Dag van:
Mensenkinderen wat een dag vol bevallingen....
Ja, letterlijke bevallingen....!
Resultaten van bevallingen dan wel te verstaan....
Mijn lieve beste oudcollega maatje vandaag 50.... en hij vloog die 50 in met een heuse parachutesprong.....
De neef van Willem jarig.....
En.... natuurijk onze eigen lieve malle clowneske verbinder Blitz....
Blitz werd vandaag 8 jaar.....
Gekke Blitz met zijn enorme overbeet bekkie..... en zijn oh zo moeilijke start....
Want gut wat heb ik die eerste weken veel bij de dierenarts gelopen voor blaastesten, blaaspuncties, oorinfecties etc.....
Lieve Blitz, de laagste in rang van onze roedel maar de meest geliefde in rang bevonden door mensen met herdersangst....
De hond die al zoveel mensen over die angst heen hielp......
Maar de hond die zelf het meest aangevallen is door andere honden.....
Onze Blitz die zelfs in zijn slaap kwispelt als hij weet dat we over haar praten.....
De hond die eigenijk altijd kwispelt....
Verbindende Blitz die, als je met vrienden of familie in het bos loopt, als en echte herder van zijn kudde, steeds maar blijft rondjes
lopen om de meute bijn elkaar te houden....
Die onlangs met Pinksteren toen we haar meenamen maar het jazz festival Jazz in Duketown in den Bosch, stellig tussen Willem en mij in wilde blijven lopen om ons bijn elkaar te houden....
Darling Blitz die nooit de één zal begroeten zonder ook de ander te begroeten....
Och laat deze Blitz toch heeeeeeeel oud worden......
Op school gaat alles zijn gangetje......
Behalve dan..... we krijgen er weer een nieuwe leerling bij.....
Na de herfstvakantie gelukkig, dus we hebben nog even, maar toch......
Het is gelukkig weer een jongen....
Misschien dat het meidengeweld hierdoor wat ingetoomd gaat worden hihi......
En om zes uur een etentje.....
Nouuuuuuuu het is maar net dat ik die zes uur red.....de stad staat weer overvol auto's....
Na 11 keer stoppen voor rood, kan ik eindelijk de 12e keer zelf door het groene licht.....
Ik was er in de tijd dat ik stilstond, optrok en weer stilstond, even benieuwd naar, maar.....
De Amerikaan Lester Wire ontwikkelde het eerste elektrische stoplicht met een rode en groene lamp in 1912......
Die krengen bestaan dus al 113 jaar.....
Rond 1920 ontwikkelden Garrett Morgan en William L. Potts de verkeerslichten met drie standen: rood, oranje en groen.......
Het eerste automatische elektrische stoplicht in Nederland verscheen in 1928 aan de Laan van Meerdervoort in Den Haag......
Voor die tijd stonden er onder meer in Amsterdam ook al verkeerslichten, maar deze werden nog met de hand bediend......
Dat noem ik nou nog eens werkgelegenheid creëren.....
Op dit moment zijn er 1450 verkeerslichten in Nederland......
Je zou toch werkelijk denken dat er meer waren....
Nederlanders staan in hun leven gemiddeld ruim 6 dagen en 6 uur stil voor een rood stoplicht, wat neerkomt op ongeveer 150 uur aan wachttijd........
En zelfs dat valt me nog mee..... soms heb ik het idee dat ik de helft van mijn leven voor een stoplicht sta te wachten.....
Maar ja, als je dan bedenkt dat je gemiddeld ongeveer een derde van je leven slaapt, wat neerkomt op ruwweg 25 tot 30 jaar slaap gedurende een gemiddeld leven van 75 tot 90 jaar...... dan zou je nog maar een klein stukkie voor je echte leven overhouden dus die 6 dagen en 6 uur zullen heus wel kloppen....
Maar goed, één minuut over zes kom ik aan
op de plek van bestemming....
op de plek van bestemming....
Willem en het dominees echtpaar Jolande en Elsbeth staan al te wachten.....
Zeker geen stoplichten tegengekomen.... en vast niet in een file gestaan....
Tapas eten bij 'Bij Ons'.....
Hoe lekker kun je eten op een doordeweekse dag.....
Mooie gesprekken over kwetsbaarheid en afwijzing....
Over de leegloop van kerken en de op handen zijnde verbouwing van de kerk van hen en Willem....
Van kapel tot kapelletje.....
Over hoe een kerk in deze tijd betekenisvol een schuilplaats vol liefde kan worden......
Geen dogma's, geen uitzonderingen, maar een shelter voor iedereen......
En tussendoor worden er heel wat kleine hapjes verorberd.....
Oooooh en ja hoor..... oma's cake beslag staat nog op het dessertmenu.....
Jammer dat er een lepeltje bij ligt, want eigenijk zou je voor het ultieme gevoel een garde moeten krijgen om af te likken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten