Dag van:
Vijftien maart ....de dag van het Boekenbal...
Ik ben er in mijn jeugd wel geweest....al was ik vaker op persgala's.....
Rode loper....galajurken....de een nog gekker dan de ander.....toen al....
Bekende schrijvers en auteurs die allemaal op wilde vallen....
Nou ja, bijna allemaal.....
En het verschil tussen auteurs en schrijvers dat ik nooit begreep.....je schrijft immers of je schrijft niet....
Nu weet ik dat er verschil is, al vind ik het erg gezocht....
Een auteur is een professionele schrijver die minstens één publicatie op zijn naam heeft staan.......
En je kunt jezelf schrijver noemen als je in je vrije tijd verhalen schrijft, maar een auteur word je pas als je werk gepubliceerd is.......
Een auteur is de oorspronkelijke eigenaar van het geschreven werk, vandaar ook de term 'auteursrecht'......
Een schrijver is iemand die algemeen beroepsmatig schrijft, zoals een copywriter......
Oh ja.....en er is nog een verschil....
Als auteur mag je denken aan een gemiddeld salaris van € 39.100.....
Het gemiddelde loon van een auteur ligt tussen €31.700 en €47.300......
Het Boekenbal is het traditionele
openingsbal gehouden op de vooravond van de Boekenweek......
openingsbal gehouden op de vooravond van de Boekenweek......
Het evenement vindt meestal plaats in de Stadsschouwburg in Amsterdam.......maar ook wel in het Amsterdamse Paradiso....
Het Boekenbal was dit jaar in het Internationaal Theater Amsterdam, ....
Het is een avond gevuld met interessante gesprekken, signeersessies, livemuziek en dans.....
Klinkt interessant maar je hebt er verder niks aan.....
Het thema van de Boekenweek is 'Bij ons in de familie'.....
Dit jaar gebeurt er iets heel bijzonders...... Voor het eerst in de geschiedenis van het boekenweekgeschenk is er niet één, niet twee, maar zijn er zes auteurs samen gekomen om te schrijven.......
En het zijn niet zomaar zes auteurs; het is de hele familie Chabot.....
Bart, samen met zijn vrouw Yolanda en hun vier zonen, zorgen dit jaar voor het boekenweekgeschenk.......
Het Boekenweekgeschenk heeft de titel 'Gezinsverpakking'.......
Er valt heel wat over familie te vertellen blijkt wel uit de vele boeken die erover zijn geschreven....
Sophie & Jeroen zonden vanavond uit vanuit Internationaal Theater Amsterdam, ter gelegenheid van het Boekenbal......
In de uitzending stond logischerwijze het thema ‘Bij ons in de familie’ centraal.....
Gasten Marcel van Roosmalen, Heleen van Royen, Philip Huff en Daniël Boissevain bespreken wat het betekent om veel over familie te schrijven – en ook hoe dat voor het lijdend voorwerp is.......en Adriaan van Dis draagt een gedicht voor......
Heleen van Rooyen heeft wel een heel bijzondere invalshoek gevonden voor haar boek....ze heeft een jaar lang haar seksleven bijgehouden....een seks dagboek dus.....
Haar man, zo vertelt hij, heeft er heel wat ruzie om gemaakt maar uiteindelijk gaf hij toch zijn goedkeuring om letterlijk met zijn billen bloot in het boek beschreven te worden.....
Maar Philip Huff beschrijft daarentegen over zijn gewelddadige opvoeding.... Daniël Boissevain over de hippie opvoeding in een commune en van Roosmalen over zijn demente moeder....
En behalve dan het seksdagboek ben ik voornemens al de drie andere boeken aan te schaffen....
Al ben ik dan het meest benieuwd naar het Boekenweek geschenk van de Chabots dat ik er dan bij krijg.....
En ach.....die rode loper dit jaar....tja....
Beetje C&A kwaliteit kleding vond ik het...
Niks mis met C&A kleding hoor, maar om nou te zeggen spectaculair.....nee....
Behalve dan Freek de Jonge en zijn vrouw....
Maar goed, hun kleding was door mevrouw de Jonge dan ook zelf gemaakt....
Trouwens... Het Boekenweek gedicht
2024 komt dit jaar ook van Chabot....
2024 komt dit jaar ook van Chabot....
Het is een lange......
Voor wie er de tijd voor wil nemen, je vindt het hieronder....
En ik vind hem bijzonder.....
Een typische Chabot.......!!!!
BLACK CADILLAC
de bel ging, de voordeur week,
ik hoorde voetstappen naderen
kort daarop werd ik behoedzaam opgetild
en naar buiten gedragen
het huis liet me uit; ik had het nakijken
misschien was het een dag als alle andere,
best mogelijk,
maar dat gold dan niet voor mij
soepel werd ik achterin de laadruimte geschoven
vervolgens viel de vijfde deur stijfjes in het slot
de straatlantarens brandden niet:
de dag was nog niet gedaan
een stadsbus kwam voorbij; de lopende zaken liepen
ik lag languit op mijn rug, gevloerd;
maar geveld was ik allerminst
al maakte ik niet langer deel uit
van het reguliere hier en nu
ik dacht dat het vrijdag was
maar voor hetzelfde geld kon het zaterdag zijn
zondag lag minder voor de hand
dan zou het stiller op straat zijn geweest
en had een klok geluid: zondag was een eitje
ik voelde wat lichte schokken,
maar een groningse aardbeving leek het niet,
en we zetten ons in beweging
van de blauwe lucht bladderde her en der
het blauw af;
het uitspansel was toe aan een lik verf
maar vooralsnog vielen er geen gaten
in de lucht: de hemel hield
we reden door den haag
langs de mij vertrouwde plekken
(de trams sponnen een web boven de stad)
en koersten via de scheveningseweg
op scheveningen aan
ik zag de zee, en de zee zag mij
maar de zee wenste niet te worden gestoord
en had het te druk om me gedag te zeggen
het water werkte zich om de vissen heen
bovendien moest de zee nogal wat schepen
op sleeptouw nemen,
iets wat ze nog eeuwenlang zou moeten doen:
met pensioen gaan zat er voor de noordzee niet in
niet getreurd:
een stel meeuwen nam de honneurs waar
en zwaaide me uit
voor de tweede keer vandaag
trok den haag aan me voorbij
ten slotte stopten we op een voorplein,
aan het begin van een grind- of schelpenpad
de laadklep van de cadillac ging omhoog;
de ruimte werd ontsloten
daarop werd ik verschoven, het daglicht in getild
en door bekwame handen op de schouders genomen
de hengsels blikkerden in de late middagzon
mijn gezin zag ik in de gauwigheid niet,
maar de gezinsleden waren ongetwijfeld van de partij
het grind knarsetandde
we begonnen aan de laatste ronde
een verkeersvliegtuig liet van zich horen
en de maan was blijven hangen,
die had weer eens weinig omhanden
niet dat ik er veel mee opschoot, dat niet
maar hun belangstelling viel te prijzen
de wind schopte balorig van alles voor zich uit: zand,
stof, stadsvuil, de wikkel van een candybar
toen zag ik tussen de lage boomtakken door
mijn lief
ik had zo opnieuw verliefd kunnen worden
ik hield haar hand vast
en zou die blijvend vasthouden
ook als er geen hand meer over was
en er niets vast te houden viel:
wat achter ons lag, lag achter ons
uren later stond mijn kuil nog altijd open
het dichtscheppen had geen haast
en kon tot morgen wachten
het licht nam af, de zon bond in
de dag ging op huis aan en het resterende grijs
trok zich terug tussen de populieren
dwars door het nu massaal loslatende blauw heen
kwam het zwart me tegemoet, heelalzwart,
en omarmde ons land
van de wadden tot de laars van limburg, and beyond
met een beetje geluk verscheen straks de poolster;
zolang ik die in het vizier hield
zou ik bij benadering weten waar ik was en,
wie weet,
enige notie krijgen van de te volgen koers
het werd tijd om op te staan
ik schoof het deksel opzij
en ontdeed me van mijn houten jas
er waaide een prairiewind die geen grasspriet, struik
of boomblad beroerde
en me met geen vinger aanraakte,
maar die me voorging op de ingeslagen weg
en ik volgde de wind
tot ver buiten de bebouwde kom,
over platteland en door dalen en valleien,
voorbij het eindstation van de nachttrein,
aan de voet
van een mij onbekend gebergte
ik bleef in het spoor van de wind,
die langs het kruispunt
van de vier windstreken voerde,
aan de witte plekken op de kaart voorbij;
en ik wist dat ik deze weg had af te leggen
en zou blijven volgen
wat het pad ook brengen of behelzen mocht
Bart Chabot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten