28 oktober 2025

Dag van:

Het moest er natuurlijk van komen dat ik over de verkiezingen schrijf.....

Al weken volg ik de reclame filmpjes, de prognoses en de interviews met lijsttrekkers en potentiële stemmers....

Maar vandaag is het zover......

Het is de avond voor de verkiezingen, en ik hoop toch dat het in heel Nederland een beetje begint te kriebelen.......

Niet van zenuwen, maar van dat onbestemde gevoel dat je hebt vlak voordat je de uitslag van een toets hoort waarvan je de helft van de antwoorden gegokt hebt.......

Ik bedoel maar..... volgens mij is er nog nooit zoveel over politiek danwel verkiezingen gesproken als dit keer....

Je kwam er gewoonweg niet onderuit......de journaals draaiden bijna overuren....... Talkshowtafels bogen bijna door onder het gewicht van politici, experts en opiniemakers die nog één keer, of voor de zoveelste keer, misschien wel voor de laatste keer, hun punt wilden maken......

En vanavond dan de laatste voor de grote dag van morgen......

Er wordt gelachen, gezucht, en vooral veel met woorden gesmeten.......

Het is DE GROTE debatavond......dat jaarlijkse nationale theaterstuk waarin de hoofdrolspelers met vuur praten over de toekomst, terwijl het publiek zich afvraagt wie er morgen het meest overtuigend 'normaal' overkomt.......

Politici vliegen elkaar verbaal in de haren, alsof er prijzen te winnen zijn voor creatief gebruik van interruptiemicrofoons......

En toch houden ze het best netjes vind ik.....

Elke zin begint zo goed als met.......'met alle respect', en eindigt met iets dat daar dan meestal weinig van te merken was....... 

Er worden cijfers rondgestrooid alsof het confetti is, beloftes gebakken tot ze bijna aanbranden, en idealen opgepoetst tot ze glimmen als verkiezingsposters in de regen.......

Toch, ergens tussen al dat politieke pingpongen door, sluipt een gedachte naar binnen......

Zouden die debatten niet héél anders verlopen als ze gewoon tijdens een high tea zouden plaatsvinden of zo........?

Stel het je voor......geen harde lampen, geen

koude glazen tafel of boksringachtig iets, maar zachte stoelen, een pot Earl Grey, en een schaal scones in het midden.......

De ene politicus roert bedachtzaam in zijn thee, tiny met zijn lepeltje tegen het kopje,  en zegt dan vriendelijk......'lieve collega, met alle respect, maar uw economische beleid rijst minder goed dan deze scone'......

De ander neemt een hapje van een citroen-meringuetaartje, glimlacht en antwoordt......

'Dat kan best zijn, maar mijn onderwijsplan is tenminste niet zo kruimelig'.......

Even stilte. Dan gelach.....en misschien, heel misschien, besluiten ze dat politiek ook best een beetje gezellig mag zijn......als er maar slagroom bij is.......

Of wat nou als de debatten aan de bar zouden plaatsvinden.....?

Geen glazen water met een rietje, maar gewoon een biertje of een spa rood, afhankelijk van partijvoorkeur.......

Geen interrupties, alleen barkrukken......

De ene politicus zegt.....'luister, ik vind jouw idee over de zorg eigenlijk helemaal niet zo gek'......

De ander kijkt dan verrast......'serieus? ......nou, ik dacht dat jij me niet kon uitstaan'.....'wil je een bonte euhhhhh bitterbal?'.......

En dan klinken de glazen...... PROOST ......!!

Misschien zouden debatten dan niet meer voelen als veldslagen, maar als gesprekken..... 

Misschien zou politiek zelfs iets van gezelligheid terugvinden, want zeg nou zelf..... in welk ander land kun je mopperen over het weer, klagen over de politiek én toch trouw naar het stembureau gaan met een glimlach........?

En dan......

De volgende ochtend...... dat is morgen.....het belooft natuurlijk te gaan regenen, tenzij je heel vroeg gaat stemmen zei de weervrouw...... 

Maar ja, wie gaat er nou om half acht s morgens al stemmen.....?

Dus is er, later op de dag als je wél wilt gaan, niet zomaar een buitje, maar dat typisch Nederlandse verkiezingsweer: regen die van opzij komt, zodat geen paraplu ertegen bestand is.......

Zo'n cliffhanger van de orkaan Melissa....

De wolken hangen laag, alsof ze zelf ook willen meedoen......

Toch.....toch moeten jullie gaan.......

Regenjassen aan, stemkaarten droog onder je arm, en aansluiten bij de rij voor het stembureau.......dan maar nat.....

En denk maar aan een warme douche daarna...... en droge kleren.....

Jong en oud, haastig en bedachtzaam, met honden aan de lijn en kinderen op de arm......jong geleerd is immers oud gedaan...... GAAN.....!!!!!

En laat ze dan in de rij maar mopperen..... 'ze hadden dit beter in juli kunnen doen'......

Duhhhhhh......dan hadden we weer geklaagd over de hitte.......

En als er dan verder gezeurd wordt en men zich afvraagt waarom we toch in hemelwatersnaam moeten stemmen.....dan antwoord je......'omdat we mógen stemmen.......en omdat de regen vanzelf weer ophoudt'......

Dat is het mooie van zo’n dag......ondanks het weer, ondanks de discussies, ondanks de eindeloze meningen....... ondanks gezeur dat politici toch niet doen wat ze zeggen...... iedereen weet diep van binnen immers dat het ergens toch wel belangrijk is......

Een klein moment waarop je iets kunt doen..... 

Een vakje rood kleuren dat misschien niet de wereld verandert, maar dan in ieder geval toch wél íéts in beweging zet.......

En morgenavond, als de uitslagen binnendruppelen (letterlijk, bij sommige lekkende sporthallen die als stembureau dienen), zullen de huiskamers heus weer gonzen van spanning.......

Mensen zullen discussiëren, zuchten, juichen, hopen...... hun schouders ophalen of misschien hun hoofd schudden......

De televisie zal spreken over 'spannende marges' en 'onverwachte verschuivingen'.....

Maar ergens, tussen al dat rumoer, hangt een zachte zekerheid in de lucht.....   

Wat er ook gebeurt, we doen dit samen......met thee, een biertje.... met regen..... met meningen...... en met humor......

En zo eindigt de vooravond van de verkiezingen niet met ruzie of cynisme, maar met een glimlach.....want Nederland is, bij alle verschillen, een land dat van praten houdt....... van wijsvingertjes opsteken...... van het beter weten.....

Soms te veel, vaak te luid, maar altijd met de intentie om het een beetje beter te maken......

Dus morgen, als de lucht grijs is en je

paraplu het ook nog eens begeeft........ga stemmen.

Ga desnoods met een snorkel, in je laarzen, met een thermos thee in je tas.......

Want elke stem telt...... zelfs/ook die van jou, druipend van de regen maar droog van overtuiging.......

Wie weet smaakt de toekomst dan een beetje als die denkbeeldige high tea....  zoet, verrassend, met een tikje pit, en hopelijk, heel veel gedeelde kruimels hoop......