Dag van:
Laat ik nou gewoon écht niet weten waar ik over moet schrijven.....
Heb ik dan zo weinig beleefd vandaag...
Nou, eigenijk heb ik dat juist wel....
Een overprikkelende volle muziekles in de ochtend in het muzieklokaal, die zijn weerslag op de rest van de dag had.....
En elke prikkel die je dan zelf nog toevoegt aan zo'n dag, is er één teveel en zorgt voor 'ontploffingen'..... 'escalatie'..... 'huilbuien'.....'nog meer onrust' enz.....
Het mooie is dan weer wel dat je zelf je schouders ophaalt, afstand neemt.... en de dag laat komen zo deze komt.....
Speel maar, wij kijken wel toe..... huil maar, ik maak wel een warme kalmerende kersenhouten zak voor op je buik..... schreeuw maar, ik loop wel even naar de gang.....
Love, care and tenderness zeggen we dan....
En pas aan het eind van de dag maken we nog een rustgevend werkje aan tafel..... zo hebben we dan toch nog wát gedaan vandaag....
Aan het eind van de schooldag, wil ik dan
nog van alles doen, maar de één na de andere collega komt óf gezellig even babbelen, óf met een vraag binnen, óf met een mededeling óf een kort overleg....
nog van alles doen, maar de één na de andere collega komt óf gezellig even babbelen, óf met een vraag binnen, óf met een mededeling óf een kort overleg....
Ik geloof dat ik tussendoor wel tien keer mijn scherm van de laptop weer van de sluimerstand heb moeten halen....
Maar van het werk dat ik nog te doen heb komt dus niks....
Vandaar dat ik om kwart voor vijf denk; 'bekijk het maar'.... ik ga overhemden halen voor onder Willems tweede colbert die hij omwille van een niet passend overhemd, nog niet heeft kunnen dragen.....
Alleen over een winkelcentrum lopen met overbelaste voeten na een dag als vandaag, is geen pretje....
Het hele winkelcentrum heen en weer gelopen en pas in de laatste winkel waar ik nog iets zou kunnen scoren..... ja hoor..... daar vind ik er twee....
Twee voor de prijs van één.... en dat is ook wel eens lekker.....
Thuis heeft Willem heerlijk gekookt....
Ik zei toch 'hij begint het leuk te vinden'.....
Ik pas de PowerPoint voor de kerk aan want er zijn twee leden overleden deze week.... ik verstuur de PowerPoint naar de mensen die allemaal een taak hebben zondag.....
En dan ga ik in bad..... ontspanning..... heerlijk.....
Ik voel me nu dus weer Zen en Zen geeft mij nou niet de inspiratie die ik nodig heb om te schrijven....
Het blijft hier dus bij.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten