19 november 2022

Dag van:

Zo.....en nu is het echt de hoogste tijd om de zomerkleding voor de winterversie te verruilen....

Negentien november en mijn kast ziet er verhipte zomerser uit dan de buitentemperatuur doet aanvoelen...

Maar eerlijk is eerlijk....wat hebben we het lang uit kunnen houden in onze zomer flodders met nu en dan een vestje eroverheen....

Het is hier in dit landje alleen zo dat het na zo'n periode ook meteen steenkoud moet worden....of ligt dat nou aan mij?.....

Hoe dan ook.... vandaag moet ik aan de bak...

Alle kleur en fleur in de kast eruit en het donkere spul er maar weer in...

En verder niet nadenken en dat wat je een heel jaar niet aan had, gewoon weg donderen.....

Ja, met mijn ogen dicht dan want als ik die open hou gooi ik niks weg ...

Aldus ga ik aan de slag ...

Willem fluit beneden zijn oefen etudes weer voor de eeuwigheidszondag morgen...

En daarna hoor ik "dust in the wind" en meer van dat soort songs die bij zo'n dag passen maar niet te zwaar zijn...

Toch lekker zo'n muzikale echtgenoot....het ruimt beduidend makkelijker op met muziek op de achtergrond....

Ik ben een uurtje of twee bezig....

Trek zeer inventief de winterkleding van de bovenste regionen er met een kleerhanger af want ik heb nog steeds geen huishoudtrapje van twee treden kunnen vinden...

Het probleem ontstaat als ik de zomerkleding er bovenop wil leggen...

Je weet wel...de knieën werken niet mee als ik eenmaal op het krukje sta....

Dan maar naar beneden...

De keel verlangt naar koffie...

En zoals meestal op zaterdag hebben Willem en ik bij de koffie ons spar moment...

Bomen over van alles en nog wat van dat wat er in de wereld en ons leven speelt....

Bij Willem heeft dat vooral met mensen en religie te maken, bij mij meer met mensen en de filosofie....

Maar als we het dan hebben over "je ziel" dan kunnen we daar allebei ons ei wel in kwijt...

Heerlijk om te sparren over waar die ziel dan blijft als je lijf ermee stopt....

Tenminste....als we er over uit zijn dat je ziel dus wat anders is dan dat wat er zich in je hersens afspeelt....

Ik hou van zulke discussies...

Enige nadeel is dat je al je andere plannen voor de zaterdag aan de wilgen kan hangen...

Of toch niet....?

Willems dochter wordt woensdag 40....

Dit wordt volgende week  zaterdag groots gevierd...

En hij moet dus een cadeautje hebben...

Dat moet vandaag gekocht worden want de rest van de week is hij te druk...

Daarbij hebben we ook nog eens 4 bonnen van de Postcodeloterij voor ambachtelijk voedsel en hadden we al besloten dat we hier kaas bij de kaasboerderij voor zouden halen...

Wel.....het is twee uur....dus als we die plannen nog waar willen maken mogen we wel opschieten...

We staken ons gesprek...

De kou in.....

Ik bedoel...brrrrrr echt koud dus....

Geen Wereldwinkel meer in Duiven....al jaren niet meer....

Willem baalt....want daar wilde hij een cadeautje halen...

Eerst maar kaas halen bij de Kaastobbe in Duiven dan....

In the middle of....nee niet nowhere....maar wel midden tussen de landerijen...

En wat denk je....

Juist daar heeft zojuist een behoorlijk ernstig overval plaatsgevonden te zien aan zwaailichten van politie, ambulance èn brandweer....

Het landweggetje is ook afgezet dus we kunnen niet verder..maar hee...een meter voor de politieauto die het weggetje blokkeert moeten we sowieso links....

Gelukkig maar....ik heb het niet zo op ernstige ongevallen en ben daar ook geenszins nieuwsgierig naar....

Behalve dan dat ik de rest van de dag de zorgen en de vraag hoe het nou met de betrokkenen zal zijn, met me mee draag.....

De Kaastobbe ziet er ontzettend lieflijk uit...

Een echte kaasboerderij.....

We belanden in een piepklein winkeltje dat deel uitmaakt van een enorme stal waar zich veel apparatuur in bevindt....

Het ruikt er naar verse melk en kaas...

Een leuk meisje helpt ons...

Ze toont ons het aanbod en jemig wat hebben ze veel soorten kaas...

Met kruiden, truffel, champignons, paddestoelen, andere kruiden, brandnetel, fenegriek, Marokkaanse kruiden en dan nog een rijtje....

We hebben inmiddels vier soorten en nog hebben we geld op de pasjes staan...

Dat schenken we de boerderij uiteindelijk maar...

Onze koelkast zit nu wel zo'n beetje vol...

"Ik kan ze ook vacumeren hoor" lacht het meisje...

"Voor als u het langer bewaren wilt"...

Nu is het mijn beurt om te lachen...

Willem en kaas bewaren....die link had ik nog niet gelegd...een onmogelijke link ook trouwens want Willem verslind kaas....

We nemen afscheid en gaan het boeren landweggetje in tegengestelde richting weer op...

Het weggetje waar je niet blij van wordt als je tegenliggers tegenkomt, die je natuurlijk nu wel tegenkomt want iedereen zoekt een uitweg omdat ze niet verder mogen in verband met het ongeval...

Ze zullen echter moeten keren want dit is een doodlopende weg...

Nou ja, ze zouden natuurlijk ook kaas kunnen gaan halen...

Voor de Kaastobbe een geluk bij een ongeluk....

We laten het ongeval links van ons en rijden richting snelweg....

Kijken of we nog voor schemerdonker in Elst bij de Wereldwinkel kunnen komen...

En dan hurry een cadeau kopen want de honden moeten ook nog uit....

Wij en een Wereldwinkel....

We vinden altijd wat en nog meer...

Een soort luxe Action zeg maar...

Je gaat voor één ding en je komt altijd met meer thuis....want....dit is zo leuk....en ach kijk nou, dat is zo schattig....of wauw wat mooi, dat moet ook mee....

Enfin de zak van Sint is dit jaar ook gevuld met wereld cadeaus.....en dat voelt goed...

Jammer toch dat we hondenvoer nu moeten halen bij de commerciële supermarkt...

We waren zo goed bezig bij boeren en goede doelen winkels....

Onze Hello Fresh maaltijd is weer van restaurant kwaliteit, het is dit keer alleen veel werk en er staat een afwas van heb ik jou daar door alles wat in schaaltjes, pannetjes en ovens gefabriceerd moet worden...

Dan is het tijd om onze Griekse vrienden te videobellen....

Evangelos is gisteren geopereerd en Maria Elona heeft Covid...

We appten wat af gisteren maar elkaar even live spreken voelt veel beter...

Wat een ellende dat ze niet bij elkaar kunnen zijn nu Maria Covid heeft...

Juist op zo'n moment dat je elkaar hard nodig hebt...

En zo lief dat Evangelos ondanks al zijn napijn toch nog vraagt of we Maria willen bellen omdat ze nu zo eenzaam is, en Maria precies hetzelfde vraagt voor Evangelos als we haar aan de telefoon hebben....

En babyboy Agathangelos lacht alleen zijn grote lach als hij ons ziet, steekt zijn tong uit en bwrwrwrrrrrrr......

Vandaag was het zo'n zaterdag waar je

zo'n echt zaterdag gevoel van krijgt....

Een gevoel dat je ook niet eens kan uitleggen maar nu eenmaal zo voelt als zaterdag...

Zo'n storm voor de stilte dag in je nieuwe paars met gele stippen en roze harten regenjas of zo....

Nou ja....zoiets....