Je slaap in gaan met koorts, maar waar komt die vandaan dan ......?
De ochtend en behoorlijk abces in je oor...
Kan niet eens een wattenstaafje doorheen...
Wankelen op je benen, en dus je bed maar weer in...
Nou komt er vandaag notabene een ambulance op school maar ik beland er liever zelf niet in...
School afbellen dus maar...
Mijn hoofd is een soort van bijenkorf..
Zoemend en vol....
De honing ontbreekt echter...
Afspraak bij de audicien afzeggen met Rod Steward in je oor want het duurt even voor je aan de beurt bent...
Even geduld aub....
Maar ik ben niet zo'n Steward fan dus mag het een beetje sneller...
Mijn hoofd werkt ook niet zo mee...
Ik hoor mezelf ver weg als ik eindelijk de telefoniste aan de lijn krijgt...
Niet teveel vragen stellen mevrouw, mijn hoofd wordt er draaierig van...
Beneden hangt mijn fris gewassen jas te wachten...
Nog snel gewassen en gedroogd om aan te kunnen naar school...
Was niet nodig geweest...
Hoofd wil ik het nu niet eens noemen...
En ik kan weinig hebben merk ik...
Zelfs de poezen zijn me teveel nu...
Ga van me af, blijf uit mijn buurt...
Het is maar goed dat Willem en afspraak heeft...
Rond mijn ogen kijkt het wel een zoutgroeve...
Allemaal opgedroogde zoutkorreltjes van het traanvocht...
Huilen zonder verdriet bestaat dus...
Weinig vogeltjes vandaag...
Zouden ze ook staken?....
Of leven ze nog in de tijd waarin winkels op maandagochtend gesloten waren?...
Iedereen is aan het werk behalve ik dus...
Nou ja, en een stuk of drie werklui die glasvezel leggen aan de overkant....
Ik zet toch de verwarming maar hoger..
Ondanks mijn dikke trui heb ik het best koud...
Ik neem de koorts nog eens op 38.9 , da's best nog wat...
Je zou het er warm van moeten krijgen...
In mijn geval niet dus....
Ik zit in mijn stoel en hang.....
Gelukkig wordt hangen beloond en komt mijn kleine roodborstje aangevlogen...
Wat ik toch met die beestjes heb ...?
Ik lees een allerleukst stukje over de roodborst en begrijp al snel dat ik niet de enige ben die roodborstje zo schattig vind...
Twaalf uur...en de eerste maandag van de maand...
Het alarm gaat af....
Och hemeltje....hondenpaniek....
Vroeger kon Bikkel zo heerlijk mee loeien...
Volgens Willem doet geen van onze honden dat nu....
Nou Willem, je zou je wel eens kunnen vergissen....
Daar begint Benji.....Woef Woef woeeeeeeeeeeiiiiiiii....
Ik zet als de wiedeweerga mijn camera op mijn mobiel aan....
En ja hoor, daar gaat Benji weer....
Maak ik toch nog wat mee vandaag...
Het is nog maar net middag of ....daar komen ze weer in grote getale...
Dan val ik weer in slaap...
Brandende ontstoken ogen...
Rode opgezwollen wangen...
Het gaat lekker....
Willem komt thuis, en dat betekent... Meteen wakker...
"Jeetje wat zie jij er opgeblazen uit"....
En nou hou ik van eerlijkheid hoor, maar oeps....en bedankt hè....
Ik laat me echter niet kennen...
'Ja zo voelt het ook' antwoord ik zo stoïcijns mogelijk....
Één of andere heftige allergische reactie op de gel tegen scabiës...
Wil je het één preventief bestrijden, krijg je er een flinke kwaal voor terug...
Maar ach, overleven zullen we dat ook wel weer....
We zijn behoorlijk onder de indruk...
Vooral dat beeld van dat kleine meisje dat onder het puin wordt gehaald en die moeder met drie kinderen waarover een verslaggever zich ontfermd...
Meer dan helpen door geld te storten kunnen we niet en dus doen we dat dus maar....
Maar later op de avond tijdens de reclame als er ook weer een actie voor Save the children wordt getoond, vragen we ons toch af in wat voor wereld we leven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten