25 december 2022

Dag van:

 Eerste kerstdag....

Het is stilletjes in huis...

Willem is al vroeg vertrokken om zijn kerst preek in Coevorden te houden...

Buiten is het grijs en nat....

Ik steek gezellig wat kaarsjes aan...

Het is en blijft toch immers ook het feest van licht....

Dan kruip ik in mijn grote leunstoel waar meteen ook Bengel op springt om zich vervolgens op mijn schoot te nestelen....

In dit opzicht lijk ik toch een beetje op mijn moeder geloof ik...

Zij vond het niet erg om alleen te zijn....ook op zulke dagen als vandaag niet...

Natuurlijk mis ik mijn kinderen en kleinkinderen nu best....

Maar dat ze allemaal hun eigen leven hebben en keuzes maken vind ik mooi....

En ik mocht er zo lang voor ze zijn....hoe mooi is dat?!.....

Ik mis niet het nu al in de keuken staan om grote maaltijden voor te bereiden...

Ach, en er waren immers al heel wat jaren bij dat ik alleen kerst of oud en nieuw vierde...

Eerst maar eens met de kerst tradities

beginnen...

Het urbi et Orbi van de paus beluisteren...

Nee, ik ben niet katholiek maar dat hoort er nu eenmaal een beetje bij...

En het ontroerde me ook dat de paus gisteren bij zijn kerstnacht toespraak emotioneel werd toen hij het over Oekraïne had.... 

Oké, het Vaticaan als instituut vind ik dan wel verschrikkelijk....ook vraag ik me af hoeveel van die biljoenen die dit Vaticaan rijk is, ze zelf aan de oorlogsslachtoffers daar gestuurd heeft..... maar de paus als mens vind ik dan weer wel aimabel....al vraag ik me af of ik dit wel los kan en mag zien van elkaar...

De paus gehad...over naar de toespraak van onze koning....

Een mooie verbindende toespraak...

Even later hoor ik zeggen dat dit de meest persoonlijke toespraak van het jaar is en dat men daarom de dreigementen jegens prinses Amalia en wat dit met hem gedaan heeft, miste in de speech....

Zelf heb ik dat niet...

Je diepste zorgen en verdriet hou je immers voor jezelf en deel je niet met de wereld....

Doe ikzelf ook niet....

Niet omdat je de schijn hoog wil houden, want geloof me, ook hier gebeurd genoeg aan onbegrip en narigheid....

Maar omwille van privacy voor de ander...en omdat het altijd een invulling zal zijn vanuit mezelf terwijl er altijd twee partijen zijn....of in geval van het koningshuis, de veiligheid....

Mooie verbindende toespraak die ik heel dichtbij voelde staan....

Inmiddels mijn vijfde kop koffie op en

nee, aan kerstkransjes of chocolade doen we hier niet....

Het blijft bij een gewoon kaal maar overheerlijk bakje leut....

Stef Bos volgt....met het programma duetten....

Och dat had Willem ook moeten zien nou...

Ik zal het maar gauw opnemen voor hem...

Wat staat die man toch in al zijn kwetsbaarheid dicht bij zichzelf.....

Ook iemand die niet altijd begrepen wordt....ook niet door zijn gezin....máár dit ondanks dat toch bij zichzelf blijft...

Zo mooi hoe hij over die twijfels praat ten aanzien van het geloof....

Dat hij op zijn zestiende zei "pa bekijk het maar met dat geloof en die Bijbel"....en  zijn vader hem daarin liet gaan...."laat het dan maar zien jongen, die nieuwe invulling aan jouw leven"....

En dat Stef nu terugkomt bij het goede dat was....

Niet alles natuurlijk maar wel bij dat goede dat hij behouden wilde...

En nu het verdriet of de spijt dat hij dit niet meer met zijn vader kan delen....aan hem kan laten zien.... omdat zijn vader er niet meer is....

Ik denk ook dat kinderen je pijn kunnen doen zonder het bewust te willen....

Zoals ik dat ook vast bij mijn ouders heb gedaan....en nu besef dat ze dat niet anders konden dan zoals het toen ging....en dat het tóch binnen hun mogelijkheden van liefde is  gedaan....

Mijn verwerking begon gelukkig pas toen mijn ouders inmiddels overleden waren....

Van mijn proces kregen ze niets meer mee....

Mijn boosheid, mijn wroeging, mijn zelfmedelijden....

Gelukkig maar.... ik had ze tenslotte ook geen pijn daarmee willen doen.....

Wel jammer dat ik tegelijkertijd ook geen antwoorden kreeg op vragen die dat proces opriepen.....

En ik denk zeker ook jammer dat ik ze de andersoortige liefde van nu die ik voor ze voel na wat ik geleerd heb, niet meer kan laten zien....

Enfin de show van Stef is zo waanzinnig mooi....

Vooral bij het liedje van Diggy Dex rollen de tranen over mijn wangen....

"Alles komt goed....want uiteindelijk wint de liefde het van de oorlog en haat..."

Woorden die ik ook altijd tegen mijn kinderen zei en zeg...

Al lijkt het soms nog zo uitzichtloos, het komt goed want er is meer (naasten) liefde dan haat.....

Het is half vier....

Stef Bos is klaar en ik heb de zender op top 2000 staan....

De honden slaan aan....

Teken dat de baas eraan komt....

En ja hoor....moe steekt hij zijn hoofd om het hoekje van de deur...

Zo'n houding zoals hij die had toen ik hem voor de allereerste keer zag....

De sfeer aftastend van om dat hoekje....

De dienst is goed gegaan...

"Het is zo'n lieve gemeente Wampie"....

Ik voel de weemoed door de woorden klinken...

Hij is immers gevraagd om daar de gemeente te gaan leiden....dominee te worden....

Maar vandaag heeft hij het verzoek afgewezen...

Het verzoek komt te vroeg....

Ik die nog werk.... onze kinderen die te ver moeten reizen....de kleinkinderen nog net iets te jong om zelf te komen....

Niet allemaal natuurlijk want onze Isa van 18 reist al alle kanten op....

Maar de anderen wel....

Mijn werk....al stond dit argument niet hoog op het lijstje want overal zijn speciale scholen met personeelstekort....ook daar....

Maar Willem voelt zich net als een vis in het water hier in onze gemeente in Duiven....

Moet hij dat alles in de steek laten?....

Het was een lastige beslissing dus....want " oh Wampie je zou het zo knus vinden...en wij zijn een goed dominees team"....

Was hij even binnen....hij is ook weer zo vertrokken....

Honden uitlaten...in de gietende regen maar gisteren zijn ze ook al tekort gekomen dus het móét gewoon nu even een lange tocht worden....

En om vijf uur kunnen wij eindelijk dan aan onze gezamenlijke eerste kerstdag beginnen...

Die uiteraard begint met Stef Bos terugkijken hahaha....voorwaar geen straf....

De kerstmaaltijd???.....

Nee, daar doen we lekker niet aan....

Het voordeel van samenzijn dus....

Het is gewoon Hello Fresh, penne met zalm, spinazie, dille en pecorino kaas...

En we smullen....met het bord op schoot terwijl we dan toch ook maar de toespraak van de koning terugkijken....

Willem sukkelt in slaap....ik vertrek naar

mijn zalige ligbad....

Maar oh jongens.....vóór half tien eruit want dan begint MIJN programma....

Al voor jaaaaaaaaaren.... toen mijn kinderen nog kindjes waren....

En ook dit jaar wil ik het voor geen goud missen.....

All you need is Love tot de dood erop volgt....

Ach wat is het weer zwijmelen bij al die mensen die elkaar zolang niet zien en dan weerzien.....

Loslaten en vasthouden in die ruimte van loslaten... Ik geloof dat in alle gevallen daar toch de liefde over gaat en om draait....