Natuurlijk zijn vanmorgen mijn eerste stappen die naar het dakterras toe....
Ons tuintje van bovenaf bekeken is ook de moeite waard...
Zo slecht als ik als binnenhuisarchitect ben, zo creatief ben ik in het gebruik van groene vingers...
Een mens.....deze mens in ieder geval....heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn....een tuintje zo groot als :een postzegel: is genoeg....
De honden staan al klaar bij de tuindeur
als ik beneden kom....
als ik beneden kom....
Gelukkig nog geen regen....even genieten van buiten zitten....
Ik raak niet uitgekeken....
Willem is optreden...één of ander paasconcert....
In ieder geval een prettige afwisseling na al dat gepreek van de afgelopen dagen...
Toch blijft het jammer dat we niet even samen kunnen genieten...
En tegen de tijd dat hij en ik thuiskomen zal het volgens alle voorspellingen alweer regenen....
Toch nu de hoogste tijd om me klaar te maken voor de paasbrunch bij mijn dochter en gezinnetje....
En natuurlijk is Didam weer aan het bouwen en herinrichten dus ik kom niet verder dan de rand van het centrum...
Eens kijken of mijn richtingsgevoel me de juiste kant op wijst...
En dat doet het....
Elke keer als ik er kom heeft de renovatie weer voor een ander uiterlijk van de wijk gezorgd...
Heerlijk mijn twee grote kleindochters ook me heen....
Bijna veertien en negentien alweer....
Als ik daar ben en die twee meiden beginnen hun verhaal te vertellen is mijn vocabulaire zeker met vijftien woorden per tien minuten uitgebreid....
Ik volg het allemaal niet meer...
Computertaal, puberbabbels, passie verhalen...
De een over reptielen, de ander over lastige scheikundige vraagstukken...
Je moet het als oma allemaal maar bij kunnen houden....
Ze beginnen allebei hun plekje in de wereld te vinden...
Bij mijn eigen kinderen vond ik het al zo'n mooi en waardevol proces die puberteit maar nu bij mijn kleinkinderen ben ik me er nog bewuster van omdat ik geen opvoedkundige taak ernaast heb....
Tenminste ik denk dat het daaraan ligt waarschijnlijk....
De brunchtafel ziet er gezellig en
kunstzinnig uit...
kunstzinnig uit...
Wat ik mis, heeft mijn dochter wel...binnenhuisarchitectonische talenten....
Maar bij haar is de tuin dan weer een probleem...zij mist groene vingers...
We vullen elkaar in dat opzicht mooi aan...
Dat Britt over tien dagen jarig zal oma weten...
Handig weet ze elke keer weer het onderwerp daarop te brengen...
Heerlijk als je nog zo jarig kan worden...het gevoel dat het schip met geld dan binnenvaart op zo'n dag....
En niet te vergeten de chocolade taart want als ik één iemand ken die aan een chocolade verslaving lijdt, is zij het wel....
Ze weigert alle andere soorten taart, koek of snoep....maar chocolade vindt ze onweerstaanbaar....
Isa is over precies een maand jarig...
Zij doet er gelaten over...
First things first...
Ze heeft nu alleen nog maar de verrassing voor haar zus in haar hoofd...
Samen met de trein naar Nijmegen voor een bezoek aan het katten café....
Echt weer een ideetje voor haar....
En dat ze daarna zelf jarig is komt dan wel weer....
Dure maanden voor deze oma....11 februari, 20 maart, 21 april en 10 mei....
In twaalf weken tijd vier kleinkinderen jarig....ga d'r maar aan staan.....
Terwijl ik aan de brunch zit krijg ik appjes vol sushi voorbereidingen van het andere front.... Haarlem in beeld en geluid binnen....
Wat ben ik toch een rijk mens besef ik me....
Ons gezinsleventje kent z'n ups en downs maar altijd vinden we elkaar weer ...
Een mooie tweede Paasdag gedachte...
Op tweede Paasdag ontdekten Maria en Jezus' discipelen volgens de Bijbel toen ze bij het graf kwamen en zagen dat de grote steen die het graf beschermde, was weggerold.....
Ook wij rollen stenen weg...
Ook wij staan telkens weer op....de up na de down....
Dan mogen we weer opnieuw verder gaan....
Andere kijk, verse gedachte, goede moed....
Het geloof, staat niet zo ver van wat wij mensen tot op heden nog steeds meemaken, ervaren of beleven....
Alleen de omstandigheden veranderen...
Maar hoop, kracht, moed en liefde zijn immers van alle tijden....
Net als lijden en verdriet, vreugde en blijheid....
Die Bijbelverhalen....ach, die zijn opgetekend in de tijd van toen...
Net zoals onze verhalen misschien later naverteld of doorverteld zullen worden in een dan bestaande tijd onder weer nieuwe omstandigheden....
Maar die boodschap... Die boodschap uit de Bijbel is van alle tijden...
Daar is zelfs de Grondwet op geschreven...
En of die Tien Geboden nou op twee stenen tafelen (platen) op de berg Horeb (de Sinaï) zijn geschreven of op een hedendaagse computer of tablet....ze blijven staan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten