4 december 2022

Dag van:

Er heerst rust in huis....

Rust en veel gedachten...

Van die december gedachten....terugblik gedachten...

Gedachten over tijden die niet terug te draaien zijn met daaraan hangend de vraag of je dat ook moet willen omdat je tenslotte bent wie je bent, niet alleen ondanks, maar ook dankzij die tijd....

Ondanks betekent dat je vooral kijkt naar dat wat niet was, terwijl dankzij juist betekent dat je kijkt naar wat er wel was....

Gedachten over wat wel en niet zo goed ging...

Over....en hoe nu verder en of dat binnen je 'macht en kracht' ligt...

Over....loslaten of toch vast willen houden...

Over....dit nooit meer en dat voor altijd wel...

Over....de lange tijd die achter ligt en de veel kortere tijd die je nog voor je hebt....

En nee, het geeft geen onrust maar juist

rust in je hoofd...

Het is niet piekeren maar voelen....

Het is goed wat het is.....een leeftijd bereikt waarop sommige dingen niet te veranderen zijn...en je ze moet laten voor het is...voor wat ze zijn....

Als je jezelf maar recht in de ogen kan blijven kijken...

Als je maar weet dat je uit liefde handelde, of dat nou goed of minder goed afliep...

En sommigen zullen je niet begrijpen...anderen daarentegen weer wel...

Maar dat maakt jou niet een mens waarover geoordeeld mag worden....

Dat maakt je, zonder oordeel, een mens die goed of minder goed bij bepaalde anderen ligt...

Ik pak de laatste Sinterklaas cadeautjes in...en rijm de laatste gedichtjes...

Morgen is het weer voorbij...

Sint opwachten met de klas...de spanning op de gezichtjes....

Nog meer spanning als we aan de beurt zijn om in de gymzaal de Sint een handje te geven....

En de opwinding over de cadeautjes...

Daarna zullen de winkels (voor zover ze dat al niet zijn), de huizen, de scholen zich weer in kerstsfeer hullen...

Terwijl buiten de laatste rood, geel, bruine blaadjes van de bomen vallen is het in huis weer groen...

Vooral op de vloer waar de naalden op vallen...

Voor mij dus geen kerstboom....

Ik word kriegel van zo'n boom....

Maar terwijl de lucht buiten donker en grijs is, zal ik lichtjes neerzetten, dat lieve engeltje uit de Wereldwinkel en dat kerststalletje in een walnotendop....

Als Willem thuis komt is er weer leven in de brouwerij....

Of lijkt dat zo....ach saai voetbal is ook leven natuurlijk...

En hoor ik hem dan zeggen "deze wedstrijd is echt niks aan"....waarop k dan weer zeg dat hij dan maar moet zappen, dan is het natuurlijk "oh nee...je weet maar nooit"....

En zo kijken we dus 90 minuten saai 'niks aan' voetbal....en een hoop trommel lawaai....

En nu dit weekend maar gauw vergeten en

in de annalen onder hoofdstuk ' mindere tijden' plaatsen....

Vol goede moed op naar morgen....

Blauwbekkend uitkijken naar een rode mijter en een witte baard...

Het blijft rood wit blauw....en laat dat goud van de staf nou maar staan voor de wereldbeker die Nederland gaat winnen....hè Willem!!....