27 Maar liefst.....
Dat wordt hitteprotocol in werking stellen....
Van... ik kom dus binnen en gooi eerst maar eens alle ramen en deuren open....
Voor nu is het nog lekker koel en vochtig.... maar dat zal spoedig veranderen...
Van... hoe was jullie vaderdag...?
Was papa blij met het cadeautje dat we gemaakt hebben...?
Ja!......
Hebben jullie papa ontbijt gebracht op bed...?
Nee!....
Zijn bed opgemaakt dan....?
Nee!......
Het gras gemaaid misschien....?
Nee!.......
Wat hebben jullie dan wel gedaan.....?
(9 van de 10)......
Papa's barbecue opgegeten......!!!!!
(Dat moet een pittige maaltijd geweest zijn)....
Van oké.... da's duidelijk....
Nu over tot de orde van de dag....
Thema water en vandaag staat een les drijven en zinken op het programma.....
Er staat een teil water met daarnaast allerlei spulletjes...
We gaan experimenteren....
Drijft het.... of zinkt het....
Is het zwaar of licht....
Toch weer 4 begrippen aan de kaak gesteld...
Het is inmiddels al flink warm geworden....
Met water knoeien is geen straf nu....
Het liefst sprongen ze er zelf met kleren en al in...
Ben alleen bang dat dan alleen het begrip zinken duidelijk zou worden....
Van... na afloop allemaal een eigen teiltje op tafel....
En spetteren maar....
Waterballet...?
Euh ja.... maar ach..... we zijn maar één keer jong... toch...?
Van.... het wordt een latertje vanmiddag....
De evaluatiegesprekken beginnen....
Soms slecht nieuws gesprek... gelukkig vaker goed nieuws....
Maar gesprekken voeren blijft een vak apart....
Naar ouders luisteren.... hun gevoel begrijpen maar niet altijd bevestigen....
Milde toon maar duidelijke toon....
Hoop en verwachting mogen blijven bestaan.... maar met de realiteit in ogenschouw....
Van..... dan nog snel de gespreksverslagen schrijven.... beoordelingsgesprek voor morgen voorbereiden.... les voorbereiding.... en op huis aan....
Van... thuis zit Willem te wachten met twee oud leerlingen die blijven eten....
Patat!!!!.....
Ik haal nog snel wat plantjes....
Ik krijg de smaak te pakken nu de drie bandieten van mijn plantjes afblijven...
Nou ja.... hun best doen om van de plantjes af te blijven...want oh wee als we de aandacht laten verslappen.... dan zit er weer één met de neus in de verse potgrond...
Maar.... ik mag niet klagen....
Tot nu toe slechts twee keer op moeten treden....
Van.... thuis staat een prachtige orchidee op de keukentafel...
Voor de vrouw van de meester....
En dat is toch best eigenlijk wel net zo'n prachtige titel als juf....
De twee , nu middelbare school dametjes zitten giechelend op de tuinstoelen....
Twee speciale meiden....
Het eerste vluchtelingen meisje dat op school kwam....
Vol trauma.... dingen gezien en meegemaakt die wij in een heel mensenleven niet eens meemaken...
Die voor ons ver weg televisie beelden zijn....
Voor dit meisje niet....
En toen we afscheidsfeest van die klas bij ons in de tuin hadden.... en de rubberbootjes het water op lieten varen in de sloot... tot groot vermaak van de anderen.... zat zij met later ingestroomde vluchtelingetjes, bibberend op de tuinbank....
Nooit bij stilgestaan natuurlijk dat dit vermaak dat voor de klas een hoogtepunt was, voor hen deed herinneren aan de ergste nachtmerrie....
Maar hoe toen die klas reageerde.... zo warm... begripvol... troostend... helend....
Van... en de andere guitige dame....
Die In haar eentje regelde dat ze in één tv programma kwamen... zo'n kinder quizachtig programma waar ook wensen uitkwamen...
En waar ze een nieuwe fiets voor haar vluchtelingen vriendin had aangevraagd....
Van.... nou mag er soms misschien wat commentaar op grapjes meester Willem zijn... maar dit soort dingen.... die komen toch vaak alleen in zijn klas voor.....
Zaken waar je later vaak zoveel verder mee komt dan met een rekenknobbel of een 10 voor spelling....
Bij wie het gaat om de processen en niet de zo snel mogelijk en niet beklijvende resultaten....
Van... enfin... de meiden vertellen van de middelbare school... welke leraren niet deugen en waarom niet...
Ik merk al snel dat net als in onze tijd, geschiedenisleraren en leraren Frans nog steeds niet populair zijn....
Heerlijke gesprekken waar je zelf zo verrukkelijk aan mee kunt doen omdat ze je zelf weer terug brengen naar die tijd....
Van... dan weer vragen over of wij ook lievelings leerlingen hebben zoals zij leraren...
En ze giechelen om de jongens.... om daarna op veel serieuzere toon over te gaan wanneer er verteld wordt over papa's op handen zijnde hartoperatie....
Ze vertellen vrij uit over hun angsten, hun plezier, hun toekomstplannen en halen herinneringen uit hun nog zo prille maar oohh zo rijke geschiedenis op...
Van.... als Willem ze naar huis brengt is het net alsof ze op schoolreisje geweest zijn...
Eén van de twee valt pardoes achter in de auto in slaap....
Van.... ik plant de lavendel.... en de vlinderstruik.....
Ik schep aarde bij de appelboom tot het zweet me over de rug loopt....
Ik mag weer groene vingers hebben.... heerlijk.....
De orchidee pronkt in een pot op de vensterbank.....
En elke dag dat ik ernaar kijk zal ik denken aan waar de orchidee symbool voor staat...'kracht'.... zoals al die mensen tonen die vaderland moesten verlaten....
En aan het symbool rijkdom... omdat we als Nederlandje rijk zijn met zoveel lieve krachtige mensen die we welkom mogen heten....
Zo denk ik erover.....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten