Alsof allerlei dingen ineens samen kwamen vandaag....
Willem is naar Utrecht....
Baptisten gemeente Silo dit keer...
Voor hem niet zomaar een voorgaan in deze kerk...
Hij heeft er immers heel wat voetstapjes en voetstappen liggen....
Van zijn vierde tot zijn twaalfde was zijn vader hier immers voorganger....
En nu staat hij hier....niet als zoon van maar als Willem Lindeman....
'Ik geloof het wel' is het thema....en door de intonatie of de klemtoon te veranderen, kan je daar alle kanten mee op....
De kant van; wat nou God met al die ellende om ons heen, nou mooie God is dat....weg met dat geloof....
En de kant van; ja maar dit heeft God nooit gewild, dit gebeurt door mensenhanden of domme pech....je kan echter altijd bij hem terecht als je troost zoekt....troost die groter is dan jijzelf, dan de mensen om je heen.....
Geloof me, die eerste en die derde zijn niet waar Willem het uiteindelijk over gaat hebben....
Zelf kijk ik naar Ivo Niehe op zondag....
Wauw.... Corneille en Hanna Verboom....twee prachtige interviews...
Corneille zo kwetsbaar over zijn periode in de psychiatrische kliniek....
Als geluk je teveel wordt, je stuurloos wordt....gedachten met je op de loop gaan...
Hoe dichtbij hij zich als schilder toen bij Vincent van Gogh voelde staan....
In die stuurloze gedachten hele gesprekken met hem voerde.....
En Hanna Verboom met een bipolair stoornis.....
Ze noemt het een psychisch variatie leven....
Op 28 september zet Hanna Verboom de relatie tussen kunst en de psyche centraal in het Mauritshuis.......
Samen met psychiater en kunstverzamelaar Dirk de Wachter gaat ze hierover in gesprek tijdens deze uniek avond......
Daarnaast heeft het Mauritshuis samen met Verboom kunstenaars uitgenodigd om workshops te geven, zal haar korte docu 'Uit de schaduw' te zien zijn en kunnen mensen in gesprek gaan met een levende bibliotheek'......
Willem komt thuis...
Hij heeft ook nog even een piano concert van wonderkind Julius Backer meegepikt...
Silo blijkt namelijk een van de beste gebouwen in Nederland te zijn op gebied van akoestiek en aangezien de jongen er steeds gratis mocht oefenen, geeft hij nu een dank concert....
Helemaal onder de indruk was Willem van een concert van Brahms dat hij speelde....
Maar als hij het mij wil laten horen is zijn gevoel toch weer anders dan daar, en klopt het ineens niet meer....
Wel wil Willem terugkijken wat ik gezien heb, en waar ik enthousiast over vertel....
En zo kijk ik voor de tweede keer naar twee wel zeer persoonlijke verhalen....
Daarbij is psychiater Dirk de Wachter Willems held....
Wat heeft hij al een boeken van hem verslonden....
Psyche betekent letterlijk ziel en geest......
Het vormt een geheel van processen die zich afspelen in het hoofd van de mens......zoals het geheugen, dromen, gedachten en ideeën......
Psyche verklaart het gedrag dat de mens laat zien....
In de jungiaanse psychologie wordt de persoonlijkheid als geheel de "psyche" genoemd......
Alle gedachten, gevoelens en gedragingen, bewust of onbewust, maken daar deel van uit.....
En dat daar veel in mis kan gaan weten we allemaal....maar men praat er eigenlijk nooit over....
De laatste tijd krijg je er gelukkig steeds meer over te horen ...
Psychische stoornissen of klachten komen meer een meer in de openheid gelukkig....
Het wordt niet meer zo als 'eng' gezien of als 'gek' verklaard....
Soms is het zelfs vreemd als je niet een persoonlijk coach hebt of als je niet in therapie bent geweest een keer....
Je moet niet denken dat je zomaar zonder meer een persoonlijkheid bent ....
Alles wat in je gedachten een rol speelt en al die dingen die erbij komen van wat je leuk en niet leuk vindt e.d. worden door het leven bij je opgeroepen......gevormd.....
Het beeld dat je van jezelf krijgt is iets wat door levenservaring is gemaakt.....
Of je nou beschermd, vrij, onveilig of hoe dan ook opgevoed wordt of opgroeit, elke ervaring vormt je persoonlijkheid....
Door wat je ziet, hoort, aangeboden krijgt door de ander, meemaakt....
De ander die op zijn of haar beurt ook weer het een en ander heeft meegemaakt natuurlijk....soms al verwerkt, soms onverwerkt....
En waarom ik nu begin met de woorden dat allerlei dingen samenkwamen vandaag is omdat ik gisteren nog een goed gesprek met een vriendin had die een moeilijke tijd doormaakt, de programma's vanmorgen zag, Willems worsteling voelde ten aanzien van de
muziek belevenis en mijn zoon vandaag vrijwillig voor een week naar de Arq '45 kliniek gaat voor de intensieve trauma therapie Hitt....
muziek belevenis en mijn zoon vandaag vrijwillig voor een week naar de Arq '45 kliniek gaat voor de intensieve trauma therapie Hitt....
In mijn jeugd mocht je absoluut niet vertellen dat je vader een trauma had van twee wereldoorlogen, verwaarloosd was als onecht kind uit 1907 en dronk.....
En dat je moeder een onverwerkt Jappenkamp trauma had....vertelde je ook niet.....
Zelfs dat jijzelf daarna gehuwd bent met een man met een narcistisch persoonlijkheids stoornis bleef lange tijd taboe.....
Zo was je immers opgevoed....geen vuile was buiten hangen, oh wee je gebeente als je daarover iets vertelde....
Des te mooier vind ik de openheid die er nu opbloeiende is....
Nee, ik vind het niet mooi dat mijn zoon daarnaartoe moet/gaat.....
Iedere moeder zou haar kind veilig en in liefde op willen laten groeien....
Ja, ik ben super trots dat hij dit aangaat....
Ik heb het programma dat hij gaat doorlopen inmiddels gezien en het is niet niks....
Daarbij acht dagen weg van je gezin dat juist je veiligheid is, vind ik ongelooflijk dapper....
Maar wat doet het ook verschrikkelijk veel pijn te weten en zien waar hij doorheen gaat deze komende week....
Zijn angst te voelen....zijn 'er tegenop zien'....zijn 'niet weten wat hem te wachten staat'....
Als je als moeder dat kleine blote bebloede kleine mensje op je buik krijgt, zweer je dat hem een later ook nog een haar nooit iets aangedaan mogen worden en dat je er altijd voor hen zult zijn....
Bid, smeek en hoop je dat ze niet teveel pijn en verdriet krijgt in hun leven....
Maar als je niet door hebt dat die pijn en verdriet inmiddels bij jou horen als een normaal leven......en je daarom een partner vindt die het gevoel uit je jeugd voor laat leven....dan herhaal je een geschiedenis in plaats van dat je een nieuwe toekomst in gaat.....
Door een prachtig wonder kom je er dan achter dat het niet goed was wat er in je jeugd gebeurde en nu in je huwelijk gebeurt....dat jij en zeker je kinderen meer waard zijn en beter verdienen....en je doorbreekt 'de cirkel'.....
Je gaat keihard met jezelf aan het werk en geeft je kinderen voor zover mogelijk nieuwe inzichten en betere kansen....
Nu is het dan ook anders.....maar er is natuurlijk wel het een en ander gebeurt....
Met mijn dochter....en met mijn zoon....
Mijn dochter die ook hard aan het werk gegaan is en er met vallen en opstaan kwam....op haar manier....
Mijn zoon die worstelde en nu vanavond de stap heeft gezet....
Loslaten moet ik....
In het loslaten zal ik ze weervinden....
Maar vandaag huil ik tranen van vreugde om de stappen die mijn dochter ondernam en mijn zoon nu neemt....
Vandaag heb ik verdriet om de pijn die ik niet besparen kon....
Het belooft me een week te worden....
En ik voel me zo wankel als een stoel op drie poten....
Laat het goed gaan....laat het goed gaan.....laat het zijn vruchten afwerpen....
"Ik voel me als toen ik een klein kind was en therapie had en ik in die stoel werd rond gedraaid die ik niet kon tegenhouden mama.....
Mijn maag krimpt samen.....
Hij appt me een foto van de kamer waar hij deze week zal verblijven....
En ik zou meteen gezellige dingen willen sturen om dat kamertje gezellig en huiselijk te maken....
Om de pijn te verzachten.....zoals ik dat altijd deed....te lang deed...
Bij allebei de kinderen....
Om maar te compenseren.....
Het gaat óók hem lukken.....
Laat het los.....laat het los....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten