Het is tien voor half twee 's nachts...
De honden slaan aan en ik weet... Willem is thuis....
Hij komt de kamer in, legt "ik ben er weer" zeggend, zijn fluitenkoffers op de stoel...loopt naar buiten om zijn ongebruikte slaapspullen uit de auto te halen, loopt terug voor zijn koffer en zegt "nu wil ik koffie"...
Loopt naar het Senseo apparaat, zet koffie, neemt zijn kopje mee, wil die op het tafeltje tussen ons in zetten en dan.....
"Hé het tafeltje is leeg"...draait zich om kijkt de kamer rond en vervolgt "wauw wat handig ingericht en wat is het netjes hier....en het ruikt zo fris"....
Het kostte hem welgeteld 12 minuten om tot die ontdekking te komen....
Maar ik ben tevreden...
Vier uur later gaat de wekker....
Willem moet preken in Drachten dus vroeg weg....
"Jij zet de wekker toch ook hè" zei hij vannacht nog...
En ja dat deed ik met als gevolg dat ook ik om kwart over zes wakker ben maar met dit verschil....ik slaap nog even verder....
Diep respect voor Willem maar ik heb mijn slaap even nodig nu met de komende gekkenhuis week....
Mijn vriendinnetje.....mijn dochter....en mijn schoondochter....
De appjes beantwoord ik vanuit bed...
En de meeste tijd ben ik met mijn schoondochter de ceremoniemeester bezig....
Mensenlief....word nooit ceremoniemeester...wat een werk en gezeur is dat zeg....!!
Willem komt thuis....
Ik ben nu wel naar de kl....piep...en.....
Ik snap het Willem...4 uur slaap in 48 uur is een beetje gekkenwerk...
Nou vooruit...jij op de bank en ik in bad.....
Nou ben ik sinds de gebroken enkel door mijn zoon aan het Sudoku puzzels oplossen gezet...
Ben al verre VERRE van een rekenwonder....maar het is wel aardig tijdverdrijf en ik ontdek zelfs bij vlagen momenten van rekenkundig inzicht... Of is het toch toeval....?
Jammer dat het bij vlagen blijft...
Maar als ik regelmatig, na uit frustratie het puzzelboek in de hoek gesmeten te hebben, het boek weer oppak, kan ik toch altijd weer twee soms drie cijfertjes invullen....
Mijn puzzels zijn meer cryptogrammen en nog liever doorlopers maar doorlopers zijn bijna niet meer te krijgen...
En trouwens....wat ik eigenlijk ermee wilde zeggen is dat puzzelboekjes invullen in bad sowieso geen doorslaand succes is....
Boek lezen kan nog, maar puzzelboekjes invullen is een ramp....
Dat het je bespaart mag blijven.....bij deze de gedeelde ervaring.....
We praten wat dingen omtrent de bruiloft door alsof er niks ergers in de wereld gebeurd...
Aanslagen in Kiev.....
Vreselijk die gil van dat zevenjarig kindje dat onder het puin wordt weggetrokken....
Na al het sport nieuws dan wat vermakelijks....
Simone Kleinsma en de klassiekers of zoiets....
Met als hoofdgast Youp van 't Hek....
Ik kende deze formule nog niet...
Maar wat een heerlijk programma....
Wellicht ook omdat er iemand van onze, nou ja iets oudere, generatie zit, en wij veel liedjes nog kennen....
Wat zouden mijn klassiekers eigenlijk zijn....?
Nou bepaalde mijn vader naar welke
muziek wij mochten luisteren, maar stiekem hadden wij natuurlijk heel andere muziek helden dan Mozart, Beethoven, Marlene Dietrich en oké Udo Jurgens....
muziek wij mochten luisteren, maar stiekem hadden wij natuurlijk heel andere muziek helden dan Mozart, Beethoven, Marlene Dietrich en oké Udo Jurgens....
Mijn eerste singeltje Alice Cooper met 'schools out', is door mijn vader eigenhandig op zijn knieën in twee stukken geslagen...
Die singels of lp's die daarna kwamen, daar ging ik iets voorzichtiger mee om....
Heel zachtjes luisteren op je kamer naar de cassettebandjes of pick-up...en dan snel opbergen....
Donovan, John Denver, Paul Simon met fifty ways to leave your lover....
Bob Dylan, music is nu whole life and it will be the last....there is a house in New Orleans....
Maar Exception, Focus en Flairck mocht ik dan weer harder afspelen....dat vond mijn vader weer wel een verstandige en vooral muzikaal vernieuwende keuze...
En natuurlijk Michel Fugain...hij nam ons zelfs mee naar een concert van hem en le big bazar....
Maar het gehijg van Jane Birkin je t'aime mon non plus moest ik dan weer angstvallig opbergen.....
"Dat is geen muziek" schreeuwde mijn vader dan....
Ach, er zijn zoveel klassiekers....met zoveel verhalen....
Ook weer heel andere verhalen en muziek dan waar Willem naar luisterde, al kennen we ook overeenkomsten....
Leuk programma...
Maar laat ik me nu maar op gaan maken voor misschien wel de gekste week in mijn leven...
De week vóór mijn bruiloft op mijn 62 ste.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten