Bah verkoudheid....gammel gevoel....
De deur niet uitgeweest maar ach....dat hoeft ook niet want ik geniet hier ook optima forma....op die verstopte neus na dan....
Toch de moed maar bij elkaar geraapt en oude foto's van Willem en mij opgezocht....
Tijdens de bruiloft komen er twee PowerPoint presentaties over ons leven en die moeten dan wel gevuld worden namelijk.....
Oude CD discs dus uit de schuur, fotoalbums van de plank, en zoeken maar...
En voor je het weet zit je weer in oude herinneringen en gaat er ongeveer 16 jaar liefde aan je voorbij....
Ooit zei iemand aan het begin van onze
'late liefde' ......"als je zo oud bent kun je geen geschiedenis meer maken"....
'late liefde' ......"als je zo oud bent kun je geen geschiedenis meer maken"....
Nou me dunkt....hier ligt een schatkist aan geschiedenis....
We zorgden wel voor verhalen...voor ervaringen....voor gebeurtenissen...
En als wij het niet deden, deden anderen dat wel voor en met ons....
Reizen, feesten, kampeervakanties, geboortes van kleinkinderen, vrienden....en het gaat maar door op de discs....
Het maakt het ook steeds moeilijker om een keuze te maken...en zo'n PowerPoint moet natuurlijk ook niet te lang duren...
Het maakt het ook steeds moeilijker om op te schieten...
Achter iedere foto zit wel een verhaal...
Och weet je nog....
Misschien wel meer dan sommige mensen in hun hele leven...
Gewoon omdat we ook overal volop in op gingen....het onderste uit de kan haalden...
En natuurlijk waren er toch ook wel dieptepunten....maar die ga je op je bruiloft natuurlijk niet als een herinnering naar boven halen...
Zestien jaar...me dunkt wat een geschiedenis....
En hoe gemakkelijk je soms ook zegt "waar zijn die jaren gebleven", zo duidelijk is die jaar na jaar na jaar na disc, na album, op ons gezicht af te lezen....
Maar wat bij anderen misschien bij achttien of twintig jaar begon, lag bij ons op die leeftijd hetzelfde...
Jong en verliefd....
2016.....goh hier zijn we al een stuk ouder....jeetje het is al van ons gezicht af te lezen...de rimpels...de grijze haren...
Sommige foto's bekijk ik dan ook met weemoed....
Tjonge, toen kon ik dat nog ..... toen deden we dit nog...
De trappen naar Mont Martre renden we in 2007 nog op....dat gaat nu echt wat langzamer....of we nemen de lift....
Die lange weg naar het centrum liepen we op ons gemakkie.....heen en terug....nu is een taxi op de terugweg veel sneller en comfortabeler....
Dus....dat wat we tegen elkaar uitspraken zestien jaar geleden..."ik wil met jou oud worden"....dat zijn we toch aardig aan het waarmaken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten