Dag van:
Een hectische dag.....
De kinderen die de nieuwe speelhoek het einde vinden, de snoezellamp 'the bomb', de verruimde bouwhoek een te gekke uitdaging....en alles tegelijk willen ontdekken.....
Dat nodigt juf uit om structuur aan te brengen.....drastisch!!....
Lang leve het digitale keuzebord, dat dan natuurlijk wel weer tranen oplevert want 'ik wouhouuuuuzoooograagindebouhouuuwhoek'......
Maar uiteindelijk spelen ze allemaal en keert de rust weer ....
Voor de kinderen dan ....
Bij mij ligt dat even anders ...
Dacht ik zo stipt op schema te lopen met mijn opp's en handelingsplannen, blijk ik me op de datum verkeken te hebben.....
Help.....en ik heb straks ook nog een overleg dus ik kan niet even snel de boel weer recht trekken.....
En als ik dan om tien voor half zeven thuis kom omdat ik ook nog eens in een file terecht kwam en Willem zegt " weet je wel dat je nu bijna 11 uur voor die school bezig bent geweest", dan zakt de moed me tijdelijk in de schoenen....
"En je zou vandaag die twee heerlijke nieuwe Texeler kussens halen"....
Hopla, tot onder mijn schoenen......JPG)
.JPG)
Duurt niet lang hoor.....want als Willem de loempia's ziet is hij alles weer vergeten....
En dat ik straks héél vroeg mijn bed in duik zal hij niet merken want hij moet naar de repetitie van het koor.....
Al met al zie ik Willem dus inclusief het kwartier vanmorgen, anderhalf uur vandaag.....
Nog verder stijgt die moed trouwens uit mijn schoenen weer omhoog als ik het bestelde boek over Annie MG Schmidt op tafel tussen de post zie liggen....
Oké.... Willem weg.....douchen....haren doen....bed in....en lezen.....
Moet Adriaan van Dis maar weer even wachten....kan vast over drie weken wel mee naar Griekenland....
En morgen weer fris op school aan de handelingsplannen verder.....en die kwaliteitskaarten moeten maar even wachten....
Het komt allemaal goed....!
Toch was het een gehaast leven vandaag....
En dan moet ik denken aan wat ik laatst eens las....
In het Belgische Hoogstraten hebben ze wat bedacht voor dit haastleven dat we leiden....of lijden....
Op de weg van huis naar werk en terug, hebben ze zogenaamde 'poosplekken' gecreëerd....
Plekken om even een poosje stil te staan en uit de haast te stappen.....
Wat een geniaal idee ....
(Vlaams ruraal netwerk:) Sensibilisering: De bezoekers van de poos plaatsen/rustplaatsen, zowel inwoners van de gemeente als toeristen,
ervaren de akoestische kwaliteiten ervan, en beseffen het belang van rust en stilte. Op deze manier zullen mensen hun omgeving beter leren kennen en weten te waarderen......maar ook tot zichzelf komen....
Naast het rustgevend gevoel
zullen ze erfgoed leren kennen met nog meer trots op hun eigen omgeving.......en voor zichzelf.....
Poosplekken....wat een vondst....zou Wilders daar ontvankelijk voor zijn....of onze burgemeester Markousch....of anders ons schoolbestuur.....
Een plekje
Om op stil te staan
Je even te onttrekken
Aan malloten
En aan gekken
Die steeds maar harder gaan
Een plekje
Voor je ogen dicht
Je hoeft er niet te razen
Niet vliegen
Maar verbazen
Je bent er niks verplicht
Een plekje
Voor heel even stil
Geen stemmen
Zware taken
Om even af te remmen
Alleen als jij dat wil
Een poosplek
Weg van het gehaast
Geleende rust
Eventjes niks
De stress geblust
Daar ben je uitgeraasd
Een poosplek
Niet dat hele even
En het besef
Ik ben voorbij
Mijn snel gedoe
En dan weer verder leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten