dat stukje muziekgeweld aan het eind....

Maar het gehoorapparaat jeukt... althans... mijn oor jeukt....

Ik haal het apparaat eruit.... kriebel een keer flink terug... wil het apparaat in mijn oor steken en.......

Nee...neeeeee hè..... het beschermdopje zit in mijn oor.... en diep....

Maar zo slecht als ik rusteloos kan gokken zo goed kan ik ijzig rustig blijven in panieksituaties....

Ergens in huis heb ik vast materieel dat er voor kan zorgen dat dat ding eruit komt....

Nee Willem jij niet doen... 

Nee... geen huisartsenpost...

Ik doe dat zelf....

Het kost me een kwartiertje en dan... operatie geslaagd.... beetje oorpijn maar daar was ik toch al aan gewend....

Ik heb alleen nu zo'n hang naar dat spelletje....

'Ik ga op vakantie en ik neem vooral NIET mee......'

De herinneringen aan de dag van vandaag.....