25 januari 2023

Dag van:

Het is echt niet te geloven...

Of eigenlijk...we beginnen te geloven in iets van magnetische krachtvelden in de lucht of zo...

Niets, maar dan ook niet wil werken vandaag...

De lamp in de klas die ik aandoe bij binnenkomst gaat weliswaar aan en gaat dan altijd na een half minuutje weer uit, maar als je dan even wappert met je handen gaat ie automatisch weer aan en blijft dan aan.... 

Maar vandaag dus niet....

De laptop start op maar mail verzenden lukt niet...

Zet ik dan de laptop uit en daarna aan dan start het intranet niet op....

Mijn yurls pagina is niet te openen...

De bookmarks werken niet....

En ook mijn digibord is van slag....

Ik kan van zulke dingen zo hopeloos worden....

En mijn assistente en ik kijken elkaar aan alsof wij gek geworden zijn....maar als we elkaar zo een tijdje aankijken, weten we toch zeker dat het niet aan ons ligt...

Vrieskou en magnetisch krachtveld....dat

moet het zijn....

Maar....zo ontdekt mijn assistente een tijd later...het blijkt internationaal te zijn...

Microsoft, Outlook en teams kampten met ernstige storingen....

Alleen, dan gaat alles ook nog op zo'n dag dus anders hè....

Je slaat bijna een deuk in de deur als die tegen de kast komt, die puzzel met 75 stukjes valt uit je handen, en zelfs onze leerlingen herkennen we niet...

Dat ene kleutertje dat altijd zo moe in zijn rolstoel aankomt heeft de grootste pret en de ondeugd straalt uit zijn ogen als hij zich niet verroerd in zijn rolstoel omdat hij zich vandaag voorgenomen heeft daar eens lekker lui in te blijven zitten...

De huilende leerling heeft ineens praatjes voor tien....

Zelf die autistische leerling die altijd in een hoekje kruipt is uit zijn schulp gekomen en kijkt met heldere oogjes naar zijn geliefde speeltafel...

En ik doe honderd dingen door elkaar...

Ik regel de APK voor mijn auto...

Ik regel een wijkcoach voor een gesprek...

Ik bel ouders of het vervoer al geregeld is...

Ik schrijf een uitgebreide overdracht...

Ik leer de kinderen vandaag de n aan....en wat een hilariteit als we op zoek gaan naar de n woorden die vervolgens vooral in hun eigen namen blijken te zitten....

Of als de juf gekke bekken trekt om de n zo duidelijk mogelijk uit te spreken...

Ik regel nog dat ik mee ga naar een audit gesprek maandag...

Ik bespreek de leerroutes naar aanleiding van de OPP's....

Ik mail (uiteindelijk) die zieke collega....

Ik hoor het verhaal van de therapeut aan die niet snapt dat een van mijn leerlingen een pleister een Friese doorloper schaats noemt....(gniffel)...

Ik regel een therapeutenlijst waar alle kinderen van de klas op staan met wie hun therapeuten zijn om zo in de communicatie app ook hen te kunnen taggen....

Ik overleg wat de schade is aan een aantal leerlingen met scabiës (schurft)....en wat we daarentegen gaan ondernemen....

Tja het heerst in Nederland.....

En ik regel een lijst voor een leerling met ouders die co-ouderschap hebben maar waarvan het kind altijd weer vergeet wanneer het bij papa of mama zal zijn....

-mag ik een lijstje waarop vermeld wanneer C bij papa of mama is....?

-antwoord: als papa werkt is hij bij mama en anders bij papa...papa werkt zes dagen op en vier dagen af....

Nee, nu is me alles duidelijk...???? (grote ogen)

En dan gaan we maar eens naar huis ....

Licht uit...collega's met vragen...

Licht aan... vragen beantwoorden...

Maar dan echt naar huis....

Ik loop naar buiten om de vorderingen in de tuin te bekijken...

Willem houdt me min of meer tegen...

Ja...euh...luister...er heeft een zeer zéér erge brand gewoed in de opslagloods van de hovenier in de voormalige Ola fabriek in Wilp....

De mannen waren erg ontdaan...ze zijn dus niet klaar en moeten terugkomen...

Maar ze weten nog niet precies wanneer...

Gelukkig niemand gewond nee antwoord Willem op mijn vraag of het wel goed met de mannen is en ze niks hebben...

Ik heb ze dan nog wel niet ontmoet maar daarom ben ik wel met ze begaan....

Wat een dag, wat een dag....

Dan ga ik in bad...

De laatste week ook zo'n last van jeuk...

Ik zie mijn knieholtes als ik het bad in stap en denk maar één ding.... NEE HÈ!!!.....

Maar het kan toch immers wel...

Morgen de dokter maar even bellen...

We gaan het beleven....

Misschien gewoon een hypogondrische gedachte.....