Rustig aan doen....de druppels tikken immers weer op het tentzeil...
Het wordt een vertrouwd geluid...
Willem heeft de honden al uitgelaten en de eitjes opgezet...
De ontbijttafel is weer van buiten in de zon, onder de luifel in de regen gezet en de Senseo pruttelt....
Je kan van die regen zeggen wat je wilt, maar gemoedelijk is het zeker....
Als de koffie gezet is stopt de regen en blijven we onder ons luifeltje zitten...
Zelf pak ik mijn breiwerkje erbij want als ik op Willem moet wachten tot hij klaar is met ontbijten kan ik onderhand wel aan het avondeten beginnen....
Bij Esther en Marcel verloopt het hectischer....
Wisseling van de wacht...ene vriendinnetje gaat, andere komt eraan...alles moet dus vandaag binnen bepaalde tijden gepland worden....
"Zal ik alleen boodschappen doen of gaan we nu samen?" komt ze al vragen....
Tja ach, samen is toch wel gezelliger...
Ik pak mijn breiwerk weer in en ruil de breitas om voor een boodschappentas....
Laten we vandaag maar weer eens naar Surhuisterveen gaan in plaats van naar Opende waar, buiten de Poiets om, weinig valt te beleven.....
De plaatsnaam verraadt een veenkoloniale geschiedenis......
Het dorp ontstond aan het einde van de zestiende eeuw, toen turfgravers en schippers hier huizen begonnen te bouwen......
De naam van het dorp verwijst naar de veenkoloniale tijd en betekent letterlijk Surhuizerveen, de veengronden ten zuiden van het tegenwoordig kleinere, maar oudere Surhuizum.....
Anno 21ste eeuw heeft Surhuisterveen een belangrijke regionale functie.....
Het is er oergezellig winkelen....
En daar nemen Esther en ik dus even de tijd voor...
Een Willem is namelijk niet altijd zomaar een Willem...en deze niet zomaar een Willem kan niet eten zonder knoeien....
Deze niet zomaar een Willem heeft dus altijd vlekken op zijn kleren...
En deze niet zomaar een Willem moet zondag voorgaan in de Elimkerk in Drachten....
Daarvoor had deze niet zomaar een Willem zijn nette colbert vergeten mee te nemen....en dus bedacht deze niet zomaar een Willem dat hij ook wel een nette trui op een spijkerbroek aan kon....
Ware het niet dat deze niet zomaar een Willem deze kleren alleen die zondag gedragen had en niet op een zomaar dag of dag ervoor, dan waren deze kleren inderdaad netjes geweest en gebleven....
Maar deze niet zomaar een Willem deed ze dus al eerder dan de zondag aan....
Je raadt het al.....vlekken....
Vandaar dat Esther en ik nu even de tijd nemen om maar weer eens voor de zoveelste keer, nette edoch betaalbare kleding voor deze vlekkenkampioen te scoren....
En och....een voorganger op vakantie kan er zelfs in vrijetijdskleding nog wel netjes uitzien dus kies ik voor een zomers overhemd en kijk elders wel voor iets er overheen....
En ja hoor dan de winkel waar een keurig sweatshirt vest hangt...
Ik pak mijn telefoon weer om te betalen en.......
HELP!!!!!!!.....hij vraagt om mijn pukcode....
Mijn pukcode...??????
Dan zou ik dus drie keer een verkeerde pincode hebben moeten invoeren en het enige dat ik deed was betalen.....
Nu raak ik niet snel in paniek maar het zweet breekt me toch wel uit....
Waar haal ik in Friesland op vakantie mijn pukcode vandaan als die veilig in de schuur in het doosje van de telefoon opgeborgen ligt....
Zoek telefoonwinkel dus.....
En die vindt Esthers telefoon op , die het wel doet, via Google....
Tweehonderd meter teruglopen is een fixphones telefoonwinkel met een alleraardigste jongeman....
Hij kan ons allen niet helpen....maar tips heeft hij wel en we mogen de tips in zijn winkel uitvoeren op twee lekkere leunstoelen....
Ik bel Vodafone en het is vandaag mijn geluksdag want ook hier tref ik een allervriendelijkst jongmens.....
Hij wil alles van me weten.....zelfs mijn pincode....maar ik krijg er dan wel mijn pukcode voor terug....
Nu doet de winkelier de rest...en JAAAAAAAAA mijn mobiel doet het weer....
Het kost me niks en als ik dan denk, ik koop een nieuw telefoonhoesje om hem toch te matsen, blijkt hij die niet voor mijn telefoon te hebben....
Dan maar enorm bedanken en zeggen dat we iedereen zullen vertellen dat als ze in Surhuisterveen en omgeving iets met de telefoon hebben, ze zeker naar de fixphones telefoonwinkel moeten..
Bij deze dus....
Er blijft een trosje twee van de vijf over....
En die twee doen hun vorm vandaag eer aan....
Vanaf vandaag weten we waarom bananen krom zijn....
Ze breken namelijk een tent af....
Je kent het wel....haringen eruit.... Tent opvouwen.... oprollen en in een zak wurmen waarvan je dan niet meer weet hoe die er ooit in gepast heeft.....
Maar dat doen ze niet netjes door door de knieën zakken maar elke actie gebeurd met de rug gekromd....
Ze hebben inmiddels deze afgelopen week genoeg kamasutra-achtige bewegingen gemaakt zullen we maar denken....
De groene tent, de partytent en de inhoud daarvan, inclusief jongens, worden naar huis gebracht....
De twee oudste bananen blijven over....
Wij snappen dat niet want ze hadden vandaag de tenten droog naar huis gekregen en morgen staat noodweer op het program....
Zelfs na hun verhaal dat ze al drie jaar bewust werkeloos zijn om te bedenken wat ze nu in de volgende fase van hun leven willen gaan doen (ze kunnen het financieel lijen zeggen ze), kan ik me niet voorstellen dat één nacht extra en een natte tent in het vooruitzicht, je kunnen brengen tot een oplossing hiervoor....
Hoe word een bananenboom immers een kokospalm in één dag.....?
Dat van de vaste plaatsen de tentdeuren gesloten blijven....
Er valt op die manier weinig te vertellen over tentbewoners......en juist dat is nou wat een camping zo leuk maakt....
Ik kan wat vertellen over het jongetje in de elektrische rolstoel dat we een paar keer per dag tegenkomen...
Hij maakt geen gelukkige indruk....
Zijn vader en moeder zijn lief en vooral erg beschermend....
Toch zie ik dat hij verder geen aansluiting heeft....
En eventjes ben ik terug op mijn werk....daar waar al deze kinderen gelijk zijn en bij elkaar horen.....
Nu ervaar ik aan de lijve wat de gevolgen van integreren in het gewone onderwijs cq in de gewone maatschappij, vaker dan we willen, kunnen zijn en dat ze toch die buitenbeentjes blijven terwijl anderen fijn met elkaar voetballen op het veldje....of stampen in de regenplassen....
Het blijft een moeilijk dilemma want voor het andere valt ook iets te zeggen.....
Ik zou alleen zo graag één keer een glimlach op het snoetje van die jongen willen toveren.....
Och jee.... Willem overweegt een tatoeage....
Nee niet meteen nu....maar later...
Kwam hij gister een meisje tegen dat vol weemoed vertelde dat ze ooit ook een herder hadden die ze in hebben moeten laten inslapen, zo kwam hij vandaag haar vader tegen die hetzelfde emotionele verhaal neerlegde bij Willem....
Aan het eind van zijn emotie rolde hij zijn mouw op een liet Willem de prachtige tatoeage van zijn hondenvriend op de bovenarm zien....
Willem komt terug, vertelt van de ontmoeting, rolt zijn mouw van het tshirt op en zegt "hier zou Borre mooi op passen""....
Tja.....
Wat een mazzel als je Vodafone aan Ziggo gekoppeld is en je via de app ESPN kan kijken....
En terwijl de camping Bingo speelt, schreeuwt Willem er lustig op los...
Want, zoals Marcel zegt,"de beste trainers zitten thuis".....in dit geval op de camping dan.....
Helaas valt de Bingo voor Feyenoord vandaag niet een gaat PSV er met de hoofdprijs vandoor....
De avond Kezen is moordend....
Het wordt zelfs bijna ruzie....
Want hoe gezellig we ook allevier bij de kachel in de tent zitten, het spel wordt serieus en niet alleen door de kachel, oververhit gespeeld....
Ben je net voor je honk, wordt je pion geruild en dus sta je weer aan het begin....
Heb je eindelijk een opzet kaart en kan je beginnen,wordt je van het bord gegooid....
Het is 'mens erger je niet' ten top....
Wat moeten de bananen wel niet van onze relaties denken....
Wij doen in ieder geval niet aan geweldloos communiceren op zo'n moment....
Maar evenzogoed zijn we nog steeds goede vrienden als we weer eens veel te laat naar bed gaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten