Dag van:
Het was vandaag een dag van diep in gedachten...
En dat terwijl Willem en boottocht maakte over de Rijn met de kerk en de voedselbank.....
Hij dobberde op het water....ik op mijn gedachten....
Over broers en zussen relaties....
Het maakt niet uit of er een hele oceaan tussen hen in staat of dat we onze eigen weg zijn gegaan om relaties te vormen.....
De betrokkenheid en interesse van een broer/zus zal er altijd hoe dan ook zijn....
(Hierover straks meer).....
Een broer/zussenband is ijzersterk, maar ook ingewikkeld.
De band lijkt wel een beetje op een huwelijk.......
Zussen/broers hebben een sterke verbintenis, kunnen elkaar als geen ander troosten, maar ook diep teleurstellen en kwetsen......
In zekere zin is die band als het goed is, een sterkere band dan die met een partner: van een geliefde kun je scheiden, maar dat gaat niet met een zus of broer..... Ex mannen bestaan wel, ex zussen niet.....
Bloed verbindt.....
Je deelt voor altijd dezelfde jeugd (ook al heb je die misschien allebei heel verschillend beleefd), en in de meeste gevallen, dezelfde ouders......
Voor halfzusen of broers gelden namelijk er andere 'natuurwetten'....
En.....al ben je nog zo dik of dun met je zus of broer, in de band tussen hen zit altijd een element van rivaliteit......
Alleen al omdat je van jongs af aan hebt gewedijverd om de liefde van je ouders.
‘Rivaliteit tussen hen ondermijnt echter de verbondenheid niet......
Zij komt eruit voort en draagt ertoe bij.’
‘Er bestaat een prachtige Surinaamse
uitdrukking: broers en zussen zijn het merg van je bot’. 'Ze zijn je kracht, maar ook je kwetsbaarheid.’
uitdrukking: broers en zussen zijn het merg van je bot’. 'Ze zijn je kracht, maar ook je kwetsbaarheid.’
Het gaat mis als ouders samen geen goede coalitie vormen: als partners én als ouders want dan zoeken ze vaak troost of loyaliteit bij een kind.’.....
Dat beroep op de steun van het ene kind kan tot gevolg hebben dat de andere kinderen zich minder gezien en erkend voelen en vormt zo een splijtzwam.
In de relatie tussen ouders ligt dus vaak de kiem voor hommeles tussen broers en zussen....
Waak daarvoor een zorg dat je daar bewust van bent.....
En komt uit die minder goede coalitie tussen ouders misschien ook de bezorgdheid om elkaar?....
Volgens van Dalen: "je zorgen maken over iets wat kán gebeuren".
Maar niet hoeft te gebeuren dus.
Broers/ zussen zijn vaak het enige directe aan familie dat je nog hebt als je ouders gestorven zijn......
En dus zou je kunnen denken: "jij bent de enige familie die ik nog heb"......
Ik proef daarom ook 'bang om te verliezen.... controle houden over'.
Als dat maar gepaard gaat met: "maar ik ben niet verantwoordelijk voor je.....ik ben niet afhankelijk van je", blijft het goed voelen.....
Bezorgdheid is altijd lief bedoelt maar het kan de ander ook 'klein' maken of onbegrepen doen voelen.....
Terwijl dat vaak niet eens de bedoeling is......
Dat was mijn eerste zaterdag gedachte....
Maar het ging weer verder....
Over liefdesrelaties en hoe belangrijk eigenlijk de trouwtekst van Willem en mij voor ons is...... 
Op onze trouwkaart stond: "als jij mij ruimte geeft, kan ik dichtbij jou komen"......
Zo werkt dat écht voor Willem en mij. .....
Binnen die ruimte kunnen ook missers staan tegenover heel veel liefdessuccessen.......
Dat is het evenwicht/de balans, die de ene keer wat meer de ene kant opgaat en de andere keer de andere kant, maar altijd weer in evenwicht komt.......
Dat proberen we niet onder controle te houden, te organiseren, of in de hand te houden maar dat verloopt 'natuurlijk'.......
Met ups en downs die er mogen zijn.
Grenzeloos?......
Nee zeker niet!......
Die ruimte komt zijn eigen grenzen tegen......
Het mooie is dat het vooral ruimte is in verbondenheid en niet gebondenheid.was.....
De derde gedachte was weer een geheel andere....
Gebaseerd op een interview vannacht op de radio....
Ik hoorde de titel en mijn oren waren direct gespitst....
"Het verloren transport".....
Het bleek om een film te gaan die 20 april in première gaat.....
Een film gebaseerd op een waar gebeurd verhaal.....
En het loopt weer tegen mei, dus het betrof een tweede Wereldoorlog gebeurtenis....
Eentje waar zelfs bekende Nederlanders bij betrokken waren, zoals Ischa Meijer.....
Het verloren transport, de verloren trein of de trein der verlorenen waren de laatste drie treinen waarmee kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog gevangenen werden afgevoerd uit concentratiekamp Bergen-Belsen, toen de Britse troepen het kamp naderden.......
Bij het wegvoeren van gevangenen uit het kamp werden tussen 6 en 11 april 1945 drie goederentreinen volgeladen met in totaal ongeveer 6800 mensen.....
Hun bestemming zou concentratiekamp Theresienstadt zijn......
De laatste van deze drie treinen maakte een dertien dagen durende dwaaltocht van meer dan zeshonderd kilometer door delen van Duitsland die nog niet door de geallieerden bezet waren......
Het transport kwam uiteindelijk op open spoor tot stilstand in Tröbitz, vlakbij Dresden.....
Op de ochtend van 23 april 1945 vonden de oprukkende troepen van het eerste Oekraïense Front van het Rode Leger het transport niet ver van Tröbitz bij spoorkilometer 106,7......(tot zover Wikipedia)....
In de steek gelaten omdat er teveel luchtaanvallen waren en er vlektyfus was uitgebroken....
Onder andere Ischa Meijer en zijn ouders waren drie van de overlevenden....
Het is een afschuwelijk waar gebeurd verhaal dat in de film verder gaat ....bezien vanuit drie vrouwen....
Heel langzaam sluipen we voort,
heel langzaam, vredesvreugde komt
niet in ons op. Te lang zijn we
geknecht en in de strijd vertrapt,
nog niet vergeten het gejakker,
de honger, de drek, het slechte bed.
Maar zien we een bekend gezicht,
dan glimlacht onze stille groet:
Je leeft nog! Dat is mooi, heel mooi.
(Felix Hermann Oestreicher )
Aangrijpend....
Ik wil de film absoluut zien....
Ik zou ook zeker het verhaal en de moordende tijdlijn die de gruwel omschrijft eens lezen:
Weer een overlevering uit een oorlog die nooit vergeten mag worden.....
Het is maar goed dat Willem thuiskomt, en ik gewoon weer eten kan koken terwijl hij zijn tocht over het water beschrijft....
Nu kan ik al die gedachten even los laten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten