Waar was daar feestje....?
Nou, dáár was dat feestje....!
Meer dan twee uur rijden..... file file file..... omdat de kwalificatie rit Formule 1 in Zandvoort werd gereden vandaag en omdat de weg Veenendaal Utrecht, de A12 dicht zit voor twee weken....
Dan nog diverse afslagen die afgesloten waren, o.a. bij Druten/ Beneden Leeuwen en wegwerkzaamheden bij Badhoevedorp, met als afsluiter een geïmproviseerd transferium bij de Ikea (of all places) als ik Haarlem kom binnenrijden..... en daar staat een rij auto's van Formule 1 liefhebbers van ben ik jou daar.....
Nederland op z'n ijverigst zal ik maar zeggen....
En ik moet plassen, én wedden dat straks de hele straat bij mijn zoon al vol geparkeerde auto's staat aan beide zijden.....
Ja dus..... ik sta bijna op een hoek
geparkeerd.... en daar is de politie Haarlem vast niet blij mee......
geparkeerd.... en daar is de politie Haarlem vast niet blij mee......
Maar gelukkig rijdt net mijn schoonzoon zijn auto naar een andere plek.... hij kan beter inparkeren dan ik, zodat ik snel op zijn plekje schuif.....
Eind goed al goed.....
Cadeau uit de auto, tas vol spullen voor mijn dochter uit de auto, mijn eigen schoudertas mee.....1x hoi en dan een run naar het toilet.....
Opluchting......
Nu kan ik zonder dichtgeknepen billen mijn zoon tenminste feliciteren....
En gezellig.... mijn dochter en schoonzoon zijn er gelukkig dus al.....
Handige schoonzoon helpt mijn zoon nog even met een auto klusje, dochter fixt mijn gehoorapparaten waarvan de verbinding met Bluetooth al een tijdje verbroken was, kleindochter komt een knuffel halen, kleinzoon is aan het gamen "hoooooooi oma" klinkt het van boven als mijn schoondochter net de trap af naar beneden loopt....
Ik kijk om me heen en geniet....
Pats..... daar is dat gevoel..... dat gevoel van onnoemelijk trots.... gevoel van 'wat een rijkdom'.....
Gevoel van, ik kan ongewild en onbedoeld een heleboel fouten tijdens de opvoeding gemaakt hebben maar één ding staat vast...... dat ik liefde heb overgebracht; liefde, kracht en doorzettingsvermogen dat is toch wel iets dat heel diep in mijn kinderen geworteld is gebleven.....
Wat een rijkdom deze twee kinderen en hun partners.....
Het warme dankbaar gevoel stroomt binnen en verlaat me de rest van de middag ook niet....
Ik dompel mij onder in een gelukzalig moedergevoel.....
De vrienden van mijn zoon komen
druppelsgewijs binnen..... influenzers, YouTube helden, gamers, tik tok iconen van deze tijd.... allemaal met miljoenen volgers.....
druppelsgewijs binnen..... influenzers, YouTube helden, gamers, tik tok iconen van deze tijd.... allemaal met miljoenen volgers.....
Het zegt mij allemaal niks.....
Niets is vergankelijker dan roem.....
Maar genieten van hun verhalen doe ik wel....
Hoe ze in alles een hitscore zien voor nog meer volgers....
Hun verhalen over onderling gamen.... hun winnaars mentaliteit maar daarnaast hun empathisch vermogen....
Ik voel hun saamhorigheid en verbinding..... hun gezamenlijke levensdoel.....
En het is niet dat ik me oud voel tussen al die moderne straattaal en internet termen , maar jemig wat een energie heeft deze generatie toch eigenijk en wat word ik meegeblazen op die frisse wind....
Snelle, soms onbegrijpelijke woorden flitsen over en weer.....
Zíǰ hebben maar een half woord nodig..... ik een complete uitleg......
Ik luister aandachtig, mijn schoonzoon volgt de kwalificatie die een paar kilometer verderop in Zandvoort gereden wordt, op zijn mobiel.... mijn dochter stelt geïnteresseerd vragen... mijn kleinzoon vult aan waar gaten vallen.... mijn schoondochter snijdt de taarten aan.....
En weer krijg ik zo'n golf van gelukzalig moedergevoel.....
Benoem dan deze dag
De dag die voelde
Alsof jij
En jij
Voor het eerst op mijn buik lagen
Klein en teer in grootsheid
Als ik er niet meer ben
Benoem dan deze dag
Hoe konden ze
Het loslaten noemen
Als de navelstreng
Onzichtbaar
Bleef verbonden
Als ik er niet meer ben
Benoem dan deze dag
Rode draad
Van liefde
Die alle pijn doorstond
En ik op deze dag
Zo voelbaar
Weer hervond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten