Je krijgt er de katjes van hoor, van dat vele thuiszitten....
Maar vandaag is er weer wat afleiding....visite....
Visite van een oude vriend van Willem en twee van zijn kinderen.....
Twee jaar geleden had ik ze al eens ontmoet omdat de jongste dochter, toen zes jaar, angst voor honden had....
Heel voorzichtig hebben we toen onze honden kennis met haar laten maken.... Door ze één voor één binnen te laten komen en haar te laten kiezen welke eerst....
Dat hebben we al eens vaker met kinderen, maar ook volwassenen gedaan....
En allemaal kiezen ze altijd eerst Blitz uit....
Ze hebben gelijk.... Blitz is de zachtaardigste en onderdanigste van de vier....
Ik blijf het mooi vinden hoe mensen en kinderen met angst voor honden dat aanvoelen....
Maar van Blitz vind ik het natuurlijk het mooiste....dat ze zo is en dat ook uitstraalt....
Huppelend komt Hanna binnen, zonder zich gillend te verschuilen achter papa...
Broer Benjamin van 11 komt er stoer achteraan....
'Achtste groepers zijn niet bang'....
Maar als eenmaal de vier honden blaffend op de drie afkomen is er toch even die drempel.....
Het is ook wel veel hond wat ineens enthousiast op je afkomt....
Het ijs is echter snel gebroken en het aaien en knuffelen kan beginnen....
Heerlijk weer kinderen om ons heen....
Acht en elf jaar, zo prachtig nieuwsgierig en ontdekkend....en soms denkend alle wijsheid al in pacht te hebben....
In de leeftijd van 6-12 jaar wordt je kind steeds gevoeliger voor meningen van anderen maar heeft het over veel dingen ook een eigen mening......
Kinderen denken in deze leeftijdsfase steeds meer na voordat ze iets doen en ze krijgen hun emoties en gedrag steeds meer onder controle......
En dat merken we inderdaad....
Als kinderen bij ons komen dan is de spelcomputer of mobiel ineens veel minder interessant....
Mijn eigen kleinkinderen hebben dat ook altijd....
Kinderen worden eigenlijk veel meer verleid door de natuur om zich heen....
De waterlelies, de takken en stokken, de eenden en meerkoeten, de vissen en kikkers....en al die verschillende insecten en spinnetjes en slakjes.....maar ook onze honden en katten en planten in de tuin....
Dan kan je nog zo'n stoer Minecraft t-shirt aan hebben, wat blijk geeft van computerspelletjes fanaat te zijn, maar
de natuur zet kinderen nog veel meer aan tot denken, actie en het formuleren van hun eigen ideeën......
Wanneer kinderen betrokken zijn bij ervaringen met de natuur, zijn ze geabsorbeerd en volledig aandachtig voor wat er voorhanden is......
En er is hier nogal wat voorhanden wat dat betreft......
Er zijn zoveel mooie dingen gebeurd vandaag...
Benjamin die meer dan trots is dat hij met vier herders tegelijk aan de lijn kan lopen net als zijn held Willem....
Dat hij ze kan laten wachten tot ze eten krijgen....
Maar oh wee.....ze hebben de smaak wel erg te pakken....
Papa wordt voor het blok gezet....de twee willen een hond....'aaaaaahhhhh toe papa'.....mag ook een kleintje zijn....zo'n hotdog (teckel).....
En hoe stellig papa in den beginne ook is met zijn 'NEE', hij is toch bijna om.....
"Een kat mag ook papa'.....
Dan verschuift de interesse zich van zeuren om een huisdier en eendjes hun overgebleven patat voeren, naar onze mini broeikas....
Vooral het effect dat het daarbinnen warmer is dan aan de andere kant van het dunne plastic.....hoe kan dat nou....?
Vooral Hanna is geboeid naar alles wat bloeit en groeit....
"Wat zijn dat....en dat ...en deze?".....
Ik laat haar zelf wat stekken....
Als je het topje van de hortensia afknipt en zo met het steeltje in de potgrond zet, dan heb je in het voorjaar al een beste plant....
En het geheimzinnige aan het stekken van een hortensia is, dat ook al heb je stek van de roze hortensia, dan wil dat nog niet zeggen dat het ook een roze wordt.....
Het kan net zo goed een witte of blauwe worden....
Hanna luistert ademloos en is maar wat trots op het kleine potje met haar eigen stek....
Papa Jeff en mama zijn gescheiden en ze wil hem in mama 's tuin straks.....maar hij mag bij papa opgroeien....
En dan begint ze levendig te vertellen over het muurtje en de kleine plantjes, de zon die in de tuin van mama schijnt, om mij een zo goed mogelijk beeld te geven van waar de hortensia straks zal staan....
Benjamin is alweer met de honden bezig....
En ook al hadden ze aan het begin van de dag de balen om hierheen te gaan omdat ze twee uur in de file hadden gestaan, ze nemen afscheid met "het was de bijna leukste dag van ons leven"......
En zo blijf ik in onwetendheid achter naar wat die leukste dag dan was....
Maar genoten heb ik ook.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten