Drie vrienden, ooit vier, die die vierde vriend kwijtraakte door zijn relatie met een jaloerse, min of meer borderline-achtige vrouw....
Ze komen vandaag bij elkaar....
Dat doen ze eens in de zoveel maanden die drie...
De locatie wisselen ze af.....
Vandaag is de locatie Arnhem, huize Willem....
Drie totaal verschillende vrienden; een stichtingsdirecteur van 9 scholen, een politie agente en Willem de dominee....
Één gemeenschappelijke missie; hun zorgen omtrent hun verloren vriend bespreken en beloftes bezegelen dat als hij ooit weer bij zinnen komt, ze er voor hem zullen zijn....
En tot die tijd gaan ze met z'n drieën verder en hebben naast het samen het gemis delen ook de grootste lol en goede gesprekken....
Vandaag mocht ik er getuige van zijn....
Willem was al dagen in de weer om huis en tuin schoon en opgeruimd te krijgen....
En wat hij donderdag had gedaan kon welhaast vrijdag weer overnieuw door huisdier stof.....wat ook wel weer gebeurde maar gepaarde gaande met diepe zuchten die ik maar al te goed herkende uit de tijd dat ik voor dat huishouden opdraaide....
Nét, 5 minuten voor ze komen, zet hij de laatste schoonmaakbenodigdheden op z'n plek....
Hij heeft amper tijd om schone kleren aan te doen of ze staan al voor de deur....
Soesjes en chocolade eitjes voor bij de koffie....toastjes met kaas en chips en nootjes, tapas en worst voor bij de borrel....
Alle inkopen zelf gedaan en zelf betaald....
Alleen voor de Chinees vanavond mag ik zorgen....
Ik geniet van de uitgesproken zorgen van een ieder om hun vriend....
De agente vanuit strategisch oogpunt, de directeur die relativerend en het van vele kanten bekijkend zijn worden vindt en Willem vanuit sensitief aspect....
Keer op keer wordt teruggeblikt op waar het mis ging, wordt het karakter van hun vriend tot in detail geanalyseerd en worden gevoelens benoemd....
Vanachter mijn computer hoor ik alles aan....af en toe antwoordend als mij wat gevraagd wordt want natuurlijk ken ook ik deze vriend....
Hij zou immers mijn getuige bij ons huwelijk zijn geweest, ware het niet dat zijn huidige vrouw daar een stokje voor stak....
Maar verder ben ik druk....want terwijl Willem gastheer speelt verzorg ik zijn goede vrijdag en stille zaterdag diensten....en voeg ik nog een dia in voor een overleden kerklid waarvan het overlijden morgen aangekondigd zal worden....
Zevenenzestig jaar geworden lees ik....
Potverdikkie dat is de leeftijd dat ik met pensioen zal gaan....
De leeftijd waarop het leven in haar nieuwe fase beland....
Een nieuw begin..... maar voor deze overleden persoon, het einde...
Brrrrr....niet aan denken maar.....
Ondertussen heb ik óók mijn brei onderdelen voor knuffel Dropje klaar ....
Morgen zet ik hem wel in elkaar.....
Dinsdag kan hij mee naar school....
Och wat zullen de kinderen verrast zijn dat ze nu hun eigen Dropje in de klas hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten