Dag van:
Ik ben om ....de maandag vrij is heeeeeeerlijk....
Anders prop je alles in een weekend, want bijna iedereen heeft dan immers tijd omdat het voor hen ook weekend is.....en daar moet je dan eigenlijk maandag weer van bijkomen terwijl je dan juist weer aan het werk moet....
Nu prop je ook wel alles in een weekend naar kunt de dag erna zalig rond keutelen.....
En wil je eens een lang weekend weg, nou dan plak je toch gewoon de maandag eraan in plaats van de vrijdag....
Ja, ik ben écht om.....
Zelfs ondanks dat de eerste Paas en Pinksterdag van je vrije dagen afgaan....
En rond keutelen heb ik dan ook echt gedaan....
De jasmijn en druiventakken buiten om de boog geleiden..... spelletjes spelen op mijn mobiel....een nieuw breiwerk opzetten met een oh zo leuke steek die ik op internet vond; de bubbelsteek.....
Zeg maar van dat bubbelplastic dat je heerlijk ploffen kunt, maar dan van wol....
En ik kijk een preek van Hour of Power terug....
De preek doet me denken aan dat prachtige verhaal dat ik laatst op een spirituele Facebook pagina (Power Academy) zag staan....
Dit verhaal;
Een man kwam voorbij een circuskamp en besloot een kijkje te nemen bij de dieren. Hij bewonderde de tijgers en de leeuwen, maar bleef op een veilige afstand staan. Toen hij bij de olifanten aankwam was hij verbaasd dat al die reusachtige beesten alleen maar met een touw aan één poot waren vastgebonden. Geen kettingen of kooien. Hij begreep niet waarom ze niet losbraken, want ze konden toch met een kleine inspanning gemakkelijk het touw breken.
Hij vroeg aan één van de dierentemmers waarom de olifanten niet probeerden te ontsnappen, ’dat is eenvoudig’, zei de man’ wanneer ze klein zijn, worden ze met een touw aan hun poot vastgebonden. Ze proberen uit alle macht vrij te komen, maar dat lukt niet. Ze zijn op dat moment niet sterk genoeg. Op den duur geven ze hun pogingen op. Wanneer ze groter worden, kunnen ze het touw eenvoudig breken, maar ze zijn er ondertussen van overtuigd dat ze dat niet kunnen omdat ze niet sterk genoeg zijn. Dus proberen ze het niet meer.’
De man kon zijn oren niet geloven. Deze grote, sterke dieren konden op elk moment hun touw breken en zichzelf bevrijden, maar ze bleven waar ze waren, omdat ze geloofden dat ze het niet konden.
Net als die olifant geloven veel mensen dat ze niet iets niet kunnen, gewoon omdat ze ooit gefaald hebben en het vervolgens opgaven.
Maar mensen hebben, in tegenstelling tot olifanten, nog andere ketens die hen ervan weerhouden om dingen te doen die ze zouden willen doen: de meningen en overtuigingen van anderen, van ouders, leerkrachten, vrienden en de hele samenleving.
Laat je eigen overtuigingen of die van anderen je dromen niet in de weg staan. Blijf proberen, ook al al lukt het niet meteen.....
Net zoiets als wat ik op tv naar keek....;
Bobby Schuler van Hour of Power vertelde namelijk over een jongen die te laat in de les kwam en zag dat de leraar net allemaal papieren in ontvangst nam waarvan de jongen dacht dat het om de twee wiskundige opdrachten op het bord ging....
Avonden en dagen zat hij daarna te blokken en twee dagen later kwam hij vol excuses voor het verlate huiswerk, in de les en legde de uitkomsten van dagen piekeren en ploeteren en blokken op tafel....
Die nacht werd er hard op zijn deur geklopt....de professor stond voor de deur....
Zijn ogen waren groot als schoteltjes en hij zei tegen de leerling: " dit kan niet, dit zijn onmogelijke wiskunde opgaven en jij hebt de uitkomsten gevonden"....
De blaadjes die de leerlingen op zijn bureau hadden gelegd waren namelijk allemaal leeg waarop hij verteld had dat logisch was omdat het om niet uit te rekenen formules ging....
En nu deze leerling....hij had het onmogelijke mogelijk gemaakt....enkel omdat hij dacht dat iedereen het al gedaan had en hij het dus ook moest kunnen....
Had deze leerling geweten dat de anderen lege blaadjes hadden ingeleverd, dan was hij er niet eens aan begonnen....
(Het betreft hier een waar gebeurd verhaal)....
De film Good will hunting laat dit ook zo mooi zien....
De jongen wist niet beter dan dat iedereen de sommen gemaakt had....dus wist hij niet beter dat het kon een maakte zo van iets onmogelijks iets mogelijks.....
Het zijn weer mooie wijze levenslessen die ik graag meeneem in mijn gedachten....
Ik hou ervan dat godsdienst op zo'n manier dichtbij de mensen gebracht wordt...
Willem doet dat ook....
Niet die strakke enge geloofsleer over een God waar je bang voor moet zijn....maar wijze levenslessen die lang geleden al opgeschreven werden en die nu in onze tijd en zelfs in de toekomst, toepasbaar zijn....
Het ging vandaag niet (in het Engels want dat klinkt veel mooier) om positivity thinking maar om possibility thinking....
Het 'tel je zegeningen' verhaal vond ik ook zo gaaf....
Als er naast narigheid vooral ook leuke dingen op een dag gebeuren dan zeg je 'ik had een gelukkig dag'....
Zijn vier of vijf dagen van je werk goed verlopen...dan heb je het over een gelukkige week.....
Zo geldt dat voor wellicht zeven leuke maanden in het jaar (het was een goed jaar)....en meerdere blije jaren ....want dan kan je spreken over een gelukkig leven....
En dat kan alleen maar als je je zegeningen telt....
Houdt dat dan in dat verdriet en narigheid er niet mag zijn...?
Ja juist wel......soms ben ik immers ook blij dat ik verdrietig ben....
Als verdriet er niet was, zou ik geluk niet voelen....
Vanavond komt er een jongen hier thuis
gitaar spelen...
gitaar spelen...
Hij komt oefenen met Willem, die fluit gaat spelen....
Samen treden ze met drie nummers op tijdens de begrafenis van de oma van de jongen aanstaande vrijdag....
Een leuke open jongen....
"Mijn oma was geweldig, ze was zo belangrijk voor mij.....ze is zo mooi ingeslapen....dat heeft ze verdient....daar teken ik voor later als het mijn tijd is" hoor ik hem zeggen....
En...."ik kan nog niet zo goed gitaar spelen hoor"....
Dan zet de jongen zijn hand op de snaren en met de andere hand slaat hij de snaren aan....
Eenvoudige akkoorden en een beperkt aantal....maar zo liefdevol....
Willem zet de fluit aan zijn mond en begint....professioneel improviserend als altijd....en omdat hij meedeint op de liefde van de jongen voor zijn oma die in gitaar klanken weerklinkt is het zo mooi om te horen....de jongen begint zelfs mee te zingen.....mooie zachte lieve stem....
"Dat had ik niet verwacht dat ik dit kon....het ging zomaar vanzelf" zegt de jongen als ze klaar zijn met het eerste lied.....
En ik denk alleen maar....ook jij kan dat wat je voor onmogelijk hield, mogelijk maken.....het zit allemaal in jou....
Uit verdriet kwam zoiets moois...
Misschien dus door omstandigheden geleid.... maar het zit in jou....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten