12 januari 2023

Dag van:

Een jarige....en nog wel mijn klassenassistente...

De kinderen lopen opgewonden door de klas...

Toch moeten ze nog even wachten...

Vandaag staat gym vroeg op het rooster...

En er staan nogal wat therapieën op het programma...

Maar dan is het zover...

Allemaal met een tulpje in de kring en heel hard roepend...'juuuuuhuuuuuf'....

Het helpt....want daar verschijnt de jarige in de deuropening....

Haar handen vullen zich met de tulpen, cadeautjes, de kaart en ze mag kaarsjes uitblazen...

Ze krijgt zelfs vuurwerk sterretjes in haar hand...

En dan mag ze de uiltjes op het digibord aanklikken waarachter de liedjes en verjaardagswensjes verstopt zitten...

Maar het heerlijkste......dat zijn natuurlijk de chips...

Meneer de ondeugd is weer op

boevenpad...

En dat komt slecht uit want een ander klein mannetje is duidelijk niet helemaal in orde...

Pijn in zijn buik...een vaker voorkomend verschijnsel bij hem....

Mama had al wat mee gegeven maar het lijkt dit keer niet echt te helpen...

Extra knuffels...tegen de juffen aan op schoot kruipen.... dat is het enige dat hij nu wil...

Kans!!!!!.....zie je meneertje ondeugd denken....

Maar hè, net als hij denkt zijn streek te kunnen volbrengen zijn net die juffen weer daar....

Behalve dan...... echt.....het gebeurd in tienden van seconden....

Het zieke mannetje zittend trillend als een rietje van de pijn op schoot...

Ik ben er net achter gekomen dat hij ook de hele dag nog niet geplast heeft ...

Zorgelijk dus....

En dan bel je natuurlijk de ouders....

En je assistente rent naar een ander kind die de halve zandtafel aan het legen is....op de vloer....

Je kijkt een seconde niet naar meneer ondeugd en wat denk je....

De muur en het kleed in de leeshoek, onder de chocolademelk gesmeerd die de stagiaire op tafel had laten staan...

Uitgeknepen en verscheurde natte theezakjes....uit twee lege theekopjes, ook nog eens verstrooid over de grond....

Een enorme bende dus....

Tel daarbij op een leerling die moet plassen, een leerling die de kraan openzet, een leerling die het digibord op volume 10 zet....

MAG IK AL NAAR HUIS?????!!!!!

Één houvast heb je.... zo'n dag gaat namelijk ook gewoon voorbij net als alle andere dagen...

En dat ging het dus ook....

Nog genoeg werk te doen dan...

Overdracht van een leerling....nieuwe ouders bellen voor een kennismakingsgesprek....weekoverdracht....en even de moeder van die zieke leerling bellen om te horen hoe het bij de huisarts was....

En dat is het moment dat het verloop van

mijn verdere avond bepaald....

De leerling is namelijk doorverwezen naar het ziekenhuis...

Ik rij om vijf uur naar huis...

De mama moet om kwart over vijf met haar kind (mijn leerling) in het ziekenhuis zijn....

En nou zal vast niet iedereen het met mij eens zijn dat je dan zo begaan bent met de situatie, dat ervoor zorgt dat je graag op de hoogte gehouden wil blijven worden.....maar ik ben dus wel zo....

En nou ben ik geen arts natuurlijk, maar ik denk/hoop nog....ach echootje maken van de blaas, klisma en klaar...

Ik kook de.... 'hellooooooo Fresh daar ben je weer'.... maaltijd.....

We eten gezellig samen en kijken journaal....

Nog steeds niks gehoord....

Ik app even.....

Mama antwoord....twee kinderklisma's al gehad....helpt niet.....verder nog van geen verdere acties gehoord....

We wachten dus maar weer rustig af....

En om half negen denk ik 'kom laat ik nog even appen'....ze zullen vast al wel thuis zijn....

Zitten ze daar nog....!!!!!

Terecht dat moeder nu een beetje boos en verdrietig wordt....

Half tien, na de boze uitbarsting van moeder en dreiging dat ze naar huis gaat, komt er iemand met een echo apparaat en een sterker klisma...

Om half elf..... HALF ELF!!!!!.... mogen ze naar huis....

Mededeling...de kinderarts belt morgen wel....

Luister....kwart over vijf....half elf....

Dat is welgeteld vijf uur en een kwartier tijdens etenstijd en bedtijd......op een stoel op de spoedeisende hulp zitten met een ziek kind op schoot die niet voor niets speciaal onderwijs volgt....een kind met speciale zorgbehoefte dus.... zonder iets te eten of drinken aangeboden te hebben gekregen.....

RIJNSTATE ZIEKENHUIS JE FAALT!!!!!!!

En dat is verdomme niet de eerste keer....

En heus...ik snap personeelstekorten... bezuinigingen...drukte....vermoeidheid.... noem maar op....

Maar is het nou werkelijk zoveel moeite om heel even een broodje, een kop koffie en wat limonade te halen????.....

Was er niet een bedje voor dit kind????....al was het maar voor even....

Vijf uur en een kwartier.....ik vind het echt zo schandalig dat je zo met mensen om kunt gaan....

En dan vooral met kinderen....een vierjarig kleutertje met pijn....en de nodige speciale zorg....

Ik heb de mama de hemel ingeprezen voor haar geduld...en moed om zo voor haar kind op te komen op een gegeven moment...

Een moeder die er alleen nu zelf wel heel erg mee zit dat ze nu misschien te boek staat als lastige ouder...

Een moeder die zich absoluut niet serieus genomen voelt....

Ik ben in staat om morgen zelf een klacht

tegen zo'n ziekenhuis in te dienen...

Overal kampen ze met bezuinigingen en personeelstekort, drukte en vermoeidheid.....ook wij in het onderwijs....

Maar we maken altijd...al is het maar een paar minuutjes...tijd voor wat menselijkheid....

En je maakt me de koekoek niet wijs dat dit in een ziekenhuis niet kan....

Je kunt namelijk met rechts een spuit in iemands gat zetten terwijl je met links de telefoon vasthoudt om om een kop koffie bij de voedingsassistente in de keuken te vragen....

Je moet namelijk eens weten hoeveel energie die glimlach terug je geeft als je dat kopje koffie of dat vriendelijke woord bij een patiënt brengt....

Ow echt hè....grrrrrrrrrr