12 november 2022

Dag van:

Ik zit er klaar voor...

En vast al die neuzelende pietlutters die de tere zieltjes van hun kinderen willen beschermen, maar ondertussen wel de journaalbeelden of andere bloedige scènes uit politieseries en zelfs GTST pontificaal hun huiskamer binnen laten zonder daarbij aan hun kindertjes te denken, ook...

Gebouwen die kapot geschoten worden en ineen storten geen probleem, steekpartijen huiselijk geweld met dodelijke afloop hoort ook bij het dagelijks leven maar oh wee als de stoomboot van Sinterklaas zinkt...

Ja maar Sint is een kinderheld en staat heel dichtbij...bovendien al die cadeautjes, wordt er dan gezegd....

Nee, en een kind dat wanhopig tussen de oorlogspuinhopen naar zijn moeder zoekt zeker niet....

Olifantje in het bos, laat je mama toch niet los.....

Hoe vaak zingen we het niet....maar dat zou dus ver weg van het kind staan...

Verder dan een zinkend schip....

Ouders niet de kinderen maken het

drama....jullie doen dat...

Kinderen hebben er een feilloos vertrouwen in dat het in het leven goed komt....

In hun ogen heeft alles en happy end....en zeker hun held Sinterklaas met zijn Pieten hebben altijd weer een oplossing...

Jullie ouders maken het drama...en dat brengt kinderen aan het huilen....

Je had ook kunnen zeggen dat alle Pieten een reddingsband om hadden, dat paarden kunnen zwemmen, en dat alles goed komt...

Enfin, ik zit er klaar voor....

Sint komt heus wel en is vast niet zoals de mens op een Temptation Island blijven hangen....

Sint heeft maar één verleiding....namelijk de kindertjes in Nederland bezoeken....

En kijk....wat vliegt daar hoog in de lucht...?

De goedheiligman 1....pakjes in het ruim, paardje bij de catering, Pieten met hun seatbells om en Sint aan stuurwiel....

En als de hoofdpiet nou ook nog de luchtkaart ter hand neemt in plaats van de landkaart, dan komt alles goed....

En dat komt het....

Wel gepaard gaande met de nodige chaos op de bagage band op het vliegveld natuurlijk....maar dat zijn op vakantie naar verre oorden gaande kindertjes wel gewend....

En anders zien ze het wel op tv....

Bij Sint hoort nu eenmaal avontuur...

In Arnhem komt de goedheiligman in de

namiddag aan...

Ik bedoel....heel Nederland schaft de avond intochten af in verband met de hoge energiekosten die daarmee gepaard gaan...maar Arnhem introduceert het...

In het schemerdonker turen naar de stoomboot....

Je hoeft tegenwoordig in ieder geval niet meer bang te zijn dat je de Pieten niet ziet in het donker....

Dan de optocht kijken....prikkelarm....

Alsof je een Sinterklaastijd prikkelarm kan maken....onzin....

En daarna nog in de grote Eusebius kerk Sint een handje gaan geven...

Volgens mij worden ze gesponsord door Mac Donalds....want waar moeten die arme kinders anders eten als het etenstijd is en ze niet thuis zijn....?

En ook allemaal laat naar bed vandaag...

Prikkelarm misschien maar volkomen structuurloos....

Zelf duik ik ons winkelcentrum op...

Foto kalenders en een foto album ophalen...

En ach...als ik er toch ben dan ook maar even snuffelen of ik nog leuke Sinterklaas inkopen kan doen....

Zowaar slaag ik daarin....

Niet alles natuurlijk...maar zeker toch wat leuke hebbedingetjes....

En zoals elk jaar stuurt oma Sint haar kleinkinderen een persoonlijk schrijven...

Op zo'n moment mag ik mij de prive secretaresse noemen van de heiligman....

Mijn eerste twee gedichten zijn een feit...

De jongste gelooft dit jaar voor het eerst niet meer ...

Nou ja....ze weet nu dat ze gelooft dat Sinterklaas ooit bestaan heeft maar net als mensen gewoon sterfelijk bleek...

En ze weet nu dat het mooi is om herinneringen in stand te houden die lieve mensen verdiend hebben....

Houdt de liefde...in dit geval de naastenliefde, in ere....

De andere drie weten dit al een tijdje...

En de oudste twee vieren liever kerst....

Dat doet mijn Sinterklaas hart wel zeer....maar een moederhart is sterker en laat kinderen hun eigen keuzes maken...

Ik heb ze echt opgevoed met een rotsvaste liefde voor Sinterklaasfeesten....maar het is en blijft aan hen wat ze uit de opvoeding meenemen...

En ach...de kerstgedachte is immers ook mooi en op liefde gebaseerd....

Mijn kleindochter Britt heeft gisteren een

kalfje ter wereld mogen helpen brengen...

Tijdens haar stage op de boerderij...

Dat koppie op de foto die ik later onder ogen kreeg....

Misschien wel net zo mooi als dat koppie acht jaar geleden toen ze nog aan de kade stond om Sint in te halen....

Ach, het maakt immers niet uit op welke manier je kinderen en kleinkinderen verder gaan als de kern van je moederliefde maar behouden blijft....en dat bleef het....

Sinterklaas is dus weer in het land...

Willem heeft zijn schoentje al gevuld gekregen....

Als er iets is waardoor Willem in paniek kan raken is het als zijn gel dreigt op te raken....

En laat hij nou geluk hebben dat in het SinterKruidvat pakhuis de gel in de aanbieding was en hij dus maar liefst twee tubes kreeg en nu weer een voorraadje heeft...

Tja, je moet toch wat als hij op dieet is en je dus de chocolade en marsepein wel kan vergeten....

Ik heb hem wel gevraagd vanavond nog

even een liedje te zingen terwijl ik de daken afspeurde naar Pieten....

Vooralsnog geen Piet gezien....geen trippeltrappel gehoord....

Wel de maan die door de bomen scheen...

En daar doe ik het dan maar mee vanavond....