Dag van:
Naar dilemma als je vriendin 's morgens belt, na een onrustige nacht met nóg onrustigere honden omdat ze de baas missen, en ze je vraagt "zullen we wat gezelligs gaan doen... shoppen in Elst?".... terwijl je net achter je pc zit om iets aan je eindpresentatie voor de studie te doen....
Gelukkig begin ik na weken vol chaotisch werk en een week griep, weer wat overzicht en grip op mijn leven te krijgen, maar als ze dan met zulke dingen komen.....
Dus ga ik maar weer op zoek naar de middenweg...
Heb ik recht op ontspanning?.......ja
Moet ik wat aan die presentatie doen?....ja
Mag ik aan mezelf denken?....ja
Als ik nu wat doe en morgen weer, gaat dat lukken?.... ik denk het wel...
Mooi zo...'Annet, ik ga eerst even twee uurtjes werken en kom je dan halen om te gaan shoppen....'
Ik schiet in een paar uurtjes aardig op en kan met een voldaan gevoel de pc afsluiten...
Willem belt....
Auto stottert, ik rij terug naar Drenthe en bel de ANWB....
Help... moet ik nou thuisblijven om hem eventueel op te halen....?
Een volgend dilemma dus....
Ik bel vriendin weer.....
Dat ik even moet wachten tot ik weet hoe het met Willems auto is...
En dat weet ik een uurtje later...
Willem stottert naar zijn garage....
Dan moet kunnen zegt de wegenwacht....
En hij komt dan met een leenauto naar huis...
Ik bel vriendin weer...
Ik kom eraan....
Het eerste dat we doen als we elkaar weer zien na lange tijd is klagen...
Klagen over alles wat maar in onze gedachten opkomt...
Ow heerlijk wat lucht dat op....
Niks klopt... niks deugd... niks loopt zoals het lopen moet.... alles is zwartgallig.... ons leven is één grote misère....
En dat klaart de lucht op...
Zeker als we besluiten troostinkopen te gaan doen...
En dan niet zomaar ergens... nee nee.....
Dat doen we in zo'n beetje de duurste winkel die Elst rijk is...
(Maar ook daar hebben ze uitverkoop)...
Al snel merk ik dat mijn vriendin het ernstiger te pakken heeft dan ik....
Ze struikelt bijna over wat ze aan dure kledij in haar armen heeft...
De excentrieke verkoopster neemt het maar wat graag uit haar handen om alvast in het pashokje te hangen...
Zo kan Annet nog een rondje lopen voor nóg meer moois wat in haar oog springt...
Ik doe het iets kritischer...
Ik vind ook zeker niet alles leuk of comfortabel...
Of eigenijk meer... misschien wel leuk, maar te duur voor wat ik ervoor krijg....
Daarbij zit m'n haar niet goed....voel ik me opgeblazen.... ben nog niet helemaal de oude en dus staat toch niks me goed....
Echter... natuurlijk vind ook ik altijd wel iets van mijn gading....
Meestal proberen wij elkaar en beetje te temmen in elkaar koopwoede....
Dit keer moedigen we elkaar aan.....
Kom op... niet zeuren we lopen twee lockdown inkoopsessies achter...
Ik ben nog twijfelende terwijl Annet na het betalen van de uiteindelijke keuzes, toch nog dat andere ook maar erbij aanschaft....
Maar dan ben ik toch ook klaar....
Of....
Ja.... ik koop die jas er toch ook maar bij....
Ben ik ook eens van dat goedkope huisvrouwen legergroene jack af....
We ploffen maar de modezaak neer op een bankje, voor een nóg gesloten pizzeria, en roken vergenoegzaam een sigaret....
En daar zitten we dan... met de vier veel te opvallend knalroze tassen vol oogstrelend moois tegen knalprijzen....
Dat hebben we weer goed gedaan....!
Het leven voelt alweer véél beter....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten