Dag van:
Kiespijn....?
Zo lijkt het wel...
En ik trap er weer in...
Er zit namelijk inderdaad een gaatje in mijn kies...
De tijd en de omstandigheden hebben er alleen voor gezorgd dat ik nog niet bij de tandarts geweest ben...
En oké... het is te laat... maar ik zorg nu goed voor die kies...
Het gaatje laat ik geen gat worden ....
Maar gaande de dag..... een paar uur en zes aspirientjes verder....begint mijn achterhoofd te werken....
Mijn achterhoofd werkt het best na een aantal aspirientjes....
"Zeg kies, spreekt mijn achterhoofd mijn kies toe, jij hebt nergens last van hoor... jij wordt goed verzorgd.... maar voel eens iets hoger... juist daar ja.... je bijholte zit verstopt...."
"Gunst verrek ja.... zeggen mijn herinneringen... da's waar ook.... het zal niet de eerste keer zijn..."
Nou dat dus....
Mijn lichaam spreekt...
Mijn neusbijholte rechts zit meedogenloos verstopt en ik heb pijn...
Gloeiende, kloppende pijn....
En als de aspirientjes uitgewerkt zijn dan vlieg ik ongeveer tegen de muur...
Nou ja... bijna dan.... want ik ben een sterke niet klagende pijnlijder ....
Mijn nek gloeit ook.... om de ellende luister bij te zetten....
Dat is de koorts....
Geen hoge maar toch aanwezige koorts....
Dus ik baal....
Slik aspirientjes en spray ook om de haverklap beide neusgaten vol neusdruppels met eucalyptus geur....
Als de aspirientjes werken ben ik aanspreekbaar en anders niet....
Nu is het dus zorgdragen dat ik de timing van het slikken van die dingen goed plan...
Ik heb vandaag drie teams besprekingen...
De eerste cancel ik in verband met slechte timing.... de aspirientjes werken nog niet....
De tweede en derde gaan al veel beter....
Ik kan zelfs lachen....
Ik voel me miserabel en ben dan ook niet rouwig als ik hoor dat we morgen nog een dag thuis mogen blijven in verband met de onbegaanbaarheid der wegen ...
Niet alleen dat ik niet graag rij met dit weer maar vooral om die bijholte.....
Je kan het ding moeilijk thuislaten als je moet werken....
Daarbij hoop ik dat na twee dagen pijn lijden het ergste leed geleden zal zijn....
En dat ik het er dit keer, zonder antibiotica vanaf breng....
Ik blijf dus netjes binnen vandaag... en ga niet met de honden mee de sneeuw in....
Ik ben vandaag gelijk de katten...
Die tuttebellen blijven ook binnen...
Zelfs al staat Bengel te miauwen voor de deur... als ze de sneeuw ziet en voelt als ik de voordeur open, krijg ik een blik van "en jij denkt dat ik gek ben"... en vliegt ze langs mijn kuiten weer op haar plekje onder de verwarming...
Ik kan vandaag niet anders dan haar gelijk geven...
Tussen de pijnscheuten door brei ik dus vlijtig aan het baby truitje...
Maar 62... het is de moeite niet...
Twee keer blazen en je hebt een pand af....
Met andere woorden... ik hoef nog maar anderhalve mouw...
En dat rijmt dan weer op au....
Verder volg ik een beetje de elfsteden koorts...
En denk dan maar.. die is nog erger en frustrerender dan de mijne...
Dus waar doe ik moeilijk over...
Ja toch...?!
De koorts giet oan..... dat moet ik met die tocht eerst nog zien....
Al hoop ik vurig......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten