Dag van:
Dag R in de maand..... en winkels die al vol liggen met pepeRnoten en taaitaai.....
Met Regen in de wolken aan de lucht....
ZomeR jij nog maar even lekker door.....
En ik met de bloopeR van het jaaR....
Nieuwe leerling weer in de klas....
Groepsdynamiek blijft hetzelfde...
Dat maakt ons blij....
Dit betekent dat er al een flink fundament gelegd is....
De dagroutine zit er nu ook goed in....
Spelen, kring, werken, pauze, werken spelen, pauze enz. ...
In de routine verandert niks, de werkjes natuurlijk wel en dat maakt het juist zo leuk in de klas....
Snuf het Kleuterflits konijn heeft dit weekend weer veel te fanatiek worteltjes gezocht....
De fysiotherapeut was er niet blij mee....
Nu moet Snuf een rekverbandje om zijn poot....
Het maakt indruk op onze kleuters....
Ze willen hem allemaal troosten....
Arme Snuf....
In de vroege ochtend hebben we aan taal en rekenen gewerkt....
Het verhaal over je lichaam interactief voorgelezen aan groep 1, stickers op de juiste ledematen geplakt met groep 2, en met kleuren gewerkt met groep 3....
Morgen rouleert dat weer....
Het tweede werkmoment is een zintuigelijke waarneming oefening....
We gaan een gips been maken met behangerslijm en wc papier....
Ik heb alles al klaargelegd en roep de klas, die heerlijk buiten aan het spelen is, naar binnen....
Ze zijn er bijna allemaal, behalve één leerling..... en och wat huilt hij erbarmelijk bij die groene krokodil wipwap.....
Ik loop erheen en vraag wat er is......
'Au' zegt hij...... maar vertellen waar die Au zit, kan hij niet.....
Mijn tactiek is dan altijd, de kleuter eerst laten staan....
Als dat lukt hebben we gebroken of verstuikte benen, enkels en voeten al uit kunnen sluiten....
En ja hoor.... hij staat....
Over zijn gezicht biggelen dikke tranen.....
Ik wil hem mee naar binnen nemen om hem daar verder te troosten en ik pak zijn handjes maar dan...... oh jee..... ik zie het al..... een enorme bult aan de zijkant van zijn hand, kant van de pink....
Dat is goed mis constateer ik.....
Óf de pink is gebroken of hij is compleet uit de kom.....
Mijn collega's buiten zien het ook en schrikken....
Gelukkig heb ik dat op momenten van paniek nou juist niet..... op zo'n moment word ik heel kalm....
Mijn reactie komt altijd daarna....
'Ik loop even naar de verpleging" zeg ik dan ook rustig als ik de klas in loop, waar de andere kinderen vol ongeduld op me zitten te wachten want die willen met de leuke kliederopdracht beginnen.....
Mijn klassenassistente ziet al snel wat er aan de hand is met de leerling aan, mijn hand in zijn goede hand....
"Ow wacht maar, zegt ze.... die neem ik wel even mee, zorg jij maar dat de klas aan het werk kan"....
Zo gezegd zo gedaan....
Ik draag de gewonde kleuter over aan mijn assistente en begin met de instructie aan de rest.....
Twee minuten later komt ze de assistente
weer binnen....
weer binnen....
Het telefoonnummer van thuis moet ze hebben....
Ze moeten thuis bellen voor ze naar een ziekenhuis kunnen....
Ik zoek snel het nummer op dat ik altijd paraat in de klassenmap heb en ik geef het haar.....
Vijf minuten later komt ze weer binnen maar nu met het jongetje aan de hand....
Zijn ene handje zit helemaal in het verband....
Oh jee, begin ik.... is moeder niet thuis.....
"Niks aan de hand".... zegt mijn assistente alleen....
"We komen Snuf even laten zien dat er nog iemand in de klas is met een verbandje....
Ik kijk haar raadselachtig aan....
"Nee echt, zegt ze..... niks aan de hand".... en ze doet het verband van het handje en legt het verband naast Snuf....
De vreemde dikke bobbel zit echter nog steeds aan de zijkant van de bezeerde hand van het ventje.....
En dat dan, wijs ik vragend.....
"Dat was zijn twaalfde vingertje" antwoord mijn assistente....
Hij had er twaalf toen hij geboren werd, ze aan elke hand, en die extra twee zijn operatief verwijderd..... je ziet alleen de bobbel aan de ene kant nog zitten....
Maar die kan wel erg gevoelig zijn als hij hem hard stoot....
Niet.....????????? zeg ik ongelovig....
Maar het is echt waar.... moeder heeft zelfs foto's van voor en na de operatie, gestuurd via het oudernetwerk.....
En op de röntgenfoto zie je het inderdaad heel duidelijk.....
Nou moet je weten dat ik vorig jaar ook met deze leerling gewerkt heb toen ik in de communicatie klas stond op vrijdag....
Nooit iets gezien.....
En nu zit hij twee volle weken bij me in de klas, en zie ik hem iedere dag.... en nog steeds niks opgemerkt....
Mijn assistente dus ook niet....
De verpleegster ook niet....
Dan schieten we allemaal in de lach.....
Hebben wij weer.....
BLOOPERRRRRRRRR!!!!!
Deze gaat de analen weer in als mega juffen blunder.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten